Jullie zien misschien al dat dit een bekend topic is, nou dat kan kloppen. In oktober 2013 heb ik al een soort gelijk topic aangemaakt en wil ik hier nu verder op in.
Toen was dit verhaal gaande (Lees de spoiler)
Die knuffel is uiteindelijk gelukt en zijn we nu aan het proberen om een stap verder te gaan. Alleen daar heb ik hetzelfde probleem mee als die knuffel.
Als hij initiatief neemt, loop ik weg. Ik durf gewoonweg niet om hem aan te raken, tenminste, niet op de plekken dat hij graag wil. Terwijl ik het dolgraag wil.
Vorig jaar zijn we daar mee begonnen en het is nog steeds niet gelukt. Hij is ongeveer het tegenovergestelde van wat ik ben. Ik weet wel wat ik wil en dat is hem.
Maar ik ben te onzeker in dat soort dingen. Vorige week heeft hij gezegd dat ik mezelf zou moeten verkennen om te weten wat ik mis. En nee, ik heb het nog nooit geprobeerd bij mezelf, omdat ik simpelweg niet weet hoe en wat. Ik wil dat hij het juist bij mij doet. Tijdens de knuffels, en daarna, realiseerde ik me dat ik meer voor hem voel dan vriendschap. En dat is dus nu al sinds de eerste knuffel. Ik kwam erachter toen ik onderweg muziek luisterde, en dat ik erover na begon te denken. Ik miste hem meer en meer en ik wil niets liever dan bij hem zijn. En daarbij is hij zo ontzettend lief en geduldig, dat is zo kostbaar. Hij is ook echt de enige die mij kan laten lachen. Door er al te zijn maakt hij me aan het lachen. Of als ik me niet goed voel, geeft hij me die energie om toch door te gaan.
Dus eigenlijk betekent hij de wereld voor me. En wil ik het liefste seks met hem hebben alleen durf ik dat niet. Ik heb nul ervaring. Hij zegt dat het niet erg is en dat hij het me wil leren en wil helpen. En dat vind ik hartstikke lief.
Hebben jullie hier ervaring mee? En zouden jullie me kunnen helpen?
Even een reminder: Hakim Ziyech, the magician