Harry Potter and the order of the phoenix • Speeltopic 19 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 15 maart 2015 - 18:01 ]

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Campbell Saunders

Verstijfd bleef ik tegen hem aan staan terwijl ik zijn armen abrupt van mij af voelde glijden.
‘Oh.. je maakt een grapje..’ hoorde ik hem dan ook murmelen. Enorm zachtjes voordat hij walgend mij los liet; waardoor ik bijna mijn evenwicht verloor. Toch zei ik niks terwijl ik nerveus naar de grond staarde. Merlin; nu zegt Viktor het niet maar ik; en nu was ik mijn enige vriend verloren.
‘Je hield dit al die tijd geheim?’ uit mijn ooghoeken kon ik nog net zien hoe hij naar mijn vrouwelijke delen keek; die natuurlijk niet zichtbaar waren doordat ik hormonen geslikt had. Gelukkig kreeg ik daardoor ook geen maandelijkse verassingen.
Nerveus haalde ik een hand door mijn haar, waar mijn haar akelig tegen mijn open wond rond mijn pols prikte.
‘..Kijk maar goed hoor, zo’n grote mislukkeling als míj ga je nooit meer in je leven tegenkomen.’ Ik kon het niet laten om kil naar de jongen tegenover me te staren terwijl ik de woedde weg probeerde te laten varen die in hevige tempo omhoog leek te komen.
‘Ik ben het zat. Ik ben jou zat; ik ben iedereen zat. Als ik zeg dat je weg moet gaan; dan moet je gewoon weg gaan. Wat denk je hier in Merlijns naam mee te bereiken; leedvermaak? Jezelf beter te voelen, nou? Waarschijnlijk vraag je, je toch af waarom George; de populaire jongen van de school op zo’n walgelijk persoon als mij valt. Misschien heb ik hem wel een liefdesdrankje gegeven. Daar ooit is over nagedacht; dat ik George van iedereen wil afpakken zodat hij net zo ellendig als mij word; net zo’n monster omdat hij anders niet van mij kan houden. Het is niet alsof iemand meer van mij kan walgen dan ik al van mijzelf doe, want uiteindelijk- wie ben ik nou in vredesnaam.’
Alweer begon mijn lip te trillen terwijl ik me snel omdraaide. Het deed echt ontzettend pijn om op mijn been te lopen; het was zelfs onmogelijk en toch liep ik té traag naar mijn zin naar de opening van de deur waar ik door liep. Ik had alles verpest; zoals gewoonlijk en deze keer; deze keer was er geen weg terug. Als Leo zostraks naar George zou gaan.. George zou boos zijn omdat ik zo tekeer tegen Leo was gegaan. Als ik zou doen wat Viktor wilde; dan zou ik nog alleen maar meer pijn krijgen dan dat ik had; en deze keer wist ik zeker dat hij van de informatie die hij opgedaan had; gebruik van zou maken. Mijn moeder was vast boos. Ze moest het hem verteld hebben; niemand anders wist het dan zij, Nathaniel en George. Daarnaast had ik geen flauw idee hoe George zou reageren als Leo zou zeggen dat ik een meisje was. misschien vond hij het nog acceptabel is niemand het wist naast ons; en als leo het zou weten.. dan was hij vast bang dat meer mensen het zouden gaan weten waardoor zijn reputatie vernield gaat worden.
Hard hijgend hield ik me vast aan de deurpost terwijl ik mezelf het liefst op de grond wilde gooien. Iets wat ik altijd deed als het moeilijk werd; wegrennen of opgeven. Het was makkelijker dan vechten omdat ik wist dat het toch nooit goed ging komen. Ik was gewoon een monster; en dat werd iedere keer bevestigd. Nu ook door Leo. De enige die me leek te mogen.
Zonder verder na te denken strompelde ik naar de astronomietoren. Het was koud; net zoals ik daar iedere keer tijdens de les bibberend zat. Toen had ik George om nog tegen aan te kruipen. Ik had nooit gevraagd of hij dat goed vond; zo openbaar. Nooit had ik aan zíjn gevoelens gedacht en nu stond ik hier. Op de astronomietoren. Het voelde raar. Altijd had ik hierover gedacht en zelfs gepoogd; maar voor het eerst- voor het eerst leek het definitief. Het was zo hoog; niks kon nu fout gaan. Trillend gleed mijn hand mijn zak in waar ik in tastte naar mijn mesje. Het enige wat ik nog wilde doen terwijl mijn vingers langzaam mijn mesje uit mijn zak haalde waarbij ik de woorden op mijn hand nog zag glimmen in de maanlicht. Nog steeds stonden professor Ombers woorden op mijn hand gegrift. Eigenlijk had ze me iets anders op moeten laten schrijven. Met dat klapte ik het zakmesje open waar ik de woorden die me al jaren teisterde op mijn arm graveerde.
‘Because I’m not good enough.’

