• Dit is een heropening van deze RPG. Het idee behoort volledig toe aan de oorspronkelijke eigenaar en de wereld van Harry Potter behoort uiteraard enkel J.K. Rowling toe.


    Praattopic.
    Rollentopic.





    Na vijfenveertig jaar in vrede geleefd te hebben, ontstaan er opnieuw spanningen tussen de tovenaars en heksen. De volgelingen van Voldemort zijn maar op één ding uit: wraak. Mensen zijn bang en weten niet wat ze te wachten staat, gezinnen worden wederom verscheurt en opgekropte gevoelens van de vorige tovenaarsoorlogen komen naar boven. Een nieuw jaar op Zweinstein begint, maar daar begint de oorlog zich ook door te dringen. Er is veel verdeeldheid onder de leerlingen en er zijn al vele verliezen geleden.

    Wie kan je vertrouwen in tijden van oorlog?
    Maar nog belangrijker; wie niet?





    R O L L E N
    (HM= Hoofdmonitor [Vrij: Vrouwelijk - Mannelijk] en K= Klassenoudste [Vrij: Griffoendor: Vrouwelijk - Mannelijk / Ravenklauw: Vrouwelijk - Mannelijk / Huffelpuf: Vrouwelijk - Mannelijk / Zwadderich: Vrouwelijk - Mannelijk] en G= Gereserveerd)


    G R I F F O E N D O R
    Gereserveerd —— Amoare
    • [1,10][K] Fleur Nymphadora Lupin — Halfbloed —— Towns
    • [1,8]Alissa Kayleigh Hastings — Dreuzeltelg —— EthereaI


    • [1,8][HM] Remus Bill Lupin — Halfbloed —— WeasIey
    • [1,6] Hayden Ward Christenson — Halfbloed —— StarkiIIer
    • [G][1,7] Sirius Caleb Remus Potter — Halfbloed —— Daggers



    Z W E R K B A L T E A M
    Aanvoerder:
    Zoeker:
    Jager:
          — Alissa Kayleigh Hastings —— EthereaI
          — Gereserveerd —— Towns
          — Remis Bill Lupin —— WeasIey
    Wachter: Sirius Caleb Remus Potter —— Daggers
    Drijver:
          —
          —



    R A V E N K L A U W
    • [1,1] Vivianne Dominique Lupin — Volbloed —— Baelor
    • [1,1][K] Charlotte Luna Genevieve Scamander — Volbloed —— Daggers
    • [1,7] Quinn Ruth Spiegelman — Halfbloed —— GreenIeaf
    • [1,11] Emory Leiy Rookwood — Volbloed —— Sherrinford
    VOL

    • [1,1] Jasper Ollivander — Volbloed —— Rivetra
    • [G][1,10] Roy Jean Ackerman — Halfbloed —— Rockbell




    Z W E R K B A L T E A M
    Aanvoerder: Vivianne Dominique Lupin —— Baelor
    Zoeker: Jasper Ollivander —— Rivetra
    Jager:
          — Quinn Ruth Spiegelman —— GreenIeaf
          —
          —
    Wachter: Vivianne Dominique Lupin —— Baelor
    Drijver:
          — Emory Leiy Rookwood —— Sherrinford
          —

    H U F F E L P U F
    • [1,3] Mila Hae Nishimura — Dreuzeltelg —— Rockbell
    • [1,9] Penelope Pyper Palisson — Halfbloed — WeasIey
    • [G][1,11] Muriël Gillian Hambleton — Volbloed —— BeIIamy


    • [G][1,6] Eren Felix Breckenridge — Dreuzeltelg —— Rivetra
    • [1,7] Stuart Fred Weasley — Volbloed —— GreenIeaf




    Z W E R K B A L T E A M
    Aanvoerder: Penelope Pyper Palisson —— WeasIey
    Zoeker: Penelope Pyper Palisson —— WeasIey
    Jager:
          —
          —
          —
    Wachter: Eren Felix Breckenridge —— Rivetra
    Drijver:
          — Muriël Gillian Hambleton —— BeIIamy
          —



    Z W A D D E R I C H
    • [1,2][HM] Ophelia Florence Henderson — Halfbloed —— Rivetra
    • [1,10] Cassandra Lily Scamander — Volbloed —— Towns
    • [G][1,8]Saffriana Justine Walker — Volbloed —— Wiser


    • [1,1] Isaac Carrow — Volbloed —— Rockbell
    • [1,10]William Lysander Victoire Scamander — Volbloed —— Baelor




    Z W E R K B A L T E A M
    Aanvoerder: Cassandra Lily Scamander —— Towns
    Zoeker: Cassandra Lily Scamander —— Towns
    Jager:
          —
          —
          —
    Wachter:
    Drijver:
          — Isaac Carrow —— Rockbell
          — William Lysander Victoire Scamander —— Baelor





    I N V U L L I J S T J E
    Naam:
    Leeftijd: Voor het gemak van de RPG zit ieder personage in het zevende jaar.
    Bloedstatus:
    Afdeling:
    Innerlijk:
    Uiterlijk:
    Geschiedenis:
    Familie:
    Relaties:
    Extra: Toverstok, functies, beste vakken, amortentia, boeman, huisdier, Patronus,...



