Ik heb alweer een gedicht geschreven. Ik ben zelf niet Katholiek, niet eens Christelijk om eerlijk te zijn, maar het kwam ineens in me op. Kom maar op met die reacties 
Glazen Tranen
De winterdruppels glijden langs
het kerkse glas-in-lood
Nu, 't is zelfs of Jezus huilt
vanuit zijn glazen dood
Om het kind aan zijn voeten
pril, amper veertien
Dat op Kerstavond
haar ouders graag wil zien
Ze praat tegen steen
terwijl de priester vrede preekt
Streelt de breuken op het graf
terwijl haar hart weer breekt
Wil eigenlijk kaarsjes branden
maar durft het niet
Want wat als haar God
d'r zondig hart dan ziet
En Jezus huilt harder
tranen geel rood blauw
Om 't verdrietige kind
daar buiten in de kou
Terwijl het koorgezang
snel ter hemel gaat
Krijgt de gekruisigde
het eindelijk te kwaad
Richt zich van zijn kruis op
naar de Vader die zich bevind
tezamen in het paradijs
met de ouders van het kind
Oh God, die is ontroerd
om de tranen van zijn zoon
En kijkt met weemoed neer
op de glazen doornenkroon
Het kind sluit haar ogen
bid nogmaals tot de Heer
En als ze straks haar ogen opent
ziet ze haar ouders weer
De winterdruppels glijden langs
het kerkse glas-in-lood
Nu, 't is zelfs of Jezus huilt
vanuit zijn glazen dood
Om het kind aan zijn voeten
pril, amper veertien
Dat op Kerstavond
haar ouders graag wil zien
Ze praat tegen steen
terwijl de priester vrede preekt
Streelt de breuken op het graf
terwijl haar hart weer breekt
Wil eigenlijk kaarsjes branden
maar durft het niet
Want wat als haar God
d'r zondig hart dan ziet
En Jezus huilt harder
tranen geel rood blauw
Om 't verdrietige kind
daar buiten in de kou
Terwijl het koorgezang
snel ter hemel gaat
Krijgt de gekruisigde
het eindelijk te kwaad
Richt zich van zijn kruis op
naar de Vader die zich bevind
tezamen in het paradijs
met de ouders van het kind
Oh God, die is ontroerd
om de tranen van zijn zoon
En kijkt met weemoed neer
op de glazen doornenkroon
Het kind sluit haar ogen
bid nogmaals tot de Heer
En als ze straks haar ogen opent
ziet ze haar ouders weer
[ bericht aangepast op 29 dec 2015 - 20:12 ]
Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.