• Voordat ik aan mijn verhaaltje begin. (A) Een kleine spoiler waarover het zal gaan: psychisch gestoorde kinderen op zeer jonge leeftijd. Ik zal niet alles tot in detail beschrijven, maar alsnog voor de gevoelige onder ons: je bent gewaarschuwd.

    Ik wist ook niet echt waar het moest: dus bij deze. :'D Oh, en ik wil ook niemand aanzetten tot het doen van onderstaande dingen. Helemaal niet!

    Oh well, deze avond heb ik een reportage gezien over kinderen die psychisch gestoord zijn. Psychopaten als het ware en dan hebben we het niet zomaar over psychopaten in series, maar échte die gek zijn op leesvermaak, zulke dingen.

    Er werden verschillende unieke kinderen besproken en verteld wat ze in hun leven fout hebben gedaan.
    Twee broertjes van tien en elf hebben twee andere jongetjes van negen gemarteld aan de rand van het bos aan een klein riviertje. Dat ging dan van verstikken in het water tot het bekrassen met allerlei voorwerpen zoals glas, takken, messen, etc. ook brachten ze brandwonden aan met sigaretten. Ze schopten, sloegen en andere lichamelijke verwondingen, zelf op seksueel gebied. Ze zijn alleen gestopt omdat ze moe werden, niet vanwege de schuldgevoelens die ze voelden jegens hun daden.
    Hier schrok ik echt enorm van. De kinderen zijn nog zo en kunnen het in hun hoofd halen zoiets te doen. In de reportage onderzochten ze hun achtergrond en ze kwalen niet uit een al te stabiele gezinssituatie, maar alsnog is het verbazingwekkend!

    Een ander verhaal dat verteld werd, ging over een jongen van twaalf dat verhalen schreef over geweldadige moorden en martelingen. Hij uitte zijn gevoel op papier. Drie jaar later stond hij 's nachts op en vermoordde zijn moeder in koele bloede. Hij bleef slaan met een hamer en tot slot verbrandde hij haar, samen met het hele huis. Hij vluchtte met zijn jongere broertje en hond en stak de schuld op 'een inbreker'. De politie kwam erachter dat hij de dader was en het erge aan de zaak is dat de jongen geen enkel besef had dat hij iets fout gedaan had. De moord kon hij vatten, maar hij reageerd rustig, bedaard en vooral koel. Op zijn laptop werden sporen gevonden van sites waar hij zocht naar manieren om te moorden.

    Er werden nog allerlei jongeren naar voor gebracht, maar eerlijk gezegd ben ik echt geshockt. Hoe kúnnen kinderen op zo'n leeftijd al zo'n psychopatische gedachten hebben? De drang om anderen te martelen of te vermoorden.
    Deze verhalen dateren allemaal rond de 1990 tot 2010, relatief recent dus. Allen zijn ze voor levenslang veroordeeld, maar komen na vijf tot tien jaar zitten weer vrij. Kan jíj het je nu even inbeelden dat je morgen als je naar school of werk gaat, een psychopaat passeert? Het beangstigd me wel in bepaalde maten en ik mag er niet te veel over nadenken, neen. Maar nu blijft het heel de tijd hangen.

    In de reportage wordt wel gezegd dat het unieke gevallen zijn en het in zulke hoge maten zelden voorkomt. Ik ben toch niet helemaal gerust :'D

    Hebben jullie hier al eens van gehoord? En hoe dicht heeft het jullie al een geraakt?
    Ben jij hier ook niet van geschrokken?


    i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

    Ik heb zulke verhalen ook wel eens gehoord ja. Ik moet bekennen dat ik het moeilijk vind om er iets over te zeggen. Natuurlijk is het verschrikkelijk wat die kinderen doen, maar ik geloof dat de meesten er niet veel aan kunnen doen en dat maakt het zo lastig, omdat ze een stoornis hebben bijvoorbeeld en je je daardoor zou kunnen afvragen in hoeverre iemand toerekeningsvatbaar is.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Zo verbazingwekkend is het eigenlijk niet. Ik bedoel natuurlijk is het verkeerd en fout maar ik denk dat zoiets ook wel aangeboren is en dus in de aard van het beestje zit in de meeste gevallen.


    You were born original, don't die as a copy.

