Harry Potter and the order of the phoenix • Speeltopic 19 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 15 maart 2015 - 18:01 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

Het liefst wilde ik er eigenlijk niet meer over praten en mezelf van deze toren afgooien- of op z’n minst naar de slaapkamers gaan waar ik mezelf kan opsluiten. Maar die gedachtes verdwenen al gauw toen Camp zijn lippen tegen die van mij aandrukte- wat mij een beetje verwarde maar toch beantwoordde ik die terug.
‘Hoe kan je in Merlijns naam denken dat ik niet van je hou, George. Waarom kan jij jezelf niet zien, zoals ik je zie. Je bent geweldig; wat er ook gebeurd en er is geen enkele reden om niet van jou te houden.’
Ik schudde met mijn hoofd en keek hem weer aan. Merlin- hoe kan hij toch denken dat ik “geweldig” ben? Dat ben ik niet- ben ik nooit geweest ook. Maar alweer stal Campbell mijn gedachtes toen hij zijn lippen aan mijn bovenlip hechte. Ik weet niet wat het is, maar het lijkt alsof de ene helft van mijn lichaam hem van mij weg wilde duwen en weg wilde gaan rennen. Maar ik wil hem ook dicht tegen mij aan drukken, hem nooit meer loslaten.
‘En stop nou eens met over mij na te denken. Ik verhonger mezelf niet. Ik maak mezelf.. dun. Dan kan jij zonder jezelf te schamen zeggen; dat wij iets zijn; als jij dat wilt- oké.’
Hij begon me te kietelen waardoor ik impulsief achteruit schoof terwijl ik mijn lach inhield, tot hij ophield en een kus tegen mijn kaak drukte. Nog even keek ik hem verbaasd aan voordat ik gauw wegkeek, naar mijn handen die ik langs mijn eigen lichaam gegooid had.
‘Alles komt goed; George. Ik ga jou proberen te helpen. Wees niet zo hard tegen jezelf.’
‘dan moet jij niet zo hard tegen jezelf wezen.’ Zei ik dan en keek hem weer aan.
‘je hoeft jezelf niet dun te maken- Merlin. Je bent al dun, Camp. Fred- Fred zei het zelf.’
Al bij zijn naam keek ik gauw weg en beet zachtjes op mijn lip, alsof het verboden was zijn naam te zeggen.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Ralf Auron

Hij sloot zijn ogen en leunde achterover tegen de koele tegels aan voordat hij me op zijn schoot trok waardoor mijn hoofd impulsief tegen zijn borstkas aan viel- of ik drukte mijn hoofd teen zijn borstkas aan.
'Ik kan dat niet, behalve als je obliviate gebruikt. Hmm, eigenlijk is dat helemaal geen slecht idee. Dan kunnen we terug gaan naar de tijd waar we nog samen waren en kan ik andere keuzes maken.'
Ik beet zachtjes op mijn lip om de tranen tegen te kunnen houden. Hoe hard het ook is; ik wil niets vergeten. Ik kan niets vergeten. Puur omdat de drama zich ooit weer gaat herhalen, en ik wil niet nogmaals de pijn voelen die ik nu in mijn hart voel.
'Jij staat alijd op nummer een, Samen met George. Maar ik wil daar liever niet over praten,'
Ik zweeg maar en bleef maar op zijn schoot, met zijn haren diezachtjes in mijn nek kietelden.. ooit lagen we ook zo in bed- een aantal keren in mijn slaapzaal, waar Ron wel iedere keer schrok als hij wakker werd en ik mijn lach moeilijk in kon houden, en ook een aantal keren in zijn slaapzaal. Iedereen was toen nog blij. Ik had Fred dicht bij mij.. dat alles zo snel mis kan gaan..?
'ik zal niets vragen over George..' stelde ik hem zachtjes gerust.
'Fred.. Probeer dit alles te vergeten.. Dan doe ik dat ook. Alsjeblieft- als i-ik werkelijk jouw n-nummer e-een ben- vergeet dit alles. Alsjeblieft.'

