Volledige naam: Timur Samuil Maksimov
Leeftijd: 24, 14 Januari
Uiterlijk: Timur is een klein bleek opdondertje. Hij is maar 1,59 lang, maar in dat kleine lijfje zit heel erg veel pit. Dat is al direct te zien aan de spieren en aderen die duidelijk zichtbaar zijn onder zijn strak gespannen witbleke huid. Zijn ogen zijn goudgroen en staan rond de mensen om wie hij geeft zacht en lief, maar rond de rest van de wereld staan ze donker en zeer intens, wat nog een weggevertje is dat je niet met hem moet sollen. Timur's halflange haren zijn van nature donkerbruin tot zwart, maar hij heeft ze felrood geverfd. Meestal draagt hij zodra hij naar buiten gaat een strakke zwarte broek en een donker t-shirt met een leren jasje erover en zwarte converse of legerkistjes eronder. Als hij binnen blijft, of niet toonbaar hoeft te zijn, heeft hij er wel eens een handje van om gewoon in een wollige trui en een warme muts rond te banjeren. Timur draagt altijd een ketting om zijn nek met een beertje en een vleugeltje eraan. De beer staat voor zijn vaderland, en het vleugeltje omdat hij al jaren geen vaste verblijfplaats meer heeft gehad.
Timur heeft een
beer op zijn hart getatoeëerd staan, om zijn afkomst te vieren. De namen van zijn ouders en familie staan als een rozenkrans in inkt om zijn biceps in het cyrillisch, met kleine kruisjes eraan hangend, als een echte rozenkrans. Als laatste heeft hij het
binnenste van zijn motor op zijn onderarm laten zetten, alsof het een deel van hemzelf is, wat het ook is. Hij is van plan om het logo van de SAMCRO op zijn rug te zetten, maar hij moet er nog tijd voor vinden en een goede shop. Door de littekens die over zijn hele lichaam lopen, zowel van zijn tijd in de motorclub als ervoor, kan hij namelijk niet zomaar iedereen het laten doen.
Innerlijk: Timur is van nature vrij kalm, erg gedisciplineerd en extreem relaxed, met een goed gevoel voor humor, maar tegenover vreemden is hij vaak nog erg terughoudend. Ook is hij zowel tegen vreemden als bekenden vaak vrij stil, bijna tot in de extremen. Hierdoor wordt hij ook vaak als mysterieus aangezien. Hij bezit natuurlijke charmes, maar niet ver eronder ligt een deel van hem waar je liever niet mee in aanraking wil komen. Timur is loyaal aan zijn vrienden en familie en is ondanks dat hij erg kalm en relaxed is een lief en zorgzaam type voor degenen om wie hij geeft. Hij is een harde werker en doet er ondertussen alles aan om zijn duistere zijde te onderdrukken, die naar voren komt als zijn hele korte lontje doorbrand. Hij wil namelijk niet dat die naar boven komt in de buurt van de mensen om wie hij geeft, al laat hij zich vaak wel gaan als je hem minder goed zint. Timur kan door zijn charmes makkelijk omgaan met meisjes, en mensen in het algemeen. Toch speelt hij niet graag met mensen hun emoties en wil alleen vrienden die ook echt om hem geven. Al heeft hij absoluut niets tegen one-night stands. Als hij dan toch in een langdurige relatie terecht komt is hij wel extreem loyaal, maar dit is eigenlijk nog nooit gebeurt. Hij houd van spelletjes en gezelligheid met zijn vrienden of familie of andere bekenden. Toch is hij ook graag alleen. Hij vind het namelijk heel moeilijk zijn emoties te uiten. Dit doet hij alleen door te vechten en te tekenen. Hij heeft daarom ook altijd een schetsblok bij zich om te tekenen. Zijn schetsblok is alleen wel zo privé, dat er al meer bloed aan zit van mensen die erin hebben geprobeerd te kijken, dan hij potloden er aan op heeft gebruikt. Je ziet hem dan ook wel op feestjes of verjaardagen eerst gezellig meedoen, maar als het hem te veel wordt gaat hij toch weer ergens stil in een hoekje zitten. Door zijn verleden is Timur eigenlijk een gebroken persoon, al laat hij dit niemand zien. Dit speelt zowel zijn korte lontje, als zijn timide gedrag in de hand. Ook vertrouwd hij mensen een stuk minder snel. De enige die hij volledig vertrouwd is zijn hond.
Dit is Timur voor zijn vrienden, familie en andere mensen om wie hij geeft. Voor de rest van de wereld is het een heel ander verhaal. Dan is hij koud, wreed, meedogenloos en sadistisch. Hij mag dan ongevaarlijk lijken, met zijn hondje en zijn schetsblok stil in een hoekje, het absolute tegendeel is waar. Zodra je je in zijn ogen ook maar verkeerd gedaagd of verkeert naar hem kijkt is het mis. Het ligt heel erg aan zijn stemming wat hij besluit te doen, maar prettig is het nooit. Zeker niet als hij de pik op je heeft en dit eigenlijk dagelijkse kost is. Om hem van zijn korte lontje af te helpen heeft zijn moeder hem als kind al naar kickboks les laten gaan. Dit heeft hem eigenlijk alleen maar gevaarlijker gemaakt, al is hij ook meer beheerst geworden.
