Once Upon a Time in Neverland ~ Speeltopic - Speeltopics

---

---

Rules:
×Geen "next generation karakters" als het kan. Natuurlijk hoef je je niet volledig aan de OUAT verhaallijn te houden, maar dit is gewoon verwarrend, Pan moet niet plots acht zusjes hebben en Rumple niet dertig kinderen. Dus geen familieleden TENZIJ er een logische verklaring achter zit.
×Eerst reserveren voor je een rol aanmaakt
×Er is geen minimum van woorden per post
×Anderen rollen niet besturen, tenzij het een figurant is natuurlijk
×Maximaal 4 rollen, dit is veel, omdat het soms onhandig is als er teveel figuranten zijn. Begin maar met 2 en bewaar de rest voor later

---

Characters:
Lost Boys:
Jongens:
× Peter Pan - Gereserveerd door Inktzwart
Meisjes:
× Gereserveerd voor Lost_Girl
× Odette "Odi" Straw - Inktzwart
× Florence Red - Undertale
× Gereserveerd voor Fictionalworld

Pirates:
Jongens:
×Hook - HeyItsGraham
×Julius O'brain - _Dark_
×Chris James - Undertale
×
Meisjes:
×Lisa Macaw - Lisadragonrider
×Phoebe "Rainbow" Beryl Morgan - Saiph
×Jo - JoSnape
×Sofia Brookelin - _Dark_

Other:
Jongens:
×
Meisjes:
× Tinkerbell - tinkerbell1
× Tiger Lily - Lost_Girl
× Fenne - tinkerbell1
× Kalea-Lilly Brown - Undertale
×

---

Lijstjes:

Lost Boys:


Pirates:


Overig:

---

×Praattopic: Klik
×Rollentopic: Klik

---

---

We beginnen als volgt.
Het is een rustige dag op Neverland, voor zover je het rustig kan noemen tenminste, het blijft Neverland.
De piraten zijn net aangekomen, en de Lost Boys zitten dichterbij ze dan de meeste van de piraten vermoedelijk hadden verwacht. Dat is het begin.
De rest kunnen jullie helemaal zelf invullen, veel speelplezier!

[ bericht aangepast op 2 juni 2016 - 17:31 ]

---

obsessive rage

Leslie / Brian

"Oh, hoe moet ik het dan doen? Gewoon die pruik van haar hoofd afrukken want ik weet niet of dat erg handig is..."

[ bericht aangepast op 12 juni 2016 - 23:42 ]

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

'Nogmaals, pas op voor dreamshade.' zeg Odi. 'Het groeit meer in de bergen, bij de Deadmans peak, maar er staan ook enkele planten hier.' Snel draai ik mijn rug naar de groep toe en haalde map van Neverland uit mijn binnenzak. 'Deadmans peak," mompel ik zachtjes tegen mijzelf. "tel je dagen maar Crocodile." Wanneer ik de map weer heb opgeborgen loop ik terug naar Odi en Jo, die met elkaar staan te praten. Ik hoor iets over ene Brian, maar negeer het gewoon. Ik was drie bemanningsleden kwijt.
De map van Jo was achteraf wel handig, want al snel had ze Rainbow gevonden. Ze lag bewusteloos naast een boom . "Bloody hell Mate." ik geef met mijn laars een zacht tikje tegen haar lichaam. "Als je wilt slapen, ga dan terug naar het schip. Ik ben mensen kwijt okay. Ik dacht even dat ik jou ook kwijt was." Het laatste zei ik met meer emotie dan de rest. Snel kuchte ik even en gaf nog een tikje tegen Rainbow. Hopelijk had niemand het gehoord.

[ bericht aangepast op 12 juni 2016 - 23:39 ]

---

If no one else will defend the world then I must

Lisa Macaw

Het meisje deed haar boog eindelijk naar beneden. "Weet je waar de schaduw is?" Vraagt ze. Schaduw? 'wat bedoel je met schaduw?' Ik keek naar het meisje en ik laat mijn hand van het zwaard afglijden. 'ik ben Lisa Macaw trouwens.' Ik steek mijn hand naar haar uit.

Peter Pan

'Het maakt me niet uit hoe je het doet.' zeg ik lichtelijk geïrriteerd. Waarom stelt ze zoveel vragen? Het begint irritant te worden. En ze was al irritant.

