300 | You're never safe | Rollentopic - Rollentopics

---

‘What would you do to survive a zombie apocalypse’

---

In een zombie-apocalyps ben je eigenlijk nooit veilig, waar je ook bent en hoe veilig je je ook waant. Dat heeft deze groep wel geleerd, een groep die ontstaan is uit andere groepen, maar de rest is allemaal al dood. Nu hebben ze elkaar gevonden en proberen ze zo goed mogelijk te kunnen overleven.
Het speelt zich af in een bos en bergachtig gebied, ongeveer een jaar later, waar kleine dorpjes verspreid liggen. Er lopen snelwegen doorheen die naar grotere steden leiden. Eens in de zoveel tijd vinden ze een plek om zich te vestigen, maar ze kunnen er nooit lang blijven. Momenteel verblijven ze in een goedkoop uitziend motel. Sommigen willen er blijven. Ze hebben eindelijk eigen kamers en een beetje privacy. Anderen willen zo snel mogelijk weer weg en een volgende plek zoeken.
Nu zijn zombies niet het enige gevaar. Mensen kunnen net zo dodelijk zijn, maar uitdroging en ondervoeding ook. Morale kwesties en verschillen verdelen de groep al snel.

De leeftijden moeten gevarieerd blijven. Maak niet allemaal 18 en 22 jarigen aan, alsjeblieft.

Rollen

Vrouwen
° Jessica Crimson | 26 | Caffeine 1,4
° Elín Nystrøm | 23 | Merlyn 1,1
° Evélyne Ophèlie Maely Gagnon | 27 | Amaris 1,1
° Lene Nevaeh Undén | 16 | Loctavia 1,2
° Isadora Vale | 27 | Sacramental 1,3
° Samira Williams | 26 | Michonne 1,4

Mannen
° Solomon Webster | 32 | Michonne 1,2
° Benjamin Declan Mitchell | 37 | Sobremesa 1,1
° Basilisc Messiah Ainsworth | 29 | Sand 1,3
° Ryan Young | 24 | MadCry 1,3
° Baily Desmond Alston | 32 | Merrill 1,4
° Gabriel Ace Davis | 29 | Shachath 1,3
° Merle J. Dixon | 48 | Apocalyptic



Invullijstjes


Zombies


Foto's van het motel
Het hotel heeft in totaal 12 kamers op de bovenverdieping, allemaal identiek, op de hoekkamers na. Die hebben drie lossen bedden in plaats van een tweepersoonsbed. Beneden zijn geen kamers, maar een keuken, een eetzaal, de lobby en een bar.

[ bericht aangepast op 1 feb 2015 - 1:26 ]

---

Your make-up is terrible

Met eventuele relaties bedoel ik dus: familie, vrienden, relaties, of je komt met een ander personage uit een andere groep/het een verleden met dat personage zoals een ruzie of iets anders. Hiermee bedoel ik NIET dingen die in de RPG zelf nog gaan komen. Ik wil ook niet dat dat soort dingen van te voren afgesproken worden. Alleen dingen die AL ZIJN GEBEURD/IN HET VERLEDEN PLAATS HEBBEN GEVONDEN.

---

Your make-up is terrible

Ik vind het altijd zo achterlijk wanneer dat gebeurt. :')

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Sacramental schreef:
Ik vind het altijd zo achterlijk wanneer dat gebeurt. :')

Yup, me too. Dan kunnen ze net zo goed een ORPG doen.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Sacramental schreef:
(...)
Als je later inspringt en er zijn geen vrouwen meer, dan bedenk ik in elk geval geen man. Just so you know.

Eh, oké. Bedankt, denk ik.

---

Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

Zou ik een man mogen reserveren?

---

The woods are lovely, dark and deep. But I have promises to keep, and miles to go before I sleep.

[ bericht aangepast op 1 feb 2015 - 0:19 ]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

MadCry schreef:
(...)

Echt niet? c: Ik RPG best vaak, maar ik doe alleen niet aan veel RPG's mee.

Haha, nee, ik wist het echt niet c: Wel leuk tho! Dat ik je nu tegenkom in deze RPG (:

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Naam
Basilisc Messiah Ainsworth

••• Doordat Basilisc's moeder een gigantische voorliefde had voor historie
en bijbehorende gebouwen hebben haar kinderen een referentie hieraan
verworven. Echter — Basilisc wordt vanaf zijn geboorte al Bash genoemd.

