[RPG - 200] 1900 | Harry Potter [Speeltopic] - Speeltopics

29 nov 2015 - 14:07 Ziegler is offline

Ziegler 20534

The old days of Hogwarts

Prefects

REGELS
• Je schrijft minimaal 200 woorden
• Houd geslacht en afdelingen gelijk
• Geen perfecte personages
• Reserveringen blijven 3 dagen staan
• Geen voorouders van bestaande personages
• Nieuwe topics worden geopend door BIack, Belmont, Rutherforth en mij
• Houd het gezellig
• Geen liefdesrelatie van te voren afspreken, laat dat zich ontwikkelen
• Het speelt zich af in 1900. Er zijn dus nog geen telefoons, All-stars en Starbuckstentjes

HET BEGIN
De studenten zijn allemaal op Hogwarts aangekomen (we slaan dus de treinrit over) en komen aan in the Great Hall. Ze nemen plaats aan hun afdelingstafel en mogen beginnen aan het avondmaal. Zodra het wordt aangegeven, mogen de studenten naar hun slaapvertrekken gaan.
Have fun!

Big girls cry when their hearts are breaking

29 nov 2015 - 14:08 Amobi is offline

Amobi 15201

MT.

That is a perfect copy of reality.

29 nov 2015 - 14:09 Perseid is offline

Perseid 8184

MT.

Feel the fire, but do not succumb to it.

29 nov 2015 - 14:09 EASE is offline

EASE 14238

take me back to the basics and the simple life

29 nov 2015 - 14:10 Kiramman is offline

Kiramman 12020

Rutherforth schreef:
MT.

kindness is never a burden.

29 nov 2015 - 14:11 Ken_ is offline

Ken_ 18305

( MT c:)

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

29 nov 2015 - 14:13 reguluswife is offline

reguluswife 37248

MT.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

29 nov 2015 - 14:17 Bishou is offline

Bishou 1676

[ MT. ]

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

29 nov 2015 - 14:19 WrittenWords is offline

WrittenWords 692

29 nov 2015 - 14:40 Ziegler is offline

Ziegler 20534

Amorie Germaine Montgomery
Ravenclaw • 6th year • Pureblood

Amorie was nog niet in de gelegenheid geweest om haar vrienden op te zoeken tijdens de treinrit. Daarom had ze die tijd doorgebracht met een viertal tweedejaars uit Hufflepuff. Ze probeerde om niet mee te luisteren met hun gesprekken, maar dat was praktisch onmogelijk geweest. Ze had stug een van haar leerboeken geopend en alvast het eerste hoofdstuk doorgelezen, gewoon om niet te nieuwsgierig naar het leven van de Huffelpuffers over te komen. Nu liep ze richting the Great Hall terwijl ze opgewekt om zich heen keek. Natuurlijk kende ze het kasteel al op haar duimpje omdat ze inmiddels al in haar zesde leerjaar zat, maar ze kon zich nog steeds blijven verwonderen om de schoonheid van de school.
Terwijl ze vrolijk rondkeek, botste ze bijna tegen een jongen voor haar. Mompelend verontschuldigde ze zich, ondanks dat ze eigenlijk vond dat ze niets fout deed, en liep gauw door. Eenmaal in the Great Hall aangekomen, krulde haar mondhoeken op en verscheen er een glimlach op haar gezicht. Deze lach werd algauw omgetoverd tot een brede grijns - omdat ze zo veel zin had in het nieuwe jaar. Ze paradeerde naar de afdelingstafel van Ravenclaw en liet zich neerzakken. Even speelde ze met een pluk van haar rode haren en wachtte geduldig af totdat ze iemand van haar vrienden zou zien.

[ bericht aangepast op 29 nov 2015 - 16:14 ]

Big girls cry when their hearts are breaking

29 nov 2015 - 15:09 Siwicki is offline

Siwicki 2883

MT oeps.

