• Het is ondertussen wel bevestigd, maar ik ben dus iemand die totaal niet alleen kan zijn. Mijn vriend is ondertussen al 12 dagen op reis naar Thailand en vanaf dag 1 voel ik mij al miserabel. Handig om te weten is dat ik 23 ben, al meer dan 6 jaar een relatie met hem heb en bijna 5 jaar een studio met hem heb gedeeld.
    Ik ben gewoon boos en ontgoocheld en verdrietig op hetzelfde moment. Ik voel me ontzettend in de steek gelaten en heb wel iedere dag al zitten huilen omdat ik gewoon pijn heb van de emoties. De eerste dagen, deed mijn hart echt pijn. Dat klinkt nogal dwaas, maar het was echt zo en nu krioelt er een vreselijke emoties door heel mijn lichaam die mij al dagen lang in de ban heeft. Ik probeer iedere dag iets te doen, is het niet gaan drinken op café of op terrasjes is het wel uitstapjes doen of naar festivals gaan. Ik heb mijzelf zelf getrakteerd op 2 nieuwe jurken om mezelf te plezieren. Allemaal kostelijke bedoeningen dus. Het helpt wel, maar vanaf ik 's avonds weer alleen thuis ben of in mijn bed lig, begin ik weer te janken. Ik wil gewoon mijn rust hebben, maar mijn lichaam geeft mij dat dus niet.

    Iedereen zit altijd van die vervelende vragen te stellen zoals waar is ie? Wat doet ie allemaal? Wanneer komt hij terug? En dat zijn allemaal vragen waar ik het antwoord niet op weet. Ik heb 3 verschillende data gekregen waarop hij zogezegd terug naar huis zou komen en nu weet ik eindelijk welke de juiste is (de langste datum natuurlijk, want waar zou de fun anders zijn). Ik haat het gewoon dat hij me helemaal niet ingelicht heeft over zijn reis. Het is al erg genoeg dat hij mij in de steek heeft gelaten in eerste instantie. Iedereen rondom me vind het zo raar dat hij zonder me op reis is vertrokken zeker omdat we nog nooit samen een reis hebben gemaakt (en nee, een skireis met vrienden, of 2 dagen Amsterdam of Disneyland is niet op reis gaan). Als mijn vrienden het al zo'n ongemakkelijke situatie vinden, hoe moe ik mij dan wel niet voelen?

    Ik hoor dan ook nog amper iets van hem. Hij antwoordt maar op de helft van mijn vragen en heeft zogezegd amper internet terwijl zijn broer altijd ontzettend lang online is op Facebook. Hoe kan zijn broer internet hebben en hij niet? Dat klopt toch langs geen kanten. Hij stelt zelf niet eens eens voor om te skypen ofzo terwijl hij al bijna 2 weken weg is.

    Aan de ene kant wil ik hem dan opwachten in de luchthaven als hij maandagochtend landt, maar ik zie al voor me dat het een hele ramp zal worden en dat hij mij nooit zal opmerken en dan wil ik hem eventueel thuis opwachten, maar aan de andere kant heb ik daar echt geen zin in omdat ik razend op hem ben. Ik heb zo'n zin om hem een mep in zijn gezicht te verkopen voor alle pijn die hij me aandoet. Ik ben echt benieuwd wat mijn reactie zal zijn als ik hem terug zie, want ik zie beide zaken wel voor me. Ik voel me zo'n vreselijk mens op dit moment door alle haat en verdriet dat ik in mij heb. Maar wie gaat er nu op reis zonder zijn vriendin voor zo lang? Dat doe je toch niet? Zeker omdat we samen nog nooit op reis zijn gegaan terwijl ik daar vaak naar vraag.

    En ik heb morgen dan nog een solicitatiegesprek en ik ben bang dat ik hem helemaal ga verfucken omdat ik zo vol emoties zit op dit moment. En dan moeten we volgende week samen een studentenjob gaan uitvoeren en ik plan graag alles op voorhand en dat kan ik nu ook niet doen omdat meneer op reis is en amper bereikbaar is. Ik haat dit zo hea. Ik moet nu nog zes dagen op mijn tanden bijten, maar ik kan het echt niet meer aan. Ik ben gewoon op. Ik heb gewoon het gevoel dat niemand mij volledig begrijp en dat ik mij aanstel.

    Great, zit ik nu weer lekker te janken. Zelf de honden kijken me vreemd aan.

    [ bericht aangepast op 11 aug 2015 - 14:20 ]


    Mirror, mirror on the wall, will there be glory if I fall?

    Mwah, Nana toch. Ik heb totaal geen ervaring met dit soort situaties, dus ik kan je alleen een muffe online hug geven.


    Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

    Heel eerlijk. Je moet soms ook apart van elkaar wat dingen doen. Ookal zijn jullie al zo lang samen. Hij is op reis met zijn broer? Ik denk niet dat dat nou echt zo erg is. Ik vind het wel raar dat hij inderdaad niet goed antwoordt enzo. Maar heel eerlijk meid, ik zou me er al met al niet teveel zorgen om maken. Focus je op die sollicitatie. Probeer anders wat dingen uit te schrijven die jij wil vragen over dit alles als hij terug is? Krijg je misschien wat ruimte in je hoofd. Heel veel sterkte!


    The truth is out there.

    Clarice schreef:
    Heel eerlijk. Je moet soms ook apart van elkaar wat dingen doen. Ookal zijn jullie al zo lang samen. Hij is op reis met zijn broer? Ik denk niet dat dat nou echt zo erg is. Ik vind het wel raar dat hij inderdaad niet goed antwoordt enzo. Maar heel eerlijk meid, ik zou me er al met al niet teveel zorgen om maken. Focus je op die sollicitatie. Probeer anders wat dingen uit te schrijven die jij wil vragen over dit alles als hij terug is? Krijg je misschien wat ruimte in je hoofd. Heel veel sterkte!
    Ik doe al genoeg dingen alleen met hem. Mag ik ook niet even op reis met hem gaan misschien? Daarnaast had hij beloofd om zijn eerste vliegreis met mij te doen. Kan ik ook lekker de pot op nu.
    Zijn mama wou gewoon perse nu op reis gaan. Heel de familie heeft gevraagd om een jaar te wachten zodat ik mee kon, maar nee. Het moest perse nu zijn.

    [ bericht aangepast op 11 aug 2015 - 14:23 ]


    Mirror, mirror on the wall, will there be glory if I fall?

    Dat is niet fijn!:'c

    Ik zou ook niet zo goed raad kunnen geven, enkel dat het niet vreemd is om emoties te tonen op je 23ste, maar ik wens je alleszinds veel succes nog, ook met je sollicitatie!


    We will not be quiet, Stonewall was a riot!

    Snapt hij wel dat je je hier zo slecht door voelt? Als hij het weet en je hebt het hem al eens duidelijk uitgelegd dan vind ik dat hij er meer rekening mee moet houden. Maar zelfs als hij het weet: dit is een probleem dat heel veel mensen nooit hebben en dus helemaal niet kennen, het kan misschien zijn dat je vriend helemaal het probleem niet goed aanvoelt.

    Op zich ook vind ik dat het wel kan dat je vriend weg gaat op vakantie zonder je zonder je de hele tijd op de hoogte te houden van alles (ik heb het nu niet over jouw situatie, eerder in't algemeen): net daarom denk ik ook wel dat je overdreven kwaad lijkt op hem naargelang de situatie. Maar dan naturlijk specifiek in jouw situatie kan ik me moeilijk voor stellen dat je vriend totaal nog nooit aan je heeft gemerkt dat je moeite hebt met alleen zijn. Ook al kent hij dat probleem zelf niet zou het wel een stuk respectvoller zijn van hem om je dan wel goed op de hoogte te houden.

    Ik zou zeggen praten er eens goed over als hij terug is zodat hij weet dat hij er in het vervolg echt beter rekening mee moet houden.
    (voor alle duidelijkheid ik ken zelf wel het 'alleen zijn' probleem en ik weet hoe hard het suckt, maar het is nu eenmaal een probleem dat maar weinig mensen hebben en dat moeilijk te begrijpen is dat het zo 'serieus' is als je het zelf niet hebt)


    effort never betrays you

    Avandra schreef:
    (...)Ik doe al genoeg dingen alleen met hem. Mag ik ook niet even op reis met hem gaan misschien? Daarnaast had hij beloofd om zijn eerste vliegreis met mij te doen. Kan ik ook lekker de pot op nu.


    Ah kijk dat wist ik niet. Dat is heel rot inderdaad. Jij had verwachtingen die hij niet is nagekomen. Het is vervelend, maar het is nu al gebeurt. Het enige wat je kan doen is duidelijk aan hem uitleggen hoe jij je hier onder voelt als gevolg van al dit. Ik snap dat je pissig bent, maar helaas het is al gebeurt. Probeer toch nog wat mooie daagjes alleen te hebben. Als je nog hulp nodig hebt bij het voorbereiden van je sollicitatie mag je altijd even een pb of gb sturen.


    The truth is out there.