    R E G E L S
    • Het woordenminimum is 200 woorden.
    • Houd jongens, meisjes en afdelingen gelijk!
    • Afstammelingen van bekende personages zijn toegestaan, maar bespreek met anderen wanneer die ook een personage als afstammeling wilt zodat alles nog een beetje klopt.
    • Iedereen zit in het zevende jaar. Dit is voor het gemak van de RPG en om onbewust buitensluiten te voorkomen.
    • Bespeel niet de personages van anderen zonder toestemming.
    • Geen Mary Sues of Gary Stu's. Personages worden gekeurd.
    • De huisregels van Quizlet en daarbij in het bijzonder het RPG-forum gelden uiteraard ook hier.
    • 16+ is toegestaan, maar gelieve hier wel voor te waarschuwen zodat anderen het kunnen mijden als zij het liever niet lezen.
    • Reservaties blijven in principe vier dagen staan, maar als er uitstel nodig is kan deze altijd aangevraagd worden. Het is meer dat als je vier dagen zonder goeie reden niet aan je rol werkt, je een waarschuwing krijgt en de reservatie kan verwijderd worden.
    • Alleen ik, Rivetra, of Royai maken nieuwe topics aan, tenzij wij niet online zijn; dan is het de laatste die reageert.
    • Er is geen limiet voor personages, maar hou het wel binnen je bereik zodat je geen personages gaat verwaarlozen. Ik zou ook liever hebben dat je, als je meerder personages maakt, voor elke jongen een meisje maakt en zo de geslachten een beetje balanceert. (Tenzij er bijvoorbeeld bijna geen jongens zijn en je graag twee jongens zou hebben, dan is het geen probleem. (: )


    BEGIN: Het is zaterdag vijftien december. De leerlingen die toestemming hebben om naar Zweinsveld te gaan, zijn enthousiast om hun maandelijkse inkopen te doen aan snoep en nog veel belangrijker; het galabal dat op Kerstmis zal gehouden worden ter ere van schoolhoofd Miranda Dawlish die haar vijftigste verjaardag wilt vieren. De speciale gelegenheid is ook vanwege de verschrikkelijke artikels die de laatste tijd in de Ochtendprofeet verschijnen; om de leerlingen wat moed in te spreken dat de donkere dagen snel over zullen gaan. Maar de dagen worden steeds korter en donkerder; en dat laat ook het weer van zich zien. Zal alles wel zo onbezorgd lopen als iedereen verwacht?

    Het is een hele koude winterdag en het regent al weken aan een stuk. Er hangt ook een constante mist over het domein van Zweinstein en vanavond zal een volle maan het kasteel door de wolken verlichten. Vorige week werd een moord gepleegd waarin een fameuze tovenaarsfamilie uitgemoord werd. De daders zijn nog niet gevonden, maar het Duistere Teken hing boven het huis van de familie. Ondanks hun enthousiasme voelen de leerlingen zich bedreigd.

    [ bericht aangepast op 11 aug 2015 - 12:23 ]


    help

    Hayden Ward Christenson
    Gryffindor


    Verveeld liep Hayden door de gang, zijn notitieboekje en potlood in zijn hand geklemd. Het slechte weer maakte hem misschien een tikkeltje minder goed gehumeurd, maar het weerhield hem er niet van om met zijn gewoonlijke grijns door de gangen te lopen. Hayden besloot maar om naar de Great Hall te gaan, gezien hij toch niet iets beters te doen had.
          Toen hij daar eenmaal binnen kwam, keek hij eens rond of hij bekenden zag. Hij haalde zijn vrije hand door zijn haren en grijnsde breed toen hij Charlie zag zitten bij de Ravenclaw tafel. Hij liep er heen, en probeerde Charlie van achteren te benaderen. Toen hij eenmaal achter haar stond, sloeg hij zijn armen om haar schouders. 'Goedemorgen liefje,' zei hij in haar oor, waarna hij een vriendschappelijke kus achter haar oor drukte. 'Hoe gaat het met mijn prinsesje op deze Nutella-loze ochtend?' fluisterde hij sarcastisch in haar oor, terwijl de grijns op zijn gezicht alsmaar groter werd. Kort trok Hayden zijn arm terug, om zijn notitieboekje in zijn broekzak te stoppen. Daarna liet hij haar ook los met zijn andere arm, waarna hij ze over elkaar sloeg. Hij plantte zichzelf neer naast Charlie, om haar vervolgens een knipoog te geven.


    "At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."

    Quinn Ruth Spiegelman
    Ravenclaw 7th year – Jager – Outfit




    "Spiegelman," begroet Isaac me. Ik ga meteen in de aanval en Isaac is ietwat overdondert, als is dit al gouw niet meer te zien, maar ik ben zijn blik niet vergeten. Ergens voel ik me een soort van trots, dat ik toch een —ookal was het maar de kleinste, rimpeling kan geven op zijn arrogante oppervlak.