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

29 nov 2015 - 15:10 WrittenWords is offline

WrittenWords 692

[ bericht aangepast op 11 dec 2021 - 18:30 ]

29 nov 2015 - 16:05 Kiramman is offline

Kiramman 12020

EVANDER BUCHANAN MACKINTOSH
Ravenclaw | 6th Year | Pure-blood | Prefect | Chaser

Evander trok aan het jasje van zijn uniform in een poging er verzorgd uit te zijn. Hij hoorde de stem van zijn moeder, die hem er vlak voor hij op de trein stapte eraan herinnerde dat 'er verzorgd uitzien zorgt voor een goede eerste indruk'. Evander wist niet op wie hij een goede indruk zou moeten maken, behalve de eerstejaars, want de meeste van de leerlingen kende hij al jaren.
Harriet Macintosh had dan ook nog eens de vrijheid genomen om Evanders prefectbadge op te blinken met de zoom van haar mouw. Hij vond dat ze overdreef. Vorig jaar was hij ook al prefect en het was niet alsof ze die functie plots van hem af zouden nemen.
Met een nonchalante pas liep Evander door de dubbele deuren van de Great Hall. Hij knikte en glimlachte naar leerlingen links en rechts van hem en stopte nu en dan om een praatje te maken met één van zijn vrienden, vooral hij stil kwam te staan aan de Ravenclaw tafel, vlak schuin naast zijn roodharige Afdelingsgenoot Amorie Montgomery. "Is deze plaats vrij?" vroeg hij uit beleefdheid met een zwaar Schots accent. Hij voegde er bijna freinaan toe, het Schotse woord voor vriend, maar herinnerde zich toen dat je als man niks mocht veronderstellen tot de vrouw het vaststelde. Echter dat hij wel dat hij en Amoire vrienden genoemd konden worden.

kindness is never a burden.

29 nov 2015 - 16:24 Ziegler is offline

Ziegler 20534

Amorie Germaine Montgomery
Ravenclaw • 6th year • Pureblood

Amorie keek eigenlijk pas weer op van haar schoot, waar ze een boek neer had gelegd om haar tijd door te komen, toen ze een bekende stem horen. Amorie richtte haar blik op en zag Evander Mackintosh voor haar neus staan. Uiteraard had ze aan zijn stem gehoord wie hij was, maar zijn accent verraadde hem. Bijna niemand had het Schotse dialect waar Evander mee praatte en keer op keer kon Amorie ervan genieten dat hij zo'n eigen taaltje had.
'Is deze plaats vrij?' vroeg hij. Amorie schoof wat opzij en klopte op de plaats naast haar, als teken dat hij er kon gaan zitten. 'Kom zitten,' zei ze rustig. Ze klapte het boek op haar schoot dicht en legde deze aan haar andere zijde weg. Amorie streek een pluk van haar haren achter haar oren en keek even naar Evander. Ze mocht hem. Niet alleen omdat hij in dezelfde afdeling als zij zat, maar omdat hij veel eigenschappen had die haar aan stonden. Ze vond hem niet vervelend of irritant - wat ze bij de meeste klasgenoten wel vond.
'Hoe was je vakantie?' vroeg ze toen. Ondertussen bekeek ze wat afdelingsgenoten die ook aanschoven aan de tafel. Ze begon zichzelf al oud te voelen, nu ze de nieuwe eerstejaars zag. Ze waren nog zo onschuldig en onwetend. Het deed haar denken aan haar eigen eerste leerjaar. Ze zag zichzelf nog ged rondlopen als een jong meisje dat geen idee had van de toverwereld. Dat was ondertussen alweer vijf jaar geleden en beangstigde Amorie hoe snel de tijd voorbij ging. Ergens zou ze er een goud voor geven om het allemaal even te stoppen, maar ze kon ook niet wachten om over een jaar af te studeren en de wijde wereld in te gaan.

