• Dit is iets wat in NaNoWriMo topics vaak wordt gedaan. Het is zowel erg interessant om te lezen als gewoon leuk om stukjes van iets waar je aan werkt te delen, dus het leek me goed om dit ook in niet-november maanden van het jaar te doen. ^^

    Het idee is erg simpel: post hier de laatste zin die je aan je verhaal (of werkstuk/essay/brief aan je oma, als je rebels wilt zijn) hebt geschreven. Als je daarna meer schrijft, mag je het natuurlijk nog een keer doen. :Y)

    Yay, eerste.

    Sigurd Maelstrom had honger.


    Slightly drunk.

    "Slaap lekker grote man," zei ze en ze keek toe hoe Bruce en Lenny de kamer verlieten. Ze stond op en ruimde alles op.


    Ich liebe dich 27.12.23

    Veel vragen spookten door Alice's hoofd, maar ze kon het niet bevatten.


    Ich liebe dich 27.12.23

    /doet rebels/

    Make up has no gender.


    because i knew you, i have been changed for good

    Zijn droomloze slaap dompelde hem onder in duisternis, maar het licht bleef branden.

    [ bericht aangepast op 21 mei 2016 - 22:05 ]


    If you can't remember my name, just say 'chocolate' and I'll turn around.

    Ik ben niet zo wanhopig dat ik probeer iemand om de tuin te leiden,'


    If only humans could have vertical asymptotes ~ Quinn

    ‘It looks great,’ He complimented, sending her a small smile, ‘Thank you.’


    — Inner peace, it's hard to find. —

    ''I respect that but don't come up with facts that are not even proven to be true.''

    [ bericht aangepast op 22 mei 2016 - 12:00 ]


    Si Deus me Relinquit, ego deum relinquo.

    Waarom kan ik me hem nou niet herinneren?

    Shay apologized, and this time Bucky waved it away.


    — Inner peace, it's hard to find. —

    Arcade was right, because after less than five minutes, Blaise slapped his butt and ran away, screaming: ‘Tag! You’re it!’

    Aka het verhaal van de kinderachtige tiener die de Mojave Wasteland heeft gered van een verschrikkelijk lot :'D


    "At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."

    'Hoe kon je me dit aandoen? Dacht je echt dat je me op deze manier kon beschermen? Ik ben zo- zo boos op je!' Huilend sloeg ze met haar vuisten tegen zijn borstkas, waardoor ze zichzelf alleen maar pijn deed.

    De hele avond hadden ze op bed de liefde bedreven.


    Slightly drunk.

    ‘Sorry. But you did block a few of my kicks and punches so if you were to be fighting a ‘non-super human’,’ He quotes her, ‘You’d be pretty good. Want to try again?’


    — Inner peace, it's hard to find. —

    "Sorry, de ondertiteling is kapot."


    We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.