Mannen...Y u got so much testosterone? - Liefde, Vriendschap & Familie

In dit topic ga ik het niet hebben over mijn vriendje ofzo, want dat is onbestaand. Het gaat nu over het vriendje van een vriendin van me and boy... ik begin zo'n hekel aan die gast te krijgen. Het is ook niet mijn bedoeling om advies hierover te krijgen, maar ik wil het gewoon even kwijt omdat ik deze domheid en stoerdoenerij niet aankan.

Om de situatie even te schetsen. Ik heb een vriendin (laten we haar even Laura noemen. Dit is een fictieve naam) en zij is op dit moment 9 maanden samen met een jongen. Wij zijn dus langer bevriend dan dat zij samen is met die gast en wij lachen nogal wat wanneer we uitgaan. We hebben altijd veel lol en doen wat gek. Naar mijn gevoel is dat normaal wanneer je weggaat met een vriendin.

Nu krijg ik al een paar maanden te horen dat haar vriendje mij helemaal niet mag en dat hij mij een onderkruiper vindt. Hij denkt dat ik stiekem met haar samen ben en dat we dus meer zijn dan alleen vrienden. Wat belachelijk is, want ik val op jongens. Dat weet hij en volgens mij is dat ook wel duidelijk. Ik gedraag mij misschien niet altijd heel flamboyant, maar als je vaak met me weggaat, dan merk je het wel. Alleen wil hij maar niet geloven dat ik op jongens val, want je zou het volgens hem niet aan mij zien. Nou, geen probleem. Als je dat denkt, goed voor mij. Mij irriteert dat niet.
Maar nu hoorde ik echter van Laura dat haar vriendje met een vriend van hem besproken heeft om mij in elkaar te gaan slagen omdat hij denkt dat ik in een relatie ben met Laura end at ik lieg over mijn geaardheid. Die gast bedreigt mij al een paar maanden dat hij mij in elkaar zal slagen wanneer het uitkomt dat ik en Laura meer hebben dan alleen maar vriendschap. Ik heb het toen maar over me heen laten gaan, want ik denk dat het alleen maar stoere praat is. Ik heb op dit moment niet echt bang van hem, maar het begint mij steeds meer te irriteren dat hij steeds maar weer moet gaan dreigen met op de vuist gaan.

Die gast heeft zijn relatie te danken aan mij. Ik wil niet uit de hoogte doen, maar ik moest ervoor zorgen dat hij en Laura op date gingen, ik heb haar aangemoedigd voor de eerste kus en al dat gezeik. Daarnaast probeer ik de laatste acht maanden ervoor te zorgen dat Laura niet vreemd gaat. Ik heb haar preken moeten geven en probeerde haar altijd duidelijk te maken dat ze aan haar vriend moet denken. En last but not least, ik val op jongens. Waar the fuck moet hij bang voor zijn? Niet voor mij, want terwijl hij zich druk maakt om mij en mij in elkaar wilt slagen, zit zijn vriendin naaktfoto's uit te wisselen met een andere gast die ze leren kennen heeft. Als hij dan nog steeds denkt dat ik de slechte persoon ben in dit verhaal, mij goed. Het interesseert mij allemaal niet meer wat Laura nu allemaal zit te doen. Voor mijn part bedriegt ze haar vriend met de eerste man die ze tegenkomt, ik zeg er niks meer van. Want blijkbaar ben ik toch een leugenaar en duik ik met zijn vriendin het bed in.

En als klap op de vuurpijl heb ik nu ruzie met Laura omdat ik nog weiger met haar weg te gaan als haar vriend meegaat. Sorry, maar ik ben die bedreigingen meer dan zat van hem. Ik wil hem niet meer zien. Mij kan het niks schelen dat ze in een relatie is met die gozer, zolang ik hem naar niet meer zie.

Rant over. Ik weet niet of mijn zinnen nog wat steek houden, maar ik ben nu te lui om ze na te kijken.

[ bericht aangepast op 13 mei 2015 - 0:04 ]

---

Take me to wonderland

Wtf, die gast is gewoon helemaal gek geworden door jaloezie. Hij kan het niet hebben dat jij en Laura zo goed met elkaar kunnen omgaan. Wat denkt Laura zelf over die bedreigingen eigenlijk? Ze zou er met haar vriend ook beter over praten als ze dat nog niet heeft gedaan.

En ook al denk ik zelf ook dat die bedreigingen maar stoere praat is om je af te schrikken, als het zo blijft doorgaan zou ik er toch wat tegen doen. Want zo te zien denkt hij al niet meer helder na, en dan kan het wel eens zijn dat hij zichzelf niet meer in de hand heeft.