Oke, twee stomme posstjes. Sorry daarvoor. Het heeft ook veels te lang geduurd. Eerlijk; als jullie ooit onbeduldig worden, mogen jullie Gorge en Ralf gewoon negeren en ergens anders heen gaan met je personage, want anders loopt het ooit nog dood door mij.

[ bericht aangepast op 28 feb 2015 - 23:38 ]

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

In plaats van dat er vordering kwam; sloeg George enkel zijn armen rond zijn eigen lichaam waar hij naar keek. Alsof hij duidelijk wilde maken dat hij hier niet van gediend was.
‘Dan moet jij niet zo hard tegen jezelf wezen. Je hoeft jezelf niet dun te maken- Merlin. Je bent al dun, Camp. Fred- Fred zei het zelf.’ Meteen schudden ik mijn hoofd waar ik mijn been van George afhaalde en wat weg schoof om hem ruimte te geven. Het was dan ook duidelijk dat hij me liever niet wilde. Starend keek ik maar naar mijn bovenbenen waar ik mijn hand als test omheen zetten. Natuurlijk omsloot mijn hand mijn bovenbeen niet. Wat Fred en George zeiden is niet waar; ik was dik- anders kon mijn hand wel om mijn bovenbeen. Even keek ik omhoog naar George om mijn hand weer weg te halen waar ik mijn mouwen extra naar beneden trok zodat hij niks zou zien.
Ook al had ik het verwacht; kwetste het me nog steeds dat hij mij niet zo hard nodig had als hij verdrietig was als ik hem. Altijd drukte ik mezelf maar tegen hem aan; terwijl hij me het liefst zo ver mogelijk van hem vandaan had. Zelfs als ik terug nadacht naar de andere momenten, moest ik toegeven dat sinds George er achter is dat ik niks waard ben; alleen hem gekust heb en geknuffeld. Hij stond er maar; als gebruiksvoorwerp. Waarschijnlijk omdat hij het zielig vond om mij buiten te sluiten; iets wat ik overduidelijk zou zijn als ik George niet had.
Ik walgde gewoon van mijzelf om het feit, dat George nu verdrietig is terwijl ik gewoon aan mezelf loop te denken. Maar als ik eerlijk moest zijn; was ik wel de laatste persoon die George blij kon krijgen; ik kon mijzelf nog niet eens blij krijgen. Het liefst was ik nu alleen zodat ik mezelf nog meer pijn kon doen dan dat ik al had; gewoon om niet meer te denken. Iets wat zelfs George nooit bij mij er uit gekregen had; en wat hem nooit zou lukken. Ik had het nodig en ik verdiende het. ik denk zelfs hiermee dat wat ik en George dan ook hadden- nu ook duidelijk gebroken was. Ook al is het onbesproken; waardoor ik maar met pijn en moeite nog iets weg schoof.
‘Je word koud, George. Het is beter als je naar de leerlingenkamer gaat.’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

Hij schoof wat van mij vandaan en ik wist dat ik weer verkeerd bezig was. Dat ik weer dom ben. Ik keek Campbell weer aan en schudde zachtjes met mijn hoofd.
‘Je word koud, George. Het is beter als je naar de leerlingenkamer gaat.’
Weer schudde ik met mijn hoofd en krabbelde overeind om vervolgens naar zijn hand te grijpen en hem ook overeind te trekken.
‘nee- sorry- ik heb het niet koud. Jij moet naar binnen; jij word nog ziek door mij.’
Ik staarde even naar onze handen voordat ik een glimlach tevoorschijn perste. Hij probeerde mij op te vrolijken, en ik probeer niet eens vrolijk te wezen. Denkt hij serieus dat ik een geweldige vriendje ben?
‘dankjewel Camp.. je probeert mij op te vrolijken en ik probeer niet eens vrolijk te kijken- sorry..’
Fred wist tenminste wat hij deed met Camp. Alles wat ik doe is zelfmedelijden hebben en niet eens aan Campbell denken- ik verander ook in een monster als ik verdrietig ben..