    Het is natuurlijk ongelofelijk dat kinderen psychopatische gedachten hebben, maar dat komt dan omdat er een steekje loszit in de hersenen. Ik kan me misschien wel voorstellen dat, omdat kinderen heel erg veranderen en zich nog heel lang moeten ontwikkelen totdat ze een volwassen brein hebben, ze na 5 tot 10 jaar verandert zijn en geen last meer van psychopatische gedachten hebben? In dat geval zou ik het niet eerlijk vinden dat ze levenslang zouden moeten boeten voor iets wat ze hebben gedaan op hun 12e en op zich is het dan ook niet zo gevaarlijk toch?

    Maar ik ben geen psycholoog, dus ik kan het verkeerd hebben.


    Medb - Pronouced as [me-èv]

    Ik kende wel het verhaal van de moord op James Bulger. Een 3-jarig jongetje dat is ontvoerd, gemarteld en vermoord door 2 jongens van 10.
    Ik kan er gewoon niet bij wat er zich af zou moeten spelen in de hoofden van die kinderen.

    Verder ben ik het eens met Peredhel.

    [ bericht aangepast op 18 mei 2015 - 23:52 ]


    Tell me about it, stud.

    Meruem schreef:
    Het is natuurlijk ongelofelijk dat kinderen psychopatische gedachten hebben, maar dat komt dan omdat er een steekje loszit in de hersenen. Ik kan me misschien wel voorstellen dat, omdat kinderen heel erg veranderen en zich nog heel lang moeten ontwikkelen totdat ze een volwassen brein hebben, ze na 5 tot 10 jaar verandert zijn en geen last meer van psychopatische gedachten hebben? In dat geval zou ik het niet eerlijk vinden dat ze levenslang zouden moeten boeten voor iets wat ze hebben gedaan op hun 12e en op zich is het dan ook niet zo gevaarlijk toch?

    Maar ik ben geen psycholoog, dus ik kan het verkeerd hebben.

    Nou ja, zo'n 'los steekje' zal er ook nog zijn als ze volgroeid raken, want zulke abnormaliteiten gaan bij mijn weten doorgaans niet vanzelf weg. De vraag is of iemand werkelijk 'verandert' na zo een daad en of je iemand weer wilt vrijlaten met het risico dat er daardoor onschuldige slachtoffers gaan vallen. Levenslang in de gevangenis zou waarschijnlijk geen oplossing zijn, maar ze kunnen ook niet zomaar de straat op en hebben wel hele intensieve begeleiding nodig.


    Every villain is a hero in his own mind.

    Peredhel schreef:
    (...)
    Nou ja, zo'n 'los steekje' zal er ook nog zijn als ze volgroeid raken, want zulke abnormaliteiten gaan bij mijn weten doorgaans niet vanzelf weg. De vraag is of iemand werkelijk 'verandert' na zo een daad en of je iemand weer wilt vrijlaten met het risico dat er daardoor onschuldige slachtoffers gaan vallen. Levenslang in de gevangenis zou waarschijnlijk geen oplossing zijn, maar ze kunnen ook niet zomaar de straat op en hebben wel hele intensieve begeleiding nodig.


    Dat snap ik. Maar misschien dus dat een mens wél over een los steekje heen kan groeien, vooral omdat ze in de eerste instantie nog lang niet volgroeide hersenen hebben.

    Het lijkt me trouwens niet waarschijnlijk dat ze iemand die duidelijk nog een psychopaat is zomaar de straat op zetten toch?

    Misschien is dit wel gewoon wishful thinking idk :')

    [ bericht aangepast op 19 mei 2015 - 0:14 ]


    Medb - Pronouced as [me-èv]

    Ik ben hier heel bekend mee, omdat mijn moeder met veel van dit soort mensen te maken heeft. Het klinkt misschien ontzettend raar, maar dit is wetenschappelijk bewezen dat dit komt door een misfunctie in de hersenen. Deze mensen (en kinderen) kunnen vaak geen compassie voelen.
    Weet overigens wel dat dit soort mensen in alle soorten en maten kunnen voorkomen. Ik had laatst een heel mooi artikel gelezen over een man met schizofrenie.

