• Het Melrose High is een doodnormale high school. Alle soorten leerlingen en docenten lopen er rond van de cheerleaders tot de nerds. Ieder jaar vindt er voor de leerlingen een eindejaars gala plaats en de wedstrijden van het footballteam zijn de belangrijkste gebeurtenissen van de maand. Overleef jij het tot na je examens of bezwijk je onder alle druk van de middelbare school? Ben je een gehate cheerleader, populaire atleet of gevreesde badboy?
    "Welkom op het Melrose High,"




    ROLLEN VOL VOL VOL!
    Naam | Faceclaim | Status | User | Pagina
    Mannen
    • Finn Lesley Montgomery | Austin Butler | Quarterback | Ziegler | 1.01
    • Lachlan Hudson Gregory | ? | Buitenbeentje | Larkin | 1.01
    • Cristiano Ignazio Barone | Zayn Malik | Badboy/criminal | Boschetto | 1.01
    • Ryder Lincoln Barnes | Grant Gustin | Badass | Jukebox | 1.07
    • Benjamin George O'Donnel | Paddy Mitchell | Manslut | Raccoon | 1.04
    • Lucas Isaac Hughes | Francisco Lachowski | Badboy | Gaskarths | 1.06
    • ? | Connor Paolo | Musicallover | Conoway | ?
    • Kyros Raith | Jake Cooper | ? | Lizor | 1.07
    • Ethan Hunt | Dylan O'brien | Footballer | Mignon | 1.07
    • ? | Adrien Sahores | ? | Avgeropoulos | ?
    • Jason Ryan Grimes | Ryan Kelly | Rich asshole | Sociopaths | 1.08
    • Tobias "Toby" Cameron Hades | ? | ? | Balloo | 1.08
    • Ira Keano Venson | ? | Footballer | Collier | 1.09
    • Owen Damien Devine | ? | Nerd | Raccoon | 1.09
    • Nathan Cole Parker | ? | Jock | Solitaire | 1.10

    Vrouwen
    • Cara Jessica Smith | Leda Muir | Girl next door | Complexes | 1.01
    • Victoria Marie Juliet Maverick | ? | ? | Balloo | 1.06
    • Abigail Monroe | Willa Holland | Newbie | Mignon | 1.04
    • Syden Ara Emerson | Eva Pepaj | Weirdo | Timlin | 1.09
    • Jessica Mia Crawford | Lily Collins | Cheerleader/fashion geek | Gaskarths | 1.03
    • Vanx Royce Barnes | Anna-Christine Speckhart | Badass | Vydas | 1.07
    • Jacelyn Viona Kennedy | Nina Dobrev | Cheerleader | Sociopaths | 1.04
    • Hadley Ayden Galloway | ? | Social butterfly | Xemerius | 1.05
    • Michella Jaci L'Amour | Jessica Jung | Slutty | RousseauOrion | 1.06
    • Cassandra 'Cass' Jordan West | Holland Roden | Popular | Boschetto | 1.08
    • Charlotte Kate Green | Cara Delevingne | Alternative | Gaskarths | 1.08
    • ? | ? | ? | Phoeni| ?
    • ? | ? | ? | Raccoon | ?


    INVULLIJSTJE
    Naam:
    Leeftijd:
    Geslacht:
    Status: Wat is hij/zij op school? Cheerleader, Jock, nerd etc? Vernoem hier ook bij hoe hij/zij aan deze status is gekomen
    Innerlijk:
    Uiterlijk:
    Relaties: Hierbij is het de bedoeling dat uiteindelijk iedereen een lijstje invult met relaties met alle andere karakters. Dit kan wat veel worden, maar als iedereen voor de helft een lijstje invult, worden er mensen buitengesloten!
    Extra:


    OVER DE SCHOOL
    • De school ligt in San Francisco, California
    • De kleuren van de school zijn rood en wit, de mascotte en symbool is een eagles. Het sportteam heet ook The Eagles
    • Er zijn verschillende naschoolse activiteiten zoals de boekclub, de naaiclub, de theatergroep, verschillende sportteams waarvan het footballteam het belangrijkste is.



    REGELS
    • Denk goed na voordat je hieraan meedoet!
    • Er is een woordenminimum van 250 woorden
    • Reserveringen vervallen na drie dagen, uitstel vragen is mogelijk
    • Maximaal drie personages per user, waarvan minstens één jongen
    • Houd de types en geslachten gelijk
    • Geen ruzie OOC
    • Ik maak de nieuwe topics aan, tenzij ik anders aangeef
    • Relaties bespreken in het praattopic
    • Voor vragen staan mijn GB en PB open
    Have fun!

    TOPICS
    Rollentopic 1
    Praattopic 1


    HET BEGIN
    We beginnen op een random maandagochtend. Niet op de eerste schooldag, maar gewoon op een random maandag in september! Iedereen komt binnen en loopt naar zijn of haar klassen toe.

    [ bericht aangepast op 4 juli 2015 - 22:37 ]


    Big girls cry when their hearts are breaking

    ISAAC HUGUES ALLARD

    De telefoon van de jongen was ook gevallen en zag er nu niet al te best meer uit. De mijne had ik gelukkig goed vast weten te houden, anders was die waarschijnlijk net zo als de zijne.
    De jongen keek me even wat verward aan, waarna hij knikte.
    "J...ja het gaat wel en het spijt me ik lette echt niet op." verontschuldigde de jongen zich in een soort mompel.
    Na zijn handen afgeveegd te hebben aan zijn broek, stak hij hem uit naar mij en ik pakte hem aan om er vervolgens even in te schudden.
    "Ik ben trouwens Owen." stelde hij zichzelf voor met een zwakke glimlach.
    Ikzelf had een brede glimlach op mijn gezicht staan.
    "Allo Owen," groette ik hem. Het was niet mijn bedoeling om de h niet uit te spreken, ik kreeg hem gewoon niet uit mijn mond.
    "Prettig kennis met je te maken." zei ik het zinnetje op. Het was één van de dingen die ik als eerst geleerd had uit het Engels. Inmiddels waren de meeste woordjes en zinnetje wat losser gekomen, maar dit was één van de zinnetjes die ik in het begin statisch geleerd had en die ook zo in mijn hoofd waren gekomen.
    Ik liet mijn blik even naar zijn telefoon gaan. "Ik zal het voor je betalen, het is mon faux.." Mijn baan betaalde alleen goed als ik een goede klus had, maar zoveel gaf ik niet uit, dus ik kon het wel hebben. Het was niet bedoelt als het aanbieden van geld omdat deze jongen misschien niet zo rijk was - ik wist niets van zijn financiële situatie. Het was ook niet dat ik het aan hem zo kunnen zien en eigenlijk maakte het me ook niet zoveel uit. Het was mijn schuld, dus zou ik het betalen.
    "Pardon" zei ik vervolgens. Ik dacht er plots aan dat ik mezelf nog niet eens voorgesteld had. "Ik ben Isaac."


