• Oke, vergeef me als er een spelfout in de titel staat. Ik wist zo snel even niet of het ''behoud'' of ''behoudt'' was. xd



    Hooi! (:


    Ik ben weer eens bezig met mijn hersenen te laten kraken zo op de late avond. Oeps. x)
    In dit geval gaat het over het thema vriendschap.

    Ik heb niet altijd het gevoel erg goed te zijn in vriendschappen. Vaak is een vriendschap namelijk na een paar jaar al over, zonder dat ik snap waarom. Waarschijnlijk dat die andere persoon en ik dan gewoon uit elkaar zijn gegroeid, want ik heb nog nooit een vriendschap verloren wegens een ruzie. Gelukkig. Er wordt gewoon op een gegeven moment niet meer gepraat. En vaak komt dat doordat ik te koppig ben nog meer moeite te doen om contact te maken, aangezien het eigenlijk best vaak van mijn kant af komt en ik dat weiger te doen als de andere persoon niet af en toe ook eens moeite wil nemen om contact met mij te leggen.

    Anyhow, ik heb onlangs twee meiden ontmoet die ik níét alleen via social media kan spreken, maar ook gewoon mee af kan spreken in real zonder dat het qua reizen (geld)problemen oplevert. Maar nu heb ik niet bepaald het gevoel dat het echte vrienden zullen worden. Wanneer ik ze in het echt zie is alles heel gezellig en leuk, maar op whatsapp bijvoorbeeld wordt ik genegeerd. Ik ken beide meiden nog niet zo lang (ze kennen elkaar totaal niet, trouwens. Ze staan allebei los van elkaar) maar voor mijn gevoel is het nu al zo dat de vriendschap slechts van één kant komt.

    In dit geval zit het me dwars doordat ik dacht wel een klik met ze te hebben, plus dat het zelfs gewoon makkelijk mogelijk is om af te spreken zonder eerst ontzettend lang voor benzine/treinkaartjes geld te hoeven sparen.
    Maar in het algemeen ben ik voor mijn gevoel gewoon ook niet heel goed in het onderhouden van vriendschappen.

    Ik weet dat een vriendschap van twee kanten komt. Dus het hoeft niet per se altijd aan mij te liggen als het niet werkt. Maar het zal vast niet nooit aan mij liggen.
    Ik weet ook dat ik iemand ben die nogal veel bagage met zich meebrengt, en ik klaag me wat af. Zelf vind ik het ook strontirritant, maar het lucht me wel weer op als ik eenmaal mijn hart heb gelucht. Toch probeer ik ook interesse in de ander te tonen, maar voor mijn gevoel komt het gesprek vaak wel weer op mijn problemen en míjn bezigheden, zelfs als ik dat totaal niet wil en toch probeer tegen te houden.

    Dusja, hoe onderhoudt/behoudt je een vriendschap? Contact maken met iemand is zo gedaan. Maar hoe hou je het contact levend? En het liefste ook zonder dat bijna al het contact van één kant komt. Want dan is het -naar mijn idee- gewoon geen goede vriendschap.


    • It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

    Vriendschap betekent niet dat je elkaar dagelijks spreekt... Vriendschap kan ook 4x in het jaar afspreken zijn, en dat op dat moment alles voelt zoals voorheen. Voor mij zijn dat de meest waardevolle vriendschappen eigenlijk.


    Life is hard and then we die

    PUKKELxDING schreef:
    Vriendschap betekent niet dat je elkaar dagelijks spreekt... Vriendschap kan ook 4x in het jaar afspreken zijn, en dat op dat moment alles voelt zoals voorheen. Voor mij zijn dat de meest waardevolle vriendschappen eigenlijk.


    Jup. Ik moet toegeven; Ik geef je groot gelijk. (:

    Alleen zelf heb ik die soort van vriendschap eigenlijk nooit ervaren... Naar mijn ervaringen is het zo dat wanneer er niet gepraat wordt in een vriendschap en na een lange tijd stuur je toch weer een berichtje, is het een standaard ''hoi/hoe gaat het/ goed met jou/ goed/ mooi/ einde'' gesprek waarna het me vaak niet lukt om meer diepgang in het gesprek te krijgen, door weetikveelwat.
    Het is natuurlijk niet zo dat je íédere dag met elkaar praten moet om een vriendschap te blijven houden. Maar naar wat ik dus heb ervaren met mensen toch wel wekelijks of maandelijks. En aangezien ik wel veel geef om de mensen waarmee ik om ga, en ik ze wel graag te vriend houdt, vraag ik me af hoe ik dat kan doen.