    "Vraag je me mee naar het bal, Spiegelman? Oh ik voel me vereerd," Mentaal facepalm ik mezelf, het plan had dus níét uitgewerkt zoals het gehoord had. Maar als nog als het zo ook lukte, ook goed. Ik beveel een Slytherin —Smith als het goed is, op te schuiven. Glimlachend negeer ik het gejoel van zijn vrienden als hij dat ook doet. Zo elegant mogelijk stap ik met één been over de bank en ga met mijn gezicht naar Isaac zitten.
    "Als dat de enige manier is met iemand naar het bal te gaan, is dat een beetje zielig Carrow. Gevraagd door een meisje, kijk maar uit voor je reputatie" antwoord ik.
    "Helaas gaan bals en Carrows niet goed samen." De moed zakt in mijn schoenen en ik trek een klein pruillipje. Shit, lekker dan. Ook nog voor als deze Slytherin. Een van hen —een meisje, grijnst arrogant. "Maar goed dan. Als je erop staat."
    Mijn hart maakt een sprongetje als ik zijn woorden hoor en het liefst zou ik Isaac spontaan op de mond zoenen en het meisje —die me nu overigens heel erg vuil aankijkt, heel hard uitlachen.

    "Niet te geloven dat je met haar naar het bal gaat." niet alleen haar hoofd is niet uit te staan, ook haar stem zorgt ervoor dat ik de haren uit mijn hoofd wil trekken.
    "Had je wat, Braddock?"
    Het meisje, dat blijkbaar Braddock heet, sluit meteen haar mond en mompelt iets onverstaanbaars.
    "Ik ben een sigaret nodig," deelt Isaac mee aan niemand in het bijzonder en staat op. Hij kijkt me met een vragende blik aan, dus ook ik sta op en pak een losse sigaret uit mijn zak. Ik rook bijna niet, maar soms had ik er zin in en behoefte aan, als dit moment. Arrogant kijk ik Braddock nog een laatste keer aan, waarna ik —vooral om het nog een tikje erger te maken, Isaac's hand vast om hem daarna te volgen naar de binnenplaats.
    "Leuke meid die Braddock, merk ik sarcastisch op "Ik weet zeker dat we besties worden".
    Ik gris de aansteker uit Isaac's handen en steek mijn sigaret aan waarna ik een haal neem. Met samengeknepen ogen blaas ik de rook uit. Heerlijk.
    "Dus Carrow, je hebt niet toevallig vanavond iets te doen?" probeer ik zo nonchalant en onschuldig te vragen.


    ze had het universum op haar schouders maar droeg het als een paar vleugels


    M I L A      H A E      N I S H I M U R A
    Huffelpuf // Klassenoudste // Jager

    Mila hoorde dat Alissa haar voeten de grond zette en zag vervolgens hoe de deur langzaam open ging. Alissa had haar armen om haar lichaam geslagen en haar ogen waren rood van het huilen. Ze voelde plots een sterke drang om het meisje in een knuffel te trekken en over haar hoofd te strijken, alsof Alissa een jonge puppy was. Toen bedacht ze zich dat Alissa dat helemaal niet zou appreciëren, dus hield ze zich in.
          Alissa schuifelde naar één van de ramen en ging zitten. Ze gebaarde dat Mila tegenover haar kon gaan zitten en zacht glimlachend deed Mila dat dan ook. Ze aapte Alissa's gesloten houding na en keek haar afwachtend aan met zachte ogen en bemoedigende glimlach. Mila hoorde de geluiden van passerende leerlingen op de gang en het getokkel van regen op het raam. Het licht die door het natte raam scheen liet vreemde schaduwen achter en Mila verlangde er plots van om naar buiten te gaan en de druppels op haar gezicht te voelen. Maar ze focuste zich op Alissa en luisterde naar diens verhaal.
          "Nou.. I- ik en Remus.. We hebben nogal een groot iets geheim gehouden voor Fleur.. En daar was ze kort gezegd niet bepaald blij mee, zoals je waarschijnlijk wel kon merken," fluisterde ze. Mila moest goed opletten om haar te begrijpen. Alissa's woorden waren niet echt iets nieuws, dus moest Mila even nadenken voor ze sprak. Dat Remus en Alissa iets verborgen hadden gehouden voor Remus' zus Fleur was niet iets wat Mila al eerder had meegemaakt en ze moest toegeven dat ze niet goed wist wat ze tegen Alissa kon zeggen.
          "Ik weet zeker dat het wel goed komt." Mila kon zichzelf wel op de kop slaan. Echt, Nishimura? Is dat het beste wat je kan, schreeuwde haar geweten. "Ik bedoel.." zei ze snel. "Dat je Fleur misschien even de tijd moet geven om het te verwerken. Wat het ook was dat jullie haar hebben verteld vandaag, het was blijkbaar een grote schok voor haar." Je vertelt haar gewoon de dingen die ze al weet, Nishimura, schreeuwde haar brein weer. "En dat is waarschijnlijk de reden waarom ze zo heeft gereageerd." Mila dacht terug aan Fleur die haar stok naar Alissa trok. "Jullie zijn al zo lang beste vriendinnen. Ik zag nooit Alissa zonder Fleur, of Fleur zonder Alissa. Een vriendschap zoals dat... Dat betekend iets en ik geloof niet dat dat zomaar verwoest kan worden door één kleine hobbel." Ze glimlachte naar Alissa en hoopte dat ze het meisje een beetje had kunnen opbeuren en dingen niet erger had gemaakt.


    kindness is never a burden.


