De cyclus begint opnieuw en ik weet het niet meer - Liefde, Vriendschap & Familie

Van te voren alvast mijn excuses voor eventuele spellingsfouten of onduidelijkheden. Ik ben vrijdag ochtend voor school wakker geworden en heb sinds toen niet meer geslapen.

I'm so scared of being alone, yet I constantly push people away and never let anyone in.

Je moeder is hier gewoon slecht bezig, daar zal ik eerlijk over zijn. Ze stort zichzelf in de afgrond, zoals jij dat zegt, en ik zou zeggen dat ze mocht doen wat ze wil, maar ze heeft een kind! Ze moet accepteren dat ze zich niet gedragen alsof jij er niet bent of alsof jij alleen een vriendin bent. Het hele gebeuren met A klinkt voor mij als drama die ik sinds de middelbare school niet meer heb gehoord. En dan klinkt jij hier als de volwassene, en niet zij! Eerlijk gezegd baart zijn gedrag me ook zorgen. Als hij al bereid is je te slaan, dan zal hij dat vaker doen. Je moeder is gek dat ze zich steeds weer laat meelokken door deze man.

Aangezien het erop lijkt dat je moeder wel naar je advies luistert: wees duidelijk over deze A. Zijn gedrag is absoluut fout, en ze zal ver van hem weg moeten rennen, in plaats van naar hem toe te gaan! Raad haar ook aan een therapeut voor haarzelf te zoeken, want psycholoog spelen is niet de taak van haar kind! Misschien is het een goed idee als jullie daar samen heengaan, want een therapeut zou jou waarschijnlijk ook gelijk geven. Vooral omdat je zo'n volwassen indruk maakt (ik zag op je profiel dat je 15 bent, en dat verbaasde ik me over: uit dit verhaal schatte ik dat je sowieso 18 was, dus zo kom je echt over!).

Rest in Peace, Son of Gondor

Heb je hetzelfde als je tegen ons zegt, al tegen je moeder gezegd?

Your make-up is terrible

Ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt toen ik elf was - moeder stortte zich in een of andere vage relatie met een of andere klootzak die vreemdging met z'n ex, ik mocht haar problemen oplossen en een luisterend oor bieden als het weer eens uit was en als alles weer eens terug goed ging, mocht ik aanhoren hoe ik hun liefdesleven had verpest en dat het allemaal mijn schuld was omdat ik hem zogezegd niet mocht. Nou moet ik zeggen dat er eigenlijk gewoon echt niet veel is dat je kunt doen, buiten afstand houden van die man en goed voor jezelf zorgen. Je hebt je moeder al gewaarschuwd en als ze advies nodig heeft van iemand, dan moet ze dat maar bij een vriendin of weet ik veel wie gaan zoeken, maar niet bij haar dochter. Ze weet jouw kijk op de zaak en het is haar keuze om zich opnieuw in een ongezonde relatie te storten. Dat is natuurlijk absoluut niet leuk voor jou, maar je kunt er nu eenmaal niet veel meer aan veranderen en dat is jouw taak ook helemaal niet. Je mag me altijd een berichtje sturen als je een luisterend oor nodig hebt verder - en hou je haaks, hè. <3

[ bericht aangepast op 11 april 2015 - 16:23 ]

I would tell you my autumn joke but you probably wouldn't fall for it

BoromirOfGondor schreef:
Je moeder is hier gewoon slecht bezig, daar zal ik eerlijk over zijn. Ze stort zichzelf in de afgrond, zoals jij dat zegt, en ik zou zeggen dat ze mocht doen wat ze wil, maar ze heeft een kind! Ze moet accepteren dat ze zich niet gedragen alsof jij er niet bent of alsof jij alleen een vriendin bent. Het hele gebeuren met A klinkt voor mij als drama die ik sinds de middelbare school niet meer heb gehoord. En dan klinkt jij hier als de volwassene, en niet zij! Eerlijk gezegd baart zijn gedrag me ook zorgen. Als hij al bereid is je te slaan, dan zal hij dat vaker doen. Je moeder is gek dat ze zich steeds weer laat meelokken door deze man.

Aangezien het erop lijkt dat je moeder wel naar je advies luistert: wees duidelijk over deze A. Zijn gedrag is absoluut fout, en ze zal ver van hem weg moeten rennen, in plaats van naar hem toe te gaan! Raad haar ook aan een therapeut voor haarzelf te zoeken, want psycholoog spelen is niet de taak van haar kind! Misschien is het een goed idee als jullie daar samen heengaan, want een therapeut zou jou waarschijnlijk ook gelijk geven. Vooral omdat je zo'n volwassen indruk maakt (ik zag op je profiel dat je 15 bent, en dat verbaasde ik me over: uit dit verhaal schatte ik dat je sowieso 18 was, dus zo kom je echt over!).

I'm so scared of being alone, yet I constantly push people away and never let anyone in.

Assassin schreef:
Heb je hetzelfde als je tegen ons zegt, al tegen je moeder gezegd?

I'm so scared of being alone, yet I constantly push people away and never let anyone in.

Neighbourhood schreef:
Ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt toen ik elf was - moeder stortte zich in een of andere vage relatie met een of andere klootzak die vreemdging met z'n ex, ik mocht haar problemen oplossen en een luisterend oor bieden als het weer eens uit was en als alles weer eens terug goed ging, mocht ik aanhoren hoe ik hun liefdesleven had verpest en dat het allemaal mijn schuld was omdat ik hem zogezegd niet mocht. Nou moet ik zeggen dat er eigenlijk gewoon echt niet veel is dat je kunt doen, buiten afstand houden van die man en goed voor jezelf zorgen. Je hebt je moeder al gewaarschuwd en als ze advies nodig heeft van iemand, dan moet ze dat maar bij een vriendin of weet ik veel wie gaan zoeken, maar niet bij haar dochter. Ze weet jouw kijk op de zaak en het is haar keuze om zich opnieuw in een ongezonde relatie te storten. Dat is natuurlijk absoluut niet leuk voor jou, maar je kunt er nu eenmaal niet veel meer aan veranderen en dat is jouw taak ook helemaal niet. Je mag me altijd een berichtje sturen als je een luisterend oor nodig hebt verder - en hou je haaks, hè. <3

I'm so scared of being alone, yet I constantly push people away and never let anyone in.

Ik zal straks als ik klaar ben met schoonmaken een wat langer berichtje sturen, maar jeetje wat een gedoe zeg.
Ik heb eigenlijk in een vergelijkbare situatie gezeten, don't worry, ik zal je niet met de details vervelen ghehe. Als je wil praten mag je altijd een berichtje schrijven, ik luister graag en zal mijn best doen advies te geven.
Voor nu heel veel sterkte <3

In my life I had so many setbacks, but oh darling, recovery is so much better.

Aisslin schreef:
Ik zal straks als ik klaar ben met schoonmaken een wat langer berichtje sturen, maar jeetje wat een gedoe zeg.
Ik heb eigenlijk in een vergelijkbare situatie gezeten, don't worry, ik zal je niet met de details vervelen ghehe. Als je wil praten mag je altijd een berichtje schrijven, ik luister graag en zal mijn best doen advies te geven.
Voor nu heel veel sterkte <3

I'm so scared of being alone, yet I constantly push people away and never let anyone in.