Leeftijd
29 • November, 17

Geslacht
Mannelijk

Innerlijk
Grotendeels door Bash' verleden is hij van nature een oplettende en zeer
beschermende jongeman. Echter — dit zal hij nooit ofte nimmer laten zien
aan personen die hem niet volledig kennen. Slechts wanneer anderen de
jongeman tonen dat ze hem in hun leven hebben gesloten — laat hij hen
zijn zorgzame zijde zien. Gedurende de momenten voorheen zal Bash de
gevoelens binnen zich houden en anderen vanaf afstand observeren om
ze op deze wijze in de gaten te houden.
      Alhoewel Bash een emotionele persoon kan zijn wanneer het andere
personen betreft — is hij op andere momenten nuchter en rationeel zodat
hij alle zaken in zijn leven met feiten kan benaderen. Bash is een persoon
die eerder op zijn kennis dan op zijn gevoelens af zal gaan.
Doordat Bash nooit verder heeft geleerd dan de middelbare school heeft
hij over sommige onderwerpen geen echte kennis maar gaat hij af op zijn
gezonde verstand. Hierdoor kan het regelmatig voorkomen dat hij enkele
opmerkingen geeft die nergens op slaan en door anderen al snel als stom
bestempeld worden. Echter — voor Bash is dit absoluut normaal doordat
hij zijn eigen waarheid aan onderwerpen heeft gehangen en niemand er
een halt op heeft geroepen.
      Direct na de start van de uitbraak besloot Bash dat hij enkel en alleen
met Cilver rond zou gaan reizen — wat hij na enkele dagen heeft moeten
overwegen doordat hij werd gered door een onbekende groep. Bash vond
dat hij de groep wat verontschuldigd was en kreeg enkele weken later de
ontdekking dat het reizen in een groep veiliger was.
Echter — doordat Bash al tientallen leden uit voorgaande groepen heeft
moeten zien sterven, heeft hij zichzelf voorgenomen om niet meer te close
te worden met de leden uit zijn nieuwe groep. Hierdoor houdt hij de leden
op een afstand: enkel en alleen omdat hij niet opnieuw de delen van zijn
nieuwe "familie" wil verliezen. Voor sommige momenten zal dit betekenen
dat Bash enkel en alleen in het gezelschap van Cilver zal verkeren. Maar
Bash zal het nooit voor elkaar krijgen niets om de anderen te geven. Daar
is hij veel te beschermend voor.

Uiterlijk
Bash heeft gedurende zijn gehele leven al een ietwat ruwe en speelse
uitstraling gehad doordat hij het grootste gedeelte van zijn tijd door wist
te brengen in de autogarage van zijn vader — wat later zijn eigen baan
is geworden. Nadat hij een jaar heeft weten te overleven na de uitbraak
is dit enkel en alleen verergerd.
      Grotendeels door de weinige mogelijkheden op enige persoonlijke
hygiëne heeft Bash enigszins lange haren gekregen waar hij vaak zijn
hand doorheen zal halen. Daarnaast zal zijn kaaklijn vrijwel altijd een
lichte stoppelbaard bevatten die zijn ingevallen wangen door de slaap
en de honger benadrukken. Uiteindelijk zijn het zijn hoge jukbeenderen
die een lichte schaduw over zijn gezicht werpen.
Bash' kijkers hebben een donkergroene kleur die afgewisseld worden
met vage strepen bruin — een mix tussen de kijkers van zijn vader en
zijn moeder. Wanneer Bash na zal denken over een onderwerp, zal dit
goed te zien zijn in zijn kijkers en aan de diepe frons die er tussen zijn
wenkbrauwen op zijn voorhoofd weet te ontstaan.
      Voorheen was Bash een lange jongeman van ongeveer een meter
vijfentachtig welke flink gespierd was. Echter — na het jaar van minder
eten en constant overleven is zijn spiermassa afgenomen en zijn zelfs
zijn ribben goed te zien onder de huid van zijn buik en borstkas.
Bash heeft een lang litteken over zijn borstkas lopen als een gevolg van
een ruzie met een voorgaand groepslid.