Uch Cam en ik zijn sad, dus sorreh D’;

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Fred en Ralf zijn bij de astronomietoren dus Fred gaat de dag redden.

Spoiler alert: you will save yourself

Fred Weasley

Ik kijk naar Ralf en zie dan opeens Campbell langs strompelen. 'Ik ben zo terug,' mompel ik tegen Ralf en ik loop achter hem aan. Net voordat ik de deur uit loop draai ik me om en kijk ik hem nog even aan. 'Ik wil alleen kijken of hij stomme dingen gaat doen,' leg ik uit, waarna ik de trappen op ren, achter Campbell aan.
      Als ik boven aan kom zie ik Campbell nog net iets met een zakmes op zijn arm schrijven. Ik ren naar hem toen en pak het zakmes af. 'Godverdomme Campbell, wat denk jij wel niet te doen?!' vraag ik in paniek. Ik klap het zakmes dicht en stop het in mijn zak.
      Dan pak ik zijn arm vast en kijk naar de woorden die daar staan: Because I'm not good enough. Meteen vormt zich een brok in mijn keel. Hoe kan hij dit van zichzelf denken als er zo ontzettend veel jongens zijn die hem als grote voorbeeld zien.
      'Niet goed genoeg? Voor wie zou je niet goed genoeg zijn, Campbell? George houdt van je met heel zijn hart. Je hebt niet gezien hoe ontzettend verdrietig hij was toen jij er niet was. Nog nooit heeft hij zoveel van iemand gehouden en het lijkt me heel onwaarschijnlijk dat hij dat ooit weer zal doen.' Ik schud mijn hoofd en kijk weg omdat het pijn doet om over George te praten.
      'Leo vindt je geweldig. Hij heeft nog nooit een slecht woord over je gesproken. En vorig jaar ben ik misschien boos op je geworden, maar dat kwam omdat Aleksander controle over me had. Geloof me Campbell; niemand vindt dat je niet goed genoeg bent.' Ik pak mijn sjaal uit mijn tas en bindt die om Campbells arm heen.
      'Een paar minuten geleden stond ik hier en ik wil nog steeds weg hier. Niemand geeft meer om me en iedereen waarom ik geef haat me, maar het moet ooit beter worden.' Ik kijk even weg omdat ik voel hoe mijn wangen rood kleuren. 'Niet dat je een verkeerde indruk krijgt; ik hou van Ralf en niet van jou en ik zeg dit omdat het de waarheid is die jij niet ziet. Maar je bent helemaal niet lelijk of dik. Je verhongert jezelf omdat je denkt dat mensen dan meer van je gaan houden, maar dat is allemaal maar een illusie. Zelfs al was je dik was geweest - wat je dus echt niet bent - zou George evenveel van je houden. Ik weet dat je waarschijnlijk geen van deze woorden gelooft, maar ze zijn waar. En geloof me; mijn geluk is al verpest dus vanaf nu zal ik er alles aan doen om jou gelukkig te maken.'