    Isaac Carrow
    Zwaddrich // Drijver

    Isaac trok een wenkbrauw op toen Quinn zijn hand vastnam, maar zei er niks op. Het maakte hem weinig uit wat anderen dachten van zijn relatie met Quinn. Zolang zij twee zelf wisten wat het voorstelde, had hij er geen problemen mee wat ze deed met hem. wbw Buiten was het nog steeds aan het regenen, dus moesten ze schuilen onder de overdekte hallen. Er was niemand anders op de binnenplaats door het koude en natte weer, maar Isaac vond het niet erg.
          "Leuke meid die Braddock," merkte Quinn op met meer dan een hint sarcasme in haar stem. "Ik weet zeker dat we besties worden." Isaac grinnikte en stak zijn sigaret aan met zijn witte aansteker. Zodra hij zijn sigaret had aangestoken, werd de aansteker uit zijn handen gegrist door Quinn. Hij wist niet dat ze nog rookte. Aan de andere kant waren dat ook zijn zaken niet. "Ze praat te veel," zei Isaac en keek geamuseerd naar Quinn die met samengeknepen ogen de sigarettenrook uitblies.
          "Dus Carrow, je hebt niet toevallig vanavond iets te doen?" vroeg ze. Een geamuseerde grijns speelde om zijn lippen. "Niet dat ik weet." Hij duwde zichzelf van de muur waartegen hij leunde en zette een stap dichter bij Quinn. "Nu heb ik ook niks te doen," zei hij met gevaarlijk glinsterende ogen.


    kindness is never a burden.





    Charlotte Luna       Genevieve Scamander
    "It is better to be hated for what you are than to be loved for what you are not.."
    • Ravenclaw • Seventeen years old • Seventh year • Prefect •




    Haar blik gleed door The Great Hall heen en ze merkte de heisa van de Gryffindor tafel. Fleur stond daar boos met haar broer en haar beste vriendin. Quinn en Stuart hadden beide geantwoord en Vivianne was naar haar broer en zus gelopen en haar haarkleur blond gemaakt om Fleur te steunen. En niet veel later liep Quinn naar de Slytherin tafel, waardoor Stuart en Charlie over waren. Een zucht rolde over haar lippen en ze nam een slok van mijn koffie terwijl ze luisterde naar de gesprekken van haar nicht en neef en haar nichts beste vriendin. En zodra ze keek zag ze dat Alissa was weggelopen. Zachtjes schudde ze haar hoofd, maar toch zou ze zich er niet mee bemoeien. Met Vivianne was ze dan wel close, maar met de andere twee niet bepaald, door de afdelings verschillen waarschijnlijk.
    Haar hand ging eventjes door haar rood, bruine lokken en het volgende moment voelde ze een paar armen rond om haar schouders en hoorde ze: ''Goedemorgen liefje'' in haar oor. Een grijns sierde haar lippen. ''Goedemorgen Hay,'' zei ze al grijnzend. Haar grijns werd iets groter door de kus achter haar oor. ''Ondanks dat het Nutella-loos is wel goed hoor, met jou? Of heb je je pot Nutella mee gesmokkeld hierheen?'' En toen hij zat zond ze hem een sarcastisch handkusje terug als antwoord op Haydens knipoog. Vervolgens pakte ze haar koffie weer en dronk die leeg. Charlie kreeg vaak 's ochtends bijna niets door haar keel, maar koffie was het enige wel vaak, en daarom schonk ze nog een kop in.


    The monsters running wild inside of me. I'm faded

    ALISSA KAYLEIGH HASTINGS

    "Because I love you, even though nobody can know."
    Outfit × Seventh year × Gryffindor × Chaser


