Geschrokken - Liefde, Vriendschap & Familie

Gister was ik naar Roze Woensdag in Nijmegen geweest. Het was allemaal heel leuk en een collega zou mij naar huis rijden. We zouden dan wel niet samen op het feest zijn door het leeftijdsverschil. Het feest verliep super, alles was perfect hoewel het Gordon gedeelte rond het einde van de avond niet gehoeven had voor mij.

Toen ik echter met mijn collega afgesproken had om naar zijn auto te lopen (dit was een stuk lopen en hij was met zijn vriendin iets verder aan het lopen als ik.)
Sprak een donker getinte man mij aan. Het vreemde was echter, dat ik wist wat die man van plan was. Ik wist dat het fout zou gaan en toch beantwoorden ik in die korte tijd vriendelijk zijn vragen, alsof hij een vriend was. Blijkbaar had mijn collega echter omgekeken en was snel terug gekomen om hem weg te jagen en ergens; wist ik dat hij zou komen.

Het punt gaat meer over dat je altijd weet dat je mannen niet in het donker alleen moet vertrouwen. Zeker niet als meisje alleen in donkere straten. Ik weet wel zeker dat het ook anders had kunnen aflopen. Ik had niet gedronken, dus ik kan ook geen alcohol de schuld geven. Toch ben ik geschrokken van dit voorval. Ik dacht niet na en liet het gewoon op me af komen, terwijl het wel degelijk te ontwijken was. In plaats daarvan liet ik iemand anders tussen ons komen.

Ik twijfel hierdoor of dit een vraag naar aandacht was, of wat dan ook. Zelfs nu ik me voorneem om niet zo dom te doen zoals gisteravond, twijfel ik er over of het niet nog eens gebeurt, al dan niet omdat ik het wil, maar omdat ik blijkbaar mijn brein niet begrijp.

Herkent iemand dit? Want ik kom er in mijn eentje niet uit.

Volgens mij heb jij niets verkeerd gedaan. De fout ligt niet bij jou, maar bij die man. Als je hem afgewimpeld had en/of hem had genegeerd, was het misschien door boosheid wel slechter afgelopen.

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

Je moet jezelf hiervoor echt niet de schuld geven. Jij deed in mijn ogen niets fout, maar wel een geluk dat je met je collega was. Het is eigenlijk best erg dat je als vrouw al moet gaan vragen of er iemand mee loopt, omdat je waarschijnlijk lastig gevallen gaat worden.

What would Emma do?

Ik vind jullie reacties ontzettend lief, dankjewel daarvoor want ergens was ik bang voor rot reacties. Aan de ene kant geef ik mezelf wel de schuld. Ik had niet terug moeten praten, hoewel Gunnulfsen aangeeft dat hij dan misschien agressief had kunnen worden...

Het ding is meer dat ik er al sinds het incident mee zit; het speelt gewoon in mijn hoofd af, maar het is ook geen angst dat ik voel. Beter gezegd; ik voel niks. Neutraal. Daar ben ik het meeste bang voor gezien ik ook mijn diploma behaalt had dit jaar evenals mijn autotheorie. Hoewel dit voor iedereen een opluchting was, voelde ik mijzelf daar enorm neutraal bij. Alsof het hoorde. Ik was wel 'blij' voor andere, maar op een of ander manier voel ik voor mijzelf geen emoties meer.
Hoewel ik wel moet toegeven dat toen ik naar Nijmegen ging; ontzettend vrolijk was. Voor het eerst sinds tijden.

Het kan ook zijn dat je dat nog gaat krijgen, hoor Soms komt zo'n reactie gewoon later dan je zou verwachten.

What would Emma do?

Ik kan begrijpen dat je van zo'n voorval schrikt, gelukkig is alles goed afgelopen! Over je reactie... Je hebt niets geks gedaan en hoewel je misschien wist dat je beter weg kon lopen, weet je nu eenmaal nooit hoe je reageert als je daadwerkelijk in die situatie verkeert. Je hoeft jezelf hier dus absoluut niet de schuld van te geven, je kunt het enkel meenemen voor de toekomst.

