• Pak een beet twee weken terug bleek dat het goed voor mij zou zijn om een allergietest te doen, omdat ik belachelijk vaak verkouden ben. Nu blijkt dat ik allergisch ben voor katten... Terwijl katten alles voor me betekenen. Ik baal ontzettend erg ):


    26 - 02 - '16

    Qingsel schreef:
    (...)

    Mhh, erg jammer, Erieka! *hug* Je hoidt meer van je dieren dan iedereen ooit zou kunnen denken, ik weet het. (:
    — Pim niet weg doen! Daar krijg je spijt van, desondanks je allergie. Het komt vast allemaal wel goed ^-^


    Het komt wel goed. Er zijn wel manieren, denk ik dan, om toch te zorgen dat het gewoon kan blijven zoals 't was.


    26 - 02 - '16

    Furiosa schreef:
    (...)

    Volgens mij is je familie erg dramatisch ingesteld. (cat) Is het niet veel slimmer om eerst aan te kijken hoe het gaat met pillen en je kamer beter schoonhouden, stofzuigen, etc? In plaats van hem gelijk van je kamer te verbannen en je wereld te laten vergaan?

    Anyway, ik was vroeger, toen ik 14 was, ineens heel erg allergisch voor iets, waarschijnlijk pollen. Constant ontstoken ogen, super verkouden. Tegenwoordig heb ik nog amper medicijnen ervoor nodig omdat het gewoon bijna weg is. Mijn vader had het gewoon nog veel erger, ondanks de medicatie kon hij soms dagenlang niks doen tot hij op een dag besloot dat het bullshit was en toen ging het veel beter. Je moet je houding erover veranderen en dat veranderd al heel veel.


    Valt net in de bloedskeringen ^-^


    i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

    Oh, wat naar! :c
    Zoals mensen hierboven al zeggen zijn er wel allerlei middeltjes tegen allergieën, dus er valt wel mee om te gaan, maar ik snap dat het wel even schrikken is.


    "Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

    Square schreef:
    Oh, wat naar! :c
    Zoals mensen hierboven al zeggen zijn er wel allerlei middeltjes tegen allergieën, dus er valt wel mee om te gaan, maar ik snap dat het wel even schrikken is.


    Ik schrok er ook vooral van inderdaad. Ik wist gewoon niet hoe ik er op moest reageren. Ik viel helemaal stil en glimlachte wat ongemakkelijk en toen ik buiten de praktijk stond, kreeg ik zin om in huilen uit te barsten :c


    26 - 02 - '16

    Ik heb hetzelfde (al ben ik wel niet zwaar allergisch) en ik heb gewoon mijn twee katten gehouden, hoor. Voor mij maakte het toch niet zo veel uit aangezien ik ook allergisch ben aan huismijt, pollen, gras.... en katten was dan nog van het minste. Maar ja, je moet voor jezelf een keuze maken, natuurlijk.

    Ik lees nu dat je je kat sowieso niet weg gaat doen. Jeej! Maar je kan er dus zeker mee leven. Ik weet wel niet hoe erg je allergie is (je hebt daar toch zo cijfers voor?), maar het moet vast te doen zijn.

    [ bericht aangepast op 18 juni 2015 - 12:37 ]


    Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.

    Het hangt er van af hoe erg het is natuurlijk. Ik heb net als mijn vader een pollen allergie. Ik heb soms prikkende ogen en een jeukende neus. Mijn vader niest heel de dag door heel erg. Als het geen erge variant die, die makkelijk onder controle te houden is, is het volgens mij perfect mogelijk nog gewoon katten te houden. Goed stofzuigen, zou ik zeggen :)


    What would Emma do?

    Qingsel schreef:
    (...)

    Valt net in de bloedskeringen ^-^


    Yap. 8D Al ben ik nog wel lichtelijk allergisch, maar daar valt gewoon prima mee te leven.


    Your make-up is terrible

    Wat ontzettend erg!