Ze zijn beide duidelijk nog niet klaar voor een relatie. Een beetje jaloezie is normaal, maar iemand bedreigen zonder reden is erover. En dat van Laura is wel duidelijk, ze is nog niet klaar om zich te hechten aan 1 persoon. Maar bon, ze moeten het zelf maar weten, zolang ze jou maar met rust laten.

---

Ik wil een tuin vol egels

En Laura vindt dit allemaal normaal? Misschien moet zij eens met haar vriend gaan praten want jeesz, ik zou ook gek worden van die jongen.

---

"Ignite, my love. Ignite."

Blackthorn schreef:
En Laura vindt dit allemaal normaal? Misschien moet zij eens met haar vriend gaan praten want jeesz, ik zou ook gek worden van die jongen.

Dit had ik dus ook toen ik het topic las. Bovendien, als ze hiervan weet en niets op vermeldt, is dat wel behoorlijk vreemd. Ik zou denken dat een vriend(in) het juist voor de ander opneemt, mocht zoiets gebeuren. Zeker als jullie zo goed bevriend zijn.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Wtf, dude? Is this for real? Wat een gast zeg. Hij zou zich beter met andere dingen druk maken dan dit, als ik dit zo lees.
Ergens denk ik dat hij jaloers is van jullie band, want het komt voor mij meer over als een 'smoesje' of whatever you wanna call it, om te zeggen hij niet denkt dat je homo bent, omdat je 'er zo niet uitziet of naar gedraagt.'
Misschien eens een jongen op date meenemen en bewijzen? I dunno, ergens snap ik ook wel dat je er niks meer mee te maken wilt hebben -- het is iets tussen hen twee. Raar dat 'Laura' er niets aan doet.

[ bericht aangepast op 13 mei 2015 - 1:37 ]

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Serieus, als hij dat echt denkt, waarom keert hij zich dan niet tegen zijn eigen vriendin van wie hij denkt dat ze vreemdgaat? Het is belachelijk om het sowieso op jou te gooien. En je vriendin mag best hoognodig een woordje met hem wisselen hierover.

---

Your make-up is terrible

Hazy schreef:
Wtf, die gast is gewoon helemaal gek geworden door jaloezie. Hij kan het niet hebben dat jij en Laura zo goed met elkaar kunnen omgaan. Wat denkt Laura zelf over die bedreigingen eigenlijk? Ze zou er met haar vriend ook beter over praten als ze dat nog niet heeft gedaan.

En ook al denk ik zelf ook dat die bedreigingen maar stoere praat is om je af te schrikken, als het zo blijft doorgaan zou ik er toch wat tegen doen. Want zo te zien denkt hij al niet meer helder na, en dan kan het wel eens zijn dat hij zichzelf niet meer in de hand heeft.

Ze zijn beide duidelijk nog niet klaar voor een relatie. Een beetje jaloezie is normaal, maar iemand bedreigen zonder reden is erover. En dat van Laura is wel duidelijk, ze is nog niet klaar om zich te hechten aan 1 persoon. Maar bon, ze moeten het zelf maar weten, zolang ze jou maar met rust laten.

Ik weet het niet zeker eigenlijk. Tegen mij zegt ze dat ze het belachelijk vindt dat hij zo denkt en dat hij er geen enkele reden toe heeft. Ik zou duidelijk boven haar vriendje staan. Ik vind het dan wel vreemd dat ze het een geweldige gast vindt en dat hij niks verkeerd kan doen. Ik vraag helemaal niet van haar dat ze het uitmaakt, maar ergens vind ik het vreemd omdat het voor mij lijkt dat ze er heel luchtig over gaat.

Blackthorn schreef:
En Laura vindt dit allemaal normaal? Misschien moet zij eens met haar vriend gaan praten want jeesz, ik zou ook gek worden van die jongen.

Ik heb het haar verteld, maar volgens haar heeft hij er geen oren naar en vertrouwt hij niet wat ze zegt. Dat kan kloppen, maar dan vraag ik mijzelf wel af hoe goed hun relatie wel is dan?

Undine schreef:
(...)
Dit had ik dus ook toen ik het topic las. Bovendien, als ze hiervan weet en niets op vermeldt, is dat wel behoorlijk vreemd. Ik zou denken dat een vriend(in) het juist voor de ander opneemt, mocht zoiets gebeuren. Zeker als jullie zo goed bevriend zijn.