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

Uit het niets voelde ik Georges hand mijn hand omsluiten om me overeind te trekken. Meteen het moment dat ik haast mijn pols voelde breken. Merlin; het deed echt pijn en het werd er niet beter op toen ik ook op mijn been weer stond.
‘Nee- sorry- ik heb het niet koud. Jij moet naar binnen; jij word nog ziek door mij. Dankjewel Camp.. je probeert mij op te vrolijken en ik probeer niet eens vrolijk te kijken- sorry..’ even keek ik omhoog waar een glimlach op zijn gezicht zag. Anders dan gewoonlijk. De glimlach waarmee hij me laatste tijd aankeek; en dat was een dwangmatige. Zachtjes liet ik mijn hand uit die van hem glijden en hoewel ik het liefst op de grond bleef zitten; als een lui vaatdoek- bleef ik toch staan terwijl ik daar alleen maar duizelig van werd. Zachtjes pulkte ik maar aan de sjaal van Fred die hij over mijn arm heen had gerold. Het was maar beter ook; bij nader inzien zodat George niks zag. Net zoals dat het goed was dat hij helemaal niks van viktor wist. Dat hij helemaal niks wist behalve dat ik depressief en egoïstisch was. ‘..het komt goed, George. Tussen jou en Fred. Geef hem tijd en.. praat dan met hem. Het komt goed.’ Ik wist toch dat mijn woorden geen nut hadden terwijl ik maar aan Freds sjaal bleef pulken.
‘En je mag zo zijn; niet vrolijk. Ik ben dat per slot van rekening altijd.. daarom is dit beter zo.’ Zachtjes voelde ik mijn lip trillen waardoor ik maar een zwakke poging deed om mijn haar voor mijn gezicht te doen terwijl ik maar naar mijn knieën begon te kijken. Viktor en ieder ander persoon had gewonnen, ik gaf het op. Ik kon het niet meer en ik wilde het niet meer.
‘Na de kerst, ga ik weer terug naar Klammfels.’

[ bericht aangepast op 1 maart 2015 - 18:03 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Fred Weasley

'ik zal niets vragen over George..' Ik glimlach zwakjes en schud mijn hoofd. Ik verdien hem niet. 'Fred.. Probeer dit alles te vergeten.. Dan doe ik dat ook. Alsjeblieft- als i-ik werkelijk jouw n-nummer e-een ben- vergeet dit alles. Alsjeblieft.' Tranen stromen weer over mijn wangen en ik leg mijn hoofd op zijn schouder, waarna ik zijn geur ruik.
'Ik haat mezelf voor wat ik nu ga zeggen, geloof me,' zeg ik zacht terwijl mijn stem trilt. 'Maar ik kan het niet vergeten, want...' Ik krijg de woorden bijna niet uit mijn keel omdat ik weet dat ze Ralf pijn gaan doen, wat hij ook zegt. 'Want ik hou ook van Leo. Ik wil heel graag niet van hem houden, dat zou zoveel makkelijker maken. Maar hoewel ik veel en veel meer van jou hou, hou ik ook van hem en dat kan ik niet zomaar vergeten.'
Mijn hart gaat verschrikkelijk snel aangezien ik bang ben voor zijn reactie. Het was ook stom van me om het te zeggen, maar anders voel ik me veel te schuldig. Hoe kan ik ook liegen tegen zo een lief gezicht.