    "Ik weet zeker dat het wel goed komt." Zegt het meisje, en onbedoeld stoot ik een nep lachje uit. Dit komt niet goed, dat kan ik je zo vertellen. En zelfs als het goed zou komen, dan zou de band tussen mij en Fleur lang niet zo sterk meer zijn als deze was.
    "Ik bedoel.." vervolgt ze niet veel later, waarschijnlijk inziend dat het niet goed komt. "Dat je Fleur misschien even de tijd moet geven om het te verwerken. Wat het ook was dat jullie haar hebben verteld vandaag, het was blijkbaar een grote schok voor haar. En dat is waarschijnlijk de reden waarom ze zo heeft gereageerd. Jullie zijn al zo lang beste vriendinnen. Ik zag nooit Alissa zonder Fleur, of Fleur zonder Alissa. Een vriendschap zoals dat... Dat betekend iets en ik geloof niet dat dat zomaar verwoest kan worden door één kleine hobbel." vervolgt het Hufflepuf meisje, en zonder dat het mijn bedoeling was glijdt er weer een traan over mijn wang, die ik woest weg veeg. Ik sluit mijn ogen en leg mijn hoofd in mijn nek, proberend de nieuwe stroom tranen tegen te houden.
    "Nou.. Eigenlijk denk ik niet dat het weer goed komt.." vervolg ik zachtjes met enkele haperingen waar ik tranen tegen probeer te houden.
    "H.. het is gewoon. Ik ben ze nu beiden kwijt. Allebei. Want Fleur vergeeft Remus wel, ze zijn immers een tweeling. Maar mij, vrienden kies je, en met vrienden hoef je niks meer te maken hebben als je dat niet wilt.."



    take me back to the basics and the simple life


    M I L A      H A E      N I S H I M U R A
    Huffelpuf // Klassenoudste // Jager

    Een eenzame traan ontsnapte uit Alissa's ooghoek en gleed langs haar wang naar beneden, maar voor de traan zich van haar gezicht kon losmaken, had ze die al woest weggeveegd met de rug van haar hand. Ze sloot haar ogen en leunde achterover met haar hoofd in haar nek. Mila trok een vreemd gezicht en vervloekte zichzelf in haar hoofd. "Shit, ik bedoelde het niet... niet huilen, alsjeblieft." Ze haalde een stoffen zakdoek uit haar broekzak en bood die met een zacht duwtje aan Alissa aan. Het was één van haar moeders eigenhandig geborduurde zakdoeken en Mila's initialen stonden in het hoekje in een sierlijk geschrift genaaid.
          "Nou.. Eigenlijk denk ik niet dat het weer goed komt.." sprak Alissa haperend. Mila merkte dat de stem van het meisje hevig trilde en dat ze de moeite moest doen om niet in tranen uit te barsten. Ze keek even medelevend naar Alissa, maar vaagde die blik dan al snel van haar gezicht en keek haar aan met warme ogen en een zachte glimlach. ""H.. het is gewoon," vervolgde Alissa op hetzelfde moment als Mila "Je moet -" zei. Ze zweeg snel en gebaarde dat Alissa mocht verdergaan. "Ik ben ze nu beiden kwijt. Allebei. Want Fleur vergeeft Remus wel, ze zijn immers een tweeling. Maar mij, vrienden kies je, en met vrienden hoef je niks meer te maken hebben als je dat niet wilt."
          Mila beet nadenkend op haar lip. "Oké. Ik begrijp die redenering," zei ze. "En natuurlijk hebben tweelingen over het algemeen een betere relatie dan andere broers en zussen-" Ze beet hard op haar tong om zichzelf het zwijgen op te letten. Je maakt het enkel erger! Schreeuwde haar brein. Ik weet het! Schreeuwde Mila terug. Ze proefde een beetje bloed. "Maar dat wil niet zeggen dat ze je allebei zomaar gaan laten vallen als een baksteen omdat er plots iets is tussengekomen. Dat zou heel erg wreed zijn en hoewel ik Fleur en Remus helemaal niet goed ken, weet ik zeker dat zij geen wrede mensen zijn."


    kindness is never a burden.

    ALISSA KAYLEIGH HASTINGS

    "Because I love you, even though nobody can know."
    Outfit × Seventh year × Gryffindor × Chaser


    Mila bied me een zakdoek aan, maar ik sla hem af. Die ene paar keer dat ik huil, heb ik er mijn redenen voor, en ik ben niet bang voor mensen om dat te zien. Daarbij kan het veel fijner voelen om de tranen gewoon over je wangen te laten lopen als het eenmaal loopt, en heeft een zakdoek op zo'n moment niet heel veel nut. Het meisje laat me uitpraten, en daar ben ik haar dankbaar voor. Maar het hele verhaal vertellen durf ik niet. Ik denk dat ik te bang ben hoe ze reageert, dat ze me hier achterlaat en me zal ontwijken.
    "Oké. Ik begrijp die redenering," zegt ze. "En natuurlijk hebben tweelingen over het algemeen een betere relatie dan andere broers en zussen-" Het meisje stopte even met praten en leek even na te denken. "Maar dat wil niet zeggen dat ze je allebei zomaar gaan laten vallen als een baksteen omdat er plots iets is tussengekomen. Dat zou heel erg wreed zijn en hoewel ik Fleur en Remus helemaal niet goed ken, weet ik zeker dat zij geen wrede mensen zijn." Eindigt ze. En ik ben stil, want ookal is het waar, ik durf het gewoon niet te geloven dat Fleur me vergeeft. Ik zucht even kort, en laat mijn ogen door de ruimte dwalen.
    "Ik hoop gewoon dat ze me vergeeft. Want mijn dag is nu praktisch gezien ook al verpest. " stamel ik, en op dat moment komt er meer van het verhaal uit, "We hadden namelijk besloten om het vandaag aan Fleur te vertellen aa- aangezien we niet met allemaal afstand rond wouden lopen in Hogsmeade, maar gewoon.. Tja,. Gewoon ook elkaar een knuffel te kunnen geven, een kus. Dat soort dingen.." En ja hoor, mijn ogen werden weer rood en mijn keel dik.
    "E-en n-nu.. nu is alles verpest." Op dat moment vlogen er meerdere tranen over mijn gezicht, wetende dat het nu geen nut zou hebben om ze weg te vegen laat ik ze lopen, maar sluit ik wel mijn ogen.



