Zouden jullie dit lezen of gaat dit te ver? - Story problemen

Ik wil het hoe dan ook proberen te schrijven, dus het gaat er komen, maar ik wou weten of het niet te ver gaat.
Nadat ik een hele tijd niet eer heb geschreven, wil ik weer beginnen met schrijven. Ik wil me gaan focussen op gedachtes en gevoelens, omdat ik hier meer aan moet gaan werken. Dit gaat dus een psychotische thriller worden. (Gaat niet online komen)

(Nog onbekende naam) Een vrouw is dit keer in de hoofdrol als moordenaar en het zal zich gewoon in Nederland afspelen. In Friesland, wel te verstaan. Voor de verandering wil ik gewoon lekker dichtbij blijven. Ik ga geen namen van dorpen etc. noemen. De vrouw is psychotisch, kannibaal en neurotisch.
Ik twijfel echter nog hoe ik het zal schrijven. Vanuit de moordenaar of vanuit het slachtoffer, Of zal ik beiden doen?

Korte verhaallijn. (Ik schrijf dit topic trouwens even snel, ik wil het kwijt, voordat ik het vergeet.)
De vrouw pleegt haar eerste moord, nadat een (nog onbekende man) haar huis binnen wil dringen en wil verkrachten + beroven. Uit angst besluit ze de man in stukjes te zagen en krijgt dan het weerzinwekkende idee om het op te eten. Ze kookt het eerst, maar vind het niet lekker, dus bakt ze het. Zo wordt ze een kannibaal. (Dit heb ik trouwens gebaseerd op iets wat ik op tv heb gezien, van een echte serial killer) Als ze erachter komt, dat een twintig jarig meisje haar gruwelijke daden heeft gezien, besluit ze haar te ontvoeren. Hier begint dus het echte verhaal. Ik wil dat het meisje, wat nuchter denkt en doet (waar Friezen bekend om staan), langzaam aan aftakelt. Ze krijgt mensenvlees te eten en krijgt dagelijks te maken met het psychotische en neurotische gedrag van de vrouw. Ze wordt mishandeld en helemaal tot de grond toe geboord. Als straf op een ontsnappingspoging, wordt ze zelfs een lange tijd levend begraven.
Ik weet echter nog niet wat het uiteindelijke plot zal worden.
1) Het meisje ontsnapt en de vrouw wordt daarbij opgepakt.
2) Het meisje wordt ook vermoord en daarna opgegeten door het volgende slachtoffer.

Hierbij heb ik dus een paar vraagjes,
1) Uit welk standpunt zal ik het schrijven? De moordenaar, slachttoffer of allebei?
2) Gaat dit niet te ver? Zouden jullie (deze hele slechte, snel geschreven samenvatting) dit lezen?
3) Hebben jullie nog op en aanmerkingen?
4) Hebben jullie ook eventuele namen, voor zowel de vrouw als het slachtoffer? (Frieze?)

[ bericht aangepast op 15 juli 2015 - 12:10 ]

---

Wie durft te verdwalen, zal nieuwe wegen vinden!

1) Uit welk standpunt zal ik het schrijven? De moordenaar, slachttoffer of allebei?

Allebei lijken ze me interessant, beide dus.

2) Gaat dit niet te ver? Zouden jullie (deze hele slechte, snel geschreven samenvatting) dit lezen?

Nee, het gaat niet te ver. En ja ik zou het zeker lezen.

3) Hebben jullie nog op en aanmerkingen?

Ik ben echt heel benieuwd hoe je dit onderwerp gaat uitwerken. Als het op Q. komt wil ik het graag lezen.

4) Hebben jullie ook eventuele namen, voor zowel de vrouw als het slachtoffer? (Frieze?)

Ik ben niet zo thuis in de frieze namen.

---

We dwaalden en verdwaalden en noemden sterren naar onszelf.

Blackfyre schreef:
(...)

Mijn manier zou ze ook dat wijf doden, maar zoals ik al zei gek worden en een gevaar voor haarzelf gaan worden omdat ze iemand vermoord heeft en daarmee net zo slecht is als haar.

Ah, ik had je even fout begrepen dan (:

Ik ben in ieder geval heel benieuwd naar wat je ermee gaat doen. Je mag me altijd een berichtje sturen als je er aan begint.

---

What would Emma do?

Lolicia schreef:
(...)

Dit.

---

You save everyone, but who saves you?

Oeh, klinkt spannend!

Over het schrijf perspectief, ik zou 1 perspectief kiezen die je zo stabiel mogelijk houdt, dus auctoriaal of vanuit het slachtoffer of kanibaal vrouw (die laatste zou ik zelf niet als algemeen doen, omdat je dan de spnaning behoudt waarom ze zulke gekke dingen doet). Dan kun je als aanvulling een aantal delen vanuit de kanibaalvrouw doen, of als je die niet als standaard gebruikt het slachtoffer. Je zou het begin van die man als begin kunnen gebruiken, ook als proloog of misschien als flashback (evt vanuit slachtoffer).