Spoiler alert: you will save yourself

George Weasley

Zuchtend zat ik maar- nog steeds op het eenzame stoeltje achterin het zaal, starend naar de twee volle kopjes Chocolademelk. Ik had niet verwacht dat Campbell weg zou gaan en mij achter zou laten. Beter nog; ik geloofde dat niet dus ging er van uit dat hij naar het wc was gegaan waardoor ik hier maar zat en langzamerhand aan het zin van leven begon te denken, tot twee personen de kamer in kwamen stormen. En het was geen Campbell, maar Leo met Ralf op zijn hielen. Ik weet niet hoe ze mij hebben gevonden, waarschijnlijk heeft Camp het verteld, maar ik wilde op dit momemt niet echt iemand zien dan alleen Camp. Ze kwamen met vreemde verhalen; Ralf snikte over Fred die zelfmoord wilde plegen en hij hem net kon tegenhouden, en dat hij nu Campbell aan het troosten is, waar ik me plotseling misselijk begon te voelen en maar de heft van de verhaal van Leo verstond, die iets zei over Campbell die opgehangen in een kamer stond en beweerde dat hij mij niet meer van mij hield. En het had niet echt lang meer nodig om mij uit het kamer te krijgen, want ik negeerde de rest van hun verhalen en rende richting de astronomietoren toe. En ja; daar zag ik Fred inderdaad bij Campbell staan. Ik fronste mijn voorhoofd voordat ik achter een muurtje sprong waar ik op net vloer plaats nam. Merlin; zeg me niet dat mijn voorgevoel gelijk heeft. Ik bedoel; Campbell houd niet van mij.. Zo beweerd tenminste- Fred wilde zelfmoord plegen maar nu zit hij Campbell te troosten en hij heeft net nog Ralf verloren. Wat kan het anders zijn? Fred houd van Campbell, en ook andersom!

Maakt niets uit; jullie mogen nu wel roepen over wat voor een sukkel en idioot George is.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

George hoe kun je dat nou denken :'( en Fred.. Camp zoekt niet iemand die hem helpt. Hij zoekt meer iemand die ziet wat hij ziet :'(

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Campbell Saunders

‘Godverdomme Campbell, wat denk jij wel niet te doen?! Geschrokken keek ik op waar ik de mes automatisch dieper in mijn huid drukte voordat George- nee Fred het afpakte en dicht klapte om het in zijn zak te stoppen. Direct greep hij naar mijn arm om naar mijn eigen bloederige geschreven woorden te staren. Het was de bedoeling dat ze dit pas zagen wanneer ik dood was. Niet dat iemand het waarschijnlijk erg vond. Ik was maar Campbell. Ik was geen George of Fred.
'Niet goed genoeg? Voor wie zou je niet goed genoeg zijn, Campbell? George houdt van je met heel zijn hart. Je hebt niet gezien hoe ontzettend verdrietig hij was toen jij er niet was. Nog nooit heeft hij zoveel van iemand gehouden en het lijkt me heel onwaarschijnlijk dat hij dat ooit weer zal doen. Leo vindt je geweldig. Hij heeft nog nooit een slecht woord over je gesproken. En vorig jaar ben ik misschien boos op je geworden, maar dat kwam omdat Aleksander controle over me had. Geloof me Campbell; niemand vindt dat je niet goed genoeg bent.'
Zwijgend keek ik toe hoe hij zijn sjaal om mijn arm bond. Hij kon zeggen wat hij wilde; maar ik weet nog hoe vrolijk George de coupé binnen kwam gelopen voordat hij mij zag. Net zoals dat Fred gelukkig leek. Zonder mij in hun leven. Ik was de stoorzender. Door mij hadden ze ruzie met elkaar.