Big girls cry when their hearts are breaking

29 nov 2015 - 16:32 Siwicki is offline

Siwicki 2883

VERONICA 'RONNIE' GEORGE
Hufflepuff • 16 • pureblood • chaser • 6th year

Of ze blij was om de grote hal na een hele zomer weer te zien, wist Veronica nou niet meteen. Natuurlijk was het fijn om weer weg te zijn uit haar ouderlijk huis, een plek waar ze de zomer verplicht had doorgebracht, maar ze zou momenteel veel liever ergens in de zon liggen in plaats van in deze overvolle ruimte die krioelde van de mensen.
Ze moest even diep ademhalen om lef te verzamelen, het normaal functioneren in een grote groep was nou niet haar sterkste punt. Niet dat 'normaal' überhaupt in haar woordenboek voorkwam, maar dat ter zijde.
Haar moeder had haar nog afgeblaft voor ze vertrok. Dat ze nou, in het zesde en laatste jaar, maar eens haar best moest gaan doen. Hiermee bedoelde ze natuurlijk niet haar best doen op school, want dat deed Veronica al. Voor de resultaten die ze haalde hoefde ze niet eens al te hard te werken, die kwamen meestal vanzelf wel.
Nee, haar moeder bedoelde dat het hoog tijd was dat Veronica eens meer vriendschappen zou gaan sluiten. Haar moeder had het er maar zwaar mee dat ze, ondanks haar uiterlijke trekken die ze geerfd had van haar beide ouders, nog nooit de aandacht van jongens had weten te trekken of vast te houden.
Niet dat dat Veronica ook maar iets kon schelen. Jongens waren niet geïnteresseerd in haar, en dat zou wel zo blijven zolang haar hoofd regelmatig de raarste ideëen bedacht. Haar ouders moesten maar leren leven met het feit dat Veronica hoogst waarschijnlijk zou eindigen als een stokoude, eenzame vrijster met een heleboel katten.
Ze had tot nu toe nog met geen van haar schoolgenoten gepraat, simpelweg omdat die allemaal te druk waren met het begroeten van hun vrienden, die ze een hele zomer hadden moeten missen.
Na zich langs een boel onbekende mensen te wurmen wist ze zich aan de Hufflepuff tafel te plaatsen. Het was nog redelijk rustig, ze herkende tot nu toe een meisje wiens naam haar ontschoten was. Normaal gesproken was ze redelijk goed met namen, maar na een hele zomer zou ze zelfs haar eigen naam vergeten. Het had al even geduurd voordat ze zich herinnerde hoe ze bij de Great Hall kwam, en ze hoopte maar dat ze vanavond in één keer haar bed zou kunnen vinden. Een warhoofd zijn in een school als deze was misschien niet de beste combinatie.
Ze glimlachte vriendelijk naar de mensen aan de tafel en liet een van de zilveren vorken door haar handen glijden, hopend dat er snel een bekender gezicht op zou duiken zodat ze eindelijk deze stilte kon doorbreken.

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

29 nov 2015 - 16:35 scarletwitch is offline

scarletwitch 3134

Janel "Nel" Gabrielle Dastreé
"I know what people think about me, and I know it's hard to change someones mind once it is made up."
Seeker ¤ Slytherin 6th year ¤ Pureblood

Ik veeg een pluk blond haar uit mijn gezicht zodra ik de Great Hall binnenstap. Het warme gevoel van thuis, iets wat ik bij mijn ouders niet voel. Gewoon weg omdat ik nooit aandacht krijg. Ik heb de hele treinreis alleen gezeten, lezend in een paar boeken die ik had meegekregen van thuis. Normaal gesproken doe ik dat niet. Ik wandel naar mijn afdelingstafel. Er zitten nog niet zoveel mensen die ik herken van gezicht. Zodoende ga ik alleen zitten om te eten. Ik neem van alles een klein beetje. Meer dan genoeg als je het mij vraagt.
Ik zit heerlijk te eten. Ik denk zacht hardop. "Wat zouden mijn broers en zussen doen? Wat zouden mijn ouders nu doen?" Dat zijn dingen die ik me altijd afvraag als ik op Hogwarts ben. Slytherin is geweldig, een betere House zou ik me niet kunnen indenken. Ik vang een glimp op van Sophia. Ik zou er nu dolgraag heen willen lopen, maar aangezien het het feestmaal is moet ik aan mijn eigen afdelingstafel gaan zitten. Ik heb even geen zin in ruzie met de leraren en besluit maar gewoon te blijven zitten. Wachtend tot Mary-Louise of iemand anders komt.

all because i liked a girl

Index RPG Actieve Topics Zoek