    take me back to the basics and the simple life

    Hayden Ward Christenson
    Gryffindor


    'Ondanks dat het Nutella-loos is wel goed hoor, met jou? Of heb je je pot Nutella mee gesmokkeld hierheen?' kreeg Hayden terug, en hij glimlachte toen Charlie hem een handkusje terug gaf.
          'Als ik je dat vertel, moet ik je helaas doden,' zei Hayden, terwijl Charlie een kopje koffie inschonk. Hij wachtte tot het vol zat, en nam het daarna uit haar hand, om een slok te nemen. Hij schonk Charlie een knipoog en zette het kopje neer op tafel. 'Maar verder gaat het met mij goed hoor,' zei Hayden opgewekt, terwijl hij een hand door zijn haren haalde. 'Maar even serieus. Denk je dat ik zou kunnen overleven zonder Nutella? Dat is net als toast zonder boter, zon zonder de maan, prinsessen zonder kroon en Charlie Scamander zonder koffie,' zei Hayden met een overdreven toon in zijn stem.
          Misschien dat hij wel wat overdreef, maar hij hield nou eenmaal van Nutella. Overdrijven kon Hayden wel, en zeker met Charlie in de buurt wist hij vrijwel zeker dat hij een enorme Drama Queen kon worden. Hun sarcastische opmerkingen wisselden elkaar af leek het in zijn ogen soms, en hoewel ze op elkaar in konden spelen qua sarcasme, was Hayden overduidelijk de rustigere van de twee. Maar nogmaals, de twee konden goed op elkaar inspelen, wat Hayden zeer vermakelijk vond.


    "At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."

    Vivianne Appoline Lupin
    Ravenklauw • Zevendejaars • Aanvoerder • Wachter



    Tot mijn grote opluchting, stemde Fleur in met het idee. Het mocht dan 'maar' een knik zijn, maar dat betekende ten minste dat ze niet achter Alissa aan gaat rennen om haar te gaan vervloeken in weet-ik-veel-waar-ze-zit. Mijn haar had ik in het licht, witblonde kleur van Fleurs haar laten staan, kwestie van haar niet terug te laten vallen in haar woede - op Remus of Alissa, het maakte me niet uit, maar het maakte me wel uit dàt ze het zou doen.
          Met een zucht van opluchting zette ik me neer naast Fleur aan de tafel van Raveklauw. Het rood van haar das was opvallend, maar het stoorde niet. Het deed me zelfs een plezier om eindelijk even alleen met mijn zus te zijn, weg van al haar vrienden met wie ik nog nooit echt een gesprek had gehad en met sommigen nog geen woord had gewisseld. Fleur was mijn zus en ik gaf om haar, het was fijn om haar even alleen te hebben. Uiteindelijk was het ik die de stilte verbrak. 'Huh, Fleur.' Ik wist niet hoe ik aan het gesprek moest beginnen. Ze was niet bepaald in een goede bui, dat wist ik ook, maar het kon me geen flikker schelen, ik moest het haar zeggen. 'Doe me een plezier en ... nou ja, praat het uit. Zeker met Remus. Wat betreft Alissa ... nou ja, ik weet hoeveel ze voor je betekent en jij voor haar, maar je beslist het helemaal zelf.' Zo. Het was eruit. Met een kleine glimlach die om mijn lippen speelde, gaf ik haar een dikke knuffel. 'Het komt wel goed.'


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

    M I L A      H A E      N I S H I M U R A
    Huffelpuf // Klassenoudste // Jager


