Ik heb het gevoel alsof mijn leven Domino is en dit klinkt misschien raar of overdreven, maar ik ben er van overtuigd.
Laat ik eerlijk zijn ik ben altijd wel een buitenbeentje geweest en heb me nog nooit ergens lang thuis gevoelt. Ik voel me telkens verstoten en dit heb ik al sinds ik jonger was. Ik ben gepest en buitengesloten (drama, maar dit gebeurt bij iedereen wel is in zijn of haar leven) en helaas blijft zich dit maar herhalen. Zelf in groepen waar ik omringt ben met mensen die interesses hebben zoals mij en zich gedragen als ik dat zelf zou doen voel ik me niet op mijn plek. Ik dacht dit jaar toch echt mijn plek te hebben gevonden.
Ik had voor mijn gevoel een geweldige klas, Ik ging naar een hele nieuwe school, en ik voelde me er ook thuis. Ik werd tegelijkertijd ook geaccepteerd in de vriendengroep van een vriendin van mij wat ik ook erg fijn vond en ik was even gelukkig. Helaas duurt dit nooit lang bij mij. Een paar weken geleden voelde ik me weer verstoten door mijn klas en vriendinnen en had ik het gevoel dat ik tot last was. Ik had het gevoel dat ik er onuitgenodigd bij zat, mee ging naar dingen waarbij ze me niet wouden en ik werd genegeerd. Ik werd bang en begon me vast te klampen aangezien ik niet wou dat het gene dat me gelukkig maakte weer om viel en ik alles opnieuw moest opbouwen. Ook vergeten mijn vrienden uit mijn vriendengroep afspraken met mij. Als ik afspreek (alleen) met een van mijn vrienden vergeten ze dit en dit steekt wel. Ik voel me soms helemaal niet thuis meer en ik weet niet wat ik moet doen.
Ik voel me soms zo alleen en het is gewoon kut om me zo te voelen. Ik hecht me altijd aan mensen die ik vertrouw (ondanks de bindingsangst die ik gevormd heb) en zodra ze weggaan voel ik me weer zo alleen en heb ik gewoon geen zin meer om iets te doen. Het is gewoon rot om de klasgenoten waarvan je denkt goed bevriend mee te zijn samen te zien zitten bij een van hen thuis en jij bent niet eens uitgenodigd terwijl de rest van het vriendengroepje waar jij denkt in te zitten er wel is...
Sorry van dit depressieve verhaal, maar ik moet het gewoon even kwijt en ik heb het gevoel dat dit de enige plek is waar dat kan zonder raar aangekeken te worden.
The Clock Is An Illusion And We Are All Trapped In It. Fye • Onism • Astrophe • Alazia