    In real life is mijn sociale leven altijd prut geweest. Veel gepest of genegeerd. En met de online vriendschappen is het zo dat als je ook maar een iets te lange tijd niet praat, dat het naar wat ik meegemaakt heb de vriendschap eigenlijk gewoon over is. :/ Dus nu vraag ik me af hoe ik vriendschappen wél kan onderhouden. ^^


    • It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

    Ik denk dat dat ook een beetje eigen verantwoordelijkheid is. Ik ben er zelf echt enorm slecht in om alles te onderhouden dus lees hier graag tips mee :3

    Als jij het belangrijk vind om iemand toch wel een keer in de zoveel tijd te spreken ben ik bang dat je daar zelf een beetje achteraan moet en dat moet laten blijken (: Ik ben het er overigens wel een beetje mee eens dat je toch enigszins geregeld contact moet hebben. En dat je merkt dat je genegeerd word en zelf meer moeite erin stopt dan een ander is een beetje harsh, maar uiteindelijk is het een kwestie van de juiste mensen tegenkomen i guess... Of klinkt dit nu heel stom haha?

    [ bericht aangepast op 1 juli 2015 - 22:44 ]


    In my life I had so many setbacks, but oh darling, recovery is so much better.

    Selmy schreef:
    Ik denk dat dat ook een beetje eigen verantwoordelijkheid is. Ik ben er zelf echt enorm slecht in om alles te onderhouden dus lees hier graag tips mee :3

    Als jij het belangrijk vind om iemand toch wel een keer in de zoveel tijd te spreken ben ik bang dat je daar zelf een beetje achteraan moet en dat moet laten blijken (: Ik ben het er overigens wel een beetje mee eens dat je toch enigszins geregeld contact moet hebben.


    Naja dat doe ik dus ook. Naar mijn idee ben ík juist degene die het vaakst onderneemt om contact te nemen met de ander. En wanneer ik het dan een tijd af laat weten om te kijken of er mensen zijn die met míj eens contact willen, dan krijg ik vaak een klap in m'n gezicht (figuurlijk gesproken xd) omdat dr dan eigenlijk niet bepaald naar me wordt omgekeken en ik daardoor het gevoel krijg niet echt veel voor ze te betekenen.

    Dus dan vraag ik me af of het aan mij ligt; en zo ja, hoe ik het dan kan veranderen. Wat ik moet doen om vriendschap wel te onderhouden zonder dat men me vervelend gaat vinden. (:


    • It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

    Ik heb geen idee hoe het kan. Zelf vind ik dat je het sociaal niet slecht doet, je zeurt (tegen mij in ieder geval) niet teveel, je hebt altijd interesse in me en vertelt altijd hel veel waardoor ik tenminste iets heb om terug te zeggen. Als ik met je praat, voelt het nooit gedwongen maar altijd leuk en gezellig. Naar mijn mening ligt het dus daar echt niet aan.
    Ik heb zelf wel altijd dat ik gewoon vergeet tegen iemand te praten. Ik ben niet sociaal ingesteld, hoewel ik natuurlijk wel graag vrienden heb. Soms vergeet ik ook gewoon te reageren of iets, maar dat ligt dan altijd aan mij, haha. Er zijn wel meer mensen zoals ik, maar ik waardeer het dan des te meer dat je me dan een berichtje stuurt en me niet gewoon negeert of vergeet. Ik heb wel af en toe iets van: Niet vergeten Yolanda te appen, ze vindt het leuk als iemand haar een berichtje stuurt en aan haar denkt in plaats van andersom. Al vergeet ik het vaak alsnog.
    Misschien zijn ze wel meer van het RL contact in plaats van via internet?