She's imperfect but she tries

Je hebt goed gehandeld. Wie weet wat hij had gedaan als je hem had af gewimpeld, maar aan de andere kant misschien was hij dan ook gewoon weg gegaan. Dat soort mannen zoeken meestal iemand uit die niet zo zeker van haar zelf is en als je dan juist laat merken dat je niet onzeker bent, dan merken ze dat echt wel.

Als het nog een keer gebeurt (wat ik niet hoop), kan je ook iemand bellen zodat als een man je wil benaderen dit minder snel zal doen en dan kan je altijd nog de politie bellen als hij gekke dingen wil gaan doen.

Physics is awesome

Voorval. Jongens, als een man je aanspreekt betekent dat nog niet automatisch dat hij je gaat verkrachten en vermoorden. Ik voel me ook nooit helemaal lekker als ik alleen op straat loop en er gaat iemand tegen me praten, maar waarom gaan we er in hemelsnaam van uit dat de man in dit verhaal zulke slechte intenties had? Misschien had hij wat op, daar worden mensen nogal spontaan en sociaal van.

i put the fun in funeral

Overkill schreef:
Voorval. Jongens, als een man je aanspreekt betekent dat nog niet automatisch dat hij je gaat verkrachten en vermoorden. Ik voel me ook nooit helemaal lekker als ik alleen op straat loop en er gaat iemand tegen me praten, maar waarom gaan we er in hemelsnaam van uit dat de man in dit verhaal zulke slechte intenties had? Misschien had hij wat op, daar worden mensen nogal spontaan en sociaal van.

Physics is awesome

Overkill schreef:
Voorval. Jongens, als een man je aanspreekt betekent dat nog niet automatisch dat hij je gaat verkrachten en vermoorden. Ik voel me ook nooit helemaal lekker als ik alleen op straat loop en er gaat iemand tegen me praten, maar waarom gaan we er in hemelsnaam van uit dat de man in dit verhaal zulke slechte intenties had? Misschien had hij wat op, daar worden mensen nogal spontaan en sociaal van.

[ bericht aangepast op 24 juli 2015 - 10:48 ]

Sentirsi schreef:
(...)

Het is niet alsof ik je mening niet waardeer, vooral omdat dit niet precies het punt is waardoor ik deze topic gestart ben.
Vreemd is het toch als de man vroeg of dat mijn vader was, toen mijn collega aan kwam en toen snel vervolgens snel wegrenden. Als je onschuldig bent, dan zou je niet wegrennen. Dit kon je ook niet weten gezien ik het niet in het topic had gezet. Het ging dan ook voornamelijk over het feit dat ik niet bang was.
Toen niet en nu niet. En dat is meer het punt waar ik mee zit; of al tijden. Daarom vroeg ik of mensen ook last van dit probleem hadden, gezien dit niet bepaald een gezonde reactie is.

Physics is awesome

I don't blame you, want in zulke situaties doe ik namelijk hetzelfde. Het is mij in de avond een keer overkomen dat twee Turkse of Marokkaanse jonge mannen met me gingen praten in de trein. Op zich niks mis mee, ware het niet om het feit dat ze telkens over een nummer of een telefoon (die ze weg wilden geven als ik iets goed raadde) gingen praten en vragen stelden die je normaal niet stelt tenzij je wat van een ander moet. Om de rust te bewaren en de indruk te geven dat je helemaal niet bang of op je mondje gevallen bent ga je dan meepraten, maar niet zonder een rechter vuist in de aanslag om het maar zo te zeggen .
Op dat moment ben ik blufpoker aan het spelen en ik verwijt je niet dat je hetzelfde doet. Want ja, als pestkoppen al angst ruiken, dan een ander ook. Beter voorkomen dan genezen.

[ bericht aangepast op 24 juli 2015 - 15:59 ]

No growth of the heart is ever a waste