[ bericht aangepast op 1 maart 2015 - 19:37 ]

Spoiler alert: you will save yourself

George Weasley

Hij liet zijn hand uit die van mij glijden, en hoewel het iets simpels was, brak het mijn al gebroken hart nogmaals. Maar wat verdien ik ook anders? Ik heb hem ook veels te vaak gebroken.. net als Fred.
‘..het komt goed, George. Tussen jou en Fred. Geef hem tijd en.. praat dan met hem. Het komt goed. En je mag zo zijn; niet vrolijk. Ik ben dat per slot van rekening altijd.. daarom is dit beter zo. Na de kerst, ga ik weer terug naar Klammfels.’
Ik bleef hem maar aanstaren tot ik zijn woorden een aantal keren in mijn hoofd herhaalde waarna ik me afvroeg waarom ik hier nog sta en niet van het toren gesprongen ben. Merlin- al deze problemen. Weet je wat; ik heb Fred al verloren en als ik Campbell ook nog ga verliezen.. nee; dan is mijn leven echt voorbij.
‘je maakt een grap.’ Murmelde ik zachtjes en pakte met mijn beiden handen weer naar die van hem om hem vervolgens diep ik de ogen te kijken, alsof ik hieruit kon zien of hij loog of niet. Maar is was blind, zag niets anders dan mijn eigen wanhopige blik in zijn prachtige bruine ogen.
‘nee- nee, nee Campbell- je maakt een grap.. je meent dit niet; of wel? Alsjeblieft Campbell; je maakt een grap om mij te laten lachen; of niet?’
Ik deed een wanhopige poging te lachen wat dus mislukte voordat ik weer met mijn hoofd schudde en zijn handen losliet om mijn handen langs zijn wangen te leggen.
‘Campbell; zeg alsjeblieft de waarheid. Ik- ik.. hoe- hoezo ga je terug naar Klammfels?’

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

‘Je maakt een grap.’ Verbaasd keek ik op, waar ik Georges handen die van mij voelde omsluiten waar hij mij aan probeerde te kijken. Het zorgde er alleen maar voor, dat ik snel weer naar onder keek. Ik kon er nooit tegen als mensen naar me keken en al helemaal niet als George zoals nu naar mij keek.
‘Nee- nee, nee Campbell- je maakt een grap.. je meent dit niet; of wel? Alsjeblieft Campbell; je maakt een grap om mij te laten lachen; of niet?’ de meest afschuwelijke lach kwam uit zijn mond voort voordat ik zijn handen al langs mijn wangen voelde. Ik snap niet precies waarom hij deed alsof het zo erg was. Als ik hem was; dan had ik allang een gat in de lucht gesprongen om mezelf kwijt te raken.
‘Campbell; zeg alsjeblieft de waarheid. Ik- ik.. hoe- hoezo ga je terug naar Klammfels?’
Zenuwachtig staarde ik naar beneden terwijl er een koude windvlaag langs mijn rug streek. Het was dan ook enorm moeilijk om met mijn ogen naar beneden te kijken als hij mijn wangen vasthield; en ergens had ik het vermoeden dat hij dat wist. Net zoals, dat ik wist dat ik totaal niet ging zeggen dat ik van Viktor hield. Ik kon het niet en het was dan ook alles behalve waar. Waarom zou ik überhaupt van iemand anders houden zolang ik George nog had.
‘I-ik.. i-ik mis m-mijn v-vrienden..’ loog ik direct haastig; hoewel het een gigantische leugen was. Ik had geen vrienden en mijn enige vriend die was ik zojuist verloren. Waarschijnlijk vond Leo mij toch een eerste klas freak, en hij had daar nog gelijk in ook.
‘j-jij hebt meer tijd voor jou v-vrienden en voor F-fred; waar h-het goed mee komt.’ Begon ik te stotteren terwijl ik moeite moest doen om mijzelf niet tegen hem aan te drukken. Als een ijsklomp bleef ik dan ook voor hem stilstaan terwijl ik de hevige pijn in mijn been probeerde te negeren door meer op mijn linker te steunen.
‘H-het is n-niet erg. E-er zijn h-heel veel l-leuke, v-vrolijke, m-mooie, magere jongens e-en meisjes op s-school; d-dus je hebt zo e-een ander. I-ik bedoel jij k-kan iedereen k-krijgen. Iemand die j-je kan helpen en v-vrolijk maakt.. w-weet je wat- i-ik help je w-wel, als jij v-verteld w-wat g-goed genoeg is voor jou; o-of wat jij m-mooi vind.. d-dan zorg ik- dan zorg ik dat jij met ze a-alleen bent.. en d-dan vertel ik f-fred morgen de w-waarheid w-waarom je zo op h-hem reageerde en- en alles k-komt goed. Alles.’ Nerveus deed ik een stap naar achter zodat zijn handen van mijn wangen verdwenen waardoor ik weer naar onder kon staren en mijn trillende handen verborg door ze over elkaar heen te slaan. ‘H-het is beter zo. W-we zijn té v-verschillend.’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Nog geen Kealan post?