    Mijn vader is ook allergisch voor poezen en honden. Sinds we nog maar 1 poes hebben (die ook veel buitenshuis is) en een hond die amper haren verliest, is het veel beter. Is ook leuker voor ons mama want nu moet die niet zo vaak heel het huis stofzuigen. Maar als de poes binnen is, is die altijd boven en die heeft de voorkeur voor het stuk bed waar mijn vader slaapt om te gaan liggen. Ik denk niet dat zij hun kamer zo vaak stofzuigen en hun bedsprei zo vaak wassen en toch heeft mijn vader er geen last van in bed.

    Dus ik denk dat als je jouw kamer goed onderhoud, jouw bed genoeg ververst en zoals je zelf zegt iets maakt voor de poes waar die speciaal op kan liggen, dat het allemaal best wel mee valt. =)
    Ahja, dat hoop ik toch voor jou!


    I'm just a musical prostitute, my dear. - Freddie Mercury

    Scandal schreef:
    Wat ontzettend erg!

    Mijn vader is ook allergisch voor poezen en honden. Sinds we nog maar 1 poes hebben (die ook veel buitenshuis is) en een hond die amper haren verliest, is het veel beter. Is ook leuker voor ons mama want nu moet die niet zo vaak heel het huis stofzuigen. Maar als de poes binnen is, is die altijd boven en die heeft de voorkeur voor het stuk bed waar mijn vader slaapt om te gaan liggen. Ik denk niet dat zij hun kamer zo vaak stofzuigen en hun bedsprei zo vaak wassen en toch heeft mijn vader er geen last van in bed.

    Dus ik denk dat als je jouw kamer goed onderhoud, jouw bed genoeg ververst en zoals je zelf zegt iets maakt voor de poes waar die speciaal op kan liggen, dat het allemaal best wel mee valt. =)
    Ahja, dat hoop ik toch voor jou!


    Nu moet ik nog leren hoe ik zoiets moet gaan maken, zat zelf te denken aan haken of breien, maar dat is nog een beste klus. c;
    Misschien weet Emma/Krull wel hoe ik zoiets kan maken ^^


    26 - 02 - '16

    Qingsel schreef:
    (...)

    Valt net in de bloedskeringen ^-^


    Dat van die bloedskeringen klopt niet echt, je bloed wordt op continue wijze "vernieuwd", stond in één of ander artikel.


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

    Mijn moeder is ook allergisch voor katten maar fuck dat, dit huishouden is niet compleet zonder die bessies. Als je je hele leven al met katten doorbrengt en nu pas achter je allergie komt, dan is het wel dermate licht dat je nog gewoon met katten kan wonen hoor.


    i put the fun in funeral

    Ik vind het trouwens echt erg voor je, Erieka. Mijn stiefvader is ook allergisch aan katten en daarom mag ik dus ook geen kat hebben. Ik heb het geluk dat we de straatkatten niet kunnen wegjagen, maar die zijn zo bang dat ze al weglopen als ik de deur uit kom. :c
    Je vindt er wel wat op!


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

    Mocht het je helpen: mijn moeder was echt giga allergisch voor katten, en daar is ze helemaal over heen gegroeid! We hebben er drie in huis, en ze heeft absoluut nergens last van!


    Not every fairy tales ends with: and they lived happily ever after - Prince Harry of Wales

    Awh, jammer.


    16 - 09 - '17

    Je kan er inderdaad overheen groeien, dus dat is iets waar je op kan hopen!

    Maar om even heel vervelend te doen: als je jezelf omringt met katten terwijl je een kattenallergie hebt, kan je allergie zelfs zo ver doortrekken dat je astma krijgt. En dan ben je nog verder van huis! Dus hoe vervelend je ouders ook zijn, het is wel echt beter om ervoor te zorgen dat je in ieder geval geen haren in je bed hebt liggen. Ik vind het echt heel erg balen voor je, want dit is natuurlijk niet wat je wil. Maar een vriendin van mij heeft nu dus echt astma omdat ze dacht: boeiee ik blijf gewoon lekker met m'n katten slapen.