Goh, ik spreek nu enkel op gevoel en kan er dus volledig naast zitten, maar soms heb ik het gevoel dat ze het zelf in de hand werkt. Ik weet dat ze gevoelens voor mij heeft of gehad heeft en dus hou ik ook al maanden wat meer afstand, dus het is al helemaal vreemd dat hij nog steeds denkt dat ik wat met haar wil. Maar door een paar eerder gebeurde voorvallen zie ik haar er wel voor in staat dat ze het niet echt tegenspreekt over wat hij denkt en dat het daarom zo lang aanhoudt. Natuurlijk weer, dit is mijn gevoel ten op zichten van haar en ik kan er volledig naast zitten. Maar nog eens, dan vraag ik mij af hoe goed hun relatie is dan? Een beetje vertrouwen moet er wel verwacht worden in een relatie.

Fergus schreef:
Wtf, dude? Is this for real? Wat een gast zeg. Hij zou zich beter met andere dingen druk maken dan dit, als ik dit zo lees.
Ergens denk ik dat hij jaloers is van jullie band, want het komt voor mij meer over als een 'smoesje' of whatever you wanna call it, om te zeggen hij niet denkt dat je homo bent, omdat je 'er zo niet uitziet of naar gedraagt.'
Misschien eens een jongen op date meenemen en bewijzen? I dunno, ergens snap ik ook wel dat je er niks meer mee te maken wilt hebben -- het is iets tussen hen twee. Raar dat 'Laura' er niets aan doet.

Ja, ik snap wat je bedoelt, maar ergens heb ik ook niet de behoefte om aan hem te bewijzen dat ik homo ben. Het is redelijk duidelijk dat ik niets voel voor Laur aen hij zal het gewoon moeten aannemen dat ik op jongens val. Daarnaast heb ik het al bewezen, maar een paar maanden geleden kwam ik net terug van een date met een jongen en daar heb ik het ook over gehad toen ik hen later zag. Volgens mij heeft ze ergens bang dat de relatie stuk zal gaan, maar waarschijnlijk weet ze zelf niet wat ze wil. De ene keer wilt ze het zelf uitmaken en twee uur later is ze weer hopeloos verliefd.

Assassin schreef:
Serieus, als hij dat echt denkt, waarom keert hij zich dan niet tegen zijn eigen vriendin van wie hij denkt dat ze vreemdgaat? Het is belachelijk om het sowieso op jou te gooien. En je vriendin mag best hoognodig een woordje met hem wisselen hierover.

Ja, dat heb ik ook al gedacht. Het is niet dat hij bang van mij moet zijn, want ik zie niks in Laura. Ik zou zelfs kunnen zeggen dat ze mijn type niet zou geweest zijn, moest ik wel hetero geweest zijn. Maar ik denk dat bij sommige maan hun eerste reactie is om de jongen "aan te spreken" omdat ze verwachten dat hij diegene is die voor moeilijkheden zorgt.
Ja, ik vraag me alleen af of ze dit werkelijk gaat doen. Ze vatte het helemaal niet goed op toen ik vertelde dat ik haar vriendje niet meer wou zien. Ze vond het kinderachtig van me en ze vond dat ik haar in de steek liet. In hoeverre snapt ze dan hoe het voor mij voelt?

---

Take me to wonderland

Assassin schreef:
Serieus, als hij dat echt denkt, waarom keert hij zich dan niet tegen zijn eigen vriendin van wie hij denkt dat ze vreemdgaat? Het is belachelijk om het sowieso op jou te gooien. En je vriendin mag best hoognodig een woordje met hem wisselen hierover.

precies dit. En als hij jou ook maat aan durft te raken, krijgt hij met mij te maken. Zoiets doe je namelijk gewoom niet.

---

I don't understand that reference. - Castiel

Die jongen is zo jaloers dat het niet meer gezond is, zeg. Ik vind het niet gek dat je niet meer met hem op stap wilt gaan. Daarnaast denk ik dat je -je niet zo royaal naar Laura hoeft op te stellen. Ze is dan wel een vriendin, maar ze gedraagt zich daar helemaal niet naar als ik jouw verhaal lees.
Het moet een moeilijke situatie voor jou zijn, want je staat natuurlijk tussen het vriendje van je vriendin en Laura zelf in. Zij zou naar mijn mening wel mogen optreden tegen het gedrag van haar vriend.

---

"Her heart was a secret garden, and the walls were very high."