Ik zou veel onderzoek doen naar het neurotische en psychotische deel, zodat je dat heel waarheidsgetrouw en realistisch kunt over brengen, wat het verhaal nog beter zal maken.

En de personages goed uitwerken, dat helpt ook met het nog echter maken van de personages en daarmee je verhaal.

Als tip om je verhaal te verbeteren: als je al wat hebt geschreven het verhaal ook een tijdje laten liggen (twee weken of maand - ook weer niet te lang) en dan uitprinten en teruglezen, vaak merk je dan zelf al kritiek punten op,zie je waar het nog niet lekker loopt en waar het uitgebreider moet of wat geschrapt moet worden.
En laat het ook natuurlijk (evt later in het proces) door andere mensen lezen (:

(ik wil me best daarvoor kanidaat stellen hihi (serieus grapje maar voel geen druk haha))

Ennn, ik ben niet zo goed met friesche namen... Maar babybytes is een hele handige site (:

En het is cool dat je het in NL laat afspelen, en juist slim om het jn een bekende omgeving te doen, omdat je het dan veel beter kent en dus veel beter kunt beschrijven.

Ik wens je heel veel succes met je verhaal en ik hoop het ooit in de winkel te zien liggen

Groetjes

Koelbloedig schreef:
(...)

Mee eens. Ik ben zelf ook een fan van miserable ends, eindes waarmee je je lezers nog even een trap nageeft zegmaar (lacht evil.)

Ik ook en ik wil mijn toekomstige lezers ook een trap nageven.

---

Wie durft te verdwalen, zal nieuwe wegen vinden!

Koelbloedig schreef:
(...)

Mee eens. Ik ben zelf ook een fan van miserable ends, eindes waarmee je je lezers nog even een trap nageeft zegmaar (lacht evil.)

Mooi zo, haha. Bedoel maar, happy endings zijn ook vaak eindes met: En ze leven nog lang en gelukkig. Dat maakt mij niet nieuwsgierig hoe het verder gaat, in deel 5/season 5 van ASOIAF/GoT gebeurd er iets wat de hele fandom laat speculeren wat er gaat gebeuren.

---

Hi, I'm glad you're reading this....but this is worthless. :)

Klinkt interessant, maar ik ben dan zelf ook echt voor zulke 'gruwelijkheden' te vinden. Hoe sadistischer hoe beter. Ik ben zelf ook al lange tijd een verhaal aan het schrijven waarbij het echt om 18+ sadistische en erotische horror gaat (ideaal als je sadisme met een psychopathische vampier mixt, want je kan dan altijd zoveel stappen verder gaan ) Dus ik ben op de eerste plaats al fan van je plot!

Heb je al eens 'Begeerlijk kadaver' van Poppy Z. Bright gelezen? Zij beschrijft ook allemaal gruwelijke moorden van een serial killer tot in de diepste detail. Ik vind sowieso haar boeken wel de moeite, ook al zijn ze al wat ouder. (Haar verhalen vinden wel veelal plaats in het homo-milieu. Voor mij totaal geen probleem, want ik vind dat juist een tikkeltje meer geven aan het plot, maar niet iedereen denkt zo I guess )

1. Ik voeg me bij bovenstaande reacties, ik zou het verhaal vanuit beiden standpunten vertellen (tenzij je bij m'n opmerking bij 3. kijkt )

2. Je plot zelf gaat absoluut niet te ver, het gaat om de uitwerking ervan. Hoever ga je met de details en hoe weet je het over te brengen op de lezer. Voor mijzelf kan sadisme met zoiets nooit te ver gaan, ook omdat ik het zelf altijd graag schrijf en zie op tv (behalve als het neigt naar The Human Centipide, maar in mijn opinie is dat geen horror niet meer, maar gewoon goor :'D)

3. Zelf zou ik opzoek gaan naar een goeie mind twist
Misschien even een gepuzzel om alles op de juiste plaats te krijgen binnen het verhaal, maar dat de psychische moordenares uiteindelijk het slachtoffer zelf blijkt te zijn... Als je voor zoiets zou gaan, dan kan je best wel enkel uit de 'moordenares' schrijven die dus al die praktijken uitvoer, en dan de laatste bladzijden zelf sterft aangezien ze al die tijd eigenlijk het slachtoffer was. Dus alles wat zij deed, haar eigenlijk overkwam... Nahja, i kinda like that idea.
Ik zou in ieder geval niet voor een 'happy end' gaan voor het slachtoffer. Geef de moordenares maar haar 'happy end', dat ze alweer een vervanging heeft gevonden en doodvrolijk verder gaat met haar praktijken.

4. Zelf ben ik niet echt fan van die echt Friese namen. Ik zou dan ook eerder voor Femke, Fenna, Lysbet, Maaike, Marrit of Nynke gaan. Zo van die Friese namen, die ook herkenbaar zijn daarbuiten en waarmee mensen zich sneller kunnen associëren omdat het minder 'raar' klinkt als niet-Fries zijnde.

---

“If you can smile when things go wrong, you have someone in mind to blame.”