    Ik vind dit zelfs trouwens uiterst fascinerend, hoe idioot dit ook mag klinken. Maar ik ben ook eerder nieuwsgierig naar de wetenschappelijk kant erachter en wat er nu precies mis is in deze hersenen. Mensen met Asperger hebben (volgens mij) last van het feit dat zij niet goed emoties kunnen zien. Iets minder schadelijk voor de samenleving, maar het zit geloof ik in dezelfde trant van misfuncties.


    Deep inside, I've never felt alive

    Oh, hier kan ik mijn vreemde kennis even kwijt.

    De kinderen van 10 en 11 zijn hier niet vanzelf mee geboren, het zou kunnen komen door hun achtergrond. Bij extreme mishandeling en/of verwaarlozing, bijvoorbeeld. In dat geval zijn het sociopaten en kunnen ze, mits de juiste behandeling en opvolging, hun fouten inzien en leren om een normaal persoon te zijn. Ze kunnen dus veranderen, al is dit heel zwaar en moeilijk en nooit 100% haalbaar.
    Sociopaten zijn, in tegenstelling tot psychopaten, impulsiever en handelen meer uit emoties. Ze gedragen zich meestal wat vreemd en vallen dus best wel op, maar ze kunnen, opnieuw in tegenstelling tot psychopaten, wel oprechte relaties aangaan met mensen. (Mits die mensen ongeveer dezelfde denkwereld hebben als zij, wat dus niet echt positief is). Sociopaten kijken minder naar de gevolgen van hun daden en zijn sneller van hun stuk te brengen. Hoewel ze vaak geen spijt of schuld voelen, is het niet onmogelijk en kunnen deze gevoelens ook later optreden.

    Het jongetje dat zijn moeder zo vermoord heeft en alles in brand heeft gestoken is dan eerder een psychopaat. Dit is inderdaad aangeboren en door hersenscans bij gekende psychopaten is gebleken dat het stukje brein dat over je mededogen, inlevingsvermogen en schuldgevoel waakt, niet goed werkt. Details ken ik niet echt, maar het zou, als ik het me goed herinner, te maken hebben met een foute stoffenwisseling.
    Psychopaten zijn over het algemeen slim en meedogenloos. Ze hebben wel emoties, maar gevoelens. Elke relatie die ze met mensen hebben, is er enkel om in hun eigen voordeel te werken. Egoïsme, egocentrisme en narcisme zijn gekende kenmerken van psychopaten. Ze kunnen, als ze het criminele pad opgaan (wat niet altijd gebeurt!), alles tot in het minieme plannen en zullen niet snel impulsief handelen. Ze proberen ook altijd voor een uitweg te zorgen. Het enge aan psychopaten is, dat ze heel normaal lijken. Het zijn kameleons en kunnen perfect opgaan in hun omgeving.

    Tegenwoordig worden de namen psychopaat en sociopaat niet meer gebruikt in professionele kringen. Beiden vallen nu onder de naam ASPS, ofwel Anti-sociale persoonlijkheidsstoornis.

    Schizofrenie is absoluut een ernstige, psychische stoornis, maar geen persoonlijkheidsstoornis. Deze ziekte is erg moeilijk definieerbaar, maar wordt het meeste gekenmerkt door psychoses, waarbij je dan moet denken aan hallucinaties, wanen, gebrabbel, stemmen in je hoofd horen. Hierdoor zijn ze natuurlijk niet goed in staat tot normale, sociale interactie en verdere. In tegenstelling tot ASPS, zijn deze mensen vaak niet toerekeningsvatbaar wanneer ze een misdaad begaan. Je zou zelf ook al die vreemde aliens die je pijn gaan doen, op afstand houden/ ;s

    Wat research voor je verhalen niet kan doen. Criminal minds heeft me hierbij trouwens ook geholpen (:
    Mooie uitleg of niet, dit blijft verschrikkelijk en het is jammer dat dit voorkomt. Zeker bij kinderen is het eng, omdat je het totaal niet verwacht.


    Mijn brein breint zoals het breint.

    Peredhel schreef:
    Ik heb zulke verhalen ook wel eens gehoord ja. Ik moet bekennen dat ik het moeilijk vind om er iets over te zeggen. Natuurlijk is het verschrikkelijk wat die kinderen doen, maar ik geloof dat de meesten er niet veel aan kunnen doen en dat maakt het zo lastig, omdat ze een stoornis hebben bijvoorbeeld en je je daardoor zou kunnen afvragen in hoeverre iemand toerekeningsvatbaar is.