Verleden
Bash was de eerste zoon van Amber en Messiah Ainsworth — twee jonge,
verliefde personen die zojuist gezamenlijk een kleine autogarage hadden
geopend in een klein dorp. Na Bash volgend er zeven stille jaren totdat de
Ainsworth familie tevens een meisje verwelkomde: Jacinth.
Echter — het noodlot sloeg samen toe met de geboorte van de prachtige
jongedame: Amber overleed na enkele ingewikkelde complicaties binnen
het geboortekanaal.
      Alhoewel Bash en Messiah verscheurd werden met het verdriet door
het verlies van hun lieftallige moeder en vrouw — werd Jacinth met open
armen ontvangen en was niets te veel voor haar. Hierdoor heeft Bash heel
vroeg moeten leren dat hij alles voor zijn jonge zusje over had en zelfs zijn
leven voor haar zou geven.
Slechts een jaar voor de uitbraak overleed Messiah na een korte ziektebed
als gevolg van een hersentumor. Bash is er nooit verdrietig door geweest
doordat hij en Jacinth bij hun vader waren tijdens zijn overlijden.
      Vrijwel direct na de uitbraak is Bash op zoek gegaan naar Jacinth om
haar in veiligheid te brengen. Echter — zijn hulp was te laat en hij vond zijn
jongere zus met een diepe bijtwond in haar nek. Na enkele minuten huilen
besloot Bash om de smeekbeden van Jacinth te beantwoorden en haar op
een rustige wijze uit haar lijden te brengen.

Eventuele relaties in de groep
Mocht iemand willen — PB/GB maar.

Eventuele wapens
••• Pistool: nadat een oude groepsgenoot van Bash was overleden heeft hij
zijn oude pistool overgenomen. Echter — hij heeft geen idee hoe hij met 't
wapen om zal moeten gaten en heeft er weinig mee kunnen oefenen omdat
hij de kogels niet zou willen verspillen.
••• Materiaal — Autogarage: voordat Bash noodgedwongen zijn autogarage
moest verlaten heeft hij verschillende gereedschappen meegenomen om zo
te gebruiken tegenover de zombies. Voorbeelden hiervan zijn: een hamer,
twee schroevendraaiers en een grote vijl welke zo is geslepen dat de punt
een scherpe spies is.

Extra
••• Cilver: slechts een jaar voordat Bash' vader is overleden heeft Bash een
jonge herdershond geadopteerd vanuit het asiel. Vanaf het eerste moment
dat hij haar zag — was hij verliefd op de zilvergrijze kijkers, waardoor Bash
de naam binnen enkele seconden had bedacht. Cilver is op dit moment het
enige dat ook maar in de buurt komt van familie voor Bash waardoor hij
beschermend over haar kan zijn. Daardoor zal Bash vaak voedsel met Cilver
delen en laat hij haar nooit ver afdwalen: bang dat ze gegrepen zal worden
door een van de zombies. Na een jaar weet Cilver wanneer ze weg moet
rennen doordat ze in gevaar is.

---

•

•UIterlijk: Al voor zolang hij zich kan herinneren, heeft Gabe een redelijk blanke huidskleur. Gabe komt nooit vaak in de zon doordat hij voornamelijk ’s nachts werkt. Voor hem is het geen probleem, voor omstanders is het een teken om bij hem uit de buurt te blijven; zo’n man kan niets goed betekenen.
Gabe heeft van zichzelf een volle bos zwart, krullend haar. Het zijn de zwarte lokken van Gabe die hem een zekere duistere uitstraling geven. Bij het opstaan kan hij daar helemaal niets mee, de rest van de dag zelfs minder, vandaar dat hij er negen van de tien keer weinig aan doet. De ‘net uit bed’ look siert hem prima. Eigenlijk is het net iets te lang, waardoor een paar lokken constant koppig voor zijn ogen vallen. Je zal Gabe dan ook vaak een hand door zijn haar heen zien halen.
      De ogen van Gabe zijn enorm doordringend. Als hij je aankijkt, dan lijkt het erop alsof hij dwars door je ziel heen probeert te komen. Mede doordat hij weinig emoties vertoont kan dit als dreigend worden opgevat. De kleur kan worden omschreven als donkerbruin, tegen het zwarte aan. Vanaf zijn geboorte is het al een aparte verschijning. In de kerk, waar zijn ouders hem vroeger mee naar toe sleepten, zagen ze hem als een teken van de duivel. Een kind van Satan hemzelf.
Mede door die vernedering heeft hij een gloeiende hekel aan alles wat met God te maken heeft. Hij had geen psalmen en priesters nodig om zichzelf goed te voelen. Er zijn immers zoveel andere, leuke manieren om dat klaar te krijgen.
Gabe’s gezicht heeft een ovale vorm, met een enigszins aanwezige kaaklijn. Het is een typisch mannengezicht door de grove wenkbrauwen en de baardgroei. Zijn ‘baard’ wordt nooit meer dan een soort drie daagse stoppelbaard maar hij voelt zich op zijn best wanneer hij zichzelf kan verbergen achter zijn eigen gezicht.
      Qua lichaam heeft Gabe de juiste verhoudingen. Hij bereikt met gemak de 1,95 waardoor zijn brede schouders in eerste instantie niet zozeer opvallen. Gabe’s lichaam heeft genoeg spiermassa, die hij heeft weten te verkrijgen door te trainen – iets wat hij graag doet wanneer hij gefrustreerd is.
Op zijn rug pronkt de enorme tatoeage van een draak. Hij heeft hem ooit laten zetten als rebelse actie tegen het gezag.
Als het aankomt op zijn kledingkeuze, dan draagt hij het liefst versleten jeans, geblokte blouses en kisten. Dat gepaard met een leren jas en hij kan er weer tegenaan. Aan de nadere kant trekt hij ook vaak aan wat binnen handbereik is. Of dat nu bij elkaar past of niet, dat deert hem niet.
Wat andere mensen denken van zijn kledingstijl kan hem net zo min schelen.
      Mr. Davis heeft een litteken over de zijkant van zijn zij lopen – aan de linkerkant. Het is groot, roze en lelijk maar het heeft hem wel een wijze les geleerd. Vertrouw niemand. Zelfs de personen die dicht bij je staan kunnen je verraden.