    [ bericht aangepast op 1 juli 2015 - 22:47 ]


    Your make-up is terrible

    Palinoia schreef:
    (...)

    Jup. Ik moet toegeven; Ik geef je groot gelijk. (:

    Alleen zelf heb ik die soort van vriendschap eigenlijk nooit ervaren... Naar mijn ervaringen is het zo dat wanneer er niet gepraat wordt in een vriendschap en na een lange tijd stuur je toch weer een berichtje, is het een standaard ''hoi/hoe gaat het/ goed met jou/ goed/ mooi/ einde'' gesprek waarna het me vaak niet lukt om meer diepgang in het gesprek te krijgen, door weetikveelwat.
    Het is natuurlijk niet zo dat je íédere dag met elkaar praten moet om een vriendschap te blijven houden. Maar naar wat ik dus heb ervaren met mensen toch wel wekelijks of maandelijks. En aangezien ik wel veel geef om de mensen waarmee ik om ga, en ik ze wel graag te vriend houdt, vraag ik me af hoe ik dat kan doen.

    In real life is mijn sociale leven altijd prut geweest. Veel gepest of genegeerd. En met de online vriendschappen is het zo dat als je ook maar een iets te lange tijd niet praat, dat het naar wat ik meegemaakt heb de vriendschap eigenlijk gewoon over is. :/ Dus nu vraag ik me af hoe ik vriendschappen wél kan onderhouden. ^^
    Naja gewoon het besef dat je het allebei druk hebt en allebei een ander leven hebt.. Maar af en toe moet je toch aan elkaar denken, en dan spreek je elkaar weer ff, ga je weer ff kopje thee doen ofzo en daarna is het weer ff 4 maanden minder contact. Ja ik weet niet, ik heb daar erg weinig moeite mee omdat ik weet hoe het is om het druk te hebben I guess...


    Life is hard and then we die

    Furiosa schreef:
    Ik heb geen idee hoe het kan. Zelf vind ik dat je het sociaal niet slecht doet, je zeurt (tegen mij in ieder geval) niet teveel, je hebt altijd interesse in me en vertelt altijd hel veel waardoor ik tenminste iets heb om terug te zeggen. Als ik met je praat, voelt het nooit gedwongen maar altijd leuk en gezellig. Naar mijn mening ligt het dus daar echt niet aan.
    Ik heb zelf wel altijd dat ik gewoon vergeet tegen iemand te praten. Ik ben niet sociaal ingesteld, hoewel ik natuurlijk wel graag vrienden heb. Soms vergeet ik ook gewoon te reageren of iets, maar dat ligt dan altijd aan mij, haha. Er zijn wel meer mensen zoals ik, maar ik waardeer het dan des te meer dat je me dan een berichtje stuurt en me niet gewoon negeert of vergeet. Ik heb wel af en toe iets van: Niet vergeten Yolanda te appen, ze vindt het leuk als iemand haar een berichtje stuurt en aan haar denkt in plaats van andersom. Al vergeet ik het vaak alsnog.
    Misschien zijn ze wel meer van het RL contact in plaats van via internet?


    Naja, maar van jou wéét ik dat je het niet expres doet en dat je er echt wel aan probeert te denken. Maar er zijn ook een hele hoop mensen die wél vaak actief zijn op social media etc en met Jan en Alleman kletsen endan vraag ik me een beetje af wat ik precies fout doe dat ik niet belangrijk genoeg ben om tegen te praten, aangezien ik die personen dan wél belangrijk vind.

    Van een van die twee weet ik het niet. De ander zit de hele dag door met haar telefoon in haar handen, dus dat lijkt me stug xd haha


    • It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

    Ik herken me ook nogal in het vergeten te reageren op dingen :/


    26 - 02 - '16

    Ik heb heel vaak het gevoel dat ik te enthousiast ben, en te vaak app voor mensen die me niet zo goed kennen. Vriendschappen waarbij je elkaar vaak ziet zijn makkelijk te onderhouden, maar voor vriendschappen waarbij je geen gemeenschappelijke factor zoals school hebt, zijn een stuk moeilijker te onderhouden. Daar moet je moeite voor doen, vragen hoe het met ze gaat, pogingen doen om af te spreken. Verder heb ik eigenlijk weinig tips.


