• Heyo, ik wilde dit eventjes kwijt.

    Ongeveer elf maanden heb ik een relatie met een jongen gehad. Ik hiele best veel van die jongen, want eerlijk is eerlijk, hij was een goede en lieve jongen. Steeds later in de relatie begon ik me aan de kleine dingetjes te irriteren, zoals bijvoorbeeld zijn kledingkeuze of zijn rare gedrag (wat voor hem humor is, is niet zo erg, kon het tot een zeker punt waarderen). Ik weet niet of hij ook irritaties had, maar verwacht van wel. Dat liep heel vaak uit tot ruzie, steeds vaker. Dus zoals te verwachten is dit tot een breuk gelopen. In eerste instantie wilde ik dit niet, want ik hield tenslotte van hem. Dus daar weer een hoop geruzie over. Uiteindelijk dus gepraat, met als uitkomst dat we ruimte geven aan elkaar en daarna wel weer zien. Ik vatte ruimte op als in niet zo vaak meer praten, maar af en toe kan een klein gesprekje wel, dus dat deed ik dan ook, want ik wilde hem niet 100 procent kwijt raken. Nou dat nam hij niet echt geweldig op, ik kreeg van hem een hoop gekat over mij heen over dat ene gesprekje, het was er maar een en notabene liet hij de dag daarvoor ook wat van zich horen.(ook kreeg ik gekat tijdens de relatie, dat de ruzie's vaak kwamen omdat ik mentaal niet helemaal stabiel was, hij schoof het altijd op mij af. Dat ik zo vaak bij hem wilde zijn omdat ik volgens hem geen vrienden zou hebben). Daar heeft hij zich uiteindelijk voor verontschuldigd. Goed, oké, ik kan het opzich wel begrijpen.
    Toen kwam Animecon eraan, in eerste instantie zouden we daar samen naartoe gaan, want we hadden kaartjes gekocht toen we nog samen waren. Uiteindelijk hadden we beide nieuwe groepjes gevonden om mee samen te gaan. Ik wilde hem liever niet tegenkomen, omdat we in eerste instantie niets meer van elkaar hebben laten horen en het zou best pijnlijk zijn. Uiteindelijk kwam ik hem wel tegen, awkward gesprekje, tot mijn vrienden me gelukkig weer meenamen. Kwam ik later een vriend van hem tegen waar ik heel goed mee kon opschieten. Wat ik wel snap, is dat mijn ex er toen bij komen staan. Omdat dit allemaal best pijnlijk was, begon ik te huilen. Mijn ex nam me even mee naar buiten. Geen goed idee, want dit liep natuurlijk uit tot ruzie. Deze keer met uitkomst dat we elkaar moeten laten gaan en totaal geen contact meer met elkaar moeten hebben. Daar was ik het deze keer mee eens, dus ik liep huilend en een beetje boos weg (niet helemaal de goede uitweg, maar ik was echt overstuur).
    Paar weken later was ik jarig, dat was heel gezellig. Ik had niet verwacht dat hij iets van zich liet horen. Toch deed hij dit een dag na mijn verjaardag. Hij appte kortgezegd dat het hem speet dat hij geen moeite durfte te nemen om mij te feliciteren en dat hij zich daar rot over voelde en dat we niet goed gehandeld hebben op Animecon. Ik wist werkelijk niet wat ik moest zeggen, dus heb ik heel netjes geantwoord dat ik niet weet wat ik moet zeggen maar toch bedankt voor de felicitatie.
    Sindsdien wilt hij gewoon kletsen, en dat gaat ook heel normaal en soms best gezellig, dus ik heb daar wel vrede mee. Maar laatst vroeg hij of we eens konden bellen, omdat hij dat zo miste.
    Ik snapte niet helemaal waarom, omdat hij zelf meerdere malen heeft gezegd dat hij me niet meer leuk vond, geen contact beter zou zijn en dat hij het toch de druk zou hebben met de dingen in zijn leven. Ik heb dus maar gezegd dat hij dat opnieuw mag vragen wanneer het verleden iets meer in het verleden staat.