•Innerlijk: Er is maar een manier om Gabe te kunnen omschrijven: gesloten. Over zichzelf praten komt er niet bij kijken. Wat in zijn verleden ligt, dat wil hij daar graag laten. Naar zijn smaak zijn mensen te vaak te snel als het aankomt naar vissen achter iemands verleden. Wat van hem is, daar hoeft niemand anders aan te komen.
Iemand toelaten daarentegen is geen enorm probleem, hij doet het niet met liefde maar hij weet dat het moet. Eenzaam en alleen wegrotten in een hoekje, dat helpt hem niet. Mensen zijn vreemde figuren, daar kan hij heel lang over praten. Het ene moment zijn ze je vriend, het volgende roddelen ze over je. Maar niet alle mensen zijn slecht, dat snapt hij zelf ook heel goed. Je moet de rotte appels er tussenuit halen en misschien zal de oogst dan voortreffelijk zijn.
      Vertrouwen is niet zijn ding. Hoe hij ook op iemand over mag komen, het zal niet zo zijn dat hij deze persoon vertrouwt. Als je het vertrouwen van Gabe wil winnen, dan moet je een enorme prestatie weten te verrichten. Zijn argwaan naar anderen toe is groter geworden door de jaren heen, waardoor hij nu op het punt is aangekomen dat iemand vertrouwen nauwelijks meer gaat.
      Iemand uitkafferen is voor Gabe daarentegen geen probleem. Uit puur vermaak zal hij geen mensen uitschelden, maar wanneer iemand hem een onintelligente vraag stelt, dan zal hij daar geen adem aan verspillen. Het zal hem alleen maar irriteren omdat je zijn tijd niet moet verdoen met iets nutteloos.
      Wanneer je Gabe van een ander perspectief gaat bekijken, zal je ontdekken dat hij een echte charmeur is. Hij weet precies hoe hij mensen moet behandelen om te krijgen wat hij hebben wil. Met een paar gladde woorden, een knipoog of een speelse lach, is hij meestal wel binnen. Het gaat hem daarbij niet om de persoon die erachter zit. Hij speelt graag met mensen; voornamelijk vrouwen. Hij heeft eenmaal zijn hart op een vreselijke manier gebroken en hij is niet van plan om dat nogmaals te laten gebeuren. Als het aan hem zou liggen, dan zouden dames de kinderen van de duivel zijn. Zo vreselijk zoals ze zich soms kunnen gedragen.
Na die tijd heeft het voor hem geen nut meer gehad om vrouwen met respect te behandelen. Hij neemt wat hij wil, en natuurlijk kan daar plezier bij komen kijken, maar dat is voor even. Alles moet op afstand blijven, dan voelt Gabe zich het veiligst. In dat opzicht is Gabe een dominante, ruwe verschijning.
      Bij Gabe is niet alles even zuiver. Hoewel hij luchtig en charmant kan overkomen – wat hij graag als zijn masker ziet – is er ook een duistere kant aan deze man. Het is een kant die hij liever niet naar boven laat komen. Het is een agressieve trek die hij heeft geërfd van zijn vaders kant. De man die hij alom haat. Bij een verkeerde beweging of opmerking kan hij hierdoor heel vreemd uit de bocht komen. Als iets niet gaat zoals hij dat wil, dan heeft de persoon in kwestie een groot probleem. Deze agressiviteit gaat gepaard met het nodige geweld. Hierin maakt hij geen verschil tussen mannen en vrouwen.
Niemand is perfect en dat wil hij ook niet beamen. Hij schaamt zich dan ook zeker niet voor het kleine mankement wat zich heeft gevestigd in zijn binnenste.
      Wanneer je met Gabe praat lijkt er een zekere ongeïnteresseerdheid in hem te zitten. Alsof het hem totaal niets uit kan maken wat je zegt. Echter luistert hij wel, maar hij moet alles wat een ander hem vertelt eerst verwerken. Ondanks zijn soms tegenstrijdige karakter, wil hij niemand opzettelijk kwetsen. Hij heeft daar zijn buik vol van en om dat aan anderen aan te doen, dat zou hij niet willen.
      Iedere man heeft zijn zwakke kanten. Wanneer iemand oprecht voor hem door het vuur gaat, dan zal hij helemaal van slag zijn. Maar wetende dat dat nooit zal gaan gebeuren, wil hij het zo goed en kwaad als mogelijk is in het midden laten. Zolang niemand naar zijn persoonlijke omstandigheden vraagt, of zich bezighoudt met zijn emoties, dan gaat alles goed.