    you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

    MYAH RAITH

    Riley wilde heel graag naar onze girls night komen. Ze reageerde erg enthousiast op onze uitnodiging en stelde vervolgens voor het snoep mee te nemen, waarna ze ons een snoepje aan dat ik in mijn mond stak.
    "Helaas ben ik loner en ik heb geen idee, ik zie wel." mompelde Riley niet al te enthousiast als antwoord op mijn vragen. Ook zij stak een snoepje in haar mond.
    Charlie had echter wel meer in petto voor die avond. Ze begon te blozen.
    "Dat wilde ik jou, en jou natuurlijk ook Riles, nog vertellen..." begon ze en ik hing voor mijn gevoel zo ongeveer aan haar lippen van nieuwsgierigheid.
    "Ik denk dat ik verliefd ben... op Ira" dat laatste zei ze erg zacht en misschien een beetje schamend, maar ik vond het eigenlijk juist hartstikke leuk.
    "No way! Dat is echt schattig!" was Riley het met mij eens.
    Ik knikte enthousiast mee. Ira was een vriend van me en eigenlijk vond ik het best raar dat ik er nog nooit aan had gedacht dat ze wel een leuk koppel zouden kunnen maken, maar nu zag ik het echter helemaal voor me.
    "Please vertel het niet door." zei ze smekend, waardoor Riley even giechelde.
    "Natuurlijk niet, Charles." stelde ik haar gerust. "Wanneer heeft hij je gevraagd? - of heeft hij jou gevraagd?"
    Ook Charlie maakte het niet zoveel uit of ze de kroon zou winnen.
    "Nah je weet hoe ik daarover denk. Die kroon is best wel fabulous en het is vast cool om te winnen but I don't really give a shit, alsof ik trouwens kans maak. Mijn oudtante in haar graf maakt nog meer kans." grapte ze, waarna ze zich verontschuldigde voor haar tante. Ik lachtte even, maar die lach verdween snel toen Riley haar mond opendeed om me wat te vragen.
    "En jij? Heb je al een idee met wie je gaat, sinds...nu ja jij en Nate geen koppel meer zijn." ze vroeg het me met een zachte en aardige stem, waardoor ik kon merken dat ze het rot voor me vond. Ik vond het aardig dat ze met me mee leefde, maar ik wilde eigenlijk geen medelijden.
    Ik besloot mijn verdriet en slechte gevoelens weg te slikken en te doen alsof er niets aan de hand was.
    "Ach, ik zie nog wel." zei ik nonchalant. "Nate doet maar wat hij wil. Laten wij anders gewoon samen gaan." stelde ik voor.
    Ik besloot weer terug te gaan naar het feest.
    "Ik nodig alle meiden wel even uit via whatsapp" zei ik, terwijl ik mijn telefoon erbij pakte om naar whatsapp te gaan.
    Daar zag ik dat er veel mensen online waren, maar dat er niet veel gezegd werd ik de groep. Dat moest dus betekenen dat of niemand iets durfde of wist te zeggen of dat er iets gebeurd was dat liever niet verspreid werd onder de anderen. Ik gokte op dat laatste.
    Syd was online, dus stuurde ik haar een berichtje. Zij vertelde me wat er aan de hand was.
    Meteen kwam het zware gevoel weer terug in mijn maag.
    Ik liet het zien aan mijn vriendinnen.
    "Wisten jullie hier van?" vroeg ik ze zonder echte emotie. Ik wist niet goed hoe ik hierop moest reageren. Ik was boos op Nate en Jace, maar tussen ons was het uit en dat betekende dat hij mocht doen wat hij wilde.
    "Ik moet gaan." zei ik zonder nog echt naar het antwoord te wachten op mijn vraag en rende de kantine uit naar de wc.

    outfit


    you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

    JACELYN VIONA KENNEDY
    ''Not all cheerleader are brainless.''
    • Senior • Cheerleader • Head Bitch •





          Nathan kreunde licht toen ik een zuigzoen in zijn nek plaatste, waardoor ik even licht grijnsde. ''Daar was ik achtergekomen ja,'' zei hij plagend en vlocht zijn vingers in mijn haren terwijl we verder zoenden.
          Op een gegeven moment draaide hij ons om zodat hij bovenop lag en ik onder hem, waarna hij me volledig betastte. Iets waardoor ik tintelingen op mijn hele lichaam kreeg. Opeens stopte hij de zoen, waardoor ik even raar van opkeek en draaide mijn gezicht toe naar waar hij keek. Finn. Ik vloekte binnensmonds en stond snel op.
          ''Sorry,'' zei hij zacht en haalde een hand door zijn haren. ''Misschien moet ik maar gaan,'' Dit kon ik officieel bestempelen als mijn gênantste moment in mijn hele leven. Al had ik er niet bepaald spijt van, moest ik toegeven. ''Nog bedankt... Voor alles.'' Ik knikte kort en streek mijn rokje recht samen met mijn topje dat nu waarschijnlijk helemaal verkreukeld was. Terwijl ik op mijn lip beet liep ik naar Finn en Nathan toe, sinds de kleedkamers die kant op waren en mijn tas daar nog steeds lag. Ik fronste even en probeerde mijn blik met die van Nathan te haken. ''Geld?'' mimede ik en keek hem vragend aan, proberend Finn zo veel mogelijk te vermijden. Dit was echt veel te gênant.
          ''Waarom ben je hier nog?'' vroeg ik maar aan de jongen, die nu overigens mijn ex was. Hopend dat het maar niet al te bot uit mijn mond kwam.


    I don't want you to die, I want you to suffer.