    Ik ben dus zo verward. Ik ben ongelooflijk bang dat ik nog gevoelens voor hem heb, zeker omdat ik iedere keer nog 'een steek' in m'n buik krijg als ik hem ergens op een foto zie of een berichtje van hem krijg. Ik weet zeker dat ik in de toekomst niets meer met hem zou willen, omdat ik simpelweg niet met zijn levensstijl, ouders en een klein gedeelte van zijn persoonlijkheid om kan gaan.
    Ik ben ook bang dat ik alleen maar een vervanging voor hem zoek als ik eens een leuke jongen ben tegengekomen (die ik notabene ook werkelijk ben tegengekomen)

    Verwarrend allemaal. T_T


    Everyone wants happiness without any pain, but you can’t have a rainbow without a little rain.

    Kerels weer hé. Ik ken het verhaal maar al te goed. Ik zou toch hoe moeilijk het ook is proberen in te zien dat je over het algemeen een hele mooie tijd met hem hebt gehad, en dat ook zo mag en kan herrineren. Mensen blijven nu eenmaal niet altijd bij elkaar. Het was mooi, en nu is het voor jou ook duidelijk dat het niet verder kon. Koester het maar probeer ook een nieuw begin te maken. Klinkt een beetje zweverig maar ik heb zo'n zelfde situatie gehad en ik merk toch dat ik er met veel plezier op terug kan kijken ookal was het einde niet top. Maar het gaat niet alleen om de slechte dingen. (:


    The truth is out there.

    Scully schreef:
    Kerels weer hé. Ik ken het verhaal maar al te goed. Ik zou toch hoe moeilijk het ook is proberen in te zien dat je over het algemeen een hele mooie tijd met hem hebt gehad, en dat ook zo mag en kan herrineren. Mensen blijven nu eenmaal niet altijd bij elkaar. Het was mooi, en nu is het voor jou ook duidelijk dat het niet verder kon. Koester het maar probeer ook een nieuw begin te maken. Klinkt een beetje zweverig maar ik heb zo'n zelfde situatie gehad en ik merk toch dat ik er met veel plezier op terug kan kijken ookal was het einde niet top. Maar het gaat niet alleen om de slechte dingen. (:

    Ik kan ook zeker terugkijken op een mooie tijd. Klinkt helemaal niet zweverig. ^^
    Het is alleen echt heel verwarrend, want ik denk toch diep in mijn hart dat ik hem nog leuk vind.
    En heb net met hem gebeld (domme keus of niet, ik heb het gedaan) en ik kreeg te horen "Ja, ik vind je nog leuk." Dat maakt het er niet duidelijker op. :'D
    In ieder geval toch bedankt, ik laat er gewoon nig een tijd overheen gaan, wie weet groeit hij op, weet hij wat hij gedaan heeft en denkt hij daarover na.


    Everyone wants happiness without any pain, but you can’t have a rainbow without a little rain.

    Jij was op animecon! :o
    Awesome! Ik was daar ook en heb daar zoveel plezier gehad :)

    Maar in ieder geval zijn jongens soms nogal moeilijk te begrijpen inderdaad.
    Vaak zeggen ze het ene en bedoelen het andere xd yeah, ik ken dat maar al te goed.
    Het beste is dat je je niet moet laten leiden door oude gevoelens.
    Denk helder na, wat is voor jou het best en wat wil jij? want dat is het belangrijkst.
    Ik snap heel erg goed dat je soms terug wilt wat ooit was, maar je moet begrijpen dat het gewoon niet kan.
    Het enige wat je te wachten staat is een gelijmde relatie en voor heel veel mensen werkt dat hartstikke goed.
    Dus vraag jezelf af of dat voor jou ook zal werken :)


    "There’s no such thing as miracles, only the inevitable and the accidental – and what we do. I’ve always believed that.

    Denk goed voor jezelf na, zie je jezelf op de lange termijn écht met deze persoon? Of hou je jezelf uiteindelijk toch maar aan het lijntje, en wordt het nooit echt iets, naast de beginnende verliefde fase? Het ging uit voor een reden... Als je meer last en zorgen eraan hebt dan wat anders, dan zou ik het laten gaan. Uiteraard moet je ontwennen, dat hoort er nu éénmaal bij.

    [ bericht aangepast op 14 juli 2015 - 19:51 ]


    Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.