Spoiler alert: you will save yourself

RAB schreef:
Nog geen Kealan post?

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Ralf Auron

'Ik haat mezelf voor wat ik nu ga zeggen, geloof me, maar ik kan het niet vergeten, want... want ik hou ook van Leo. Ik wil heel graag niet van hem houden, dat zou zoveel makkelijker maken. Maar hoewel ik veel en veel meer van jou hou, hou ik ook van hem en dat kan ik niet zomaar vergeten.'
Verstijfd bleef ik stil zitten voordat ik zachtjes weer afstand nam en nutteloos tegen het koude muur aanleunde. Niet wetend wat ik moest zeggen, niet wetend wat ik moest doen- net als eerder.
'Je houd van Leo..' herhaalde ik zijn woorden waarna ik maar naar mijn handen begon te staren.
'n-natuurlijk.' met dat keek ik nu helemaal weg zodat Fred die ene stiekeme traan niet zag die uit mijn ooghoek glipte. Zo graag wilde ik mezelf uit deze kamertje gooien, maar ik ben bang dat Fred zichzelf iets aan gaat doen- en dan kan ik hem niet tegen houden. Ik bedoel, als ik hem verlaat.. Hij heeft tenminste nog Leo.
'sorry- i-ik wil w-weg, Fred. E-eh, zullen we naar h-het l-leerlingenkamer gaan?'

[ bericht aangepast op 2 maart 2015 - 16:06 ]

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

George Weasley

‘I-ik.. i-ik mis m-mijn v-vrienden.. j-jij hebt meer tijd voor jou v-vrienden en voor F-fred; waar h-het goed mee komt. H-het is n-niet erg. E-er zijn h-heel veel l-leuke, v-vrolijke, m-mooie, magere jongens e-en meisjes op s-school; d-dus je hebt zo e-een ander. I-ik bedoel jij k-kan iedereen k-krijgen. Iemand die j-je kan helpen en v-vrolijk maakt.. w-weet je wat- i-ik help je w-wel, als jij v-verteld w-wat g-goed genoeg is voor jou; o-of wat jij m-mooi vind.. d-dan zorg ik- dan zorg ik dat jij met ze a-alleen bent.. en d-dan vertel ik f-fred morgen de w-waarheid w-waarom je zo op h-hem reageerde en- en alles k-komt goed. Alles.’
Het was niet waar. Hij loog. Sowieso; dit was niet de waarheid. En ja.. dit denk ik puur omdat ik niet wil dat dit de waarheid is. Ik wil het niet geloven, en hoewel ik bijna altijd kon zien wanneer Campbell loog of niet.. deze keer zag ik niets. Misschien door het feit dat mijn hart het zat is om in mijn lichaam te blijven en nu aan mijn borstkas staat te rammen tot poging vrij te komen. En dat werd ook maar erger toen Campbell een stap naar achteren zette waardoor mijn handen van zijn wangen afgleden en nu doelloos langs mijn lichaam bungelden.
‘H-het is beter zo. W-we zijn té v-verschillend.’
Nog even keek ik weg voordat ik eigenwijs een stap naar hem toe zette waarna ik hem weer aankeek en zachtjes met mijn hoofd schudde.
‘tegenpolen trekken elkaar aan.’ Zei ik dan zachtjes.
‘..als jij nu weg gaat, jij zal mijn eerste en laatste liefde ooit wezen. Want ik had nooit echte liefde- als in relatie gevoeld tot ik jou kende. En dat heb ik tot nu toe voor niemand anders gevoeld dan alleen jou.’
Wederom drukte ik mijn handen in een vuist en boorde mijn nagels in mijn haast gescheurde handpalm om een aantal tranen tegen te kunnen houden, wat ook lukte waarna ik hem wat strakker aankeek.
‘Campbell. Kijk in mijn ogen en zeg dat je me verlaat- dat je het uit maakt en niet van mij houd. Of- of vertel me de echte reden.. als je het niet meende tenminste.. alsjeblieft.’ De laatste mompelde ik veels te zachtjes terwijl ik hem maar bleef aanstaren en de tranen maar weg zat te drukken alsof het iets giftigs was.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

