LIKE x SHARE x WRITE x WIN
Hallo allemaal! Aangezien Kerstmis nu toch wel dichterbij begint te komen, organiseer ik een Kerst wedstrijd!
WAT? Vul het volgende fragment op een originele wijze aan! Je mag hier helemaal je eigen ingeving aan geven, zoals jij vindt dat het verder moet gaan!
WANNEER? Je kunt je fragment insturen tot en met 18/12/2015, 23:59u. Zo kan ik de winnaar uitkiezen en heb ik nog even om de prijs op te sturen! De winnaar wordt op ten laatste 20/12/2015 op deze Facebook pagina aangekondigd.
HOE? Stuur je fragment met je naam op naar laurianne@fanflicks.nl. Vergeet niet om je naam, leeftijd en woonplaats (Nederland / België) te vermelden!
PRIJS? Je wint een leuk persoonlijk kerstkaartje van mij, samen met mijn lievelingsboek – dat perfect bij de kerstperiode past!
HOE WINNEN? Stuur ten eerste jouw vervolg op onderstaand fragment op naar mij, en vergeet ook niet om deze post te liken en te delen! Ten tweede moet je ook een ‘liker’ zijn van deze pagina! Je mag ook altijd je vrienden uitnodigen, gewoon, voor de kerstgezelligheid
.
Veel succes allemaal, ik ben erg benieuwd naar de inzendingen!
Xx L.
Olivia Smith
Het is kerstavond, en ik, ik zit alleen op mijn kamer op de universiteit.
Mijn ouders zijn overgevlogen naar mijn grootouders ergens in Florida, Caitlin is op bezoek bij de familie van haar vriend, en Ashton? Die is met zijn band in Sydney, bij zijn familie.
Daardoor blijf ik alleen achter, samen met mijn warme chocolademelk, lichtgevende sneeuwpop en een willekeurig opgehangen slinger boven mijn deur. En dat terwijl ik achter mijn laptop de perfecte kerst van mijn fanfictie-personages beschrijf. Het leven kan soms toch zo ironisch zijn.
Voor de zoveelste keer laat ik het scherm van mijn iPhone oplichten, maar helaas, geen berichtje of gemist gesprek. Best logisch door het tijdverschil – maar van mijn ouders had ik toch net iets anders verwacht. En ik had ook wel een berichtje van Caitlin verwacht, of zo – maar blijkbaar is dat teveel gevraagd.
Gefrustreerd typ ik enkele random letters op mijn toetsenbord, door er zowat op te rammen, waardoor er allerlei vreemde combinaties op mijn scherm verschijnen.
‘Laat ook maar al,’ zucht ik en schuif mijn laptop verder van me af. Ik drink voorzichtig van mijn warme chocolademelk, en veeg daarna wat slagroom van mijn neus. Ik kijk om me heen, bijt even zachtjes op mijn lip, en eet dan toch maar de slagroom van mijn wijsvinger. Niemand is hier om me te veroordelen.
Ik besluit dat ik hier niet zielig moet zitten doen, en dat ik het zelf maar gezellig moet maken. En wat schreeuwt meer ‘Kerst-gezelligheid’ dan ELF en een diepvriespizza?
De capuchon van mijn gezellig kerst-onesie zet ik voorzichtig op mijn hoofd, terwijl ik naar mijn deur slof. Maar, zodra ik de deur opentrek, schrik ik me dood …
)
