Jo
"Jo! Hierkomen jij!" ik doe een oog open en zie dat mijn pleegmoeder voor me staat,
"Jij gaat NU die kamer opruimen want anders krijg je het te voelen!" ik ben meteen klaar wakker en sta op,
Ik knik nors en laat haar mijn kamer uit. Boos sla ik met mijn vuist tegen de kast waardoor er een deuk inkomt, er loopt een traan over mijn wang,
"JO!" ik kijk om, kleed me snel aan en ren naar de kamer waar ik moet opruimen, het is donker, langzaam loop ik naar binnen.
"Haha gefopt!" hoor ik een stem achter me, ik draai me om en zie nog net hoe hun zoontje de deur op slot doet, ik ren naar de deur toe,
"Nee laat me eruit!" ik zoek paniekerig naar het lichtknopje, nergens,
"Als jij je niet stilhoud dan zul je het berouwen!" hoor ik de stem van mijn pleegmoeder, ik zak op de grond, waarom gebeurt mij dit steeds?
Met een schok word ik wakker en stoot daarbij mijn hoofd, pijnlijk wrijf ik over mijn hoofd, dat word een kleine bult...
Ik keek nijdig naar Fabian, een opgevoede jongen, hoe durft hij? Ik ben ook opgevoed, als je in mijn droom kon kijken, dat is mijn opvoeding, is die niet goed ofzo?!
Boos sta ik op en sla met mijn vuist tegen de kast deur aan.
[ bericht aangepast op 29 juli 2016 - 21:04 ]
het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]