    Owen Damien Devine




    "Allo Owen," Begroette de voor mij nog onbekende jongen me met een stralende glimlach, ondanks dat hij een licht spreaakgebrek had door zijn Franse accent vond ik het echt geen probleem het had een bepaalde charme over zich heen. "Prettig kennis met je te maken."vervolgde hij nog waarna hij mijn hand schud die ik dan toch los moest laten. "Eensgelijk." zei ik met een vriendelijke glimlach en stak dan wat nonchalant mijn handen in mijn zakken Hij had vast mijn kapotte mobiel opgemerkt "Ik zal het voor je betalen, het is mon faux.." verontschuldigde hij zich en ik schudde zacht mijn hoofd. "Nee dat is echt niet nodig, het is ook mijn schuld." zei ik opbeurend om hem niet schuldig te laten voelen. "Daarbij was het toch een oud geval dus ik zal wel kijken voor een nieuwe." een lichte grijns sierde mijn lippen en ik begon nu wel nieuwsgierig te worden naar de jongen. "Pardon" zei hij alsof hij mijn gedachten kon lezen stelde hij zich voor. "Ik ben Isaac." De naam paste echt bij hem en de manier hoe hij zijn naam uitsprak was zo ... geweldig. Daar was ik niets bij met mijn lompe naam. Owen, niemand kon daar wat mee...
    "Ben je nieuw hier?" vroeg ik hem met een glimlachje maar kon me dan facepalmen, natuurlijk was hij nieuw..



    [center]Benjamin George O'Donnel


    Jess zat aan de fontein bij nog een proper gedeelde en keek ook op haar mobiel, bij mijn opmerking keek ze op al had ik niet meer het gevoel dat het over JAce drama ging. "Nee, Ira, hij is echt de grootste shithead ooit, wat ik hem ook even duidelijk heb gemaakt," Zuchtte ze en schudde zacht haar hoofd waarna ze weer opstond.Uhg Ira, die jongen was inderdaad een shithead en ik kon hem net zoals Jace niet uitstaan. Ze nam een slokje van haar drankje en een lachje verliet mijn lippen toen ze een toefje slagroom op haar neus had zitten. Jessica giechelde even waarna ze het vlug wegvoog en dan aan me uitlegde wat er aan de hand was. "Finn heeft hem geslagen, vandaar het ongelukje," zie ze en ik klemde weer kort mijn kaken op elkaar het waren dus twee klojo's die haar dit gelapt hadden. "Dus ik moet even bij hem kijken, zie ik je dan later, handsome?" Voordat ik nog wat kon zeggen drukte ze een vluchtige kus op mijn lippen en nam dan haar spullen om dan richting het voetbalveld te lopen en een diepe zucht verliet mijn lippen ditmaal. Jess was soms vééls te braaf en liet zich nogal doen. Ik haade korts een hand door mijn blonde haren en besloot dan om ook naar het voetbalveld te gaan in de hoop om 1 Finn een mep te geven, 2 Ira een mep te geven of 3 iemand te vinden die zijn verstand niet verloren was.
    [/center]

    [ bericht aangepast op 18 juli 2015 - 23:11 ]


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Finn Lesley Montgomery

    Quarterback | 12th grade | Tired






    Ze kruipen van elkaar af en de ongemakkelijkheid spat ervan af. Nathan is het grootste mietje dat ik ooit heb leren kennen. Zodra hij mij ziet staan, springt hij op en loopt weg van Jace. 'No hard feelings?'' probeert hij voorzichtig. Ik weet niet wat die gast denkt, maar het laatste wat ik wil doen is met hem praten. Daarom gun ik hem een kwade blik zonder iets te zeggen. Hij mag gerust weten dat ik dit niet pik, maar nu ik al een schorsing binnen heb, kan ik me geen gevecht veroorloven. Jace strijkt haar kleding recht, wat over duidelijk wel nodig is, en komt dan naar ons toegelopen. Het liefste wil ik weggaan, maar ik wil niet zwak lijken. Daarom houd ik een stalen gezicht en staar haar afwachtend aan. Het is aan haar om iets te zeggen.
          ''Waarom ben je hier nog?' is wat ze er uiteindelijk gooit en ik ben nog nooit zo beledigd geweest. Jace weet alles op mij te schuiven en dat is misschien nog wel het vervelendste van alles. Hoe is dit mijn schuld? Waarom ben ik degene die nu weg moet gaan? Zij ligt hier te vozen midden op het veld - iets wat alleen wanhopige mensen doen.
          'Geen zorgen, ik ben al weg' zeg ik zonder een bepaalde emotie uit te stralen. Jace verdient geen lach, geen traan en zelfs geen woede. Ze verdient helemaal niks, evenmin als Nathan. Ik draai me om en loop op mijn gemak weg. Momenteel kan Jace me niks meer schelen. Als ze zou verdwijnen, zou ik er geen last van hebben. Weer een last minder op de wereld. Het feit dat ik geschorst ben van de volgende wedstrijd verveelt me eerder. Ik moet het nog aan mijn vader vertellen en dat kan nog weleens mijn dood worden. Ik pak mijn telefoon erbij uit mijn broekzak en open een bericht naar mijn vader. Als ik begin te typen, besluit ik toch om alles weg te halen.