'Een paar minuten geleden stond ik hier en ik wil nog steeds weg hier. Niemand geeft meer om me en iedereen waarom ik geef haat me, maar het moet ooit beter worden. Niet dat je een verkeerde indruk krijgt; ik hou van Ralf en niet van jou en ik zeg dit omdat het de waarheid is die jij niet ziet. Maar je bent helemaal niet lelijk of dik. Je verhongert jezelf omdat je denkt dat mensen dan meer van je gaan houden, maar dat is allemaal maar een illusie. Zelfs al was je dik was geweest - wat je dus echt niet bent - zou George evenveel van je houden. Ik weet dat je waarschijnlijk geen van deze woorden gelooft, maar ze zijn waar. En geloof me; mijn geluk is al verpest dus vanaf nu zal ik er alles aan doen om jou gelukkig te maken.' Zachtjes schudden ik mijn hoofd terwijl ik weer de afgrond in staarden. Eigenlijk was dit een mooie dood. Gewoon naar beneden vallen waar je lichaam zo’n harde klap krijgt dat je kapot gaat. Met een beetje geluk was mijn lichaam daardoor on-identificeer baar.
‘G-george houd van je. Hij.. hij meende die w-woorden niet. Ik kan hem niet troosten. Híj heeft je nodig Fred, en Ralf ook. Ik.. ik red me hier wel. Alleen.’

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Philip schreef:
George hoe kun je dat nou denken :'( en Fred.. Camp zoekt niet iemand die hem helpt. Hij zoekt meer iemand die ziet wat hij ziet :'(

Spoiler alert: you will save yourself

Fred Weasley

‘G-george houd van je. Hij.. hij meende die w-woorden niet. Ik kan hem niet troosten. Híj heeft je nodig Fred, en Ralf ook. Ik.. ik red me hier wel. Alleen.’ Ik kijk weg en dan beginnen de tranen weer te stromen. Hij zorgt ervoor dat ik me totaal machteloos voel. Wat ik ook doe, hij gelooft me toch niet.
      'A-als ik nu George was dan zou ik je vasthouden en nooit meer loslaten. Je duizend keer vertellen dat je prachtig bent en vertellen dat ik alles voor je zou doen. Het is de waarheid.' Ik staar naar de lucht en schud dan alweer mijn hoofd.
      'Zometeen doe je vast weer alsof ik niks gezegd heb en ga je naar een ander onderwerp, alsof jouw leven helemaal niks uitmaakt. Want ik ga je iets vertellen wat jij vreselijk vindt en eerlijk gezegd? Ik ook. Want het maakt wel iets uit. Je hebt geen idee hoeveel mensen kapot gaan als jij weg bent, Campbell. En godverdomme, als jij springt...' Ik kijk hem recht aan en probeer de juiste woorden te vinden. 'Spring ik je meteen achterna. En geloof me, ik wil dat echt graag. Maar ik deed het niet omdat iemand zei dat hij wel om me gaf.'
      Ík kijk weer weg. 'En waag het niet om over mij te beginnen.'

Spoiler alert: you will save yourself

Ik heet weer RAB, dus schrik niet.

Spoiler alert: you will save yourself

-

[ bericht aangepast op 25 feb 2015 - 20:02 ]

Spoiler alert: you will save yourself

OMG RAB D'; ik wacht nog opdat je weer eruditie gaat heten :'D zo noem ik je nog steeds in m'n hoofd automatisch

Moet ik nu reageren of Bae?

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Philip schreef:
OMG RAB D'; ik wacht nog opdat je weer eruditie gaat heten :'D zo noem ik je nog steeds in m'n hoofd automatisch

Moet ik nu reageren of Bae?

[ bericht aangepast op 25 feb 2015 - 20:38 ]

Spoiler alert: you will save yourself

RAB schreef:
(...)
Jij moet reageren.

Echt waar? Ik noemde je eerst altijd Leora in mijn hoofd maar ik heb me aangeleerd om je Naomi te noemen. En waarschijnlijk ga ik terug naar Eruditie als Insurgent in de bios komt. Maar misschien ga ik eerst weer terug naar Derek_Hale of OutlawQueen ^^

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Philip schreef:
(...)

haha :'D Ja ik noem je ook wel Linde;; en Sphinx noem ik Bae omdat ze bang is dat ik 'r met haar naam ga pesten... :'P mijn zus heet inçi en ik pest haar er toch ook niet mee x'D maar ach; doe maar weer Eruditie. En je PF van daar voor was mooier

Spoiler alert: you will save yourself

When I taste Tequila, Baby, I still see ya