Ten eerste, echt super origineel!! Ik zou het verhaal niet al te bloederig maken zodat meer mensen het kunnen lezen en ik zou het hele verhaal in het perspectief van het meisje schrijven zodat je als lezer niet de moordenaar bent maar de moorden wel ziet. Succes ermee xxxxx

Scribe schreef:
(...)

Ik ook en ik wil mijn toekomstige lezers ook een trap nageven.

Haha, zo ben ik dus ook. Ik heb het graag als de lezers een wrang gevoel hebben nadat ze mijn verhaal lazen. Dan kunnen ze het niet uit hun hoofd zetten. Ik ben dan ook zelf een grote fan van GoT, zoals de meesten denk ik wel.

---

What would Emma do?

1) Uit welk standpunt zal ik het schrijven? De moordenaar, slachttoffer of allebei?
Persoonlijk zou ik het vanuit het slachtoffer doen, omdat dat naar mijn mening veel spannender is. Ik kan het niet zo goed beschrijven, maar ik ben snel teleurgesteld als ik de ware gedachtegang van een psychopaat lees.
2) Gaat dit niet te ver? Zouden jullie (deze hele slechte, snel geschreven samenvatting) dit lezen?
Nee hoor, ik zou het wel lezen.
3) Hebben jullie nog op en aanmerkingen?
Als ik je beide plots lees, heb ik het idee dat de eerste naar een psychologische thriller neigt en de tweede eerder een horrorverhaal gaat worden. Ik houd zelf niet van zoetsappig eindes, maar vind het ook niets als het boek nergens naar leidt en de persoon met wie je je identificeert gewoon doodgaat, zoals ik zo vaak in van die slechte en goedkope horrorfilms zie, waarin er vlak op het einde toch nog een soort open einde komt. Zelf zou ik ervoor zorgen dat er uiteindelijk twee mensen gevangen zitten en slechts één van hen het overleeft of zo. Zodat het niet bepaald een happy end voor de hoofdpersoon is, ondanks dat ze vrij is.
Of dat het slachtoffer uiteindelijk de dader weet te overmeesteren en haar dwingt zichzelf op te eten.

[ bericht aangepast op 15 juli 2015 - 13:50 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

1) Het standpunt van het slachtoffer lijkt mij interessanter, maar het lijkt me ook interessant om het standpunt van de vrouw te lezen omdat je dan ook haar gedachten kunt lezen (letterlijk dus) en het lijkt me ook interessant om te weten hoe zij denkt.

2) Zelf weet ik niet of ik dit verhaal zou lezen. Ik denk dat dat grotendeels ook komt omdat ik een angststoornis heb gehad, dus ik kan er snel bang van worden. Psychologische verhalen interesseren me wel heel erg, dus ik denk dat ik wel een kijkje ga nemen.

BlackFyre schreef:
3) Hebben jullie nog op en aanmerkingen? Eindig niet te cliché, ga dus niet datmeisje laten ontsnappen zonder dat iets knapt bij haar, zelf zou ik dat meisje psychisch breken, haar laten ontsnappen, de moordenares vermoorden en dan de druk niet aankunnen, gek wordt, naar buiten rent en aan de mensen om haar heen vraagt haar te vermoorden.

Hier ben ik het mee eens! ^^^

En tot slot heb ik echt altijd moeite met namen verzinnen. Sorry!

Heel veel succes met schijven alvast! x

---

Art is not a crime

1) Uit welk standpunt zal ik het schrijven? De moordenaar, slachttoffer of allebei?

Uit de moordenaar. Er is al heel vaak uit het slachtoffer beschreven en als je juist de aandacht aan gevoelens wil geven is de moordenaar het intressants. Maar maak ik alsjeblieft geen onverslaanbaar superslecht monster van.

2) Gaat dit niet te ver? Zouden jullie (deze hele slechte, snel geschreven samenvatting) dit lezen?

Nee, er gebeuren zoveel slechte dingen. (als je opsporingverzocht kijkt zie je echt waar mensen toe in staat zijn) Wel zou ik zuinig zijn in bloederige details, want dan gaat het teveel op een horrorverhaal lijken.

3) Hebben jullie nog op en aanmerkingen?

Nee, alles heb ik eigenlijk gezegd.

4) Hebben jullie ook eventuele namen, voor zowel de vrouw als het slachtoffer? (Frieze?)

Nee, sorry

---

I'm living in dreamworld, where I make my stories and a dream.

Het mooiste zou trouwens zijn als de moordenaar toch iets gaat voelen voor het meisje. Uiteindelijk is de moordenaar bekend en word het moeilijker om daden te plegen. Ze lijd honger en moet uit drie dingen kiezen: het meisje opeten, zelfmoord plegen of zich aangeven.

---

I'm living in dreamworld, where I make my stories and a dream.

Uiteraard, ik vind dat je over alles moet kunnen schrijven.
Daarnaast zou ik het uit het perspectief van de moordenaar doen. (:

[ bericht aangepast op 15 juli 2015 - 14:20 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Ik zoiu dit dus echt lezen. Als je begint mag je me waarschuwen

---

Change is for weirdos ~ Niall Horan