In vier dagen doodsvonnis, getrouwd en gestorven - Wereldnieuws

Amper vijf dagen geleden kreeg een 41-jarige vrouw uit Oostende te horen dat ze door een woekerende kanker nog maar enkele dagen te leven had. "Ik heb nog één wens", zei Liesbeth Luyts. "Trouwen." Eergisteren stapte ze met de papa van haar dochtertje in het huwelijksbootje. Op haar ziekbed, maar in het wit, met ringen én champagne. Nog geen drie uur na de "ja" waar ze zo van had gedroomd, overleed de bruid. Omringd door haar kersverse echtgenoot, kinderen en alle andere gasten.
"Wat zou je doen als je nog 24 uur te leven hebt?", wierp de presentator van radiozender MNM donderdagavond in de ether. Verschillende luisteraars belden. De ene wil chocoladebroodjes eten, een andere champagne drinken en kijken naar de zee. Nog een andere droomt ervan de McDonald's leeg te plunderen. En dan ineens hangt Anita Jansen uit Oud-Turnhout aan de lijn. Haar schoonzus belandde begin deze week onverwachts in het ziekenhuis, vertelt ze. Oververmoeid leek het, maar ze bleek terminaal en had één wens: trouwen.

Gigantische smile
Donderdag, even na 14 uur, sprak Liesbeth Luyts dé vijf woorden uit waar ze zo had naar uitgekeken. "Liesbeth zei het met een gigantische smile", zegt Anita. "Ze lag in haar bed, want ze had de kracht niet meer om recht te staan. Wij stonden met een tiental naaste familieleden rond haar. Haar beste vriendin was er ook. Zij maakte de trouwfoto's. Iedereen die in dat kleine kamertje aanwezig was, kon er gewoon niet naast kijken: Liesbeth was dolgelukkig."

"Het was een bijzonder emotioneel moment. Iedereen wist dat het héél speciaal was. Er is geweend, ja. Maar het waren tranen van geluk. Na het feestje hebben we Liesbeth allemaal een kus gegeven. Samen met haar man en kinderen heeft ze nog een hele reeks grappige foto's gemaakt. Tot Liesbeth beetje per beetje indommelde."

"Ineens was er paniek. We moesten direct komen. Alle machines waren in alarm geslagen. We zijn allemaal op onze knieën rond haar ziekbed gaan zitten. We hebben allemaal haar hand vastgehouden. En haar geaaid. En toen is Liesbeth helemaal weggezakt..."

How lucky I am to have something that makes saying goodbye so hard.

Wow )':

26 - 02 - '16

Dit soort dingen laten je even goed realiseren dat elk moment je laatste kan zijn. Ook al denk je nog zo gezond te zijn.
Vind het wel erg mooi dat ze haar laatste momenten zo heeft mogen meemaken.

Heel treurig, maar ze is gelukkig gestorven. Ik ben nu bijna aan het huilen in de trein, haha.

Als ik nog 24 uur te leven had zou ik ergens heen gaan waar de hemel heel helder is, dus weinig stadslichten, en dan op mijn rug liggen en kijken naar de zonsondergang en de sterren

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

Wat een verhaal.

I'm just a musical prostitute, my dear. - Freddie Mercury

Saberhagen schreef:
Wow )':

Scandal schreef:
Wat een verhaal.

We will not be quiet, Stonewall was a riot!

Gelukkig heeft ze niet al te lang en veel afgezien, tho.

[ bericht aangepast op 9 jan 2016 - 14:45 ]

There's faith and there's sleep - we need to pick one - please

Ze heeft haar prachtige momenten met haar familie/vrienden doorgebracht, ik denk niet dat ze voor iets anders zou wensen. Bedroevend, maar ze is gestorven met een gelukkig gevoel/moment.

Don't walk. Run, you sheep, run.