• Op een zonnige dag in New York City komen vijf vriendinnen bij elkaar. Een van hen heeft een oud boek met spreuken gevonden op zolder. Door verveling besluiten de vijf vriendinnen een van de spreuken uit te proberen. Een spreuk die er voor zorgt dat hun diepste verlangen worden waar gemaakt. Het duurt niet lang voor ze alles bij elkaar aan het zoeken zijn. Twee gaan op zoek naar vreemde kruiden en de drie overgebleven zoeken een schaal, kaarsen en wierook bij elkaar. Ook graven ze de kat die al 10 jaar bij de buren in de tuin ligt op. Twee uur later hebben ze alles bij elkaar. De vijf vriendinnen sluiten de gordijnen zetten de kaarsen in een kring en doen ze een voor een aan. Dan komt eindelijk het moment dat ze gaan beginnen. De oudste van het stel zet de schaal in hun midden. De anderen doen de kruiden en de botten in de schaal. Alle vijf te gelijk lezen de vreemde tekst op.

    "Diabolus diabolum
    Implete spes mea.
    Tuus sum, et in perpetuum."


    Om de spreuk helemaal af te maken geven ze alle vijf een druppel bloed in de schaal. Een half uur gaat voorbij maar er gebeurt helemaal niks. Ondanks dat ze niet geloofde dat het ook maar werkte zijn ze toch blij dat dit inderdaad het geval was. Langzaam staan ze allemaal op en blazen de kaarsen uit. Maar dan gebeurt er toch iets. Een voor een raken ze in trans en verschijnt er een in mantel verscholen persoon voor hen. Die ze alleen maar aan kijkt zonder iets te zeggen. Dit alles bij elkaar duurde echter maar een paar seconden. Niemand durft er iets over te zeggen en doen als of er niks is gebeurt. De volgende dag worden ze wakker en is inderdaad hun wens in vervulling gegaan.

    Een half jaar later zijn ze alle vijf nog steeds gelukkig. Waar ze echter niet aan hebben gedacht zijn de kleine letters die onder aan de bladzijden stond. In hun slaap werden ze alle vijf meegenomen door mannen in mantels. Dit zijn dienaren van Satan. De man die hun wensen in vervulling heeft laten gaan. Nu is het hun beurt om te betalen voor die wensen. Alle vijf de vriendinnen worden de persoonlijke slaaf van satan en zijn vier zonen. Echter is dit niet een rol die ze voor altijd zullen vervullen. Ze worden namelijk opgeleid om als vrouw te dienen voor hen. Zodra ze hun ogen openen zullen ze dan spijt krijgen van wat ze gedaan hebben? Of zullen ze het accepteren en het er het beste van maken? Aan jou de keuze.

    Demones
    Demons:
    Hoewel dat de duivel en zijn zoons er normaal uit zien, betekend dit niet dat ze dit ook echt zijn. Ze bezitten alle vier langere hoektanden. Wat ze hier mee doen etc is helemaal aan hun zelf. De ogen word volledig zwart als ze bos worden of bij een andere sterke emotie. Maar ook kunnen ze er voor kiezen om ze zwart te maken. Verder zien ze er uit als een mens. Alleen heeft honger en ouder worden niet echt grip op ze. Ook hoeven ze niet elke avond te gaan slapen maar hier kunnen ze wel voor kiezen. Zodra ze er voor gekozen hebben om niet meer ouder te worden dan stopt het veroudering proces. Demonen verliezen nog steeds bloed wanneer ze gewond raken. Ze genezen alleen sneller dan een mens. Een grote snee of wond zou minstens een tot twee dagen blijven zitten, maar na die twee dagen is er niks meer te zien zelfs geen littekens.

    Krachten:
    Door de jaren heen hebben de demonen ook krachten gekregen. De meeste zijn ontstaan in de pubertijd. Maar door dat ze al vele jaren misschien al wel eeuwen leven betekent dit dat ze de meeste dingen goed onder controle hebben. Al kan het natuurlijk altijd nog wel eens fout gaan. Vergeet niet dat sommige krachten uit puttend kan zijn, zelfs voor demonen.

    Kids
    - 4 van de 5 elementen (een per kind), water, aarde, lucht en elektriciteit.
    - Telekinesis (gevorderd niveau)
    - Portal Creation (Kunnen teleporteren door middel van een portaal die gemaakt word door hun element)
    - Mind control (Het beheersen/lezen van het menselijke brein)
    - Enhanced Senses (Verbeterde zintuigen)
    - Enhanced Agility (Leniger dan de mens)
    - Enhanced Speed (sneller dan de mens)
    - Enhanced Strength (Sterker dan de mens)


    Duivel
    - 5 elementen (vuur de sterkste)
    - Mind control (Het beheersen/lezen van het menselijke brein)
    - Enhanced Senses (Verbeterde zintuigen)
    - Enhanced Agility (Leniger dan de mens)
    - Enhanced Speed (sneller dan de mens)
    - Enhanced Strength (Sterker dan de mens)
    - Telekinesis (hoogste niveau, met lvl beperkingen)
    - Empathie
    - Teleportatie (zonder portals)
    - Summoning (versterkend & using: vb leger oproepen, hellhounds roepen, maar zelf niet sterker worden)
    - Necrokinesis (De mogelijkheid tot onmiddellijke dood veroorzaken)
    - Resurrection (De mogelijkheid om de doden te doen herleven)
    - Magie (om alle wensen uit te laten komen etc)


    Hel
    De hel ziet er op zich redelijk normaal uit. Zie het voor je als een landgoed in de middeleeuwen. Dit betekend echter niet dat het hier heel mooi is. In de hel is het altijd warm, wat op zich zijn voordelen heeft. Aan de hemel is alles rood. Van de wolken tot aan de maan. De hel kent geen zon, dit betekend niet dat hun maan niet vel is. Deze is wel vel, vel genoeg om dag en nacht de straten te verlichten. Het is dus ook nooit donker in hel. Aan de rand van de stad staat een groot kasteel waar Satan, zijn kinderen en de slaven leven. Echter diep in de kelder daar begint hel pas echt. Hier komen de zielen terecht en worden ze gemarteld. Over het landgoed heb je vele bossen maar ook velden en een meer. Hier en daar staat er een huis op het land waar andere demonen wonen. Je hebt hier geen moderne spullen. Ze hebben ook geen stroom etc. Ze verplaatsen zich in hel door paard en wagen. Elke demon kan gemakkelijk door een poort naar de aarde gaan en mensen mee nemen. Maar een mens kan niet alleen door de poort heen dit zal hen doden. De poorten worden namelijk bewaakt door helhonden die door het menselijk oog niet te zien zijn alleen wanneer ze dit willen. De dieren in hel zien er niet uit zoals op aarde. Ze hebben allemaal iets engs en zijn ook niet allemaal zo vriendelijk als je ze lastig valt.


    Regels:

    – 350 woorden minimaal, is makkelijk te halen.
    – Minstens 4 keer in de week reageren.
    – Niet meer dan 1 personage.
    – Een reservering blijft 48 uur staan.
    – geen perfecte personages.
    – Hou het realistisch.
    – 16+ is toegestaan.
    – Ga niet als een snel trein reageren. (Dus niet dat twee mensen in een dag tijd een hele pagina vol posten)
    – Naam verandering door geven.
    – Leef je de regels niet na, dan word je na de tweede waarschuwing er uit gegooid.


    Koppels
    Blake - Elizabeth
    Ivory - Alison
    Kenton - Annabeth
    Satan - Ygritte
    - Alexis


    Wensen:
    Annabeth Fate Sturgess: Gewichtsverlies
    Alexis Maia Heynwidge: Geld
    Ygritte June Mackenzie: Genezing tweeling broer
    Alison Talia Slate: Terug keer van beste vriend.
    Elisabeth Lily Anna Hale: Haar ouders weer bij elkaar

    Rollen:

    Meiden:
    Annabeth Fate Sturgess ll Guns_N_Roses ll 1.2
    Alexis Maia Heynwidge ll Sabaism ll 1.3
    Elisabeth Lily Anna Hale ll Iniminicum ll 1.7
    Ygritte June Mackenzie ll VladiFerr ll 1.3
    Alison Talia Slate ll Allirian ll 1.4


    Demons:
    Vol
    Satan – Axl ll ElasticHeart ll 1.4
    Blake ll Solangelo ll Aarde ll 1.3
    Kenton ll Squib ll Lucht ll 1.2
    - ll Water
    Ivory ll Orochi ll Elektriciteit 1.3

    De vertaling van de spreuk.
    Duivel, duivel
    Laat mijn diepste wensen uitkomen.
    En ik zal voor eeuwig het uwen zijn.


    Melding!
    Ik heb toestemming van Monstrous om deze rpg over te nemen

    Topics:
    Rollen Topic
    Praat topic

    [ bericht aangepast op 15 feb 2015 - 20:17 ]


    I love you 3000 <3

    MT, ik post vanmiddag en zijn de meiden bij elkaar of niet?


    "Satan's friendship reaches to the prison door."

    Sabaism schreef:
    MT, ik post vanmiddag en zijn de meiden bij elkaar of niet?

    allemaal apart, maar wel allemaal dicht in de buurt. Dus ze kunnen wel met elkaar praten zeg maar


    I love you 3000 <3

    [MT]


    Remember to be ridiculous.

    Mt.


    Vampire + Servant = Servamp

    MT


    I'm not perfect, but I'm glad because perfect is boring

    Guns_N_Roses schreef:
    (...)
    allemaal apart, maar wel allemaal dicht in de buurt. Dus ze kunnen wel met elkaar praten zeg maar


    En hun meester is ook in hun buurt, of?..


    "Satan's friendship reaches to the prison door."

    Sabaism schreef:
    (...)

    En hun meester is ook in hun buurt, of?..


    Jep op dit moment wel.


    I love you 3000 <3

    Alison Talia Slate


          Vermoeid wrijf ik even over mijn ogen. Het is net of ik gistere, heel de avond heb gedronken ook al weet ik van niet. Mijn hoofd doet ontzettend veel pijn, maar ik kan de reden daarvan niet vinden. Ben ik misschien ziek ? Ik blijf eventjes liggen, maar merk la snel dat ik niet in mijn comfortabel bed lig. Waarom lig ik op een koude grond ? Er gaat een rilling door me heen. Wat betekend dit ? Heeft iemand een grap met me uitgehaald ?
          Ik haal mijn open langzaam open, wachtend op een pijnlijke zonnestraal dat recht in mijn ogen schijnt, maar nee... Ik zit in een donkere ruimte en ik kan geen duidelijk licht merken. Waar ben ik in godsnaam ? Ik doe een poging om op te staan, maar die mislukt. Stiekem ben ik bang. Maar dat zal ik nooit laten zien, wie weet is dit allemaal een valstrik om me erin te luizen. Maar wat als het nu geen grap is ? Wat is het dan wel ?
          Ik ben nog maar niet wakker en heb toch duizenden vragen in mijn hoofd. Als ik even verder een lichaam op de grond zie, schrik ik. Het is een man, en ik kan niet bepalen of hij nog leeft of niet. Ik kruip naar achter, want ik ben bang om hem wakker te maken. Ik blijf stil liggen, maar na een tijdje zet ik me recht, en hou mijn dagelijkse zelfzekerde blik aan.
          "Wat willen jullie ? Waar ben ik ?", schreeuw ik tegen niemand in het bijzonder. Iemand moet me hier wel horen, ik kan hier vast niet alleen zijn. Ik zucht als ik geen antwoord krijg. Wat is er met me gebeurd ? Misschien is dit een nachtmerrie, misschien is deze nachtmerrie ook bijna voorbij. Toch weet ik negentig procent zeker dat dit realiteit is. Ik ga weer op de grond zitten en merk meer lichamen op. Ze zijn allemaal zo goed als dood.
          Opeens krijg ik een idee. Ik heb mijn gsm nog bij ! Ik wil hem snel uit mijn broekzak nemen maar vindt hem niet meer. "Cut !", roep ik teleurgesteld. Iemand heeft me ontvoerd, maar waarvoor ?

    [ bericht aangepast op 4 feb 2015 - 13:35 ]


    I'm not perfect, but I'm glad because perfect is boring

    Allirian schreef:
    Alison Talia Slate


          Vermoeid wrijf ik even over mijn ogen. Het is net of ik gistere, heel de avond heb gedronken ook al weet ik van niet. Mijn hoofd doet ontzettend veel pijn, maar ik kan de reden daarvan niet vinden. Ben ik misschien ziek ? Ik blijf eventjes liggen, maar merk la snel dat ik niet in mijn comfortabel bed lig. Waarom lig ik op een koude grond ? Er gaat een rilling door me heen. Wat betekend dit ? Heeft iemand een grap met me uitgehaald ?
          Ik haal mijn open langzaam open, wachtend op een pijnlijke zonnestraal dat recht in mijn ogen schijnt, maar nee... Ik zit in een donkere ruimte en ik kan heen duidelijk licht merken. Waar ben ik in godsnaam ? Ik doe een poging om op te slaan, maar die mislukt. Stiekem ben ik bang. Maar dat zal ik nooit laten zien, wie weet is dit allemaal een valstrik om me erin te luizen. Maar wat als het nu geen grap is ? Wat is het dan wel ?
          Ik ben nog maar niet wakker en heb toch duizenden vragen in mijn hoofd. Als ik even verder een lichaam op de grond zie, schrik ik. Het is een man, en ik kan niet bepalen of hij nog leeft of niet. Ik kruip naar achter, want ik ben bang om hem wakker te maken. Ik blijf stil liggen, maar na een tijdje zet ik me recht, en hou mijn dagelijkse zelfzekerde blik aan.
          "Wat willen jullie ? Waar ben ik ?", schreeuw ik tegen niemand in het bijzonder. Iemand moet me hier wel horen, ik kan hier vast niet alleen zijn. Ik zucht als ik geen antwoord krijg. Wat is er met me gebeurd ? Misschien is dit een nachtmerrie, misschien is deze nachtmerrie ook bijna voorbij. Toch weet ik negentig procent zeker dat dit realiteit is. Ik ga weer op de grond zitten en merk meer lichamen op. Ze zijn allemaal zo goed als dood.
          Opeens krijg ik een idee. Ik heb mijn gsm nog bij ! Ik wil hem snel uit mijn broekzak nemen maar vindt hem niet meer. "Cut !", roep ik teleurgesteld. Iemand heeft me ontvoerd, maar waarvoor ?


    Er is een klein probleem. Je personge is nog niet af. Wil je die eerst afmaken voor je verder gaat in het speeltopic? Dankje


    I love you 3000 <3

    Guns_N_Roses schreef:
    (...)

    Er is een klein probleem. Je personge is nog niet af. Wil je die eerst afmaken voor je verder gaat in het speeltopic? Dankje


    Ik heb haar nu net afgemaakt. (;


    I'm not perfect, but I'm glad because perfect is boring

    ALEXIS 'ALEX' MAIA HEYNWIDGE




    Terwijl ik het rode gloedje bestudeerde, wat zich in het bolle glas bevond — gooide Valencia lachend haar hoofd in haar nek, nadat ze in één teug het hele drankje had opgedronken. Voorzichtig begon ik aan het spul te nippen, terwijl er een brandend gevoel door mijn hals gleed — god, wat was dit heerlijk. Intussen, was het bolle glas alweer op de bar gezet — en voegde ik mezelf heupwiegend bij Val toe. De inmiddels aangeschoten Valencia, glipte langs me heen en gaf een kreetje van haar — wat mij, de nog enigszins naïef persoon, verschrikt liet omkijken. Echter had Val haar armen rondom een nek van een jongen geslagen, wat me redelijk gerust stelde — tenminste was ze niet toegetakeld van een bezopen kat.
          Met een sierlijke draai wist ik me om te draaien, echter kwam er een verschrikte piep uit m'n rood gestifte lippen nadat er plots een jongen voor me stond. De donkergroene ogen hadden me verkocht, nadat hij me ten dans vroeg; wat je dansen kon noemen. Terwijl ik met m'n heupen wiegde, kwam hij van achter tegen me aanstaan en omsloot z'n gebruinde armen om mijn taille. Met een genietende zucht legde ik m'n hoofd tegen z'n schouders en sloot al aardig vermoeid m'n ogen.
    De rest van de avond ging als een waas aan me voorbij.


    Een lichte kreun rolde over m'n lippen, nadat ik me met een zucht had omgedraaid. Echter bleef ik in de beweging ,omdraaien' stokken; waarom voelde zich m'n matras opeens zo hard en koud aan? Enkel een short overdekte een erg klein deeltje van m'n benen, waardoor ik me op de andere zij draaide — die zich eveneens koud aanvoelde.
          Had ik nou waanvoorstellingen? Of kwam het door de alcohol, die ik als een domme ezel in me gegoten had? Een frons ontstond tussen m'n wenkbrauwen, nadat ik na een aantal knipperingen m'n blauwe kijkers opende. Waar de fuck was ik? "Val, doe niet grappig — want dit is niet grappig," wist ik met een schorre stem te mompelen. Wacht, was ik nog bij die jongen? Jason, volgens mij — of Claudio? "Wie dit ook zijn mag, haal me hier ui," vervolgde ik met een wat grimmerige stem. Had ik nou echt teveel gedronken?

    [ bericht aangepast op 4 feb 2015 - 22:49 ]


    "Satan's friendship reaches to the prison door."

    Ygritte June Mackenzie

    Ze opende haar ogen en vermoedde dat ze te laat zou komen voor ontbijt en dat Matthew alles al had opgegeten. De gek hield van haar, maar zijn liefde voor eten zat vaak tussen hun liefde voor elkaar in. Ze zuchtte en wou kijken op haar klok die op haar houten nachtkastje stond. De adem stokte in haar keel. Geen klok. Ze schoot in één keer overeind en keek verschrikt rond. Ze lag op de grond, dat was het eerste wat echt helder voor haar werd. Het was donker en stoffig. Haar ogen moesten wennen aan het donker en toen dat eenmaal was gebeurd merkte ze dat ze in een soort verlaten kerker lag. Ze stond op en wou haar joggingbroek afkloppen, maar die was veranderd in een zwarte broek en nu merkte ze ook dat ze een zwart korset erboven droeg die haar borsten verdomd erg uit liet brengen. Ze snoof en liep naar het tralies dat als deur moest dienen. Haar vingers gleden eromheen en ze klemde zich vast, terwijl ze haar ogen sloot en luisterde naar de geluiden die uit de gang kwamen. Ze hoorde ijzige stemmen, stemmen die krijsten en gilden en toen een stem die haar een zucht over de lippen liet rollen.
    'Cut!'
    Het was de heerlijke stem van Alison. Misschien wist zij meer. Heel erg zorgen maakte ze zich niet. Dit leek op een heerlijk avontuur waar ze altijd van droomde in haar slaap. Dit was misschien ook een droom, maar zo gedetailleerd had ze nog nooit gedroomd in haar korte achttien jaar. Ze beet even op haar lip en wist niet of ze iets terug moest roepen. Wat als ze het nou mis had en het niet Al was?
    Weer een ijselijke gil en een nieuwe vertrouwelijke stem.
    'Wie dit ook zijn mag, haal me hier uit'
    Alex was niet ver, want ze hoorde haar rauwe stem duidelijker dan die van Alison.
    'Alex?' vroeg ze met een verheffing in haar stem. 'Alison? Zijn jullie dat?'
    Ze knaagde met haar voortand op haar onderlip en wist niet wat voor antwoord ze kon gaan verwachten. Ze wist in ieder geval dat dit meer dan echt was en dat was voorlopig meer dan genoeg voor haar.

    [ bericht aangepast op 4 feb 2015 - 15:32 ]


    "Rebellion's are build on hope"


    Kenton

    Van alle mensen waaraan ik voor eeuwig mee opgescheept kon zitten, zit ik vast aan het meisje dat haar ziel heeft verkocht om af te vallen. Niet dat ik denk dat er een enkele goede reden was om je ziel te verkopen maar afvallen moest de stomste reden zijn die ik ooit gehoord had. Het gewichtsverlies had haar zeker geen kwaad gedaan, Annabeth was een mooi meisje maar ik had moeite met het idee dat ik de rest van mijn leven – eeuwig is erg lang – vast zou zitten aan iemand die zo oppervlakkig was.
    Het eerste meisje begon zich te bewegen. Het was Alison, het meisje dat voor Ivory was. In het donker deed ik geen moeite om mijn glimlach te onderdrukken toen ze opzoek ging naar haar telefoon, hoe stom dacht ze dat we waren? Als een ontvoerder zijn slachtoffers telefoon niet heeft afgepakt verdiende hij het om alleen daarom gestraft te worden. Twee van de overige meiden werden nu ook wakker en hoewel ik niet mijn best deed om hun gedachten te lezen ving ik vlagen van verwardheid en panier op, iets dat aan hun stem alleen ook makkelijk te horen was. Annabeth en Blakes meisje hadden zich nog niet bewogen en tegen mijn eigen wil in voelde ik me een beetje ongerust over de eerste, ik was niet enthousiast over het feit dat ik met haar opgescheept zat, ik wilde eigenlijk ook niet dat haar iets ergs overkwam – erger dan de slavin en toekomstige vrouw van een prins van hel zijn ten minste, dat was niet bepaald iets goeds.
    Hoewel ik met mijn verhoogde zintuigen geen last had van het donker zette ik een paar stappen in de richting van de meisjes zodat ik ze beter kon zien. In het donker konden ze elkaar alleen horen, niet zien, ik betwijfelde of ze zichzelf fatsoenlijk konden zien. Volgens zou het beter zijn als ze zichzelf niet goed konden zien, een nacht in de kerkers van hel deed niemand veel goed en van wat ik tot nu toe kon zien zagen ze er allemaal een beetje verfrommeld uit. Toen ik hier naar beneden kwam was het alleen om heel even toe te kijken maar in een fractie van een seconde besluit ik hier te blijven wachten tot Annabeth wakker is geworden en ik zeker weet dat haar lichamelijk niets bijzonders mankeert.


    Remember to be ridiculous.