Ondanks dat hij eigenlijk van binnen gewoon een gebroken jongetje is met een klein hartje, is hij van buiten keihard, bloedlink en geen jongen waarmee je problemen wil.
Geschiedenis: Timur is geboren in Kyusyur, Siberië, Rusland. Het is een klein gehucht aan de rivier Lena. 's winters is het er bitterkoud en in de zomer vrij droog, en nogsteeds niet enorm warm. Het gezin bestaat uit 7 personen, die op een klein boerderijtje wonen, waar ze graan verbouwen en koeien houden. De kinderen gingen naar een kostschool, maar als ze thuis waren, in vakanties, moesten ze even goed hard meewerken om de boerderij draaiende te houden. Timur deed het altijd goed op school, al had hij duidelijk wat gedragsproblemen. Hij had veel moeite met concentreren en zijn emoties verwerken, waardoor hij best agressief kon worden. Dit is er op de kostschool hardhandig uit gehaald. Nu heeft hij met beide dingen nog best veel moeite, maar hij heeft er toch een betere grip op, omdat hij weet wat de consequenties kunnen zijn. Nadat hij klaar was, kon hij gaan studeren, maar in plaats daarvan heeft hij van zijn spaargeld en het geld van de oude motor waarop hij heeft leren rijden, een eigen motor gekocht, en is gaan reizen. Eerst door Rusland, daarna Europa en Azië, maar de rest van de wereld lonkte hem ook. Hij wist met behulp van baantjes genoeg geld te krijgen om te leven en door te reizen, maar de grote oversteek naar Amerika, heeft hij toch pas in de winter gemaakt, toen hij zonder vliegtuig tussen Siberië en Alaska kon oversteken.
Hij heeft een tijdje door Canada en de USA gereden, maar hij voelde zich hier altijd een stuk minder thuis dan in Europa en Azië, niet alleen door het andere klimaat, maar ook door hoe de mensen met hem omgingen. Dit veranderde toen hij in Californië een van de leden van de net herstartende SAMCRO leerde kennen. Hij kreeg een vreemd gevoel van thuis, zelfs al hoorde hij er nog niet officieel bij. De rangen en standen gaven hem rust en een ambitie. Hij heeft wel zo af en toe enorm last van heimwee en heeft nogsteeds moeite met het Engels, maar nu hij al bijna een jaar lid is, heeft hij toch ook een echte familie aan de andere kant van de oceaan.
Extra: Timur rijd op een ebony
Kawasaki Ninja 300. Het is misschien niet een motor die je heel snel bij een motorclub zou verwachten, vooral omdat het eigenlijk maar een klein ding is, zonder een enge hoeveelheid vermogen. Toch is het een motor die perfect bij de kleine opdonder past.
Timur heeft nog veel moeite met het Engels. Hij strooit er vaak Russische woorden en zinnen tussendoor. Hij kan er niets aan doen, zeker als zijn temperament opspeelt, vliegt het Russisch je om de oren, maar ook in het dagelijks leven komt het vaak voor.
Timur heeft een
Russkiy Toy geadopteerd toen hij na een aantal weken hier toch besloot tijdelijk te settelen. Eigenlijk ging hij naar het asiel voor een 'stoere' hond, zoals een herder of een staffie, maar hij viel keihand voor het kleine felle hondje met de enorme oren. Hij noemde het zwarte hondje met de blonde vlekjes Sveta, en sindsdien zijn de twee onafscheidelijk. Meestal zit ze in een rugzak op zijn borst met een bril en een helmpje op. Ze vind het geweldig, en Timur vind het heerlijk om zijn kleine vriendje altijd bij zich te hebben, veilig op zijn borst, zelfs al lijkt hij hierdoor minder stoer. Beiden weten wel beter.
Timur vecht graag met zijn handen, maar als hij toch een wapen moet meenemen is het een
PSS, een klein Russisch stil pistool, waarmee je dus onopgemerkt je zaken kan afhandelen. Deze heeft hij nog uit Rusland zelf, en verzorgt deze heel goed. Ook zal hij nooit iemand anders hiermee laten schieten. Het is zijn trots en Russisch trots en geheim. Als er toch een stuk meer geweld in het verschiet ligt, is de
AK-12 zijn wapen. Ook deze is van Russische maak, maar toch wel verkrijgbaar in de USA, al is het nogsteeds lastig om aan te komen. Het ligt heerlijk in zijn handjes en de loop is verwisselbaar, zodat hij met verschillende kaliber kogels kan schieten.
[ bericht aangepast op 27 juni 2015 - 20:19 ]
Bowties were never Cooler