Odi

'Crocodile?' herhaal ik Hook verrast. 'Bedoel je een echte krokodil of een mens? Want om een echte krokodil te vergiftigen heb je geen dreamshade nodig hoor...'
Ik wordt afgeleid door stemmen, bekende stemmen. Brian en Mal denk ik. Zo voorzichtig mogelijk loop ik er naar toe, schuif de takken iets opzij. 'Mal? Wat doe je?' vraag ik, als de lange blonde haren me opvallen. Brian is geen jongen. Ze is een meisje.

---

obsessive rage

Leslie / Brian
Ik zag dat Peter geïrriteerd werd dus besloot mijn mond te houden. Ik heb een idee!
"Ik ga wel gewoon Hook treiteren alsof ik haar ben, dan word hij boos en dan komt het goed." Zei ik. In eens kwam Odi door de bosjes gelopen. Ik keek haar geschrokken aan, "Hey..." Zei ik.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Odi

'Als jullie stil wilden zijn, misschien moeten jullie elkaar dan niet irriteren.' zeg ik, wetend dat dit een beetje gemeen uit mijn mond kan komen. Het feit dat Brian een meisje blijkt te zijn negeer ik maar, ik ben zelf ook een meisje en ik heb me vroeger ook als jongen voor gedaan. 'Mal, laat die piraten alsjeblieft met rust. Ze hebben niks gedaan, niet tegen ons, dus laat ze gewoon,'
Mal grijnst. 'Jij volgt mijn orders hier op, niet andersom.' zegt hij gladjes. Woede laait in me op, ik ben zijn marionet niet! Voor ik mijn hand er toestemming voor heb gegeven raakt hij Mals gezicht, pats. Een rode afdruk blijft er achter, als een handgemaakte tattoo die zo waarschijnlijk weer zal weg trekken.
Verbaasd legt hij zijn hand erop, alsof hij niet verwacht had dat ik hem een klap zou geven. Wat ik wel snap, ik had het zelf ook niet verwacht.
'Nu moet je kappen! Ik ben geen pop waarmee je kan spelen, ik ben een mens met eigen wil, en als die wil anders is dan die van jou heb je pech!'
'Nog steeds koppig.' zegt Mal, mijn ogen openen zich nog wat verder als hij begint te lachen. Deze reactie had ik niet verwacht. 'Net als vroeger,'
Zijn gezicht komt dichterbij, zijn hand veegt een lok uit mijn ogen. Dan draait hij zich om, loopt weg, opgeslokt door Neverland.
Nog steeds verrast van zijn reactie - ook al heeft hij me gelukkig niet gekust - draai ik me ook om en begin te rennen, weg van Mal en waar hij verdwenen is.

---

obsessive rage

Leslie / Brian
Langzaam zie ik Odi uit het zicht verdwijnen, dat is mijn kans om me te verwisselen met mijn zus, Jo...
Snel trek ik mijn jongenskleren aan en kijk tussen de bosjes door, Jo heeft wel andere kleding aan als mij... Maar daar heb ik wel iets voor.
"Jo... Kom, Jo kom..." fluisterde ik zacht zodat alleen Jo dat kon horen. Geschrokken keek Jo op, en keek om zich heen.
Ineens kromp ze / hij in elkaar terwijl ik een harde schok door mijn lichaam voelde gaan, ja dit is mijn tweeling...
"Jo... Kom, Kom naar me toe!" fluisterde ik terwijl Jo op ging staan, stil liep ik naar achteren en begon weer te fluisteren, "Jo kom naar me toe! Kom..."
"Ik ga even ergens heen hoor, ben zo terug!" riep Jo naar Hook en ze liep de bosjes in.
Snel ging ik achter een boom staan en sloeg haar neer wanneer dat kon. Daar lag ze, bewusteloos in de bosjes. Snel pakte ik sommige kledingstukken van haar (niet dat ze naakt was ofzo) en deed ze aan, gooide Jo snel in de bosjes en liep snel naar Hook als Jo, het was erg apart, ik moet nu gewoon mijn tweelingzusje zijn.
"Daar ben ik weer!" zei ik, "Is ze al bijgekomen?"

