Naam: Santiago
Leeftijd: 17, 2 November
Beroep: Keeper van de Med-Jacks
Periode binnen de Glade: Santiago is er de tweede maand bij gekomen, hij is hier nu dus 2 jaar en een maand. Hij begon als Runner, maar door wat omstandigheden kon hij, terwijl hij op het punt stond Keeper te worden, deze taak niet meer vervullen. Hij bleek ook een talent te hebben voor mensen gerust stellen en verplegen. Hierdoor is hij een half jaar later de Keeper van de Med-Jacks geworden.
Innerlijk: Santiago is een leuke, aardige, pientere en open hyperactieve jongen met een sterkte drang om spontaan de meest idiote dingen te gaan doen. Niemand vraagt hem tegenwoordig ook meer wat in god's naam hij nu weer aan het doen is, want met hem weet je het maar nooit. Hij is namelijk erg roekeloos en koppig, als hij eenmaal zijn zinnen op iets gezet heeft, en staat altijd open voor nieuwe avonturen, gewoon omdat het kan of om er iets van te leren, maar gewoon vooral omdat hij het geweldig leuk vind. Hij is ook echt een jongen die je moet nemen zoals hij is en anders kan je wegwezen. Hij zal nooit voor iemand veranderen of zich door iemand laten gebruiken of misbruiken. De jongen is niet stil, nog beleefd, dus als je je als een klootzak gedraagt, zal hij er zeker wat van zeggen, al dan niet er wat aan doen. Hij is dan wel opgevoed en heeft manieren, hij gebruikt ze alleen lang niet altijd. Santiago is een hopeloze optimist, een hoper van lang vervlogen verwachtingen en een dromer van onmogelijke dromen. Nogsteeds is het mogelijk deze jongen te breken met de paar gevoelige onderwerpen die zijn jonge leven heeft. Dan wordt hij ofwel extreem boos en is niet bang om te vloeken, dingen te breken en een paar rake klappen uit te delen, ofwel hij verstopt zich in een klein donker hoekje en wordt compleet stil en teruggetrokken, wat heel wat is voor hem. Ondanks dit vertrouwt hij mensen erg makkelijk en gaat voor zijn vrienden en familie door het vuur. Ondanks dat zijn vrienden en familie zijn alles zijn, heeft Santiago wat vreemde manieren om te laten blijken dat hij je aardig vind, maar als je daar eenmaal doorheen kan kijken is hij de liefste, meest zorgzame en knuffelbare jongen die je ooit zal tegenkomen. Ook is hij een gigantische flirt met twee grote puppy-ogen waarmee hij alles gedaan kan krijgen, zonder er moeite voor te hoeven doen, want lui is hij toch zeker wel als het hem uitkomt. Hij houd enorm van de aandacht die flirten hem geeft, maar als hij eenmaal in een relatie zit, is Santiago zo trouw als een hond en zal er alles aan doen om alle wensen van zijn partner uit te laten komen. Het kan dan bij hem ook flink hard aankomen als hij erachter komt dat hij perrongeluk zijn partner pijn heeft gedaan en dan zal hij er ook alles aan doen om het weer meer dan goed te maken. Hij zal dan ook nooit vreemd gaan of het uitmaken met iemand, wat ertoe heeft geleid dat hij vaker dan eens is gedumpt. Het heeft hem zeker wel pijn gedaan, maar hem ook sterker gemaakt als persoon. Dit is dan ook een van de redenen waarom hij soms een arrogante klootzak lijkt te zijn, maar dit is alleen om zichzelf te beschermen. Als je daar eenmaal voorbij bent zal de hyperactieve zeer aanhankelijke 5-jarige alle lege plekjes in jou hart direct veroveren. Hij is loyaal, extreem zorgzaam, en altijd opzoek naar een nieuw avontuur of iets nieuws te ontdekken.
Uiterlijk [ fc: Franco Masini ]: Het eerste wat je altijd aan Santiago zal opvallen is de manier waarop hij loopt en beweegt, dit gaat namelijk niet heel erg gemakkelijk meer. Toch zal je vaak een stralende glimlach op zijn gezicht aantreffen, ofwel omdat het beter gaat met zijn patiënten, ofwel om iedereen op z'n gemak te stellen. Zijn bouw is licht en zijn gelaatstrekken puntig, waardoor de jongen zeker 's nachts wel op een elfje lijkt met zijn piekende lichtbruine haren, die door het jaar heen verschillende lengtes aannemen. Zijn stralende, pientere ogen, zijn grijs en omringt met lange donkere wimpers. Door zijn lichte bouw lijkt Santiago niet uitzonderlijk gespierd of fit, maar dat is hij zeker wel, al is het over de tijd, sinds hij geen Runner meer is, wel iets afgenomen. Sterke pezige spieren prijken onder zijn van nature licht bronzen huid, die onder invloed van de zon veranderd in de kleur van lichte karamel. Over zijn rug, heupen, en schouders lopen lange witbleke littekens, die hij zo goed mogelijk verborgen houd. Een deel van de overblijfselen van zijn ongeluk kan hij niet maskeren, maar hij wil geen medelijden, waardoor hij het zo veel mogelijk verbergt en gewoon doorgaat met zijn leven. Er in blijven hangen heeft toch geen zin.
Extra: Zoals hier boven al staat was Santiago origineel een Runner. Hij had alles wat je ervoor nodig had en vond het heel interessant en opwindend om de Maze keer op keer in te gaan. Ook gaf het hem een gevoel van voldoening dat hij echt zijn best deed om een verschil te maken en meewerkte aan een oplossing voor het vastzitten in de Maze. Dit ging allemaal prima, tot hij op een dag een Griever tegenkwam in het volle licht. Hij probeerde zo goed en zo kwaad het ding weg te jagen en te bevechten, zodat hij tijd zou hebben om weg te komen, maar het lukte maar niet. Uiteindelijk kreeg het ding zijn schouders te pakken, en dacht hij dat het over was, ookal bleef hij vechten. Dit zou zijn redding worden, omdat twee van de andere Runners heb hadden gehoord en hem wisten te bevrijden van het monster. Het was alleen wel duidelijk dat Santiago er niet zonder problemen van af zou komen: Het bloed stroomde uit zeer diepe wonden over de hele achterkant van zijn torso en zijn ledematen hingen er maar wat vreemd bij. De Med-Jacks hebben hun uiterste best gedaan, maar hij is lichamelijk, en geestelijk ook niet helemaal, nooit meer de oude geworden, al is hij nooit gestoken.
Door de problemen heeft hij nu problemen met bewegen, al is de pijn grotendeels weggetrokken met de tijd. Hij loopt nog altijd meestal zonder zijn heupen echt te bewegen, kan zijn rug alleen met veel pijn en moeite draaien of buigen, en doet het meeste vaan zijn armbewegingen vanuit zijn ellebogen in plaats van uit zijn schouders. Hierdoor zien al zijn bewegingen er vrij houterig uit, maar hij kan zich toch best heel goed redden en bewegen, wat niemand had durven dromen toen ze hem terugkregen in de Glade na de aanval. Toch is t duidelijk dat zijn linkerzijde minder aangetast is, en dus nog meer te gebruiken, dan zijn rechterkant.
[ bericht aangepast op 7 okt 2015 - 14:16 ]
Bowties were never Cooler
