Ik zit al een lange tijd met een probleem waar ik ontzettend gefrustreerd van raak, maar me ook ontzettend voor schaam. Ik ben namelijk ontzettend vaak opgewonden, maar puur lichamelijk, niet geestelijk. Zover ik weet is dat niet heel normaal voor meisjes. Tuurlijk kunnen die net zo goed als jongens een hoog libido hebben, maar ontzettend vaak lichamelijk opgewonden raken zonder enige seksuele prikkels, daar hoor je niet vaak iets over.
Ik heb aan veel verschillende oorzaken gedacht.. Op een gegeven moment begon ik zelfs te denken dat ik verslaafd was aan masturberen, aangezien ik heel vaak aan mezelf zat en mezelf tot en orgasme bracht. Het punt is alleen, ik geniet er absoluut niet van. Tuurlijk eens in de zoveel tijd heeft het wel te maken met seksuele prikkels. Ik weet sinds kort dat ik seksueel opgewonden raak tot vrouwen en natuurlijk fantaseer ik ook wel eens een beetje en is dat de reden dat ik met m'n hand in m'n broek verdwijn. Maar dit gaat veel verder.
Op dit moment alleen al.. Er is absoluut geen reden voor me om seksueel opgewonden te zijn. Ik heb niet net een romantische film gezien, een spannend verhaal gelezen, ik heb geen zin in sex, geen zin om aan mezelf te zitten, ik zit niet te fantaseren. Het enige waar ik mee bezig ben is m'n huiswerk en een beetje muziek luisteren. Maar ik voel een constante opwinding bij m'n geslachtsdeel en een drang om mezelf tot een orgasme te brengen. Aangezien ik er nu absoluut geen zin in heb doe ik dat ook niet (al is dit onzettend lastig te onderdrukken). En de keren dat ik dat wel doe, is het vaak niet genoeg na een orgasme. Paar seconden na een orgasme is nog steeds alle opwinding en druk daar en kan ik zo weer verder gaan naar het volgende orgasme, dit kan echt uren doorgaan.
Soms gaat het al bijna automatisch dat ik na een lange aanhoudende opwinding aan mezelf ga zitten (heel plastisch, helemaal niet erotisch. Hou gewoon m'n kleren aan en vaak doe ik het terwijl ik met andere dingen bezig ben en helemaal niet denk aan seksuele dingen).
De drang is echt heel vervelend, ik moet me echt ontzettend inhouden om niet aan mezelf te zitten. Niet omdat ik me er geestelijk door opgewonden voel, maar omdat dat gevoel van constante prikkels en opwinding bij m'n geslachtsdeel zo aanwezig is en zo storend, en een orgasme het in ieder geval even verlicht. Ben echt zowat elke dag opgewonden.
Ik word er echt gek van en het beperkt me soms ook echt in m'n functioneren. Uren zit ik te dan te masturberen, omdat die druk en opwinding daar maar niet weg wil gaan. Of ik denken er uren aan net zoals vandaag. Ik geniet er absoluut niet van, voel me vies en haat mezelf voor m'n gedrag en gevoel. Tuurlijk blijf ik het ook weer versterken door aan mezelf te zitten, maar het is een soort vicieuze cirkel.. Als ik niet aan mezelf zit blijft de drang ontzettend sterk, storend en onaangenaam en dan moet ik mezelf bevredigen maar ik ben het zat te raken, ik wil dit niet meer. Het is heel lastig me dan op andere dingen te concentreren. En tuurlijk kan ik ook niets als ik aan mezelf zit (al ben ik redelijk handig geworden in multitasken..), maar dan is er in ieder geval een gevoel van verlichting en opluchting.
Zijn er mensen die dit probleem herkennen en advies voor me hebben hoe ik dit fysieke gevoel van opwinding kan verminderen?
Ik voel me er echt een ziek persoon door en schaam me er heel erg voor. Ik heb een relatie met een ander meisje en zij weet wel dat ik af en toe aan mezelf zit, die denk gewoon dat ik een hoog libido heb (en denk ook wel dat die van mij hoger is dan die van haar, maar ik hoef echt niet dagelijks seks of wekelijks seks). Maar ze heeft geen idee hoe ontzettend vaak ik wel niet aan het masturberen ben en dat ik met dit probleem zit.
Ik probeer nu al zo vaak mogelijk als ik kan naar de wc te gaan, omdat een volle blaas de al hoge opwinding nog meer kan versterken. Maar heel veel helpt het niet.. Het verlaagt alleen de opwinding een klein beetje, als die sterker is geworden door een volle blaas.
Laatst las ik wel iets over Persistent Genital Arousal Syndrome, en herkende mezelf er heel erg in tot mijn verbazing. Tot nu toe gaf ik de opwinding namelijk de schuld van een belachelijk hoog libido, puberteit, seksverslaving.. Terwijl die dingen eigenlijk niet logisch zijn, gezien mijn mentale seksbehoefte helemaal niet hoog is, het nu al paar jaar bezig is en ik inmiddels aan het einde van de puberteit zit (ben nu 19 jaar) en voor het laatste ik wel vaak masturbeer, maar niet uit verlangen om een orgasme te krijgen of seks te hebben, maar puur dat vervelende gevoel te verlichten! Alleen van wat ik van dit syndroom las, komt het vooral voor bij oudere vrouwen, dus het is maar de vraag of mijn probleem hier echt mee heeft te maken. En het is compleet uitgesloten dat ik hiermee naar een dokter ga of er met mensen over spreek, want ik schaam me er echt gigantisch voor en ben bang dat mensen me voor gek verklaren of denken dat ik seksverslaafd ben of het gewoon aan de puberteit ligt. Ik wil niet dat mensen een raar beeld van me krijgen of dat er rare roddels ontstaan..
Ik moest dit even kwijt en hoop heel erg dat mensen enig advies hebben, want ik ben dit hele gebeuren zat!
[ bericht aangepast op 24 juni 2015 - 23:01 ]