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Meteen als ik wakker wordt voel ik de meest verschrikkelijke bonkende hoofdpijn ooit. Een groot vlak voor mijn ogen is zwart en draait rond, waar ik me steeds meer aan begin te ergeren als ik bijkom. Ik voel iemand tegen me aan duwen en ergens op de achtergrond hoor ik mensen wat zeggen. Ik heb alleen nog niet het besef van tijd op het te kunnen horen. Na een aantal minuten druk ik mijn hand tegen mijn hoofd en kom ik langzaam overeind, waar ik meteen Jo aan zie komen lopen. "Is ze al bijgekomen?" Hoor ik hem zeggen, al heb ik wat hij daarvoor zei niet helemaal honderd procent meegekregen. Ik rol met mijn ogen. "Ja. Zie je dat dan niet, idioot." Bijt ik hem toe, waarna ik helemaal opsta en een beetje aarde van mijn kleding afveeg. Waarom is het hier dan toch ook zo vies. En hoe dom kunnen Megan en Lisa wel niet zijn om te verdwijnen. Ik ben geheel voor het 'we laten ze achter' idee en sla mijn handen over elkaar. "Waarom staan we hier zo stom te staan? Who cares about Megan en Lisa." Zeg ik boos. Zelfs Hook staat er maar een beetje nutteloos bij en ik wordt met de minuut gestoorder van zijn miezerige verschijning vandaag. Sinds wanneer houdt de captain van een schip zich bezig met twee kleine meisjes. Hebben we tegenwoordig niets beters meer te doen? "Ik zou het dan ook erg waarderen als we gewoon terug gaan naar dat stinkende schip en ergens heen gaan waar we geen minuut langer in deze bossen hoeven door te brengen."

---

She was always looking for more..

Leslie / Brian
"Ja. Zie je dat dan niet, idioot." ik voelde een vloed van boosheid door me heenkomen, idioot, boos liep ik naar Rainbow toe en zei "Als je me nog een keer een idioot noemt zorg ik ervoor dat je regelrecht naar de ziekenboeg kunt..." Raibow staat op en slaat haar handen over elkaar.
"Waarom staan we hier zo stom te staan? Who cares about Megan en Lisa."
"Ik weet niet hoor maar jij was degene die hier half dood op de grond ligt! Wij wachten op jouw, we wouden net vertrekken hoor maar dan zien we jouw hier op de grond liggen! En dan zeg je dat wij zo stom staan?!" nu pas vraag ik me af hoe Jo het zou zeggen... Ik ken haar eigenlijk helemaal niet, nouja ik blijf wel gewoon mezelf dan komt het vast wel goed, zo kan ik ook mooi iedereen boos op mij krijgen zodat ze Jo snappen!
"Ik zou het dan ook erg waarderen als we gewoon terug gaan naar dat stinkende schip en ergens heen gaan waar we geen minuut langer in deze bossen hoeven door te brengen."
Nee dat moet niet! Dan gaan ze weg van Neverland en dan mislukt het plan!
"Weet je wat! Dan ga jij toch lekker weg, terug naar de 'stinkende' schip als je dat zo graag wilt, dan gaan wij wel gewoon verder zoeken!" ik sprong echt uit mijn fel, dat ik van heel erg verdrietig nog naar heel erg boos kon gaan in zo'n snelle tijd... wow.
"Wat vind jij Hook?" vroeg ik brutaal en sloeg mijn handen over elkaar.

---

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Captain Killian Jones Hook

'Crocodile?' hoor ik Odi opeens mijn woorden herhalen. Hoe lang stond ze al achter me en wat had zij gehoord? 'Bedoel je een echte krokodil of een mens? Want om een echte krokodil te vergiftigen heb je geen dreamshade nodig hoor...' Waarom had ze me afgeluisterd? Gelukkig werd ze afgeleid door iets. Ze liep de bosje in en verdween uit mijn zicht. "Hopelijk zijn we nu ook van haar af."
"Ik ga even ergens heen hoor, ben zo terug!" hoorde ik opeens Jo roepen. Bloody hell, waar ging iedereen toch heen? Ik balde mijn hand tot een vuist en stootte ermee tegen een boom. "Bloody hell." mompelde ik.
"Daar ben ik weer!" hoorde ik Jo zeggen, "Is ze al bijgekomen?" Geïrriteerd draaide ik mijn hoofd richting Jo. "Jazeker, maar ze moest even slapen." zeggen ik onserieus. "Ja. Zie je dat dan niet, idioot." Ik draai me weer terug naar Rainbow toe. Blijkbaar was Rainbow weer helemaal de oude. "Wat is er gebeurd?" vroeg ik nieuwsgierig aan Rainbow. Zat Pan hier soms achter?
"Waarom staan we hier zo stom te staan? Who cares about Megan en Lisa." Zegt ze boos. "Ik zou het dan ook erg waarderen als we gewoon terug gaan naar dat stinkende schip en ergens heen gaan waar we geen minuut langer in deze bossen hoeven door te brengen." Ja, Rainbow was weer helemaal haar zelf.