    Hmm. Mijn man en ik doen eigenlijk ook veel dingen zonder elkaar en ik zou ook zo een maand naar het buitenland gaan met een vriendin of iets. 8D
    Dus ik vind dat op zich niet zo heel erg vreemd. Maar het is wel een beetje gek dat hij wel zo'n reis met zijn broer gaat maken en niet met jou, als je er een paar keer om hebt gevraagd. Wat het internet betreft... I dunno. Misschien heeft die broer gewoon internet in het buitenland ofzo? Ik weet niet, toen wij gescheiden op vakantie gingen, ook al was dat maar twee keer vier dagen, hebben we elkaar ook amper gesproken omdat we met andere dingen bezig waren.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Avandra schreef:
    (...)Ik doe al genoeg dingen alleen met hem. Mag ik ook niet even op reis met hem gaan misschien? Daarnaast had hij beloofd om zijn eerste vliegreis met mij te doen. Kan ik ook lekker de pot op nu.
    Zijn mama wou gewoon perse nu op reis gaan. Heel de familie heeft gevraagd om een jaar te wachten zodat ik mee kon, maar nee. Het moest perse nu zijn.


    Dan is het toch niet zijn schuld? Ik heb het idee dat je iets té boos bent. Ja het is oneerlijk maar zulke dingen gebeuren nu eenmaal.


    The truth is out there.

    Avandra schreef:
    (...)Ik doe al genoeg dingen alleen met hem. Mag ik ook niet even op reis met hem gaan misschien? Daarnaast had hij beloofd om zijn eerste vliegreis met mij te doen. Kan ik ook lekker de pot op nu.
    Zijn mama wou gewoon perse nu op reis gaan. Heel de familie heeft gevraagd om een jaar te wachten zodat ik mee kon, maar nee. Het moest perse nu zijn.

    Oh, zijn ze met het hele gezin weg dan?


    Every villain is a hero in his own mind.

    Jotunheim schreef:
    Hmm. Mijn man en ik doen eigenlijk ook veel dingen zonder elkaar en ik zou ook zo een maand naar het buitenland gaan met een vriendin of iets. 8D
    Dus ik vind dat op zich niet zo heel erg vreemd. Maar het is wel een beetje gek dat hij wel zo'n reis met zijn broer gaat maken en niet met jou, als je er een paar keer om hebt gevraagd. Wat het internet betreft... I dunno. Misschien heeft die broer gewoon internet in het buitenland ofzo? Ik weet niet, toen wij gescheiden op vakantie gingen, ook al was dat maar twee keer vier dagen, hebben we elkaar ook amper gesproken omdat we met andere dingen bezig waren.
    Dus zijn broer heeft perfecte wifi en hij niet, en dat is hetzelfde hotel? Dat lijkt mij nogal vreemd. Niet? Het is gewoon dat hij zoveel beloftes in één keer verbroken heeft. Ik hecht waarde aan de kleine dingen in het leven en dat heeft hij nu allemaal van me afgenomen.


    Mirror, mirror on the wall, will there be glory if I fall?

    Jotunheim schreef:
    (...)
    Oh, zijn ze met het hele gezin weg dan?
    Ja.


    Mirror, mirror on the wall, will there be glory if I fall?

    Avandra schreef:
    (...)Dus zijn broer heeft perfecte wifi en hij niet, en dat is hetzelfde hotel? Dat lijkt mij nogal vreemd. Niet? Het is gewoon dat hij zoveel beloftes in één keer verbroken heeft. Ik hecht waarde aan de kleine dingen in het leven en dat heeft hij nu allemaal van me afgenomen.


    Dan is dat duidelijk iets wat je ook echt aan hem mag vertellen. En inderdaad het is helemaal niet leuk als beloftes worden verbroken.


    The truth is out there.

    Tesfaye schreef:
    Snapt hij wel dat je je hier zo slecht door voelt? Als hij het weet en je hebt het hem al eens duidelijk uitgelegd dan vind ik dat hij er meer rekening mee moet houden. Maar zelfs als hij het weet: dit is een probleem dat heel veel mensen nooit hebben en dus helemaal niet kennen, het kan misschien zijn dat je vriend helemaal het probleem niet goed aanvoelt.

    Op zich ook vind ik dat het wel kan dat je vriend weg gaat op vakantie zonder je zonder je de hele tijd op de hoogte te houden van alles (ik heb het nu niet over jouw situatie, eerder in't algemeen): net daarom denk ik ook wel dat je overdreven kwaad lijkt op hem naargelang de situatie. Maar dan naturlijk specifiek in jouw situatie kan ik me moeilijk voor stellen dat je vriend totaal nog nooit aan je heeft gemerkt dat je moeite hebt met alleen zijn. Ook al kent hij dat probleem zelf niet zou het wel een stuk respectvoller zijn van hem om je dan wel goed op de hoogte te houden.