    + Ik vind het, misschien raar voor de ander, maar zelf wel erg interessant om te lezen. Hoe het brein in elkaar zit, etc. Natuurlijk vind ik het wel verschrikkelijk wat ze de ander aandoen, voor ik hierop word aangesproken.


    † Love? I want to sleep.

    Peredhel schreef:
    Ik heb zulke verhalen ook wel eens gehoord ja. Ik moet bekennen dat ik het moeilijk vind om er iets over te zeggen. Natuurlijk is het verschrikkelijk wat die kinderen doen, maar ik geloof dat de meesten er niet veel aan kunnen doen en dat maakt het zo lastig, omdat ze een stoornis hebben bijvoorbeeld en je je daardoor zou kunnen afvragen in hoeverre iemand toerekeningsvatbaar is.


    26 - 02 - '16

    Ik kan me nog wel de moord op James Bulger herrineren een jochie van 2 of 3 dat door twee jongens van 10 bij zijn moeder werd weggetrokken en vermoord werd, beiden jongens hebben alleen maar tot hun 18e jeugddetentie gekregen en hebben beiden een nieuwe identeit, nouja, een ervan de andere heeft al 4x zijn mond voorbij geluld.

    Ik studeer verpleegkunde dus ik schrik hier eigenlijk niet van; dit hoorde ik het hele blok lang. Ik vind het heel erg fascinerend maar het is vreselijk waartoe zij in staat zijn.


    If a writer falls in love with you, you can never die

    Het is verschrikkelijk wat die kinderen hebben gedaan. Maar of ik ervan schrik? Nee, ik bedoel er zijn psychopaten en iemand is niet ineens een psychopaat voor zover ik weet. Dus in dat op zicht verbaasd het mij niet dat er kinderen zijn die iemand vermoorden of martelen. Uiteraard vind ik het wel zorgwekkend, want als ouder moet je dat toch merken en hulp zoeken voor je kind. Daarnaast denk ik dat de thuissituatie ook een rol speelt, als een kind een onstabiele thuissituatie heeft, dan zal hij/zij dat toch moeten verwerken en dat kan dan (in mijn ogen) heel heftig zijn.

    Daarnaast denk ik ook wel dat er bij deze kinderen er iets mis is in de hersenen en dus geholpen moeten worden. Want in principe kan een persoon er niks aan doen als er iets mis is in zijn of haar hersenen, wat niet weg neemt dat iemand, iemand anders mag vermoorden en/of martelen. Als het goed is, krijgen ze op een gegeven moment wel mee dat dat niet mag.

    En mijn nieuwsgierigheid is ook wel zo groot dat ik dan wel weten wat er dan mis met hen is en wat je dan kan doen om te voorkomen dat een kind iemand anders gaat martelen of vermoorden.

    Een keer heb ik in een serie gezien dat een broer, zijn zusje wilde vermoorden omdat zij ook aandacht kreeg van hun ouders en dat kon hij dus niet hebben. Hij wilde aandacht voor zichzelf en zag als oplossing zijn zusje vermoorden. Bij die jongen zat ook echt een steekje los en ik was blij dat het voorkwam in een serie.


    Physics is awesome

    Ik werk op dit moment in het ziekenhuis als leerling verpleegkundige en soms dan krijgen wij patiënten over van de psychiatrische afdeling en die mensen hebben soms ook psychoses en hebben ook totaal geen besef van wat goed en wat fout is. Ik schrik hier niet van eigenlijk.


    “I was never really insane except upon occasions when my heart was touched.” --- Edgar Allan Poe

    Hetgeen dat mij altijd het hardst verbaast is dat zulke jongeren vaak de kans nog krijgen om vrij te komen, want zoals je al zei, het kan zijn dat ze na tien tot vijftien jaar weer vrijkomen. De meeste echte moordenaars (in de zin van moorden om te moorden), beginnen als kind met het martelen of doden van diertjes. Ik vraag me af wat er dan gebeurt met mensen die als kinderen beginnen met het doden van andere mensen. Is dat dan niet nog erger?


    What would Emma do?