    Big girls cry when their hearts are breaking

    CHARLOTTE 'CHARLIE' KATE GREEN
    Alternative and health guru • 12th grade


          Enthousiast neem ik het snoepje van Riley aan voordat ik het in mijn mond steek en aan het kennelijke Cola zuurtje begin te sabbelen.
    Wanneer ik aangeef dat ik ze wat wil vertellen hangen zowel Riley en Myah als twee oude dametjes - die aan de thee zitten en een paar sappige roddels horen - aan mijn lippen.
    "No way! Dat is echt schattig!" reageert Riley enthousiast als altijd wanneer ik klaar ben met praten. Onmiddelijk klap ik mijn hand tegen haar mond aan en glimlach even ongemakkelijk naar wat jongens en meiden die raar opkijken. Met wat gebaren waarmee ik eigenlijk zeg dat Riley geschift is weet ik ze weer af te schudden en ik haal mijn hand weer weg.
    "Shush please," zeg ik waarschuwend en hoor dan hoe ze moet giechelen waardoor ik even zogenad vermoeid moet zuchten.
    "Natuurlijk niet, Charles," stelt Myah me gerust waardoor ik even opgelucht ademhaal.
    Natuurlijk niet, Charles." stelde ik haar gerust. "Wanneer heeft hij je gevraagd? - of heeft hij jou gevraagd?" ik kijk even verbaasd voordat ik even diep frons.
    "Eh nooit eigenlijk en dat gaat waarschijnlijk ook nooit gebeuren," zeg ik met een sip gezicht en krijg dan een melding van berichtjes: een paar van Syden die me nog steeds achter mijn broek aanzit over het feit dat ik Ira moet meevragen en eentje van Ira zelf, als je het over de duivel hebt...
    Na mijn opmerking over mijn tange moeten zowel Riley als Myah lachen en ik lach ook even mee. Echter verdwijnt Myah's lach wanneer Riley begint over haar en Nathan. Ja Nathan, die ene footballspeler die ik opzich mag maar eigenlijk tegelijkertijd dodelijk irritant vind. Kijk Ira is zijn beste vriend maar in veel opzichten zijn ze totaal verschillend: Ira is bescheiden en oprecht vriendelijk, Nathan is arrogant en een beetje nep. Toch heb ik niet veel tegen de jonen, hoewel ik niet snap wat Myah in hem zag, naast dat hij dan wel knap is - hoewel ik Ira beslist knapper vind maar mijn mening is ook echt niet partijdig. Terwijl ik met Riley en Myah praat, chat ik ook teglijkertijd met Ira mer enkele pauzes om ook aandacht te kunnen schenken aan de meiden, zo onbeleefd ben ik nou ook weer niet.
    "Ach ik zie wel," zegt Myah dan nonchalant maar ik kijk haar onderzoekend aan, niet overtuigd door haar woorden. "Nate doet maar wat hij wil. Laten wij anders gewoon samen gaan." ja tuurlijk Myah, geloof je jezelf? Precies op dat moment vraagt Ira me mee uit naar Homecoming en mijn hart staat stil. Voor een tel weet ik niet wat ik moet doen en volgens mij ga ik ter plekken flauwvallen, oh help het wordt al zwart voor mijn ogen - ó nee toch niet ik knipperde gewoon even.
    "Sorry meiden dat klinkt super leuk maar volgens mij ben ik zojuist uitgevraagd door Ira," zeg ik ademloos en kijk overdonderd om me heen, stiekem om te kijken of ik hem kan vinden hier. Helaas is dat niet het geval, wat eigenlijk best logisch is, die heeft vast football training.
    "Wisten jullie hier van?" hoor ik Myah opeens wel heel koelbloedig zeggen en met vernauwde ogen kijk ik om. Myah haat haar telefoon voor mijn neus en fronsens lees ik het gesprek tussen haat en Syd, over Nathan en Jace. Mijn mond zakt open en mijn snoepje valt er een beetje oncharmant uit. Haastig klap ik mijn mond dicht en kijk beschaamd naar mijn snoepje die toch bijna op was.
    "Wacht Jace en Nate? Maar Jace en Finn dan wacht wat? Wat een slet!" breng ik verdwaasd uit en knipper een paar keer ongelovig met mijn ogen.
    "Ik moet gaan," zegt Myah en zonder nog iets anders te zeggen staat ze op en rent weg. Zonder erbij na te denken spring ik gelijk op en ren Myah achterna, de blikken van de mensen in de kantine negerend.
    "Myah wacht!" roep ik terwijl ik de deur van de kantine openduw - na eerst heel hard eraan getrokken te hebben. Met vlugge passen ren ik het blonde meisje achterna richting de damestoiletten en kijk nog even om of Riley volgt. "Myah, girl, wat is er?" roep ik geschrokken en bezorgd uit terwijl ik de wit betegelde ruimte inwandel en zoek naar Myah.

    [ bericht aangepast op 18 juli 2015 - 0:32 ]


    I just caught the wave in your eyes

    Finn Lesley Montgomery

    Quarterback | 12th grade | Scared





    Nadat ik Jace en Nathan samen heb gezien, ben ik gauw naar huis gegaan. Deze dag heeft al te lang geduurd en het is tijd dat het dinsdag wordt. Het voelt alsof heel deze maandag één grote droom is: er gebeuren teveel onwerkelijke dingen. Eerst vertelt Jace dat ze vreemd is gegaan en het andere moment zoent ze met haar zogenaamde beste vriend. Ik wist dat het zo makkelijk was om over je relatie van vier jaar heen te komen, maar dat kan ook wel aan mij liggen.
          Ik blijf nog even in de auto zitten als ik het huis van mijn vader heb bereikt. Hij wilde komen kijken naar mijn wedstrijd, maar dat gaat dus niet meer door. Ik kan het niet voor hem verborgen houden, ook al zou ik dat graag doen. Ik haal even diep adem, stap dan uit de auto en loop richting de voordeur. Met mijn eigen sleutel haal ik de deur van het slot en loop naar binnen. Ik tref mijn vader in de woonkamer aan voor de tv met een flesje bier in zijn hand.
          'Hoi, pap' zeg ik zacht en ik laat mijn rugzak op de grond glijden.
          'Zo'n ster zul jij ooit ook worden, Finn' is het enige wat hij zegt en hij wijst naar de televisie, waar een Footballwedstrijd gaande is. Ik volg even de spelers en haal dan nog eens diep adem.
          'Ja, pap. Daarover,' begin ik voorzichtig. Ik heb niet het idee dat mijn vader echt luistert, maar daar zit ik niets mee. 'Ik ben geschorst voor de volgende wedstrijd'
          Hij draait zijn hoofd naar me toe en kijkt me eerst glazig aan, maar zodra het tot hem doordringt, staat zijn gezicht op onweer.
          'Hoe kan dat?' vraagt hij streng. Ik leg uit wat er gebeurd is terwijl mijn vader op staat van zijn stoel. Hij neemt nog een flinke slok van zijn flesje bier en laat het flesje dan staan op het tafeltje naast hem. Zijn blik beangstigt me.
          'Hoe kun je nou zo godverdomme dom zijn?' schreeuwt hij vervolgens. Ik slik eens diep en weet niks fatsoenlijks uit te brengen. Hij stapt op me af, stopt dan even en voordat ik iets kan zeggen, stompt hij me hard in mijn gezicht. Omdat ik dat niet verwachtte, val ik naar achteren op de grond. Ik voel dat mijn linkeroog hard bonkt en voel er even mijn hand aan.
          'Wat ben je toch een mislukkeling,' schreeuwt mijn vader terwijl hij boven me hangt. 'Je bent de grootste teleurstelling ooit. Je lijkt precies op je moeder'
          Ik hoor aan alles dat hij dronken is. Hij struikelt over zijn woorden en is agressiever dan ooit. Hij trapt me hard in mijn maag en gaat dan weer in zijn stoel zitten alsof er niks gebeurd is.
          'Ga weg,' roept hij me dan nog na. 'Ik wil je hier niet meer zien'