    Annabeth Fate Sturgess
    Annabeth was de vorige avond op tijd naar haar kamer gegaan. Ze had een kop thee meegenomen en was met een vampier roman in bed gekropen om de avond lezend door te brengen. Ze was dan ook lezend in slaap gevallen en het enigste wat ze zich nog herinnerde was dat Carlos veranderde in een panter. De nacht had ze voor zo ver ze wist zonder dromend door gekomen. Annabeth was namelijk niet iemand die er in geloofde een mens 7 keer dromde in een nacht. Want als dat het geval was zou je op zijn minst een van de dromen moeten herinneren vond ze. Echter gaf haar biologische klok aan dat ze wakker moest worden. Hoe meer ze bij de ontwaking terecht kwam hoe meer geluiden ze hoorde.
    Eenmaal wakker knipperde ze wat met haar ogen in de hoop de wazigheid weg te kunnen knipperen die ze had. Ze vond het aardig vreemd dat het nog donker was. Misschien was het midden in de nacht en had ze minder geslapen dan haar lichaam dacht. Annabeth voelde met haar hand om haar heen. Op zoek naar haar dekbed maar ze voelde niks anders dan koude harde grond, een frons verscheen op haar gezicht waarna haar hand omhoog ging op zoek naar haar bed. Maar ze voelde niks anders dan leegte. Geschrokken schoot ze recht. Misschien was ze gewoon van haar bed gerold en moest ze iets meer naar een kant toe. Het zou niet de eerste keer zijn dat ze uit haar bed rolde.
    Daarbij kon Annabeth makkelijk op de grond slapen. Dat heeft ze jaren geleden vaak zat gedaan. Wanneer haar ouders op een feestje waren en zij moe was twijfelde ze nooit om op de grond onder een tafel te gaan slapen. Nu pas besefte ze de geluiden om haar heen. Ze hoorde hoe verschillende personen gillen. Het gegil zorgde voor rillingen over haar lichaam heen. Het gegil ging door merg en been. Ze wou niet eens weten wat hier gebeurde. Maar ook ving ze stemmen op die ze kende. Namelijk van haar vriendinnen. Dit zorgde echter alleen maar van meer verwaring. Waar zou ze in vredesnaam zijn? Echter zodra ze de stem van Ygritta naast haar hoorde vloog ze naar voren toe waar ze voor ze het merkte tegen de tralies belande. Een vreemd geluidje verliet haar mond waarna ze met haar handen de tralies aan raakte. Langzaam liet ze haar vingers over het mentaal gaan. Zoekend naar een opening. Al wist ze bijna zeker dat die er niet zou zijn. En zodra ze die ook niet voelde begon ze plots te lachen terwijl ze het liefst in een hoekje wou kruipen en huilen. Ze zou hier nooit zomaar weg kunnen komen.

    [ bericht aangepast op 8 feb 2015 - 21:21 ]


    I love you 3000 <3

    Ivory 'Ivy'
    Ik zat achterover gezakt in de fautenuil en las de laatste bladzijde van spannende roman. Stervelingen hadden een redelijk gevoel voor drama. Laatst las ik een boek over een man en vrouw die iets samen deden, maar wat het was... Ik was tweehonderd negen en negentig die dingen waren geheel na mijn tijd, wacht maar dan zou ik ze moeten kennen, of mocht ik het nooit lezen van mijn vader, wat was de titel ook alweer?
    oh ja, vijftig tinten grijs. Het enige nadeel was van de boeken dat ze snel verkleurde en uiteindelijk niet meer te lezen waren, vooral met de boeken die ik te gek vond. ik sloeg het boek dicht en keek naar de haard. Het bleef op de knerperende vuur na, vrij stil en bedacht me iets heel belangrijks vandaag. Met een klap sluit ik mijn boek en kwam met een ruk overeind en liep de woonkamer uit naar de kerkers.
    Het was een lange gang en ik dacht onderweg na wat er zo belangrijk was vandaag.
    Shit, de meiden die toegewezen werden, zouden wakker worden. Waarom wist ik dat niet? Of had ik die dag niet naar mijn vader geluisterd?
    Ik dacht het laaste, ik luisterde zelden naar mijn vader en als er wat belangrijks kwam, wist ik dat de boot gemist had. Ik wist enkel dat het meisje Alison heet en dat ze gewenst had om haar vriend die er niet meer was.
    Ik liep de trap af naar de kerkers en had even nodig om aan het donker te wennen.
    Ik hoorde dat een van de meiden vroeg waar ze waren en wat er aan de hand was. Mijn broer was een van de eerste beneden of ik had de rest nog niet gezien.
    'Kan het wat zachter,' siste ik geirriteerd al was ik hier maar kort. Ik liep naar de cel die toegewezen was en keek naar de man die languit op de grond lag. 'Ik hoop dat je een goed gesprek hebt gehad met je cel genoot?' vroeg ik en grinnikte zachtjes.
    Ik draaide me naar mijn broer.
    'waren ze al zo remoerig?' vroeg ik aan hem.


    Vampire + Servant = Servamp