Mila stelt zichzelf altijd op achtergrond. Ze zegt altijd overal ‘ja’ op, doet alles voor anderen en daardoor wordt er altijd van haar geprofiteerd. Op een dag besluit haar beste vriendin Lisa dat het niet langer zo door kan gaan en dat ze moet leren ‘nee’ te zeggen. In diezelfde periode leert Mila Bram kennen, voor wie ze als een blok valt, en Lisa moedigt haar aan om gewoon voor Bram te gaan - zelfs al is het de ex van een vriendin van hun. Het probleem is echter dat Lisa Bram ook leert kennen en langzaam gevoelens voor hem krijgt die ze nog nooit voor iemand anders heeft gehad…
Ohja. De samenvatting van een triest, cliché verhaaltje dat ik nooit ga schrijven. :'D
If you want the rainbow, you gotta put up with the rain