Harry Potter and the order of the phoenix • Speeltopic 14 - Speeltopics

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Fred Weasley

'Oké..' Ik kijk op en kijk hoe George naar ons toe schuifelt. 'Oké..als jij het zegt, geloof ik het wel. Hoewel het deel over Camp wel waar was. Geef het toe. En nog steeds, als jij mij geen afschuwelijke broer vind, ik ben dat wel.'
Ik schud meteen mijn hoofd en kijk hem streng aan. 'Nee, het is niet waar. Zonder jou was ik een heel ander persoon geweest. Je ziet al hoe een wrak ik ben als ik jou en Ralf niet heb. Ik wil niet eens nadenken over hoe mijn hele leven zou zijn zonder jou. Dus zeg dat nooit meer.' Ik sla een arm over zijn schouder en sla mijn andere arm over die van Ralf. Daarna kijk ik ze allebei om de beurt aan.
'Dus, zullen we teruggaan naar de leerlingenkamer?'

Spoiler alert: you will save yourself

Wauw altijd als ik afwezig ben word k nooit volgespamt hoewel ik altijd bang word dat ik volgespamt ga worden

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Ik vond het veel te stil vandaag
Oké, dat is voornamelijk mijn schuld, maar ik was braaf huiswerk aan het maken.

Spoiler alert: you will save yourself

Solangelo schreef:
Ik vond het veel te stil vandaag
Oké, dat is voornamelijk mijn schuld, maar ik was braaf huiswerk aan het maken.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Philip schreef:
(...)

Het is niet alsof ik aanwzig was x'D Niet dat iemand mij hoorde te missen

Spoiler alert: you will save yourself

Sorry, ik zat weer vast bij mijn ouders maar nu ben ik weer vrijgelaten. En ik vind het wel goed hoor, dat we naat de volgende dag gaan (:

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

17th November 07:45

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Fred jr. Heeft gepost :o wie was aan de beurt daar Ralf/Hugo of Camp?

En wie gaat hier de beginpost maken? En je gaat vast "jij" zeggen, dus waar is Camp op dit moment?

[ bericht aangepast op 25 jan 2015 - 22:00 ]

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
Fred jr. Heeft gepost :o wie was aan de beurt daar Ralf/Hugo of Camp?

En wie gaat hier de beginpost maken? En je gaat vast "jij" zeggen, dus waar is Camp op dit moment?

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Philip schreef:
(...)

Als je even geduld heb maak ik zometeen een post.. voor deze met Camp. Jij mag met Ralf en Hugo posten want ik weet niks voor Camp en ik stuur Roxy zo naar Scorpius hoewel ik bang beng dat Bain het gaat lezen want dan gaat Miriam me killen .

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Ehm, ik maak wel de beginpunt met Jonah en met Fred.
Misschien dat Fred bij Ralf is komen liggen? Ik heb zin om een awkward stukje tussen Fred en Ron te schrijven :'D

Spoiler alert: you will save yourself

Solangelo schreef:
Ehm, ik maak wel de beginpunt met Jonah en met Fred.
Misschien dat Fred bij Ralf is komen liggen? Ik heb zin om een awkward stukje tussen Fred en Ron te schrijven :'D

