Mentale crisis - Liefde, Vriendschap & Familie

Ik heb momenteel een heftige mentale crisis. Het is bestaat eigenlijk uit een heel aantal dingen, dus zet je alvast maar schrap. En weet, ik ben misschien wel goed in pagina lange verhalen schrijven, maar topics maken en mijn problemen uitdrukken is niet zo mijn beste ding, maar ik heb jullie hulp nodig, dus please kunnen jullie helpen?

Oke, een paar jaar geleden kreeg ik een relatie met een jongen, maar het zat niet helemaal lekker. Ik heb het uitgemaakt en ben gaan denken. Ik kwam tot de realisatie dat ik lesbisch ben. Ik heb een aantal jaren daarover gedacht en ben het langzaam maar zeker gaan accepteren. Maar langzaam maar zeker ben ik gaan nadenken wat ik prettig vind in een relatie en wat mijn voorkeuren zijn en ik weet niet eens zeker of ik lesbisch ben. Ik dacht, oke, misschien ben ik ontzettend aangetrokken tot meisjes of ben ik een tumblr-geval (speciaal wat betreft romantisch en seksuele geaardheid) of aseksueel. En dat maakte me al gek. En toen kwam ik gisteren op een dorpsfeest een oud-college tegen, een jongen, en daar kreeg ik ook gevoelens voor gedurende de avond. Wanneer ik aan het eind van de avond vroeg of hij zin had om een keer iets te gaan drinken zei hij nee en toen deed dat toch wel pijn. Dus nu weet ik nog niet eens zeker of ik nu wel lesbisch ben, ook al heb ik mijn dat voorgehouden de afgelopen paar jaren.

Ten tweede is het mijn school en werk. Ik wilde graag geneeskunde gaan doen, ik ben overal uitgeloot en ben biologie gaan studeren. Dat is een ontzettend leuke studie achteraf en ik wil deze blijven doen. Ten eerste weet ik niet eens wat ik wil worden, en ik weet niet eens welke minor ik moet kiezen, maar dat kies ik wel met het nieuwe studieprogramma. Dat is het punt niet. Ik ben op maar twee van de tien vakken van dit jaar door. Ik zie de herexamens positief in, maar daardoor heb ik deze vakantie niet heel veel vrije tijd meer. Ik heb mijn werk dus opgezegd. En nu begin ik daarover weer te twijfelen, want het was redelijk leuk werk, maar ontzettend zwaar voor mij. En het is rationeel om ontslag te nemen (wat ik al gedaan heb, ik moet alleen mijn spullen nog afleveren), maar nu net begon ik hier weer over te twijfelen.

Ik weet niet of het zo duidelijk is uitgedrukt, maar hierover gaat mijn crisis dus. Ik weet gewoon niet wie ik ben of wat ik wil en misschien "hoef ik geen label" of zoiets, maar ik wil het gewoon weten voor mij. Labels werken voor mij.
Ik heb echt geen idee wat ik moet doen en het wordt de laatste dagen steeds erger. Dus als jullie mij kunnen helpen, alvast bedankt.

You could be great, you know, it’s all here in your head, and Slytherin will help you on the way to greatness, no doubt

Misschien ben je wel Biseksueel?

Seksualiteit kan zo enorm lastig zijn. Zelf ben ik van mening dat het ook niet per se aangeboren hoeft te zijn en wat je direct moet weten, maar dat het iets is wat je gaandeweg meer ontwikkelt en achter moet komen. Er zijn mensen die zichzelf jarenlang homoseksueel noemen maar dan toch nog iemand van het andere geslacht tegenkomen waar ze verliefd op worden. Of juist andersom. Maar dat betekent niet dat die gevoelens die je eerst had er nooit zijn geweest of niet ''echt'' waren. En het betekent ook niet dat je al die tijd jezelf hebt voorgelogen of zo of weet ik veel. Wat je ook voelt, het is er. En het mag er ook zijn.
Ik vind het zo jammer dat er vaak door de maatschappij wordt verwacht dat je een label aan je seksuele voorkeur moet geven. Want het kan iemand zo enorm onder druk zetten en onzeker maken. Dat je bepaalde gevoelens niet mag hebben of juist wel. (van jezelf of anderen) Het maakt het zo dubbel en dan kan ik me best wel indenken dat je daarvan in een soort crisis raakt.

It took me four years to paint like Raphael, but a lifetime to paint like a child - Pablo Picasso