Ik heb hier geen woorden voor, maar belachelijk is het wel! Omg

Dysphoria schreef:
(...)
Ja, ik snap wat je bedoelt, maar ergens heb ik ook niet de behoefte om aan hem te bewijzen dat ik homo ben. Het is redelijk duidelijk dat ik niets voel voor Laur aen hij zal het gewoon moeten aannemen dat ik op jongens val. Daarnaast heb ik het al bewezen, maar een paar maanden geleden kwam ik net terug van een date met een jongen en daar heb ik het ook over gehad toen ik hen later zag. Volgens mij heeft ze ergens bang dat de relatie stuk zal gaan, maar waarschijnlijk weet ze zelf niet wat ze wil. De ene keer wilt ze het zelf uitmaken en twee uur later is ze weer hopeloos verliefd.

Ik post even met mijn andere account (Fergus): Daar heb je gelijk in. Zelf zou ik er ook geen behoefte aan hebben om te bewijzen dat ik gay zou zijn (Ben 't niet, ben bi. Maar als ik 't was.) Dat is toch echt zijn eigen probleem dan.
Als ik dit verder zo 'hoor' denk ik eerder dat zij degene is die er eens goed over na moet denken of ze hem wel echt zo fantastisch en leuk vindt, want erover nadenken om het uit te maken is al een teken denk ik zo. Daarnaast, dat zij jou leuk heeft gevonden (of nog is, ik weet het niet) laat mijn mening eigenlijk meer neigen naar iets wat nogal fout kan zijn, dus dat uit ik maar niet want dat kan verkeerd opgevat worden. Ik ken haar verder ook niet echt, dus ik kan het ook fout hebben.
Weet je misschien of ze aan die vriend heeft verteld dat ze jou eerst leuk vond? Misschien kan dat ook meetellen.

---

† Love? I want to sleep.

Barkley schreef:
(...)

precies dit. En als hij jou ook maat aan durft te raken, krijgt hij met mij te maken. Zoiets doe je namelijk gewoom niet.

Haha, ik vind het wel heel lief. ^^

Nasir schreef:
Die jongen is zo jaloers dat het niet meer gezond is, zeg. Ik vind het niet gek dat je niet meer met hem op stap wilt gaan. Daarnaast denk ik dat je -je niet zo royaal naar Laura hoeft op te stellen. Ze is dan wel een vriendin, maar ze gedraagt zich daar helemaal niet naar als ik jouw verhaal lees.
Het moet een moeilijke situatie voor jou zijn, want je staat natuurlijk tussen het vriendje van je vriendin en Laura zelf in. Zij zou naar mijn mening wel mogen optreden tegen het gedrag van haar vriend.

Ja, het is ook zo'n vreemde situatie voor me, want voordat dat vriendje in beeld kwam had ik nog nooit zoiets meegemaakt.

Nebthet schreef:
(...)
Ik post even met mijn andere account (Fergus): Daar heb je gelijk in. Zelf zou ik er ook geen behoefte aan hebben om te bewijzen dat ik gay zou zijn (Ben 't niet, ben bi. Maar als ik 't was.) Dat is toch echt zijn eigen probleem dan.
Als ik dit verder zo 'hoor' denk ik eerder dat zij degene is die er eens goed over na moet denken of ze hem wel echt zo fantastisch en leuk vindt, want erover nadenken om het uit te maken is al een teken denk ik zo. Daarnaast, dat zij jou leuk heeft gevonden (of nog is, ik weet het niet) laat mijn mening eigenlijk meer neigen naar iets wat nogal fout kan zijn, dus dat uit ik maar niet want dat kan verkeerd opgevat worden. Ik ken haar verder ook niet echt, dus ik kan het ook fout hebben.
Weet je misschien of ze aan die vriend heeft verteld dat ze jou eerst leuk vond? Misschien kan dat ook meetellen.

Dat hebben ik en verschillende andere vrienden haar al proberen duidelijk te maken dat het niet bepaald goed is om telkens te denken dat je het wil uitmaken, alleen heeft ze daar geen oren naar. We hebben het opgegeven om haar nog advies hierover te geven.
Je mag het gerust zeggen als je wil. :')
Daar heb ik geen idee van. Het zou me dom lijken dat ze dat zou vertellen aan haar vriend, maar ik schrik nergens meer van.