    Alissa wilde de zakdoek niet, dus plooide Mila die zorgvuldig weer op en stak hem in haar broekzak. Ze ging in een andere positie zitten, want haar benen begonnen pijn te doen en in plaats van haar knieën op te trekken, schoof ze haar onderbenen over elkaar tot ze in een kleermakerszit zat. Ze stopte een plukje haar weg achter haar oren.
          "Ik hoop gewoon dat ze me vergeeft. Want mijn dag is nu praktisch gezien ook al verpest," zei het Griffoendor meisje. "We hadden namelijk besloten om het vandaag aan Fleur te vertellen aa- aangezien we niet met allemaal afstand rond wouden lopen in Hogsmeade, maar gewoon.. Tja,. Gewoon ook elkaar een knuffel te kunnen geven, een kus. Dat soort dingen.." Mila knikte begrijpend. Ze begreep waarom Alissa dat wilde. Toen Mila nog maar net samen was met haar ex-vriendinnetje Alice, had Alice haar ouders nog niet verteld dat ze meisjes leuk vond, waardoor Mila haar ook niet uit kon nemen en haar in het openbaar kon kussen. Ze begreep dus volledig wat Alissa bedoelde. Oké, niet volledig, maar deels. "E-en n-nu.. nu is alles verpest." Alissa begon weer te huilen, maar veegde deze keer de tranen niet van haar wangen. Mila bracht haar hand omhoog en liet hem even in de lucht zweven, niet meer wetend wat ze van plan was. Daarna liet ze haar hand zachtjes in haar schoot vallen.
          "Ik weet zeker dat niks verpest is. Geef ze gewoon wat tijd," sprak Mila met een glimlach. "Je mag altijd met ons meegaan naar Hogsmeade?" stelde Mila voorzichtig voor. "Ik weet zeker dat Penny, Mo en Eren er niks op tegen zullen hebben. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd."


    kindness is never a burden.

    Quinn Ruth Spiegelman
    Ravenclaw 7th year – Jager – Outfit




    Door de kou sla ik mijn armen om me heen, in hoop het iets warmer te krijgen. Onder de overdekte hallen regende het misschien niet, maar was het wel koud. Isaac stond als een jonge god met een sigaret tussen zijn lippen tegen een muurtje aan.
    "Ze praat te veel," antwoord hij grinnikend op mijn sarcastische opmerking. "Nou inderdaad, haar stem is niet aan te horen," reageer ik "Ik zou het geen minuut kunnen uithouden met de wijf."
    "Niet dat ik weet," antwoord Isaac dan geamuseerd op mijn hopeloze poging onschuldig te klinken. "Gezellig" ik grijns breed en wiebel wat met mijn wenkbrauwen.
    Hij komt een paar stappen dichterbij en ik voel meteen zijn lichaamswarmte die de mijne omhoog brengt. "Nu heb ik ook niks te doen" de twinkel in zijn ogen zorgt ervoor dat ik moet grijnzen. Omdat Isaac een paar passen vooruit nam en ik bijna tegen de muur aanstond, stonden we binnen de kortste keren oog in oog. Ik moest een flink stuk omhoog kijken om in die ogen te kijken —hij was 1.88 en ik 1.72. Hij stond heel erg dichtbij en ik voelde de vlindertjes rondstromen in mijn buik. Het waren geen liefdes- maar lustvlinders —was hetgeen dat ik mezelf voorhield. Ik bijt op mijn onderlip als ik terug denk aan onze eerste avond samen, niet dat er heel veel herinneringen van over waren, maar toch het was ongelooflijk 'gezellig' geweest.
    Ik kijk Isaac aan met ondeugende oogjes en leg mijn hand op zijn borstkast —en geloof me onder zijn shirt was een zo'n ware schat te vinden dat het me verbaasde dat het nog niet op de Unesco Werelderfgoed lijst stond.
    "Is dit dan niet het moment dat jij mij kust, Carrow?"


    ze had het universum op haar schouders maar droeg het als een paar vleugels

    ALISSA KAYLEIGH HASTINGS

    "Because I love you, even though nobody can know."
    Outfit × Seventh year × Gryffindor × Chaser


    "Ik weet zeker dat niks verpest is. Geef ze gewoon wat tijd. Je mag altijd met ons meegaan naar Hogsmeade?" stelde Mila voorzichtig voor. "Ik weet zeker dat Penny, Mo en Eren er niks op tegen zullen hebben. Hoe meer zielen, hoe meer vreugd." Zei ze met een glimlach en ik keek haar met een ietwat waterig glimlachje aan.
    "Dankje.. Ik zal het onthouden," antwoordt ik. Niet wetende wat ik nu moet doen blijf ik zo zitten, totdat ik het echt niet meer weet en besluit om terug te gaan naar de Gryffindor Common Room.
    "Bedankt.. Dat je kwam enzo. Misschien tot vanmiddag," zeg ik zachtjes en ik sta op, om vervolgens de Wc's uit te lopen en mijn pas te richten richting de common room. Dat ik mijn ontbijt eigenlijk nog niet op had maakt me al niets meer uit en eenmaal bij de common room aangekomen ga ik voor de open haard zitten, die gelukkig aan staat. Met mijn rug leun ik tegen de bank aan, maar ik ga er niet op zitten. Verse tranen rollen alweer over mijn gezicht en ik sluit mijn ogen. Niet veel later besluit ik om dan toch maar op de bank te gaan zitten, enkel ga ik liggen, in plaats van zitten. Ik bedenk me dat ik zo in slaap zou kunnen vallen, van janken wordt je moe. Echter doe ik er geen moeite voor en krul ik me enkel als een katje op- op de zachte bank en laat mezelf tot rust komen met het zachte knisperen van het haardvuur op de achtergrond. Na een tijd zo gelegen te hebben besluit ik om toch maar weer op te staan en de commonroom uit te lopen. Ik merk dat ik als een automatisme richting de Great Hall loop, maar wanneer ik bij de deuren sta blijf ik staan en draai ik me om, om enkele meters te lopen en me daar op de grond te latten zakken. Uit de zaal komt wat gelach en mensen lopen rond.


