Nare, maar wazige herinneringen - Liefde, Vriendschap & Familie

-

[ bericht aangepast op 6 maart 2016 - 20:45 ]

Mijn brein breint zoals het breint.

Wauw! Ik heb volgens mij ook zoiets meegemaakt. Het ding is, de beelden herinner ik me ook en de angst en het gevoel. Alleen weet ik dus niet of het echt was, al ben ik er wel redelijk zeker van. (Voor de duidelijkheid, niet mijn neef ^^)
Ik snap je punt en het is best verwarrend. Het is goed dat je niet blijft hangen bij die gedachte, want het is voorbij en veel is er niet aan te doen. a) geen bewijs b) wat bereik je ermee, want je wordt er zelf niet beter van/de gedachte gaat niet weg.

[ bericht aangepast op 13 mei 2015 - 22:09 ]

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

Wow, ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen o.o

Ik denk dat je het erger vind dan je aan jezelf wilt toegeven, vandaar dat het zo blijft hangen.
Als je trouwens wilt weten wat er gebeurd is (als er meer gebeurd is), kan je altijd hypnotherapie proberen. Ik denk dat je wel een doorverwijzing kan krijgen van je huisarts, maar die heb je niet eens perse nodig volgens mij.

Your make-up is terrible

En je hebt dit heel lang niet geweten en het pas sinds kort herinnerd?
Hmm, dat is heel moeilijk. Enerzijds is het lastig omdat je er ergens wel mee zit, maar anderzijds kan je er ook niet echt achterkomen wat er echt is gebeurd. Er zijn natuurlijk methodes zoals hypnose, waardoor je je dat soort dingen terug zou kunnen herinneren, maar zelf ben ik hier vrij sceptisch tegenover. Het is immers bewezen dat de menselijke herinnering ons vaak kan misleiden en dat je je in dat soort settings dingen kan "herinneren" die in werkelijkheid nooit gebeurd zijn.
Dus ja, ik weet niet of je ooit achter "de" waarheid gaat komen.

Normality is a paved road: it's comfortable to walk, but no flowers grow on it.

Ik weet van een vriendin van mij dat zij ook bepaalde ongewenste seksuele handelingen heeft meegemaakt als kind, maar dat ze dat onbewust ook zo verdrongen heeft dat ze niet meer weet wat er echt is gebeurd. Jij was nog een stuk jonger, op zo een leeftijd dat fantasie en de werkelijkheid eigenlijk nog één geheel waren. Ik denk dat het inderdaad wel echt is gebeurd, maar dat je hersenen dingen ook erger of juist minder erg hebben kunnen maken. Dus als je echt wilt weten wat er gebeurd is, zou je inderdaad Nikki's advies kunnen opvolgen. Want ik geloof wel dat het je rust geeft.

Every villain is a hero in his own mind.

Als je die drie zinnen herinnert, is de kans groot waarschijnlijk dat het is gebeurd. Ja ik weet dat ik totaal geen verstand van heb maar ik heb jarenlang bij de psycholoog gezeten (en dingen opgepikt uiteraard) dat ik dit met zekerheid durf te zeggen.

Waarschijnlijk heeft iets in je huidig leven deze herinnering getriggerd. Ik sluit me aan bij Assassin/ Nikki als je ooit een keer de echte waarheid wilt weten.

"Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

Assassin schreef:
Ik denk dat je het erger vind dan je aan jezelf wilt toegeven, vandaar dat het zo blijft hangen.
Als je trouwens wilt weten wat er gebeurd is (als er meer gebeurd is), kan je altijd hypnotherapie proberen. Ik denk dat je wel een doorverwijzing kan krijgen van je huisarts, maar die heb je niet eens perse nodig volgens mij.

† Love? I want to sleep.