    [ bericht aangepast op 19 juli 2015 - 20:27 ]


    Big girls cry when their hearts are breaking


    Riley Samantha Knox



    "Shush please," Zei Charlie nog eens waarschuwend en had haar hand op mijn mond gedrukt waardoor ik moest grinniken en haar quasi verontwaardigt aankeek toen ze gebaarde naar de tafel naast ons gebaarde dat ik gek was. "Natuurlijk niet, Charles," stelde Myah haar nog even gerust en ik knikte instemmend . "Wanneer heeft hij je gevraagd? - of heeft hij jou gevraagd?" Vroeg ze vervolgens en Charlie fronste even alsof..."Eh nooit eigenlijk en dat gaat waarschijnlijk ook nooit gebeuren," Zei ze met een sip gezicht en ik schudde zacht mijn hoofd. "Je moet de hoop niet opgeven Charlie echt niet.".
    "Ach ik zie wel," zei Myah over mijn vraag en ik voelde me iets rot dat ik het haar vroeg. Hun waren nog maar net uit elkaar en ik vroeg haar of ze al een date had...Slim Riles "Nate doet maar wat hij wil. Laten wij anders gewoon samen gaan." Stelde ze voor hoewel ik aan haar woorden het gevoel had dat Nathan nog steeds gevoelens bij haar opwekte. Ik knikte dus maar en glimlachte. "Als we beiden geen date vinden voor het feest doen we dat." grinnikte ik en keek dan naar Charlie die eruit zag alsof ze de lotto had gewonnen "Sorry meiden dat klinkt super leuk maar volgens mij ben ik zojuist uitgevraagd door Ira," zei ze ademloos en ik keek haar met grote ogen aan. "Ga weg ! Ik zei het toch!" giechelde ik en haf haar een speels zacht duwtje. Charlie was knap en ik zou haar en Ira wel als een leuk stelletje zien. "Wisten jullie hier van?" In tegenstelling tot Charlie klonk Myah koel en toch ook aangedaan. Mijn blik ging over de lettertjes van haar mobiel en ik slikte even en Charlie liet het snoepje uit haar mond vallen. Dit was een vreemde dag op liefdesvlak....
    "Wacht Jace en Nate? Maar Jace en Finn dan wacht wat? Wat een slet!" Zei Charles ongelovig en ik keek Myah moeilijk aan. "Dat is echt rot." mompel ik niet wetend wat te zeggen en keek dan met enigste vorm van medelijden naar Myah. "Ik moet gaan," met die woorden verliet Myah de kantine en ik voelde me steeds rotter ondanks dat ik er niets mee te maken had. Maar Nathan was ook wel mijn vriend en als hij dan voor Jace kiest moest ik blij zijn voor hem.... toch?
    "Myah wacht!" Riep Charlie haar nog na en achtervolgde het trieste meisje. En hier zat ik dan alweer alleen... Langs de ene kant was het misschien goed dat ik geen vriendje had, dan had ik geen last van een heartbreak maar ... Zonder is ook maar zo alleen. Ik besluit om dan ook op te staan en achter de twee meiden aan te rennen maar tevergeefs ik had geen idee waar ze waren.


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    JESSICA 'JESS' MIA CRAWFORD
    Cheerleader and fashion geek • 12th grade
    BikiniOutfit


          Luidkeels meezingend met de radio die ik helemaal heb opengedraaid - de buren zijn toch zo doof als wat dus wat maakt het uit - kleed ik me aan in de kleding die ik had uitgezocht voor het feest van Finn. Gezien de dresscode black and white is, wordt het tijd dat ik mijn witte jurkje die ik ooit met Benji had gekocht, uit de kast zou trekken en daaronder mijn witte, strapless bikini gezien Finn een zwembad heeft thuis.
    De bikini zit als gegoten, de jurk iets minder. Kennelijk ben ik toch nog wat gegroeid, of de jurk is gekrompen want wanneer ik hem aantrek valt hij maar net over mijn achterwerk heen, nou ja nèt, eigenlijk bedekt hij mijn achterwerk gewoon prima maar hij is wel sexy. Bovendien zit hij bijzonder strak en is de rug nogal laag, al met al een beetje een uitdagende en misschien wat blote verschijning. Twijfelend kijk ik naar mijn spiegelbeeld maar besluit dan het jurkje toch maar aan te houden - mede dankzij het advies van Nathan en dat ik hem veel te leuk, en het is ook Benji's favoriete jurkje van mij. Over Nathan gesproken, de laatste tijd heb ik een beetje met hem lopen flirten via WhatsApp en ook al was ik nooit van plan vreemd te gaan ben ik bang dat ik dit niet kan maken tegenover Benji - hoewel ik eigenlijk alleen maar een beetje aan het dollen ben met Nathan, niets serieus. Toch... als Benji er ooit achter gaat komen... Dan ben ik hoogstwaarschijnlijk mors dood, of anders Nathan wel, of in het ergste geval wij allebei. Laten we dus maar hopen dat hij er nooit achter zal komen, willen we nog lang en gelukkig leven. Zuchtend trek ik weer het jurkje uit en vervamg mijn bikini even voor een wit, strapless, kanten lingerie-setje gezien dat er toch wat beter uitziet onder de jurk. Mocht ik willen gaan zwemmen heb ik dan twee opties 1) me daar ter plekken omkleden in mijn bikini 2) of desnoods gewoon in mijn lingerie en daarna mijn bikini dragen als "droog" lingerie setje. Wanneer ik weer aangekleed ben, doe ik wat make-up op, hoewel ik het zoals altijd neutraal houd. Ik ben niet zo'n fan van plakaatverf op mijn gezicht smeren - bij wijze van spreken dan. Mijn haren droog ik nog snel met een föhn voordat ik ze borstel en gewoon loslaat hangen. Nadat ik ook nog mijn tasje heb gevuld met het hoognodige: telefoon, portemonnee etc. Daarna vind ik wel dat ik klaar ben en is het wachten totdat ik word opgehaald door Benji.

