Oké, dus ik ben een beetje aan het experimenteren met een andere dichtstijl dan ik normaal hanteer en op dit punt weet ik zelf niet eens meer wat ik van dit gedicht vind, om eerlijk te zijn. Ik ben in ieder geval erg benieuwd wat jullie ervan vinden. ^^
Tic Tac
Ik heb eens, in een wanhoopsvlaag
Een stereo gekocht
En schreeuwend hard Queen opgezet
Tot de muren ervan trilden
Maar hoe luid ik ook "mama" riep
En over moord bleef zingen
Een fluisterstem, je bent niets waard
Kwam er altijd bovenuit
Ook ben ik overmoedig
Bij een afvalclub gegaan
En heb toen zeven maanden slechts
Konijnenvoer gegeten
Maar hoeveel dunner ik ook werd
En niets me meer goed paste
Het gewicht dat op mijn schouders lag
Trok zich er niets van aan
Na duizend nachten zonder slaap
Ging ik maar pillen slikken
Alsof het een pot Tic Tacs was -
Tot hij leeg was, en ik sliep
En eindelijk was het stil
En eindelijk was ik licht
En hoe hard men ook huilde
Wakker werd ik niet.
Ik kijk uit het raam, naar de lucht en de zon, ik loop naar buiten en flikker van het balkon.
