Rebirthing schreef:
Ik vind 't ook zo erg voor m'n eigen kat :c
Hij mag van m'n ouders ook niet meer naar m'n kamer, terwijl ik soms gewoon een knuffelmomentje nodig heb - op m'n slaapkamer - met de kat :c
Volgens mij is je familie erg dramatisch ingesteld.
Is het niet veel slimmer om eerst aan te kijken hoe het gaat met pillen en je kamer beter schoonhouden, stofzuigen, etc? In plaats van hem gelijk van je kamer te verbannen en je wereld te laten vergaan?
Anyway, ik was vroeger, toen ik 14 was, ineens heel erg allergisch voor iets, waarschijnlijk pollen. Constant ontstoken ogen, super verkouden. Tegenwoordig heb ik nog amper medicijnen ervoor nodig omdat het gewoon bijna weg is. Mijn vader had het gewoon nog veel erger, ondanks de medicatie kon hij soms dagenlang niks doen tot hij op een dag besloot dat het bullshit was en toen ging het veel beter. Je moet je houding erover veranderen en dat veranderd al heel veel.
Your make-up is terrible