    - prut stukkie, forgive me -

    [ bericht aangepast op 21 juli 2015 - 21:12 ]


    I just caught the wave in your eyes

    JACELYN VIONA KENNEDY
    ''Not all cheerleader are brainless.''
    • Senior • Cheerleader • Head Bitch • DressBikini





          Al meezingend met mijn muziek, keek ik door de inloopkast die ik deelde met mijn jongere zusje, Kayleigh. Dit kon dan zo nu en dan tot incidenten lopen, omdat dat kind het leuk vond om zonder mijn toestemming mijn kleren te lenen. Ik zuchtte diep en pakte mijn witte kanten jurk uit één van de rijen, samen met mijn bikini die ik een eindje verderop vond en mijn andere paar Louboutins. Even keek ik bedenkelijk naar het jurkje die strapless was en was bang dat het af zou gaan zakken. Ik haalde mijn schouders op en bedacht me dat ik mijn bikini er toch eronder zou gaan dragen, dus een heel groot probleem was het niet.
          Nadat ik mijn jurk aan had getrokken ging ik weer voor mijn bureau zitten, waar mijn boeken allemaal opgestapeld lagen met bovenop een brief van Stanford. Een brief die bevestigde dat ik geaccepteerd was. Een trotse glimlach verscheen op mijn gezicht en kon het liet laten om de brief van de stapel te pakken en die daarna voor me neer te leggen. Ik keek kort op mijn mobiel en fronste even toen ik een bericht van Finn zag. Hij vroeg wat ik aan zou trekken vanavond en zei later dat ik er vast mooi uitzag in de jurk. Mijn wenkbrauwen gingen kort omhoog en legde mijn telefoon voor me neer zodat ik aan mijn make-up kon beginnen.
          Net toen ik klaar was met één oog, ging de bel waardoor ik mijn kwast liet vallen uit schrik. ''Shit.'' vloekte ik en rende naar beneden om de deur open te maken. Kayleigh was toch al weg en dus was ik alleen thuis. Mijn ogen werden groot toen ik de deur opende en mijn broer zag.
          ''Jackson!'' gilde ik en vloog hem om de hals. ''Ligt het aan mij of ziet jouw linkeroog er groter uit dan de rechter?'' Ik keek mijn broer met een droog gezicht aan en schudde mijn hoofd. ''Idioot.'' lachte ik en sloeg hem speels op zijn arm. Naast hem stond een prachtige vrouw, misschien net iets ouder dan ik en keek me glimlachend aan. ''Evelyn!'' grijnsde ik en gaf haar ook een knuffel.
          ''Waar zijn mam en pap? Zijn ze alweer weg?'' Ik knikte. ''Ze zijn voor een weekend naar Rusland, geloof ik.'' zei ik en liep naar de keuken om wat voor ze in te schenken. Ik pakte een fles wijn uit de kast en drie glazen. ''En, hoe gaat het tussen jou en Finn?'' vroeg mijn broer. Ik trok mijn gezicht in een plooi en schudde mijn hoofd. ''Het is uit.'' mompelde ik, haast onverstaanbaar. ''Wat?'' Onverschillig haalde ik mijn schouders op en bracht mijn gedachtes terug naar het gesprek die Finn en ik eerder hadden. Waarschijnlijk wilde hij het weer proberen, maar ikzelf wist het niet meer. ''Ja, lang verhaal.'' mompelde ik en draaide de fles wijn open. ''Maar, vier jaar?'' Ik knikte. ''Vier jaar.'' zuchtte ik en schonk voor iedereen in.
          ''Maar ik ga maar weer verder met dit.'' doelde ik op mijn halve gezicht en sprintte naar boven met de glas wijn in mijn hand. Ik pakte mijn telefoon er weer bij en zag dat Nathan me weer had gewhatsappt over de pillen. Dickface. Ik schudde mijn hoofd en ging een discussie met hem aan terwijl ik tegelijkertijd mijn make-up probeerde te doen. Uiteindelijk kwam het erop neer dat het weer goed was en we onze deal vanavond waar gingen maken. Wat een verrassing. Zo snel mogelijk als ik kon, deed ik mijn eyeliner goed en mijn oogschaduw nog beter. Straks zou ik Nathan op gaan halen sinds hij een stuk metaal als auto had. Ik deed nog snel mijn favoriete rode lippenstift op en pakte mijn tas in –– bikini, pakje sigaretten en mijn toilettas, voor het geval dat.
          Al neuriënd liep ik de trap af en trof mijn broer samen met zijn verloofde al zoenend op de bank. Ietwat ongemakkelijk liep ik naar de keuken en pakte een aansteker uit de lade. ''Ik ga, tot ooit nog.'' riep ik voordat ik mijn autosleutels van de salontafel pakte en naar buiten liep. De zwoele zomerlucht verwelkomde me en een zucht van genot rolde over mijn lippen. Wat hield ik van zomer. Iets wat me nog blijer maakte was mijn geliefde auto. Die had ik weliswaar zelf gekocht met het geld dat ik sinds mijn twaalfde had gespaard, met een kwart van mijn vaders geld misschien.
          Ik stapte in en reed gelijk weg, naar Nathan –– het was maar vijf minuutjes rijden vanaf mijn huis. Eenmaal daar whatsappte ik hem dat ik aan was gekomen en pakte mijn pakje Marlboro Gold erbij. Ik stak er eentje op en rolde het raam open terwijl ik ietwat ongeduldig wachtte.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Nathan Cole Parker