Met moeite hield ik mijn adem in toen George een stap dichterbij deed en zijn hoofd schudden.
‘Tegenpolen trekken elkaar aan.. als jij nu weg gaat, jij zal mijn eerste en laatste liefde ooit wezen. Want ik had nooit echte liefde- als in relatie gevoeld tot ik jou kende. En dat heb ik tot nu toe voor niemand anders gevoeld dan alleen jou.’ Langzaam voelde ik mijn wangen toch wat rood worden; hoewel ik zelf nog steeds een ijsklomp was.
‘Campbell. Kijk in mijn ogen en zeg dat je me verlaat- dat je het uit maakt en niet van mij houd. Of- of vertel me de echte reden.. als je het niet meende tenminste.. alsjeblieft.’ Zachtjes schudden ik mijn hoofd. Merlin; ik wil hem echt niet kwijt; maar er was geen andere keuzen. Natuurlijk was er niemand voor mij dan hem. Zonder er werkelijk bij na te denken, gleden mijn handen naar die van hem, om ze te bevrijden uit zijn eigen druk wat hij uit oefende op zijn handpalmen. Zachtjes trok ik hem omlaag om mijn lippen tegen zijn bovenlip te drukken waarbij mijn duimen zachtjes over zijn tere plekken op zijn handpalm streelde, voordat ik met een hand stopte om die achter Georges nek te leggen waar ik hem dichter tegen me aanrukte zonder de kus te onderbreken. Hoe kon ik in merlijns naam zeggen dat ik niet van hem hield. Er is geen enkel zintuig in mijn lichaam dat niet naar hem verlangde. Ik wil niemand anders dan hem. Zachtjes liet ik zijn lippen weer vrij uit mijn greep om naar zijn shirt te grijpen waar ik me tegen aan trok. De pijn maakte me niet uit.
‘j-je bent s-stom o-om van mij t-te h-houden, G-george.’ stotterde ik zachtjes waar ik een zachte kus tegen zijn nek drukte. ‘I-ik h-haat je zelfs daarvoor.’ Murmelde ik waarbij mijn hoofd tegen zijn vertrouwde borst plantten. Ik snap niet waarom ik het continu verpest; maar ondanks al deze vlinders in mijn buik- wist ik dat ik ze moet breken. Ik moest het vertellen. Er was geen andere optie. Als ze mij geen pijn gingen doen, dan gingen ze dat bij George doen en dat was honderd keer zo erg.
Zachtjes werd mijn grip op zijn shirt sterker terwijl ik mijn hoofd nog dichter tegen hem aandrukte. Ik wilde hem niet kwijt. Langzaam sloot ik mijn ogen waar er een klein zuchtje mijn mond verliet.
‘G-george.. t-toen jij- t-toen i-ik d-dacht dat jij d-dood was.. t-toen.. i-ik.. V-viktor en i-ik.. w-we hebben g-gekust…’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Ik heb eindelijk mijn nieuwe telefoon, hoezee.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
Ik heb eindelijk mijn nieuwe telefoon, hoezee.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya