Ik voel gewoon dat niemand mij mag. - Stamcafé

Niemand mag mij. Dat voel ik gewoon. Dat komt omdat ik anders ben dan de rest. (Ik draag geen make up, kleren boeien me niks...) In mijn klas zit ik altijd alleen en niemand wil met mij samenwerken. Ik heb wel een vriendin, alleen zit zij in een andere klas. En ook daar roddelen en maken ze grapjes over mij, hoorde ik van haar. Ook zij heeft bijna geen vrienden. En laatst hebben tweede klassers die ik niet eens ken, me random uitgescholden voor hoer. -.- Iets terugzeggen durf ik niet. Wat moet ik doen? :c

Ik dacht hetzelfde te hebben omdat ik... Zeg maar snel "switch" van vrienden. Ik heb een tijdje vaste vrienden gehad en dat pakte verkeerd uit omdat één van die meisjes steeds afhankelijker van me werd en ik kon met niemand anders meer omgaan.

Maar goed. Ik dacht in dezelfde situatie te zitten maar dat bleek niet zo te zijn.
Omdat ik zo vaak alleen ging zitten werd ik ook sneller als buitenstaander gezien. Maar toen werd ik bevriend met een meisje dat ook vaak alleen zit, en nu ben ik niet echt meer alleen.

Maar oke, ik heb in dezelfde situatie gezeten. Nu mag dit raar klinken, maar als je vriendin zegt dat er over je geroddeld wordt, hebben ze zelden gelijk.
Bij mij althans. Vaak zeiden ze dat, geen idee waarom, maar ik had twee zussen als vrienden en de één was mevrouw plak, die dus eigenlijk redenen zocht voor me om niet met mijn klas om te gaan, en bij de ander weet ik niet waarom ze dat deed. Ze verzon best vaak dingen, als een soort spel.
Hierdoor werd ik best onzeker maar achteraf bleek het niet waar te zijn.
Ik ben toen gewoon random met mensen gaan afspreken om vrienden te maken, dit werkt niet in elke situatie, maar als je vrienden zoekt wel. Als afspreken een te grote stap is kan je ook contact zoeken door gewoon te praten.
Wees niet bang, ik weet zeker dat er mensen zijn die je eigenlijk heel aardig vinden. Laat ze weten dat je je niet gaat veranderen om erbij te horen maar dat het ook gewoon zo kan, als jezelf, want ik weet zeker dat ze je vroeg of laat zullen accepteren zoals je bent!

obsessive rage

Gewoon jezelf blijven zijn. Zie het maar zo: die andere mensen zijn eigenlijk een hoopje grijze muizen waar een hele wereld vol van is. Daar zit niemand op te wachten.

I don't understand that reference. - Castiel

Ik ken het wel. Hoe erg ik ook m'n best probeer te doen om normaal te zijn, het lukt niet. Ik heb altijd wel iets waardoor ik anders ben dan anderen. Verwoordingen, kleding, indruk op iemand. Nu accepteer ik maar gewoon dat ik nooit een 'gemiddeld meisje' zal zijn. En das prima. Ik denk dat mensen zo doen tegenover je omdat wat je uitstraalt hen onbekend is. Onbekend vinden mensen bedreigend en die tweedejaars vinden zichzelf heel wat omdat ze brugklasser-af zijn. Ik heb een paar self confidence tips: Kin omhoog houden en met borst naar voren lopen. Bewaar rust: adem zo veel mogelijk door je neus ipv gejaagd door je mond. Klinkt als bullshit, is het niet. Ga op tijd slapen. Hierdoor heb je meer energie om de dag door te komen en ben je emotioneel wendbaarder. Relativeer: hoe erg is het als een paar bitches over je zaniken in een andere klas? Laat ze maar zaniken tot ze een schorre keel hebben. Je hoeft er niet tegenin te gaan, pas wanneer ze jou pijn doen door bijv. Fysiek geweld kun je je grenzen bepalen. Het geeft rust om te weten wat je wel en wat je niet accepteert. Vertrouw op jezelf. Als je weet dat je hen niet durft te confronteren als ze te ver gaan, schakel iemand in die dat wel kan door met ze te praten oid. Das niet laf, das zelfkennis.

No growth of the heart is ever a waste