    Travel far enough, you'll meet yourself

    Ik denk in ieder geval dat dit niet aan jou ligt. Als jij meerdere keren je best doet om het contact te onderhouden en de andere partij duidelijk niet zijn best wilt doen, dan zou ik zoiets hebben van, laat eigenlijk maar zitten ook. Vriendschap moet natuurlijk van twee kanten komen en als de andere kant niet zijn best wilt doen, dan heeft het gewoon geen zin en zijn ze eigenlijk je vriendelijke aandacht ook niet zo heel erg waard. Ik wil niet zeggen dat die mensen slecht zijn ofzo, maar dat er veel betere kandidaten voor een goede vriendschap rondlopen op deze aardbodem (:


    Medb - Pronouced as [me-èv]

    Chandler schreef:
    Ik heb heel vaak het gevoel dat ik te enthousiast ben, en te vaak app voor mensen die me niet zo goed kennen. Vriendschappen waarbij je elkaar vaak ziet zijn makkelijk te onderhouden, maar voor vriendschappen waarbij je geen gemeenschappelijke factor zoals school hebt, zijn een stuk moeilijker te onderhouden. Daar moet je moeite voor doen, vragen hoe het met ze gaat, pogingen doen om af te spreken. Verder heb ik eigenlijk weinig tips.


    "Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

    Je titel is grammaticaal helemaal correct.

    In elk geval, ik begrijp wel dat dit lastig is, maar je bent echt niet de enige die regelmatig vrienden verliest! Op de middelbare school had ik een grote vriendengroep, maar ik spreek nu nog maar met 2 of 3 van die mensen. En waarom? Omdat 2 van die mensen in dezelfde flat wonen als ik, en dan ook nog ongeveer één keer in de twee maanden. Maar misschien is het een leuk idee om eens een keer een uitje te verzinnen? Dat hoeft ook niet heel duur te zijn. Of bak koekjes voor ze. Dat waarderen andere vrienden vast ook wel heel erg. *hint, hint* (:


    Rest in Peace, Son of Gondor

    Ik heb de afgelopen 3 jaar geen echte nieuwe vrienden gemaakt wat me echt doet realiseren dat ik daar in suck :8

    Ik heb wel redelijk veel vrienden nu; dat is zeker een factor die me tegenhoudt om meer nieuwe vrienden te maken; simpel weg omdat ik niet per se veel nieuwe mensen nodig heb.
    Maar iedereen waar ik het nu over heb zijn dus vrienden die ik al misntens 4 jaar ken; dan is dat sowieso anders, je kent mekaar uit gewoonte, je hebt jaren met mekaar in de klas gezeten,... Ik bedoel veel van die vriendschappen is gekomen omdat we mekaar jaren dagelijks zagen en spraken en dat geef je niet zomaar op natuurlijk.

    Om dat dan op jou toe te passen: misschien hebben die nieuwe meisjes minder 'nood' aan een vriendschap dan jij. Ik zou mezelf wel in die situatie kunnen noemen omdat ik zeker 8 echt goeie vriendinnen heb dus als ik iets wil doen zou ik eerder iets met hen doen aangezien ik hen minder zie dan vroeger etc. Veel zagen komt altijd slecht over dus als je het gevoel hebt dat deze meisjes het best kunnen redden zonder jou moet je dat gewoon zeker in de beginfase van een vriendschap niet doen. Ik zaag best veel maar ik doe dat voornamelijk bij de vrienden waarvan ik weet dat ze ook kunnen zagen en ik verwacht ook niet echt veel reacties op mijn gezaag. Je moet jezelf proberen tegenhouden van dingen die je wilt zeggen ook niet echt zien als je karakter ofzo aanpassen, het is eerder een aanpassing aan de situatie: deze persoon is nieuw dus in die fase wil je nog een zo positief mogelijke indruk achterlaten. Pas als je meer vertrouwelijk met iemand bent kan je volledig zeggen/doen wat je wil omdat je dan pas kan inschatten wat die persoon daar van vindt.

