• Aan mezelf.


    Dat ik me al tijden niet lekker in mijn vel voel. Dat ik nergens zin meer in heb en het liefste de hele dag in bed wil blijven liggen. Dat ik zelfs geen nieuwe stukken meer weet om te spelen op de accordeon. Dat ik mezelf echt moet dwingen om sociaal contact aan te gaan om me vervolgens af te vragen of de mensen mij überhaupt wel leuk genoeg gezelschap vinden. Dat mijn tics de laatste tijd verergerd zijn ondanks de medicatie die ik ervoor slik. Dat ik me steeds afvraag hoe lang onze honden nog te leven hebben aangezien Bambi en Sheila niet lang leefden en ik ze vreselijk mis. Mijn dubbele gevoelens over Chevy aangezien ik de ene keer goed met 'm op kan schieten en de andere keer ik hem een stront irritante hond vind. Dat ik wil schrijven en dichten maar geen onderwerpen weet. Dat ik het moeilijk vind de laatste tijd om mezelf bezig te houden.

    Ik erger me gewoon dood aan mezelf en weet niet hoe ik de dingen kan verbeteren.
    Zo. Dit moest er even uit. Dank voor uw aandacht en klik hier voor een koekje als bedankje. Tot ziens.


    • It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

    Stevenson schreef:
    't is dat ik nu op m'n mobiel zit, anders had ik het hele topic volgespamd met lieve leuke schattige plaatjes.

    Voor nu: een hele grote big hug, hopelijk gaat het snel beter!

    + Je kan altijd naar me toekomen als het ergens niet mee gaat, hopelijk weet je dat zelf ook. Dat je je nu zo voelt, is alles behalve fijn, maar probeer door te gaan met accordeon bespelen of de dingen doen die je leuk vindt. Ik herken het gevoel heel erg en als je niet uitkijkt, kan je er apatisch van worden. Afleiden met leuke dingen is het beste, geloof me. Je zal er ongelooflijk veel aan hebben. Sterkte, lieve Yol. <3


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Nerwen schreef:
    (...)
    + Je kan altijd naar me toekomen als het ergens niet mee gaat, hopelijk weet je dat zelf ook. Dat je je nu zo voelt, is alles behalve fijn, maar probeer door te gaan met accordeon bespelen of de dingen doen die je leuk vindt. Ik herken het gevoel heel erg en als je niet uitkijkt, kan je er apatisch van worden. Afleiden met leuke dingen is het beste, geloof me. Je zal er ongelooflijk veel aan hebben. Sterkte, lieve Yol. <3


    Dankjewel. <3

    En ik probeer het wel, maar de leukigheid gaat er op de een of andere manier af. Ik loop gewoon helemaal vast in mijn hoofd. Geen idee wat ''apatisch'' betekend though, maar ik snap wel dat afleiding/leuke dingen doen missschien wel kunnen helpen. Moet ik wel gaan verzinnen hóé ik mezelf afleidt zonder geld of laptop.
    Maar thanks though. <3


    • It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •