Harry Potter and the order of the phoenix • Speeltopic 14 - Speeltopics

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Leora schreef:
Uch je maakt het me zo moeilijk omdat jouw post al af is en die van mij niet x'D

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
(...)

als je wilt mag je wel gewoon posten hoor :'D maar ik heb mijn post toch al klaar liggen x'D

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Leora schreef:
(...)

NEE D"; voor deze ook al?!

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

‘O-oke, dan haal ik George-eh, jij blijft hier.’ Het leek van heel ver weg te komen hoewel ik ergens diep van binnen wist dat hij nog naast me zat. Zachtjes bleef ik angstig pogingen nemen om mijn ademhaling normaal te krijgen. Altijd als ik dit had was Nathaniel er; en nu kon hij hier niet zijn. Angstig keek ik op; alsof ik Nathaniel elk moment op mij af kon zien stormen maar het enige wat ik zag was een wazig zwarte plek voordat ik een harde stomp tegen mijn gezicht voelde wat mijn weinige balans deed verliezen wat mij met een harde bonk tegen mijn hoofd op de grond deed vallen waar alles finaal zwart werd.

Een immens kille windvlaag streek over mijn slecht verhulde lichaam terwijl mijn pols haast van de rest van mijn arm gescheiden leek te worden. Bibberend deed ik langzaam met een immense hoofdpijn mijn ogen open. Het was donker en nat; aan het gebouw te voelen was het slecht geïsoleerd doordat de wind gewoon er door heen kon strijken. Warme vloeistof voelde ik langs mijn arm glijden wat afkomstig was van de knellende touw rond mijn pols wat mijn lichaams gewicht leek te dragen.
‘…Herinner je me nog; Campbell?’ geschokt keek ik waar de stem afkomstig was waar een donkere vlek stond.
‘…Waarom ben ik hier; wat is er gebeurd.. waar ben ik..’ murmelde ik zachtjes terwijl ik me langzaam weer weg voelde zakken tot ik een paar lippen tegen die van mij aangedrukt voelde worden. Maar kort; en op een totaal andere manier als George mij kuste wat hem uitsloot.
‘…Herinner je me nu weer, Camp?’ verward schudden ik mijn hoofd terwijl ik een poging deed om op te staan zodat mijn pols niet werkelijk van mijn arm gescheiden zou worden tot ik ‘Lumos.’ Hoorde en een persoon- een van de personen die ik het minst verwachtte tevoorschijn kwam; ‘Viktor.’
‘Ik had verwacht dat ik meer verwelkomt zou worden dan dit; Saunders. Per slot van rekening ken ik je al je hele leven. Eigenlijk verbaasd het me nog dat je hier les volgt. Maar misschien is dat omdat Klammfels op zijn kop staat doordat Karkarov dood is…’ verbaasd keek ik op voordat ik geruisloos; ‘Karkarov..’ met mijn lippen vormde. ‘Ja, Karkarov. Écht dood; en niet zoals George die zich voor nep-dood hield; gewoon zodat hij van jou af zou zijn.. Dan komt hij van een koude markt thuis…’ Langzaam en nog steeds verward keek ik maar toe hoe de gedaante me van onder tot boven leek te bestuderen. ‘…Je hebt hem vergeven hé. Na alles wat wij samen beleeft hebben toen híj zich voor dood hield. Na alle lol wat wij hebben gehad..’ verbaasd schudden ik mijn hoofd. ‘Viktor.. Waar heb je het over..’ murmelde ik zachtjes terwijl ik mezelf wanhopig meer tegen de muur probeerde te drukken wat hopeloos was. ‘…Waarom zit ik vast..’ Voor ik er erg in had voelde ik een harde vuist in mijn gezicht geplant worden dat gevolgd werd door een harde stomp in mijn buik wat de gal naar boven deed duwen. ‘Onze geweldige intimiteit toen hij weg was. Onze kus. De wijze dat je mij gebruikt had om over je verdriet heen te komen. Weet híj dat überhaupt wel. Weet hij wel dat je liever míj had dan hem..’ Angstig schudden ik mijn hoofd terwijl zijn ogen enorm kil dicht bij mij stonden. ‘V-viktor..’ murmelde ik zachtjes terwijl mijn buik enorm zeer deed. ‘I-ik- i-ik wilde het n-niet. T-toen.. e-echt n-niet..’ murmelde ik wanhopig. Met dat voelde ik hoe de touw rond mijn pols verdween en ik met een harde schop tegen harde tralies aan kwam.
‘Ik weet heus wel hoe hebberig je handen over mijn lichaam gleden. Alsof George zelf nooit bestaan had. En het mooiste is; dat je het hem zelf mag vertellen. Wat jij deed die avond terwijl je net dacht toen hij dood ging; hoe snel je hem vergeten was. Je gaat álles vertellen.’ Abrupt schudde ik pijnlijk mijn hoofd terwijl ik hem haast smekend aan keek. ‘ V-viktor. Ik- ik probeerde je w-weg te d-duwen. E-echt. I-ik wilde h-het niet. A-alsjeblieft V-viktor. I-ik wilde h-het n-niet. I-ik lieg tegen h-hem als i-ik dat zeg. Ik wilde h-het n-niet.. Jíj ging t-te ver…’ In plaats van dat hij redelijk antwoord terug ging zeggen hoorde ik zijn harde voetstappen dichterbij komen. Met een doffe klap voelde ik hoe die tegen mijn ribbenkast schopte dat gevolgd werd door nog een paar rake schoppen met zijn voet. Creperend lag ik op de grond terwijl ik mijn handen beschermend tegen mijn buik legde toen hij naar mijn keel greep.
‘Jé gaat hem alles vertellen. En anders doen wíj het wel voor je. We weten beide dat jíj dat niet wilt..’ Nerveus schudden ik angstig mijn hoofd ‘W-wat nou a-als ik h-hem dít v-vertel..’ murmelde ik moeizaam terwijl ik alleen mijn keel van zijn woedde verder dichtgeknepen voelde worden voordat ik zijn harde vuist in mijn gezicht voelde waar ik nog net de plezier in zijn ogen kon zien. Zijn ogen die vol leedvermaak stonden.
‘Denk je werkelijk dat je dat doet; Campbell? We weten beide dat je dat níet dúrft. Je krijgt tot morgen avond te tijd.’ Met dat liet hij me ruw los waardoor ik pijnlijk op mijn zij op de stenen vloer terecht kwam terwijl zijn voetstappen langzaam weg stierven en een krakende deur hoorde. ‘Oh en Campbell; onthou dat ik álles hoor.’ Met dat hoorde ik de deur dicht slaan waardoor ik eenzaam op de koude, harde vloer overbleef waar ik trillend van de kou en pijn op lag.

Ik post dit toch alvast... en dan laat ik Camp zo wel naar boven lopen; want het zou raar zijn als hij nu meteen naar boven zou lopen x'D dus er moet nog ietsjes tijd verstreken zijn.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

ik wil Viktor dood hebben. en oh god als George hoort dat Camp met Viktor gezoend heeft toen iedereen dacht dat hij dood was.. hij gaat echt woest worden.

zal ik nu alleen posten dat ze door het portret lopen of wat?

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

^Verras me maar. Ik heb express niet gezegd waar Camp precies ligt zodat je hem niet kon vinden x'D

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Leora schreef:
^Verras me maar. Ik heb express niet gezegd waar Camp precies ligt zodat je hem niet kon vinden x'D

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
(...)

.. dus hij is verdwenen?

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

Ik trok mijn wenkbrauwen verbaasd op toen Leo weer terug naar mij toe liep.
'Wat is er dan gebeurt?' Vroeg ik dan zachtjes. Hij trok slechts zijn schouders op waarna hij weer naar mijn pols greep en me richting het portret trok.
'Ik weet het ook niet; een soort paniek aanval, geloof ik? Maar hij zei dat ik je moest halen.' Legde hij uit. Maar toen we eenmaal door het portret liepen die met een bonk achter ons dichtviel, liet Leo me los en bleef geschrokken naar de trappen staren.
'Eh- waar waren jullie?' Vroeg ik maar en ging naast hem staan.eo keek maar geschrokken om zich heen en begon zijn naam te roepen, maar er was geen antwoord.
'Leo?' Begin ik met een glimp van angst in mijn stem tot leo zich paniekerig omdraaide en me hoofdschuddend aankeek.
'Hij- hij was nig net hier, hij was zwak.. hoe kan hij verdwenen zijn?'

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Campbell Saunders

Zachtjes bleef de warme vloeistof uit mijn arm en neus maar lopen terwijl mijn lichaam beurs aanvoelde en gebroken. Ik zou haast kunnen zweren dat er een rib in mijn orgaan boorde. Ik had geen flauw idee hoe lang ik hier überhaupt lag. Het enige wat ik wist is dat ik helemaal verkleumd was en als ik hier nog langer zou blijven- ik waarschijnlijk dood zou gaan. Het was niet alsof dat aanbod niet aanlokkelijk was. Ik zou van alles verlost zijn en George zou nooit te weten komen dat ik en Victor een kus gedeeld hadden toen hij dood was. Soms voelde ik nog hoe Viktors grijpende handen toentertijd om mijn lichaam geklauwd hadden terwijl ik hem krampachtig probeerde weg te duwen. Het was nog de enige bewijs wat me niet gek maakte om te geloven dat ik het wilde.
Zachtjes duwde ik me omhoog waar mijn gewonde pols die maar slechts aan een dun draadje leek te houden het meteen leek te willen begeven. Toch wist ik tot mijn geluk op te staan waar alles duizelde. Immens traag liep ik naar de deur waar ik mijzelf hijgend aan vast hield. Alsof het George was drukte ik me daar even tegen aan om op adem te komen voordat ik de trap naar boven volgde waar het naarmate de tree iets warmer leek te worden hoewel mijn huid nog steeds blauw leek te zijn van de kou. Langzaam kwam ik uit op de bekende schilderijen van zweinstein. Net zoals de bekende muur en vloer. Veel meer luxe als daar beneden in de kerkers wat van het oog ontrokken werd en ik langzaam uitkwam bij de gang van de grote zaal. Lichtelijk verward keek ik om me heen waar mensen gewoon vrolijk leken- zonder zorgen. Was ik maar een van hen. Kon ik maar van lichaam veranderen. Kon ik maar iemand anders zijn zodat ik mensen geen pijn deed. Ik kon nu niet meer naar Gryffindor common room. Wat moest ik zeggen; wat moest ik doen? Het enige wat ik moest doen was hetgeen wat ik het liefst niet deed. Zachtjes strompelde ik maar naar de bieb wat dicht bij was waar ik naar de plek liep waar ik altijd zat- alleen deze keer niet op de stoel maar tussen de twee ingekropen boekenkasten aan waar ik me zo klein mogelijk maakte. Dit was een van de weinige plekken waar ik wist dat George of Leo nooit zouden komen. Ze meden de bibliotheek het liefst en meestal kwamen mensen niet in het achterste hoekje van de bieb. Ze geloofden dat ze dan werkelijk gek geworden zouden zijn. Zachtjes tastte ik met mijn handen om mijn oog wat pijn deed- ongetwijfeld zou het een blauwe plek worden net zoals de striem op mijn gezicht. Zachtjes trok ik de mouw meer om mijn pols zodat niemand het touw gekliefde deel kon zien. Het zou nu net lijken alsof ik van de trap af gevallen was; met mijn oog tegen de leuning. Niemand hoefde het te weten van Viktor en mij. Niet zolang ik het geheim hield.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Ohgod D'; moet iemand hem mee naar het leeelingenkamer toe slepen :'3

Argh, mijn arme campje toch; hij heeft pijn

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

George gaat camp nog meer pijn doen xd. Want je zei al dat hij boos ging worden.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Leora schreef:
George gaat camp nog meer pijn doen xd. Want je zei al dat hij boos ging worden.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Vamo; Camp. Sorey, ben te.lui om op de "wijzig" knopje te drukken x)

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

George Weasley

We zochten echt waar overal naar hem. Begonnen bij de grote zaal, waar we bij ieder verdieping keken, iedere leslokaal, aan ieder student vroegen, zelfs aan zwadderaars en zelf deed ik een poging om mezelf in het verboden bos te gooien maar Leo hield me tegen. Maar Campbell lijkt serieus spoorloos verdwenen te zijn. En bet sfeer was zo koud; zo kil en vreemd, het voeld alsof hij gewoon nooit bestaan had. Iedereen lachte zoals altijd en begroetten me met een glimlach als ze me zagen rennen, net als altijd. Alsof Campbell maar een droom was; een verbeelding. Maar nee. Ik kon hem niet vinden maar hij was er wel. Ik deed zelfs een aantal wanhopige pogingen om naar de bezweringen lokaal te kijken, en zelfs naar het bieb te gaan. Maar daar vonden we Draco die schreeuwde dat ik een stomme bloedverader was, een schande voor de tovenaarswereld om de reden dat ik een Wealsey was, maar er kwam een nieuwe punt bij en dat was dat ik op jongens viel. En speciaal op Campbell. Dus Leo en ik verlieten uiteindelijk het gang.. rennend.. met Vilders achter ons aan en Draco die met een permamemte plakbezwering aan het plafond hing.
Dus liepen we nu de leerlingenkamer binnen, ik schreeuwend, scheldend en vloekend terwijl Leo me probeerde te kalmeren en ik alleen schreeuwde dat ik zou kalmeren als ik Campbell zou vinden. Dus liet ik Leo schreeuwens achterwegen om de trap op te stampen, naar Fred en Ralf toe wiens kamer ik binnenstormde en Fred strak aankeek.
'Ik hen geen zin om te praten nu. Campbell is vermist.' Siste ik dan luid.

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••