    Misschien kan jij in het algemeen meer interesse proberen tonen in de meisjes zelf. Aangeven dat je wil afspreken enzo is een ding, maar als zij niet echt het gevoel hebben dat ze extra vriendinnen nodig hebben en ook niet echt het gevoel hebben dat jullie interesses delen loopt het daar sws al wat vast voor hen. Je moet ook niet te snel denken dat het maar van een kant komt: sommigen mensen zijn nu eenmaal minder social media minded, of zijn nogal chaotisch met hun planningen.

    [ bericht aangepast op 3 juli 2015 - 2:04 ]


    effort never betrays you

    Ik ben echt een koe als het op WhatsApp aankomt en vergeet rustig een paar weken naar mijn beste vriendinnen terug te appen terwijl ik wel met anderen app xD
    Dan zie ik hun appje terwijl ik bezig ben, denk ik dat doe ik later wel en dan vergeet ik het. Ik zou daar dus niet te veel waarde aan hechten.

    Ik ben zelf van mening dat een vriendschap het snelst blijvend is als je diepe dingen deelt, omdat je dan snel het gevoel hebt dat je elkaar langer kent. Nu ben ik een best wel een open persoon en vermoed ik een betrouwbaar hoofd te hebben ofzo, want mensen nemen mij altijd wel snel in vertrouwen en daardoor gaat het vaak vanzelf. Maar ieder mens is natuurlijk anders dus ik heb niet echt een kant en klare tip, behalve interesse tonen en je niet te druk maken als mensen niet antwoorden op WhatsApp. ;D


    Every villain is a hero in his own mind.

    Dat heb ik ook al meermaals gehad, van die mensen die gewoon zo onbeleefd zijn om je berichten straal te negeren, dat is inderdaad 'klap in het gezicht'. En - wat is er toch mis met me?
    Ik weet niet of het aan "klagen'' alleen ligt zo'n dingen, want ik klaag om eerlijk te zijn nooit, en ben heel evenwichtig, meestal met meer focus op de ander dan op mezelf. Ik weet ook niet waarom mensen dat doen. Misschien interpreteer je het net als ik gewoon snel verkeerd/niet juist, omdat je vanwege bagage alles in dat licht begint te zien? Ik kan zo'n dingen zelf ook niet altijd goed plaatsen en zie het altijd als bewijs dat mensen niet met me gaan willen omgaan. Misschien is dat ook van jou een beetje projectie? Dat weet ik van mezelf. Het is niet omdat ik dat zo vanzelfsprekend denkt, omdat het leven je, spijtig genoeg, zo heeft geprogrammeerd dat het daarom ook zo is. (; Gedachten en gevoelens zijn maar wat ze zijn. Gedachten en gevoelens. Daarom nog geen werkelijkheid. Ik ken dit gevoel maar al te goed, dus als je ooit behoefte hebt erover te praten, weet mijn mailbox maar te vinden. (=
    Maar ik denk dat het goed is het te weten van je zelf, en het te beseffen dat je hersenen zo geprogrammeerd zijn, maar dat het daarom nog geen waar hoeft te zijn, in realiteit.
    Ik weet trouwens ook niet wat er zo mis zou zijn met het feit dat je "klaagt", tenzij je hen als een klankbord gebruikt, denk ik dat het net een teken is van hechtheid.
    Mijn beste vriendinnen zijn degene waarmee ik, zoals gezegd, diepere dingen deel, en mijn hart bij kan uitstorten en omgekeerd. Ik heb één vriendin met wie dat vanzelf gaat en op hele korte tijd had ik meteen een hele hechte vriendschap. Terwijl er mensen zijn met wie ik al veel langer omga, maar het altijd over de lessen gaat, bij wijze van spreken, oppervlakkige dingen, waar je het met iedereen over kan hebben, en dat is inderdaad niet zo diep, maar niet met iedereen kun je zo'n band smeden. Sommige mensen hebben een probleem met kwetsbaarheid, en bij anderen kun je al aanvoelen dat het niet de meest betrouwbare mensen zijn. Blijven aftasten zou ik zo zeggen. (:

    [ bericht aangepast op 3 juli 2015 - 11:06 ]


    Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.