    [ bericht aangepast op 26 aug 2015 - 20:21 ]


    take me back to the basics and the simple life


    Isaac Carrow
    Zwaddrich // Drijver

    Isaacs gezicht bevond zich heel dicht bij dat van Quinn toen ze naar hem grijnsde. Hij stond heel erg nonchalant, met zijn sigaret nog steeds tussen zijn wijs- en middelvinger, en moest zijn hoofd een beetje scheef houden om Quinn in de ogen te kunnen kijken. Hoogteverschillen ook altijd. Isaac was zo'n dertien centimeter groter dan de gemiddelde Engelse man, maar hij was zeker niet de grootste op school. Isaacs ijsblauwe ogen pierceten zich in Quinns blauw-groene exemplaren en een mondhoek kroop omhoog toen ze op haar onderlip beet. Ze plaatste haar hand op mijn borstkas.
          "Is dit dan niet het moment dat jij mij kust, Carrow?" vroeg ze met glinsterende ogen. Isaac beet op zijn lip en bracht zijn lippen dichter naar die van Quinn. Vlak voor ze elkaar raakten, bracht hij zijn hand naar boven, boog hij opnieuw een stukje achteruit en naam een lange haal van zijn sigaret. "Misschien een andere keer," zei hij grijnzend en blies de rook uit in haar gezicht. "Verlang je zo naar dit lichaam, Spiegelman?" Hij plaatste de sigaret tussen zijn tanden, trok zijn shirt een stukje omhoog, waardoor een deel van zijn gespierde buik te zien was en wiebelde uitdagend met zijn wenkbrauwen. Het was echter toch maar fris buiten en het zwarte T-shirt was het enige wat Isaac aanhad, dus liet hij de stof weer over zijn buik vallen en leunde tegen de muur tegenover Quinn. Hij nam nog één laatste lange haal van zijn sigaret en drukte die vervolgens uit met de hiel van zijn schoen. Isaac was een snelle roker en had het geleerd van een aantal Dreuzels in de buitenwijken van Londen. Het was geen propere buurt, maar daar stond wel het appartement dat Isaac 'thuis' noemde. Met het geld dat hij van zijn familie had gestolen, had hij zeker een beter appartement kunnen kopen, maar om de één of andere reden, beviel het kort Isaac wel.


    kindness is never a burden.

    Quinn Ruth Spiegelman
    Ravenclaw 7th year – Jager – Outfit




    Ik hap naar adem als Isaac steeds dichterbij komt. Net voordat onze lippen elkaar raken, is hij weg. Over mijn gezicht trekt een beteuterde uitdrukking, maar als ik dat zelf merk maakt dat plaats voor een grijns. "Misschien een andere keer," zeg hij grijnzend. Hij blaast zijn sigarettenrook in mijn gezicht. "Gaan we spelletjes spellen Carrow? Kijk maar uit, wat als er één ding is waar ik goed in ben is het spelletjes" zeg ik, een lange haal nemend. "Verlang je zo naar dit lichaam, Spiegelman?" Isaac plaatst de sigaret tussen zijn tanden en trekt zijn shirt een stukje omhoog, waardoor een deel van zijn gespierde buik te zien was en wiebelt uitdagend met zijn wenkbrauwen. "Neh," ik gun zijn prachtige buik geen blik waardig —om zijn spelletje mee te spelen "Niet echt". Al kan ik hem niets terug zeggen, ik heb geen idee waarom hij mij zou willen. Ik neem een haal. Verbaast kijk ik naar de peuk die Isaac uitdrukt tegen zijn schoen. Oh dat ging snel, zelf zat ik nog maar aan de helft. Opeens heb ik geen zin meer in de mijne en gooi hem ergens op de grond, waar ik hem met mijn Chuck Taylors uitdruk. Zo, klaar. Ik wist wel dat roken erg slecht voor je was —op de basisschool had ik er immers veel lessen over gehad. Maar soms was het gewoon lekker. Dan had je gewoon zin in een sigaret.
    Ik pak een kauwgom pakje uit mijn zak en steek er eentje in mijn mond voor ik er Isaac één aanbied. Als Stuart zou ruiken dat ik gerookt zou hebben, zou hij door het lint gaan. Het was lief maar soms was hij wat té beschermend. Maar dat speelt meestal rond Isaac. Stuart heeft een hekel aan hem. Waarom? Geen idee.
    "Waarom hebben jij en Stu zo'n hekel aan elkaar? Heb je vroeger een van zijn pranks verpest ofzo?" vraag ik, ietwat spottend.


    ze had het universum op haar schouders maar droeg het als een paar vleugels