    Ik stroopte geperfectioneerd mijn mouwen omhoog en omlaag om te zien wat beter zou staan, ''ben je nou nog steeds bezig met je jezelf?'' Hoorde ik mijn oudere broer - Eric - geërgerd vragen, alsof het hem wat aanging. ''Ik wil er gewoon goed uit zien.'' In de reflectie van het spiegelbeeld zag ik hem afkeurend aankijken en beet ik kort op mijn lip.
          ''Op wie probeer je indruk te maken?'' Vroeg hij vervolgens terwijl ik mij omdraaide om hem een boze blik te werpen. ''Sorry hoor, ik ben gewoon nieuwsgierig naar mijn broertjes liefdesleven,'' sprak hij en hij kwam naar mij toe om kort door mijn haren te woelen. ik kreunde geërgerd, ''moest dat nou?'' Vroeg ik hem en probeerde mijn haar weer terug te krijgen naar hoe het vijf minuten geleden zat. ''Je hebt het weer helemaal voor elkaar Eric,'' sprak ik en trok een zwart paar schoenen aan voordat ik langs hem liep en de treden van de trap afstapte. ''Kom op Nath, vertel het gewoon. Heb je iemand op het oog?'' Zijn vraag wekte zo ook de interesse van zowel mijn vader als mijn andere broer die mij nu allebei aangaapte. ''Ik heb niemand op het oog, ik wil er gewoon goed uit zien voor het geval dat.'' Mijn vader schudde zijn hoofd, ''ah. Ben je er zo een?'' Ik rolde nu met mijn ogen en liep langs de mannen richting de keuken waar ik de koelkast opende en een slok uit een willekeurige fles nam. ''Wil je voortaan een glas pakken Nathan?'' Vroeg mijn vader en ik schudde eigenwijs mijn hoofd. ''Hebben jullie drie niks beters te doen dan mij te oordelen?''
          ''Nathan, gedraag je.'' Mijn oudste broer deed altijd alsof hij een engel was maar ik wist wel beter, vervolgens wendde iedereen zijn blik af en ik mompelde een zachte 'sorry'. Toen ik op mijn telefoon keek zag ik dat Jace na vijf minuten al vreselijk ongeduldig aan het worden was en een grijns sierde mijn gezicht. Na onze discussie over de drugs hadden we het al redelijk snel goed gemaakt, daar aan denkend was ik het geld totaal vergeten en sprintte naar boven om de tweehonderd dollar die ik van Jace had gepakt in mijn zak op te bergen. ''Ik ben weg, weet niet hoelaat ik thuis ben!'' Riep ik en wachtte niet op een antwoord of commentaar en liep rechtstreeks door naar de auto van Jace waar ze met een open raampje op mij zat te wachten. Ik opende het portier en blikte naar haar sigaretten om er vervolgens zelf een uit haar pakje te pakken. ''Heb je het weer opgepakt?'' Vroeg ik haar en leunde iets naar achter in de stoel. Haar auto was prachtig en ik was er werkelijk waar zo jaloers op, zo durfde ik elke dag wel aan te komen op school. ''Ben je er klaar voor?'' Vroeg ik haar en blikte kort naar haar outfit, ze zag er prachtig uit wat ik overigens toch wel had verwacht. ''En wat meer geduld zou ik waarderen,'' plaagde ik haar en schudde mijn hoofd licht grijnzend.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    JACELYN VIONA KENNEDY
    ''Not all cheerleader are brainless.''
    • Senior • Cheerleader • Head Bitch • DressBikini





          Op de achtergrond speelde Come and Get It van Sam Smith, een fantastisch lied waardoor ik het niet kon laten om de tekst die ik kende mee te blèren. Het kon me niet veel schelen als mensen die langs liepen me konden horen, vanavond zou gewoon een leuke avond worden en daar kon niemand iets tegen doen.
          Na zo'n vijf minuten had ik mijn sigaret opgerookt en werd ik iets ongeduldig. Ik zuchtte diep en pakte een andere sigaret uit het pakje, waarna ik die ook opstak. Na het vorige liedje kwam Talking Body van Tove Lo en die naam verwarde me nog steeds zo af en toe. Ik pakte mijn telefoon erbij en begon Nathan te Whatsappen dat hij iets sneller moest zijn. Ja, je kon makkelijk zeggen dat ik vrij ongeduldig was. Even later whatsappte ik Jess ook nog even, om te vertellen wat er tussen mij en Finn was gebeurd. Daarna klonk de zwoele stem van Sam Smith weer door de speakers, waardoor ik weer volop begon te zingen.
          Iemand opende de portier waardoor ik naar mijn rechterkant keek waar Nathan instapte en een sigaret uit mijn pakje pakte. ''Heb je het weer opgepakt?'' Ik haalde simpel mijn schouders op en keek hem even aan. ''Misschien.'' Was mijn antwoord en tikte het as van mijn sigaret, waarna ik een diepe hijs nam en het restant uit het raam gooide.
          ''Ben je er klaar voor?'' Ik grijnsde even en haalde kort een hand door mijn haren. ''Altijd, altijd. Ready to crash this party, bitches.'' grijnsde ik en startte de auto. 'En wat meer geduld zou ik waarderen,'' Ik rolde mijn ogen en keek hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. ''Je weet hoe ongeduldig ik ben, lieve schat.'' lachte ik en reed weg van zijn huis.
          ''En, waarom duurde het zo lang?'' vroeg ik terwijl ik voorover boog om mijn andere playlist aan te zetten en pakte de aansteker van mijn schoot om die aan Nathan te geven. Eenmaal bij een stoplicht aangekomen trok mijn jurk even iets omlaag, maar niet te laag zodat je mijn beha kon zien –– gewoon laag genoeg om überhaupt mijn kont te bedekken. ''Dit ding is zo kort, jezus.'' mompelde ik en reed weer verder.


    I don't want you to die, I want you to suffer.

    Finn Lesley Montgomery

    Quarterback | 12th grade | Scared





    Ik sta voor de spiegel en bekijk mijn gezicht. Met een flinke laag foundation van mijn moeder heb ik mijn blauwe oog weten te bedekken. Voor de zekerheid smeer ik er nog wat meer op, maar ik houd het subtiel genoeg zodat niet iedereen ziet dat ik een bruine vlek onder mijn oog heb zitten. Vervolgens bekijk ik nog even mijn haar en als ik vind dat alles goed zit, knik ik even met een flinke grijns. Ik heb ervoor gezorgd dat mijn beide broertjes bij een vriend kunnen blijven slapen, want ze zijn echt te jong om dit feest mee te maken. Ricci wilde graag blijven, omdat hij zowat een oogje heeft op alle meiden uit het cheerleaderteam. Maar dat gaat mooi niet gebeuren.
          Ik loop naar beneden en bekijk de woonkamer. Overal staan de welbekende redcups omringd door alcohol. Ook staan er grote bakken met chips op tafel. Er draait al heerlijke muziek door het huis heen. Nu is het slechts nog wachten totdat de gasten arriveren. Ik pak er alvast een flesje bier, zet hem aan mijn lippen en drink flink wat van het bier.
          Ik kijk even op mijn telefoon en zie een flirterig berichtje van Jacelyn. Het is raar dat we nu weer zo met elkaar praten, maar het voelt heel gewoon. Het voelt zoals het altijd gevoeld heeft. Ik weet niet of ik er klaar voor ben om haar alles te vergeven, maar ik wil graag normaal met haar omgaan. Het heeft geen zin om elkaar te haten.