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Fred Weasley

Door een schreeuw schrik ik wakker. Ik kijk om me heen en zie dat ik naast Ralf in zijn bed lig. Even glimlach ik en dan kijk ik wie er schreeuwde. Al snel zie ik een geschrokken Ron naar me kijken.
'Wat? Ben ik echt zo eng?' vraag ik met een kleine glimlach.
'Heb je hier de hele nacht geslapen?' vraagt hij, totaal mijn vraag negerend, waardoor ik met mijn ogen rol en knik. Dan besef ik waar hij op doelt.
'Nee, nee, niet zo.' Ik word helemaal rood - hoewel ik nooit rood wordt. 'Oh Merlin, nee, gewoon knuffelen enzo.'
'Enzo...' De wantrouwigheid spat ervanaf.
'Ja, je snapt vast wel wat ik bedoel.' Even is het stil.
'Ik zou willen dat ik ook iemand had om gewoon mee te knuffelen.' Ik had nooit verwacht die woorden uit de mond van mijn jongere broertje te horen. Hij lijkt een beetje verdrietig te zijn.
'Ach Ronniekins, die tijd komt nog wel. Ik had ook nog geen vriendje of vriendinnetje toen ik vijftien was.' Ik kijk even naar Ralf en dan weer naar Ron. 'Maar het kan wel al heel snel gaan hoor. En eh, je- als er iemand is die je leuk vind dan moet je dat maar gewoon tegen diegene zeggen. Dat hielp bij mij ook.' Nog nooit heb ik Ron advies gegeven en het is nog gênanter dan ik me voorgesteld had.
'Nou, er is wel iemand,' zegt hij zachtjes, 'maar die ziet mij echt niet staan. Ten minste niet op die manier.'

Spoiler alert: you will save yourself

Jonah Barret

Als ik mijn ogen open word ik even verblind door het licht. Daarom sluit ik mijn ogen nog even en denk ik na. Gisteren kuste ik Kealan. Ik was zo stom om hem midden in een drukke gang te kussen en nu haat hij me. Ook heb ik mijn vader weer gezien.
Mijn vader, die mij vertelde dat mijn moeder gestorven is. Ik weet dat ik verdriet zou moeten voelen en woede en alles, maar ik voel enkel leegte op de plek waar mijn hart zou moeten zitten. En de tweestrijd woedt in mij door, over of ze dood is of niet. Want het voelt niet zo. Het waren enkel woorden die mij vertelden dat ze dood is en woorden zijn onbetrouwbaar.
Het liefste wil ik nu in Kealans armen liggen en huilen terwijl hij me vertelt dat het goed komt en rustig dingen zegt die mij gerust stellen. Maar die verbeelding is alleen dat. Want hij is niet zo, hoe graag ik dat ook wil. En iedere dag moet ik mezelf door pijn en verdriet heen sleuren om enkel meer pijn en verdriet te krijgen.
'Want de wereld draait niet om jou en niemand geeft om je,' zeg ik en te laat realiseer ik me dat ik het hardop zeg.

Spoiler alert: you will save yourself

Campbell Saunders

Pijnlijk haalde ik mijn rechterhand van het perkament af waar slechts nog twintig centimeter aan tekst op stond. De hele avond; nadat George teruggekeerd was met Fred en Ralf die alles goed gemaakt leek te hebben, had ik gepoogd om met links te schrijven wat finaal mislukte. De stilte was te snijden terwijl de kou zich meester van mijn lichaam had gemaakt terwijl ik de hele tijd; zelfs toen ik nog zenuwachtig in bed zat te rollen voor even tot George sliep; naar de klok aan het staren was waar de tijd veels te snel vooruit tikte alsof iemand het betoverd had. Het was dan ook een aangename afleiding om even weg te mogen lopen om mijn veels te laten belofte aan George te vervullen; zijn ontbijt op bed wat ik zojuist op zijn nachtkastje had gezet. Zelf had ik hem deze keer niet wakker gemaakt; puur zodat ik nog geen confrontatie aan hoefde te gaan gezien de blauwe plek rond mijn oog tot mijn ellende werkelijk blauw was geworden en omdat ik zoals gewoonlijk misselijk werd van de etensgeur wat altijd genadeloos in mijn neus moest vliegen.
Zachtjes slikte ik terwijl ik mijn ogen weer over het papier liet gaan. Zoals altijd moest professor Snape een onmogelijk moeilijk werkstuk opgeven die al morgen in geleverd moest worden waardoor ik met tegenzin weer de veer in de inkt doopte waar algauw weer de stekende pijn in mijn pols op kwam spelen wat me af deed vragen wat pijnlijker was; de veer van Umbridge of het feit dat ik nu zo schreef.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya