• Heehee,
    Al een paar maanden ben ik me aan het bedenken wat ik moet doen en aangezien ik het nog steeds niet weet, ga ik hier op Quizlet eens vragen voor meningen en tips;)

    In mei vorig jaar heb ik de vriendschap verbroken met een vriendin die ik al van de middelbare school ken, ik noem haar even Sanne. Op de middelbare school was ik met haar en nog twee vriendinnen bevriend, hun noem ik voor het gemak even Kim en Annika. Aan het einde van de middelbare school kreeg Kim een vriend, en liet Sanne, Annika en mij wat links liggen. Op een gegeven moment had Kim de vriendschap met ons verbroken, alhoewel Sanne af en toe nog contact met Kim zocht en toch wat met haar afsprak. Daarna ging de vriendschap/contact tussen hun ook over.

    Een paar maanden geleden kwam ik via facebook weer in contact met Kim. Gezellig gekletst, dus we spraken af om in real live ook nog eens bij te kletsen, wantja, we hadden alweer zo'n vijf jaar geen contact meer met elkaar. Toen we dus afspraken, vertelde Kim me dat in de tijd dat ze nog contact met Sanne had, Sanne haar een vreemd verhaal vertelde. Ofja vreemd, het klonk haar nogal raar in de oren. Zo'n twee jaar voordat Kim en Sanne het contact verbraken en wij met zn alle nog op de middelbare school zaten, was er iets voorgevallen waardoor Kim kwaad was op Sanne, Annika en mij. Sanne heeft toen der tijd tegen Kim gezegd, dat Annika en ik nog steeds kwaad op Kim waren vanwege dat voorval. Met andere woorden, ik was dus twee jaar erna nog kwaad om iets. Wat helemaal niet zo was! En daar kom ik nu, zo'n vijf jaar later, achter.

    Kim en ik hebben daar verder over gesproken, want we hadden op de middelbare school echt een ontzettend goede band met elkaar en eigenlijk konden we het nu ook goed met elkaar vinden, ook al hadden we pas een paar keer op facebook weer met elkaar gepraat en zagen we ons nu pas voor de eerste keer pas weer in real live. We waren geschokt en kwaad dat Sanne dit destijds gedaan had, ze heeft tegen Kim gelogen over mij, en ik wist er niks van. Erger nog, ik had naderhand geen contact meer met haar gezocht, omdat Kim haar vriend had en ons destijds wat afscheepte, en Kim zocht geen contact met mij, omdat ze dacht dat ik kwaad op haar was. Wanneer Sanne hier niet in heeft liggen stoken, hadden we vast en zeker eerder contact met elkaar opgenomen en was onze vriendschap sneller weer tot stand gekomen.

    Hier zit ik nog steeds mee in mijn maag, omdat ik het Sanne verwijt dat de vriendschap tussen Kim en mij langer is uitgebleven dan dat eigenlijk nodig is geweest. Daarnaast is er daarna tussen Sanne en mij nog vanalles gebeurd (want ik ben langer bevriend geweest met Sanne, dan met Kim, want zoals ik zei heb ik de vriendschap met Sanne pas vorig jaar verbroken) en ik heb in die tijd vaak mijn mond niet open gedaan naar Sanne. Soms omdat ik het niet durfde, soms omdat ik 'dingen niet wist', jullie weten vast wel hoe dat roddelgedoe gaat.

    Al met al zou ik Sanne eigenlijk willen zeggen dat ik er nu achter ben gekomen dat ze destijds over mij gelogen heeft en dat ik dat niet netjes vind. Ook wil ik haar zeggen dat onlangs haar leugen, Kim en ik weer bevriend zijn (dus waarom ze die leugen ook verteld heeft, het heeft uiteindelijk niks uitgemaakt, want Kim en ik zijn weer vrienden) en ik zou haar het willen zeggen, gewoonweg omdat ik dan nu eens niét mijn mond houd en voor me houd wat ik op mijn hart heb liggen.

    Dat is wat mijn hart, mijn gevoel zegt. Mijn verstand zegt echter dat ik niks moet zeggen. Het was een drama om mijn vriendschap met Sanne te beindigen en heb sinds mei vorig jaar geen contact meer met haar. En dan zou ik haar nu (waarschijnlijk via social media) een bericht sturen en haar dit even zeggen. Wat heeft het voor nut? Ga ik daardoor geen discussie uitlokken?

    Dusja.. Eigenlijk zijn mijn gevoel en verstand al een tijd met elkaar in discussie of ik Sanne nu wel of niet iets moet zeggen :') Dus aan jullie de vraag, wat zouden jullie doen als jullie in mijn schoenen stonden? Hebben jullie tips? Mening hierover? Soortgelijke situaties waar jullie op een bepaalde manier in gehandeld hebben? Tell me(:

    Bedankt voor het lezen!


    Inspiration can hit you any time

    Ik denk dat je bij jezelf moet nagaan of het het waard is om contact te zoeken met Sanne. Ik heb in zo'n zelfde situatie gezeten (nog steeds wel), en uiteindelijk heb ik de keuze gemaakt om geen actie te ondernemen, omdat ik de situatie die ik wilde eigenlijk al had bereikt (geen contact meer met dat meisje). Als ik zou zeggen wat ik werkelijk van haar vond zou dat vast heel erg opluchten, maar ik wilde niet het risico lopen dat ik weer met allemaal problemen opgescheept zat. Nog steeds zou ik haar heel erg graag de waarheid zeggen (of slaan), maar ik ben blij met hoe het nu is.


    "She was fury, she was wrath, she was vengeance."

    Ik denk wel dat er een discussie zal komen. Is dat het waard? Zo ja, dan zou ik het tegen Sanne gaan zeggen en anders gewoon zwijgen en het laten rusten. Natuurlijk is het niet leuk, maar je moet geen oude koeien uit de sloot halen.


    Wie durft te verdwalen, zal nieuwe wegen vinden!

    Ik zou het niet doen. Zelf heb ik zoiets ook eens gehad, maar dan omgekeerd.
    Ik en een vriendin hadden met elkaar gebroken en toen, na een jaar of 3, wou ze plots allemaal van die details gaan horen over waarom onze vriendschap voorbij is en zo. Zelf dacht ik eerst vriendelijk te antwoorden en t haar gewoon uit te leggen, maar na een tijd werd het duidelijk dat ze enkel de schuld in mijn schoenen wou schuiven.
    Nu heb ik dus gevoeld hoe ontzettend irritant het is, als je ergens overheen bent en dan plots er weer mee wordt geconfronteerd. Natuurlijk zat zij wel verkeerd, maar daarmee geconfronteerd worden is pijnlijk en niet bepaald aangenaam.. Voor beide partijen eigenlijk niet.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Niet doen. Het is soms verleidelijk om met het vingertje te wijzen, maar het helpt uiteindelijk helemaal niets.


    "Well, well. Look who we've got here!"

    Ik zit in tzelfde schuitje. Alleen wel in andere omstandigheden.

    Maar ik zou je verstand volgen. Een ruzie is namelijk nooit leuk en als je toch al heel lang geen contact meer met haar hebt zou ik geen oude koeien uit de sloot gaan halen. Probeer het van je af te zetten en ga verder met je hernieuwde vriendschap met die Kim, dat is mijn advies. (:


    • It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

    Ik snap waarom je tegen haar wil zeggen dat je het weet. Maar ik denk niet dat het heel handig is. Zeker niet als het pijnlijk was om de vriendschap met haar te verbreken. Waarom zou je haar dan daarna nog willen zeggen dat ze iets fout heeft gedaan in het verleden, terwijl jullie toch al niet meer met elkaar omgaan? Het voelt voor jou misschien als gerechtigheid, maar ik zou het laten rusten. Je schiet er niet veel mee op, en de kans op extra drama is alleen maar groter. Dus dat is mijn advies. Ik hoop dat het je helpt! :')


    “I like nonsense, it wakes up the brain cells. Fantasy is a necessary ingredient in living.” Dr. Seuss

    Ik zou het niet doen. Ik begrijp het gevoel dat je het haar heel graag wil vertellen, maar het zou best kunnen dat je er meer gedoe van krijgt dan dat je er een opgelucht gevoel aan overhoudt. Ik denk dat het contact weer oprakelen meer dingen met zich meebrengt. Het zal namelijk niet alleen even bij het zeggen blijven (denk ik), want dat zal zij ook niet zo accepteren.


    It's never gonna happen, Guys.

    Ik persoonlijk, zou dat niet zeggen. Je kunt er niets productiefs meer mee bereiken, en jezelf alleen nog dieper in die emotionele vloed van piekeren en negativiteit werken voor een tijdje.
    Maar als je van jezelf écht merkt, dat je behoefte hebt daarover te praten, doe dat dan. Ik zou alleen niet beginnen met haar op de één of andere manier aan te vallen of verwijten: niet beginnen stoken van: ik weet het, en het was niet netjes, maar paha - we zijn toch weer vrienden!
    Ik denk niet dat het op zich verkeerd is, om het haar te zeggen, maar dan zou ik zeker rustig blijven. Gewoon assertief: respect voor jezelf, respect voor haar en volwassen blijven. Zoiets van (ik weet niet, zuig het maar uit mijn duim). "Sanne, dit ligt al een tijdje op mijn lever, en ik voel me er al even echt niet lekker bij. Ik heb gehoord wat je gezegd hebt tegen Kim over mij. Dit heeft mij wel pijn gedaan, ik vond het niet echt netjes van je en ik vraag me af waarom dit is gebeurd.
    Je mag altijd aangeven, als iemand jou slecht doet voelen over iets. Maar doe het wel op de juiste manier, en blijf er rustig bij. Geen verwijten, geen wapperende vingers, geen ruzies. Maar probeer er wel over te praten, als je er echt niet gewoon over kunt.

    [ bericht aangepast op 8 feb 2015 - 19:09 ]


    Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

    Barnabas schreef:
    Niet doen. Het is soms verleidelijk om met het vingertje te wijzen, maar het helpt uiteindelijk helemaal niets.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Ik zou het wel doen, maar dat is omdat ik nogal rechtuit ben en zoiets nooit verborgen zou kunnen houden. Als het ècht op je maag ligt, zeg het dan zeker maar als je het niet ziet zitten om een nieuwe discussie te starten... is het misschien niet zo'n goed plan.


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    Doen wat goed voelt voor jou! Dit klinkt niet als een kwestie van: gevoel of verstand. Dit klinkt als gevoel! Weeg het af en kies voor waar jij je het beste bij voelt.

    Wanneer je er voor kiest het wel te doen, dan kun je na gaan denken over de manier waarop je het gaat brengen. Het hoeft niet meteen schade aan te richten. Je kunt er ook gewoon naar vragen. Spreek uit wat je er van vindt, wat je er bij voelt. Dat hoeft helemaal niet verkeerd te zijn.


    Whatever you do in life will be insignificant, but it's very important that you do it because nobody else will.

    Dankjulliewel voor jullie reacties(:

    Sommige zijn wat uiteenlopend, met allemaal goede argumenten, maarja, uiteindelijk moet ik toch zelf de keuze maken :') Niet dat ik daar nu al uit ben - en mij kennende kan ik daar nog wel even over doen haha - maar het zijn zeker wel nuttige tips om, of ik het nou wel of niet zeg, in mijn achterhoofd te houden. So, thanks to all of you(:


    Inspiration can hit you any time