    Flut stuk :Y)

    [ bericht aangepast op 20 juli 2015 - 9:33 ]


    Big girls cry when their hearts are breaking

    Elley Indigo O’Donnel
    The innocent - Year 11 - 16


    Her outfit



    Het was zaterdag, wat inhield dat vanavond Finns feest was. Het was niet dat Finn haar had uitgenodigd, Ellie was niet eens zeker of Finn haar wel kende. Toch ging ze komen, want, waarom eigenlijk niet? Van wie ze de uitnodiging had gekregen? Ook niemand, of haar broer misschien, ze wist het niet eens meer.
    In ieder geval had ze genoeg mensen er over horen praten om na lang te twijfelen en besluiteloos vooruit zich te staren – zoals Ellie bij elke beslissing die ze moest maken deed – na een week te besluiten om toch wel te gaan. Nu ze echter voor de spiegel stond was ze niet zo heel zeker meer. Wat nu als daadwerkelijk niemand haar kende, stond ze daar heel awkward begroetingen te roepen tegen de mensen die haar wel aardig leken en steeds maar weer een gesprek proberen te beginnen met mensen die zich waarschijnlijk allemaal te goed voelde voor een persoon uit Year 11.
    Ellie zuchtte even en verliet de badkamer om niet veel later op haar bed neer te vallen. Waarom kon ze nu niet voor een keer zeker zijn van haar keuze? Hier zou ze nooit een antwoord op weten, want ze was niet voor niet Elley O’Donnel, de grootste twijfelaar van de school, of misschien wel de hele fucking wereld.
    “Benji!” riep Ellie toen maar even, niet eens zeker wetend wat hij in godsnaam nu aan het doen was. Seks hebben met Jessica – alweer – misschien? Of iemand anders, sinds die twee een knipperlichtrelatie van hier tot Tokyo hadden. Het ging aan – uit – aan – uit. Ellie was allang de tel kwijtgeraakt hoe vaak het knipperlicht nu op rood had gestaan en toen weer op groen gesprongen was.
    Ellie hield echt wel van haar broer hoor, maar soms kon hij de meest achterlijke keuzes maken. Ellie zou deze nooit begrijpen. Ach ja, het zou wel te maken hebben met het feit dat hij een jongen was, of omdat hij in zijn laatste jaar zat. Ellie wist het niet – en om eerlijk te zijn maakte het haar ook niet zoveel uit.
    Ellie liep naar haar kledingkast om te besluiten wat ze aan zou trekken. Juist ja, waarom had ze hier nu niet eerder aan gedacht? Je kon moeilijk naakt naar dat feest gaan.. Nou ja, het kon wel, maar dat zou aandacht trekken.. Iets té veel.
    Ze staarde hopeloos naar de kledingstukken in haar kast. “Typisch Ellie, altijd weer op het laatste moment en zo te laat komen voor dat feest,” zei ze tegen haarzelf. Het was niet dat mensen haar zouden missen opzich, ze wilde het zelf niet missen. Alles was beter dan hier weer een avond moeten doorbrengen met haar ouders – of nog erger, alleen.
    Ellie gooide haar kastdeur dicht en besloot toch maar eerst wat aan haar uiterlijk te doen, sinds dat niet zo moeilijk was. Ellie was nooit van de kilo’s make-up op haar gezicht gooien, dus dat was snel klaar.
    Echter moest ze nu nog steeds een outfit bij elkaar zien te vinden, Ellie gooide haar kledingkast weer open en gooide er wat spullen uit. “Ugh..” mompelde ze. Uiteindelijk gaf ze het op en pakte ze het eerste wat ze er leuk uit vond zien en trok het aan, waarna ze naar Benji’s kamer toe liep.
    “Eerlijk antwoord graag, zie ik er een beetje uit?” vroeg ze aan haar broer.

    [ bericht aangepast op 19 juli 2015 - 21:01 ]


    That is a perfect copy of reality.

    Nathan Cole Parker


    ''Misschien,'' antwoordde ze en ze tikte het as van de sigaret uit bij het raam en ik rolde met mijn ogen. Haar keuze. ''Altijd, altijd. Ready to crash this party, bitches.'' antwoordde ze grijnzend en ik lachte kort voordat ik mijn voeten op het dashboard plaatste. ''Je weet hoe ongeduldig ik ben, lieve schat,'' lachte ze terwijl ze de auto startte en wegreed van mijn huis. Ze boog voorover en zette de muziek over waardoor ik even kort glimlachte, ik had een hekel aan al die liefdesliedjes – geen idee waarom maar ik kon het niet uitstaan. ''En, waarom duurde het zo lang?'' Ze gaf mij de aansteker aan en ik lichtte mijn sigaret op en nam vervolgens een trekje.
          ''Vreselijke familie, ze kunnen mij nog geen vijf minuten rust geven. En kijk naar mijn haar,'' ik wees er kort na en had een zekere niet gelukkige achterliggende toon toen ik het vertelde. Bij het stoplicht trok ze haar jurk iets omlaag en ik kon een grijns niet bedwingen, ''dit ding is zo kort, jezus.'' Mijn ogen gingen even kort over haar heen, ''je ziet er prachtig uit Jacelyn. Ik kan niet wachten tot vanavond.'' Ik had een glinstering in mijn ogen en gaapte terwijl ik de huizen en auto's bekeek die voorbij kwamen. ''Ik wacht hier dus echt al een week op,'' sprak ik. ''Het leek wel eeuwen te duren maar ik heb zoveel zin om mezelf helemaal de klote in te. . .'' Ik stopte toen ik zag dat al haar aandacht gefocust was op haar telefoon. ''Jace, luister je überhaupt wel? Met wie sms je?'' Ik probeerde over haar arm mee te kijken met wie ze appte en wie belangrijker was dan mij. De auto stopte vervolgens en ik opende het portier en streek mijn outfit strak en het geld iets dieper in mijn zak stak. Mijn blik viel kort op Jacelyn terwijl ik nog steeds op een verklaring wachtte.

    [ bericht aangepast op 19 juli 2015 - 21:24 ]


    Everything is illuminated by the light of our past.