Hier kun je al je frustraties, euforische momenten en hersenspinsels kwijt. Dus zit je iets dwars? Heb je problemen? Is je ijsje niet lekker? Of voel je je gewoon zo ontzettend blij en wil je dat met de rest van Quizlet delen? Schrijf hier dan alles van je af.
Een keertje uitslapen zit er niet in zolang je een straat verderop woont, hè? Het wordt hoog tijd dat ik uit huis ga. Al denk ik niet dat ik dan trouw huiswerk maak en naar school blijf gaan.
Savages schreef:
Ik wil echt graag koken maar ik ben echt een ramp in de keuken.
Tip; Houd je werkplek ruim en gebruik alleen de dingen die je echt nodig hebt. Maak een planning voor jezelf: Wat moet het langst, dat gaat als eerste etc. Dan kan je gaan voorbereiden en bij elkaar zoeken wat in hetzelfde 'gerecht' hoort. Hopelijk helpt dit wat. (:
Jonty schreef:
(...)
Tip; Houd je werkplek ruim en gebruik alleen de dingen die je echt nodig hebt. Maak een planning voor jezelf: Wat moet het langst, dat gaat als eerste etc. Dan kan je gaan voorbereiden en bij elkaar zoeken wat in hetzelfde 'gerecht' hoort. Hopelijk helpt dit wat. (:
Thanks voor de tips!! <3
but do you feel held by him? does he feel like home to you? ( Anatomy » Midsommar )
Ehhh, je denkt dat het binnen een half jaar weg is met behulp van die stomme psycholoog die jullie voor me uitgekozen hebben? Misschien gaat het wel helemaal niet zo goed met me als dat van de buitenkant lijkt? Dacht je nou echt dat ik zomaar even binnen twee sessies mijn hart uitstort bij een wijf dat ik niet eens zélf gesproken heb om vervolgens razendsnel te herstellen. HALLOOOO ik ben er ook nog mensen! Misschien zou het fijn zijn als er een gezinslid of in ieder geval een vriendin éven iets verder zou kijken dan hun neus lang is en serieus vragen hoe het gaat, in de plaats van het vragen en dan helemaal in shock zijn als ik een keer in tranen uitbarst. Nee, natuurlijk meende je het niet. Duidelijk. Ik sta er dus alsnog alleen voor. Screw you.
Ik had echt op meer lezers gehoopt. Sons of Anarchy is niet zo geleefd, zo te merken. x: Ach ja, dit is het eerste verhaal waarin ik toch echt wel honderd procent zin heb, ook al heb ik geen lezers. Eindelijk snap ik het concept van "je schrijft voor jezelf, niet voor anderen".