Ik moest vandaag half vijf -dat was turkste tijd, dus dat wil zeggen half vier in Nederland- opstaan om naar het vliegtuig te vertrekken. Om half zes werden we met een bus opgehaald en naar het vliegveld gebracht, dat duurde twee uur en om tien uur zaten we in de lucht.
Maar, dat boeit niet. Ik was helemaal kapot, want de avond ervoor was het al best laat geworden door voetbal kijken in het hotel. Ik viel in slaap en toen ik wakker werd keken mijn ouders me heel vaag aan. We gingen toen al bijna landen, dus ik had lang geslapen, ongeveer drie uurtjes. Komen mijn ouders aan: "Laura, je sliep met je ogen open. T zag er doodeng uit, want je staarde de hele tijd recht vooruit en meer deed je niet.."
Je bent zowel de weg als degene die hem bewandelt.
Salaryman