•Verleden: Gabe Ace Davis is de zoon van een clubeigenaar. Deze man is precies alles wat hij niet wil zijn. Gemeen, genadeloos, agressief. Nooit is er een dag voorbij gegaan in zijn jeugd waarbij hij, of zijn moeder, geen klappen kregen. Het liefst op de meest exotische manieren leefde zijn vader zich op hem uit. Alles wat er bij zijn vader in het leven gebeurde, dat was zijn schuld.
Zijn moeder was niet in staat om haar zoon te verdedigen. Ze was het beste wanneer ze het huis aan kant hield, stil was en mooi bleef zijn in een hoekje. Een woord tegenspraak en ze liep dagen rond met blauwe plekken. Om haar te pakken, plaatste zijn vader lief deze altijd in haar gezicht. Zo werd ze gedwongen om binnen te blijven juist omdat ze zo hield van de buitenlucht.
Het huis waar hij in opgroeide –klein, vergeelde muren en versleten tapijt - was altijd koud, maar dat kwam omdat het een behoorlijk oud huis was dat zowaar uit elkaar viel van ellende. Als klein jongetje vond hij het echter geweldig. Elk krakend geluidje, elk oud ornament, alles bestudeerde hij. Hij wilde graag geloven dat er ooit een heel machtig man had gewoond, die erg goed was voor zijn familie. Die hen had gewaardeerd en hen lief had gehad.
Het huis had zijn glorie verloren, maar de tuin vertelde des te meer verhaal. Zijn moeder stak al haar liefde in de planten. Het had hierdoor de uitstraling van een film gekregen. Rozen, grindpaden, ijzeren sierhekken. Het was alles wat het huis niet was. Vandaar dat Gabe liever binnen was dan buiten. Daar voelde hij zich veel meer op zijn plaats.
Met de hulp van zijn moeder was het hen zelfs gelukt om een kleine hut te maken in het achterste hoekje. Wanneer hij geen behoefte had om binnen te komen slapen, dan konden zijn ouders hem daar vinden. Helaas gebeurde het vaak dat Gabe daar lag, zichzelf verstoppend voor de vuisten van het monster.
De jaren sleten voorbij en hij had genoegen genomen met een bestaan in de schaduw. Maar er was een moment waarop dat allemaal leek te veranderen.
Vlak na zijn 18e verjaardag heeft Gabe zijn tassen gepakt. Zonder enige woord aan is hij verdwenen. Hij had zijn moeder wel mee willen nemen, maar de vrouw was dusdanig mentaal kapot, dat dat geen zin meer had.
      Na de beslissing om weg te gaan, heeft hij een behoorlijke tijd als dakloze geleefd. Het zweven door de straten vond hij geweldig. Je leerde zoveel kennen over de stad - en dat was tevens de voornaamste reden voor Gabe om zich op het criminele pad te gooien. Hoe makkelijk was het immers om te stelen van iemand? Als een dom persoon zijn raam open liet staan, dan was Gabe al binnen voor je met je ogen kon knipperen. Hij nam alles mee wat hem nuttig en waardevol leek: geld, juwelen, elektronica. Je noemde het op en hij verpatste het. Het bracht hem zover dat hij uiteindelijk een redelijk huis boven een bar heeft kunnen verkrijgen. Een appartement goed genoeg voor een jongeman van zijn leeftijd.
      Aan school heeft Gabe nooit veel gedaan. Het was maar goed dat de jongen slim genoeg was van zichzelf, anders had hij nooit het fortuin gehad om zijn verslavingen te kunnen bekostigen.

•Relaties:
Elín Nystrom ~ beschermeling. Kleine zus. Met zoveel woorden benoemde Gabe het niet, maar zo kwam het wel voor. Ze was een figuur apart. De pittigheid in haar vond hij vermakelijk. Andere mensen kunnen haar sarcasme nogal verkeerd opvatten, hij strooit net zo goed met dergelijke woorden naar haar terug. Het zit niet in Gabe om iemand te beschermen, wanneer iemand in de problemen komt, dan zal deze het zelf maar moeten oplossen. Bij haar is het echter anders. Ondanks de ‘sterke’ kant, ging er een zekere kwetsbaarheid achter schuil. Ze had iemand nodig om voor haar te zorgen. Gabe wilde wel. Al wilde hij niet laten weten dat hij er zo over dacht. Het is voor hem tevens een bevestiging dat hij niet zo’n soort man is als zijn vader – want dat zou een enorme ramp zijn.

Evélyne 'Eve' Ophèlie Maely Gagnon ~ vroeger, toen Gabe zoveel meer was dan een verloren ziel, kende hij een meisje. Ze was niet zomaar een meisje; ze was zijn redding. Als zijn vader doorsloeg, dan ging hij vaak naar zijn hut. Zelfs wanneer het regende maakte hij geen uitzondering. Hij wilde niet thuis zijn, hij wilde niet nog meer blauwe plekken.
Er was echter een periode waarin hij niet in zijn schuilplaats te vinden was, dat allemaal dankzij de vader van Eve. De man was zijn held, zijn idool. Het was bijna alsof hij hem verafgoodde. Daarbij bouwde hij een vriendschap op met de dochter – de enige vrouw uit een gezin met enkel mannen. Bij haar kon hij alles kwijt. Hij hoefde nergens bang voor te zijn, ze wist toch wel waar hij doorheen ging. Het zou hem niets verbazen als ze soms kon horen hoe zijn vader tekeer ging. Maar ze sprak er nooit over. Dat waardeerde hij zo aan haar.
Wat Gabe nooit heeft gedaan is haar gedag zeggen. Op zjn 18e vertrok hij als sneeuw voor de zon. Alles en iedereen achterlatend. Inclusief Eve. Vanaf die dag heeft hij haar niet terug gezien, en als hij haar zou zien, dan zou hij haar negeren. Ze hoort bij zijn verleden en daar moet ze blijven. Ze weet te veel van hem, waardoor ze hem zou kunnen kwetsen.

Jessica Crimson. ~ Jess is een verhaal apart. Op een schimmige nacht, waarop Gabe een van zijn gebruikelijke plekken had doorzocht, brak hij in in een huis. Daar waar hij meerdere waardevolle spullen had gevonden. Halverwege zijn daad – waarbij hij spullen naar buiten aan het smokkelen was - werd hij op heterdaad betrapt. In heel zijn leven had hij nog nooit zo’n vrouw ontmoet. In eerste instantie had ze door willen lopen, maar ze had zich bedacht. Niet om hem aan te geven, maar om hem te helpen. Wie verzon zoiets?
Een paar maanden later kwam hij haar weer tegen in een tatoeage shop. Erg goed konden ze het niet met elkaar vinden, maar aan de andere kant… een goddelijke vrouw, een bed, een verzetje. Punt.
De beste manier om iets goed te maken na een van die ruzies die ze wel eens met elkaar hadden.
Wat als hij haar nu zou zien? Waarschijnlijk zou hij verder gaan waar ze waren geëindigd. Gewoon omdat de relatie tussen hen twee niet diep ging. Althans niet diep genoeg dat ze een gevaar voor hem vormde.

Baily Desmond Alston. ~ eventuele entertainment voor in de nacht.

Samira Williams ~ De eerste groep – overlevingsgroep - waar Gabe in zat, nadat de apocalypse is begonnen, was met Sam. Ze waren met een handjevol mensen. Proberen te overleven onder barre omstandigheden. Vanaf het begin had hij al gedacht dat dat niet goed kon gaan, en hij kreeg gelijk. Na een heftige ruzie tussen twee leden uit de groep, belandde ze in een hinderlaag van zombies. Hij kon nauwelijks ontsnappen, maar het was Sam en hem toch gelukt.
Een tijd lang hebben de twee samen rondgedwaald, tot ze elkaar uit het oog waren verloren. Doordat Gabe Sam kent, is hij eerder geneigd om haar het voordeel van de twijfel te geven. Iemand vertrouwen doet hij niet, maar haar kent hij al. En dat is voor Sam alleen gunstig.
Wie weet wat Gabe zal doen bij het weerzien, zijn humeur is net zo voorspelbaar als het uitbarsten van een vulkaan. Hoe zeker je ook denkt te zijn, het kan altijd tegen je verwachtingen ingaan.

•Wapens: Om de levende doden te bestrijden, gebruikt deze man het liefst ouderwetse steek- en snijwapens. Messen, zwaarden of andere scherpe voorwerpen. Het maakt hem geruisloos wanneer hij zo'n wapen gebruikt. Hij heeft altijd twee messen onder zijn riem en een zwaard op zijn rug gebonden. Mede doordat deze wapens erg geluidloos zijn. Wanneer je een vuurwapen in de strijd gooit, trek je sneller de aandacht, en op dergelijk geluid komen ze af.

•Extra: Gabe heeft een paar ongezonde gewoontes ontwikkeld, waaronder het veelvuldig consumeren van alcohol en zich vergrijpen aan andere verdovende middelen. Alles om maar te vergeten wie hij is.

[ bericht aangepast op 29 jan 2015 - 22:05 ]

---

The woods are lovely, dark and deep. But I have promises to keep, and miles to go before I sleep.

Duvaineth, zou je alsjeblieft het lijstje willen aanhouden en alles erbij zetten?

---

Your make-up is terrible

Michonne schreef:
Duvaineth, zou je alsjeblieft het lijstje willen aanhouden en alles erbij zetten?

Ik was nog niet klaar.

---

The woods are lovely, dark and deep. But I have promises to keep, and miles to go before I sleep.

Wat n' sexyness op one page.

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Trouwens, je kapt een zin af aan het einde van je innerlijk. Nu ben ik benieuwd wat er moet komen te staan.

---

Your make-up is terrible

Michonne schreef:
Trouwens, je kapt een zin af aan het einde van je innerlijk. Nu ben ik benieuwd wat er moet komen te staan.

Oei, amai, where did it go?
Ik zal dat even aanvullen

---

The woods are lovely, dark and deep. But I have promises to keep, and miles to go before I sleep.