---

If no one else will defend the world then I must

Het meisje lijkt niet af te weten van de schaduw, maar is dat ook echt zo? "Hoe kom je op dit eiland dan, als de schaduw je niet gebracht heeft?" vraag ik een beetje sceptisch. Wanneer ze zichzelf voorstelt en haar hand uitsteekt, doe ik een stap achteruit en heb even de reflex om haar neer te schieten. Op tijd merk ik dat ze niets kwaad bedoelt, maar nog steeds blijf ik verward naar haar hand kijken. Uiteindelijk haal ik gewoon mijn schouders op, het is vast weer zo'n rare gewoonte van een vreemd volk.
"Tigerlily." stel ik mezelf kort ook voor.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Lisa Macaw

"Hoe kom je op dit eiland dan, als de schaduw je niet gebracht heeft?" Wat heeft ze met die schaduw? 'sorry, maar ik weet niet wie of wat die schaduw is, maar ik ben hier gekomen met de boot.' Ze lijkt te schrikken van mijn hand en daarna stelt ze zich voor. "Tigerlily." Tigerlily? Wel een aparte naam, ach ja ik ga daar geen aandacht aan besteden. 'wat kom je hier doen?'

Opnieuw zegt ze niets te weten van de schaduw en ondanks het feit dat ik nog altijd de mogelijkheid openhoud dat ze liegt, denk ik dat ze de waarheid wel spreekt. Wat ze daarna zegt is echter interessanter. Een boot, betekent een weg van dit eiland af en een manier om terug naar mijn dorp te gaan. "Waar is die boot?" Ik besluit niet meteen te vragen of ik mee zou mogen, want dan hou ik de mogelijkheid niet meer open om stiekem mee te glippen. Als we eenmaal op zee zijn, zullen ze me vast niet van boord gooien omdat ik op hun boot zit. Ze vraagt wat ik hier kom doen. Wat een stomme vraag, denk ik, maar eigenlijk is dat ook alleen maar stom omdat ik weet dat ik hier niet bedoeld ben natuurlijk. Voor haar is de vraag zeer logisch.
"Ik heb hier helemaal niets te zoeken en wil gewoon terug naar mijn dorp. Wat kom jij hier doen?"

---

“To live will be an awfully big adventure.”

---

Ik blijf rennen, en rennen. Tot ik uitglijd in de modder, onhandig overeind probeer te blijven maar door glijd en mijn race dan af te remmen door op de grond te vallen, alsof ik heb proberen te schaatsen op blokken zeep.
En zo beland ik, met een kreet, vlak voor de voeten van het meisje met de vogel dat geloof Lisa heette en een onbekend meisje met twee vlechten en een boog. 'Hoi,' mompel ik terwijl mijn wangen vuurrood worden van schaamte. Handig ben ik weer.
Ik kom langzaam weer overeind. 'Sorry, ik was op de vlucht voor... Emotie.'
Hoe ik de situatie anders moet beschrijven weet ik niet zo goed, zeggen dat ik een bijna kus heb gehad van Mal is denk ik een beetje een aparte uitleg, al is het waar. Ach, wat maakt het ook uit.

---

obsessive rage

Lisa Macaw

Ze wil weten waar die boot is, waarom is ze daar eigenlijk zo geïnteresseerd in? ‘Daar.’ En ik wijs door de struiken. ‘daar ligt hij aan zee, alleen ik kan nu niet terug, ik ben stiekem weggeglipt en als ik dan terug ga ben ik de pineut.’ Ze zegt dat ze hier niets te zoeken heeft en dat ze terug wil naar haar dorp. ‘Ik ben hier, omdat de kapitein hier iets nodig had. Ik weet ook niet wat, dat wilde hij niet zeggen.’ Op dat moment kwam er een meisje aan rennen. 'eehh hallo? Wat doe je hier?'

[ bericht aangepast op 14 juni 2016 - 18:36 ]