---

Take me to wonderland

Dysphoria schreef:
(...)
Dat hebben ik en verschillende andere vrienden haar al proberen duidelijk te maken dat het niet bepaald goed is om telkens te denken dat je het wil uitmaken, alleen heeft ze daar geen oren naar. We hebben het opgegeven om haar nog advies hierover te geven.
Je mag het gerust zeggen als je wil. :')
Daar heb ik geen idee van. Het zou me dom lijken dat ze dat zou vertellen aan haar vriend, maar ik schrik nergens meer van.

In zulke gevallen is het vooral; als je niet horen wil, moet je maar voelen. Daar moet ze dan uiteindelijk zelf achter komen, denk ik? Als ze niet wilt luisteren. Natuurlijk zijn haar dingen, in haar perspectief, heel anders dan die van een ander mens, maar ik denk dat wat vertrouwen in jou wel zou mogen - vooral met het hele verhaal, wat je onmogelijk kan verzinnen.
Tegenwoordig doet en zegt men van alles, en dan nogmaals; ik ken haar niet, maar het zou zo kunnen. Hoe gaat 't nu verder?

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Fergus schreef:
(...)
In zulke gevallen is het vooral; als je niet horen wil, moet je maar voelen. Daar moet ze dan uiteindelijk zelf achter komen, denk ik? Als ze niet wilt luisteren. Natuurlijk zijn haar dingen, in haar perspectief, heel anders dan die van een ander mens, maar ik denk dat wat vertrouwen in jou wel zou mogen - vooral met het hele verhaal, wat je onmogelijk kan verzinnen.
Tegenwoordig doet en zegt men van alles, en dan nogmaals; ik ken haar niet, maar het zou zo kunnen. Hoe gaat 't nu verder?

Ik heb afgelopen weekend haar een beetje vermeden. Niet dat ik haar genegeerd heb ofzo, maar ik had even geen zin meer in al dat gedoe met haar vriendje en dat is iets dat steeds weer terugkomt als we afspreken. Dus ben ik dit weekend met andere mensen weggeweest. Is voor haar misschien ook beter, want haar vriendje haat het als ze weg gaat met mij.
Ik denk niet dat ze ooit iemand volledig vertrouwt, ook al zegt ze dat wel. Of ze vertrouwt me wel, maar zoekt dan ook steeds excuses om redenen te vinden waardoor ze wel kan samen blijven met haar vriendje. Mij maakt het geen snars uit of ze nu samen zijn of niet, maar als ze zelf constant zegt dat ze er geen toekomst in ziet en al meerdere malen gezegd heeft dat ze geen gevoelens meer heeft, dan weet ik ook niet meer wat ze wil. Maar goed, zo lang hij mij maar met rust laat, kan ze doen wat ze wil.

---

Take me to wonderland

Assassin schreef:
Serieus, als hij dat echt denkt, waarom keert hij zich dan niet tegen zijn eigen vriendin van wie hij denkt dat ze vreemdgaat? Het is belachelijk om het sowieso op jou te gooien. En je vriendin mag best hoognodig een woordje met hem wisselen hierover.

this

---

"Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

Dysphoria schreef:
(...)
Ik heb afgelopen weekend haar een beetje vermeden. Niet dat ik haar genegeerd heb ofzo, maar ik had even geen zin meer in al dat gedoe met haar vriendje en dat is iets dat steeds weer terugkomt als we afspreken. Dus ben ik dit weekend met andere mensen weggeweest. Is voor haar misschien ook beter, want haar vriendje haat het als ze weg gaat met mij.
Ik denk niet dat ze ooit iemand volledig vertrouwt, ook al zegt ze dat wel. Of ze vertrouwt me wel, maar zoekt dan ook steeds excuses om redenen te vinden waardoor ze wel kan samen blijven met haar vriendje. Mij maakt het geen snars uit of ze nu samen zijn of niet, maar als ze zelf constant zegt dat ze er geen toekomst in ziet en al meerdere malen gezegd heeft dat ze geen gevoelens meer heeft, dan weet ik ook niet meer wat ze wil. Maar goed, zo lang hij mij maar met rust laat, kan ze doen wat ze wil.

Haar vriendje bepaalt niet met wie zij omgaat. Okay, goed - als de persoon een slechte invloed snap ik 't nog wel, maar jij lijkt me niet echt een slecht persoon (van wat ik hiervan lees en andere topics). Precies, op een gegeven moment ben je er ook gewoon klaar mee. Ik denk dat ze zoiets ook gewoon zelf moet ondervinden, want ze zegt wel dat ze geen gevoelens meer heeft, maar ondertussen heeft ze wel nog met de dude. Je kan moeilijk voor haar kiezen en zeggen wat ze moet doen.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.