Naam: Ryan Young
Leeftijd: Vierentwintig, geboren op achttien december
Geslacht: Mannelijk
Innerlijk: Klunzig en eigenwijs zijn de twee perfecte woorden om het karakter van Ryan te kunnen omschrijven. Al van kinds af aan liet hij borden vallen, liep hij overal tegenaan en viel hij nogal vaak. Op school was dit niet de beste manier om vrienden te maken, wat ervoor zorgde dat hij uiteindelijk gepest werd omdat hij geen vrienden had en zo klunzig was. Uiteindelijk namen zijn ouders hem mee naar de opticien waar ze erachter kwamen dat zijn ogen een verre achterstand hadden, hierdoor draagt hij nu nog steeds een bril. Met de jaren werd Ryans onhandigheid erger maar al snel bleek het dat hij slimmer was dan zijn medeleerlingen. Het feit dat hij goede cijfers haalde en je hem altijd met enkel een boek ergens achteraan zag zitten maakte het pesten niet veel minder. Natuurlijk wist hij dat hij het stuudje van de klas was en hij daarom door de anderen werd getreiterd. Het deed hem niet echt veel, zolang hij maar zo min mogelijk lastig gevielen werd tijdens het lezen of leren vond hij school prima.
Aangezien hij nooit echte vrienden heeft gehad weet Ryan ook niet hoe hij zich moet gedragen tussen andere mensen en is daarom nogal verlegen. Voor zichzelf opkomen zou hij wel kunnen, het is alleen nooit nodig. Opvallend is hij totaal niet dus schenken mensen ook vrij weinig aandacht aan hem. Om zijn mening wordt niet zo snel gevraagd, doordat hij zich nergens mee bemoeit is dit ook niet nodig. Zodra je eenmaal een gesprek met hem aangaat merk je pas dat hij best grappig is en eigenlijk met iedereen overweg kan gaan. Stiekem is Ryan een enorm optimistische en enthousiaste man die zich kapot lacht om de kleinste dingen.
Door de zombie apocalypse is een deel van Ryan veranderd. Op sommige momenten kan hij enorm sardonisch en emotieloos worden. Hij is dood serieus op zulke momenten en zal niet in staat zijn om een normaal gesprek met iemand te voeren. Meestal zal hij een plaats zoeken waar hij in zijn eentje na kan denken, zonder iedereen om hem heen. Hij zal dan een tiental plannen bedenken voor als het met de groep mis gaat. Ryan kan flink pissig en soms woedend worden als iemand hem op zo'n moment stoort, zelfs als het is om te melden dat er iets ernstigs is gebeurd. Koelbloedig zou hij iemand kunnen vermoorden wanneer er weer zo'n moment aanbreekt. Een zombie of niet, voor hem zal het verschil dan vrij weinig uitmaken.
Uiterlijk: Ryan is de zoveelste jongen met mosgroene ogen en typisch bruin haar. Zijn lengte maakt hem al slungelig, je zou hem rond de 1.90 kunnen schatten, en dat hij erg dun is maakt het er niet veel beter op. Je zal hem nooit zonder een bril zien, aan beiden ogen heeft hij -4 en ziet dus bijna niets zodra hij zijn bril afzet.
Meestal draagt Ryan een simpel shirt met een vest, spijkerbroek en zijn afgetrapte allstars. Het maakt hem niet uit hoe hij eruit ziet, zeker niet deze maanden. Hij is al blij dat hij überhaupt nog schone kleding heeft weten te vinden op sommige plekken. Zijn haar knipt hij zodra het nodig is wat bij met een schaar, of haalt er kleine plukjes van af met een normaal- of een scheermesje. Hierdoor is zijn haar nogal piekerig en valt zijn pony over één oog, het irriteert hem niet echt en hij vindt het juist fijn dat één oog wat bedekt is.
Ryans huidskleur is nou niet bepaald de bruinste, maar enorm bleek is hij ook niet. Je zou hem wat lichter kunnen noemen dan de meeste mensen, aangezien hij toch driekwart van de dag binnen of in de schaduw doorbrengt verbrandt hij niet zo heel snel. Toch moet hij uitkijken als hij te lang in de zon is, voordat je het weet is hij helemaal rood.
Echte spieren zijn niet erg goed te zien bij Ryan, hoewel er toch enigszins een lichte sixpack te zien is. Sportief is hij zeker niet maar door het regelmatig fitnessen door de jaren heen is er toch iets uitgekomen. Erg sterk is hij niet maar hij kan zeker wel het een en het ander aan.
Verleden: Op jonge leeftijd zijn Ryans moeder en vader uit elkaar gegaan omdat zijn moeder een nieuwe vriend had. Door de co-ouderschap heeft hij nooit echt een geweldig goede band met zijn vader of moeder gekregen. Meestal probeerde zijn vader dingen met hem te gaan doen zoals vissen, naar American football wedstrijden gaan enzovoorts, toch lukte het nooit omdat hij het liefst gewoon met rust gelaten werd. Zodra hij acht werd kregen zijn moeder en stiefvader een zoontje genaamd Lucas. Hierdoor kreeg zijn stiefvader meer aandacht voor Lucas dan voor hem en werd er meestal bij zijn moeder thuis gedaan alsof hij niet bestond. Zelfs als hij iets vroeg aan zijn stiefvader kreeg hij geen antwoord, puur omdat hij niet op hem lette. Ryan bouwde echter wel een sterke band op met zijn halfbroertje omdat ze samen hun liefde voor games deelden zodra Lucas eenmaal ouder was.
Toen de zombie apocalyps uitbrak was Ryan bij zijn vader waardoor zijn moeder, stiefvader en halfbroertje hem niet mee konden nemen toen ze probeerden te vluchten. Een paar weken later heeft Ryan ze dood gevonden en heeft besloten om ze met zijn drieën bij elkaar te begraven. Meteen daarna is hij zelf ook gevlucht.
Eventuele relaties in de groep: Jessica Crimson - Ryan zat bij Jessica op school en raakte bevriend met haar doordat ze hem verdedigde tegenover de pesters. Hier is hij haar enorm dankbaar voor geweest en heeft soms nog altijd de neiging om haar te bedanken, ook al is het al een hele tijd geleden. De twee zijn nu een soort van vrienden, ze praten alleen vrij weinig met elkaar doordat Ryan enorm ongemakkelijk is en midden in een gesprek stiltes laat vallen. Uit de hele groep vertrouwt hij haar waarschijnlijk het meest, puur omdat hij bevriend met haar is en nooit echt met de andere heeft gepraat.
Eventuele wapens: Altijd heeft Ryan een revolver en extra munitie bij zich zodat hij de zombie's in één keer kan vermoorden. Wanneer het niet lukt om ze neer te schieten draagt hij soms ook nog een bijl met zich mee.
Extra: Ryan is panseksueel en let daarbij enkel op iemands persoonlijkheid. Of diegene een man, vrouw, transgender of wat dan ook is maakt hem geen zak uit.

[ bericht aangepast op 31 jan 2015 - 11:14 ]

---

Dear Molly. Watching over Fred like you have been watching over Harry all these years. Love, Lily.