Ik krijg volgend jaar echt de stomste mentor die er maar is. Hij is boven de 50, heeft geen zin meer in zijn vak (kunst/tekenen/handvaardigheid) en ontzettend saai. Ik heb echt geen zin om een mentorgesprek met hem te gaan voeren, en dan allemaal persoonlijke dingen te gaan vertellen. We zouden eerst een ontzettend leuke mentor krijgen, jong, aardig, vind onze klas heel leuk en geeft latijn. Gelukkig houden we hem voor latijn, maar dat is dan ook alles. Het komt puur omdat de 3e klas anders tekenen/kunst krijgt, en hij daar dus geen mentor van gaat worden. Ook gaat de hele aardige teken docente weg, en ze blijft nog tot november, maar we hebben haar waarschijnlijk helemaal niet meer omdat we .... hebben voor dat vak.... Heeft iemand een idee wat ik kan doen met mentorgesprekken waar je tegen op ziet, of tips tegen een verschrikkelijke mentor??
Maar allemaal dragen we in ons hart een inwendig Ithaka.