    Ik zou zeggen praten er eens goed over als hij terug is zodat hij weet dat hij er in het vervolg echt beter rekening mee moet houden.
    (voor alle duidelijkheid ik ken zelf wel het 'alleen zijn' probleem en ik weet hoe hard het suckt, maar het is nu eenmaal een probleem dat maar weinig mensen hebben en dat moeilijk te begrijpen is dat het zo 'serieus' is als je het zelf niet hebt)
    Ik heb het hem al gezegd en dan zegt hij gewoon sorry. Van mij mag hij best op reis gaan met zijn ouders, maar hij ligt me over niks in voor hij vertrekt en nu hij op reis is neemt hij ook zo weinig moeite om eens met mij te praten. Het is ook dat hij zoveel beloftes heeft verbroken en daar maak ik mij gewoon boos om en dat kwetst mij.


    Mirror, mirror on the wall, will there be glory if I fall?

    Heb je hem dat niet gevraagd, waarom hij zomaar weg gaat? Want ja, meestal zijn zulke dingen geen bevliegingen. Daar gaan royale kosten in om en veel mensen van 23 hebben zo veel geld niet (ik wil naar Tokio en moet ook sparen >.>). En heb je ook de kans gezien om te vragen waarom hij zonder jou gaat? Misschien is het wel een oude wens van hem en z'n broer, een man trip maken. Maar dan nog, als hij weet dat jij dolgraag met hem op reis wil en hij doet dat plotseling met iemand anders, dat zou ik ook niet chill vinden en boos worden.

    Wat nu waarschijnlijk wel kan spelen (dat kun jij zelf misschien beter beoordelen dan ik, want ik ken je niet zo goed x]) is dat een deel van hoe je op dingen neerkijkt ivm hem door boosheid/verdriet/onmacht beïnvloed worden. Op dit moment heb je op niks anders invloed dan op jezelf. Je kan de situatie niet veranderen, maar wel jezelf. Je bent een jonge vrouw van 23, net als ik, en je spendeert nachten huilend in de kamer omdat je partner op vakantie is. Dat zou toch niet moeten? Ik vind dat echt jammer, vooral voor jezelf. Laat je geluk daar niet 100% van af hangen. Misschien weet hij dat ook van jou en gaat hij dat als beklemmend ervaren. Dat is geen verwijt, maar een mogelijk scenario. Deze leeftijd zie ik eigenlijk ook niet als leeftijd waarop je veel beslag op mekaar moet leggen. Je zegt het zelf al: 'zo lang zonder vriendin op vakantie, doe je toch niet?' Ik zou het zelf heel beklemmend vinden als mijn partner zo over dingen dacht. Maar ja, dat ben ik, ik ben heel erg gehecht aan mijn vrijheid.
    Anyway.. Wat doe je als het uit gaat? Dan moet je ook zonder hem verder. Ik zei het in een ander topic al, maar wed nooit op één paard. Da's geen vrijbrief voor vreemdgaan XD Maar wat ik bedoel te zeggen is dat ik denk dat je je geluk/levenskwaliteit niet te veel af moet laten hangen van hem.

    Mijn advies for now is; doe hetzelfde wat hij doet en neem afstand. Doe inderdaad de vette shit die je wil doen met anderen, of alleen. Heb je nog een gave hobby waar je een tijd geen gehoor aan gaf? Had je altijd al een lange fietstocht willen maken? Combineer dat met je gedachten weer op een rij zetten. Als ik me eenzaam voel ga ik stukken wandelen en dan kom ik vanzelf mensen tegen tegen wie ik 'hoi' zeg of waar ik een praatje mee maak.


    No growth of the heart is ever a waste

    Avandra schreef:
    (...)Ik heb het hem al gezegd en dan zegt hij gewoon sorry. Van mij mag hij best op reis gaan met zijn ouders, maar hij ligt me over niks in voor hij vertrekt en nu hij op reis is neemt hij ook zo weinig moeite om eens met mij te praten. Het is ook dat hij zoveel beloftes heeft verbroken en daar maak ik mij gewoon boos om en dat kwetst mij.


    Maar als het enige wat hij zegt 'sorry' is krijg ik vooral de indruk dat hij het probleem niet al te serieus op neemt. Dan zou ik me er in jouw plaats wel eens echt boos om maken: het kan nog zijn dat hij zo'n problemen niet heeft maar als hij je vriend is en je zegt hem dat je je echt slecht voelt zou hij er echt rekening mee moeten houden. Het is ook niet dat je het einde van de wereld van hem vraagt door te zeggen dat je wilt dat hij je af en toe op de hoogte houdt.


    effort never betrays you