Harry Potter and the order of the phoenix • Speeltopic 14 - Speeltopics

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

SphinxX schreef:
(...)

Niet letterlijk :'D met woorden. Ik bedoel, je weet dat george een zwakte heeft aan.. Nathaniel..

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

Bij boorde zijn handen terug tegen mijn borstkas aan waardoor ik weer tegen de muurtje aangeboord werd en ik kil in zijn ogen staarde.
‘Ik kan niet begrijpen hoe Campbell in jou mooie praatjes gevallen is. Maar een beetje de stoere jongen nu uithangen omdat je weet dat ik sterker dan Campbell ben; waardoor je straks maar jouw agressie op hem botviert. Je mag geluk hebben dat Nathaniel er nu niet is. Oh ja; dat was waar he. Weet Campbell überhaupt wel wat jíj met hem gedaan heeft. Met Campbells bloedeigen broer.’
En met dat voelde ik zijn vuist in mijn buik waardoor ik wat ineen kromp en wederom op mijn lip beet die al gauw wat open scheurde.
‘Voelde je toen macht..hmm; leedvermaak of wroeging waardoor je het Campbell niet verteld.’
Hoewel de vuist die hij in mijn buik boorde afschuwelijk veel pijn deed, was de woedde die ik nu voelde tien keer erger.
‘Als je Campbell nog met een vinger aan raakt- ik zweer je; ik doe jou hetzelfde tien keer erger aan dan wat jij met míj van plan bent. En ik laat Campbell toe kijken. Dat lijkt me wel iets leuks… Hoe hij smeekt hoewel hij diep van binnen weet hoe jíj zijn leven geruïneerd hebt.’
Ik kwam weer wat rechter staan om hem deze keer tegen de muur aan te duwen, maar hield me in terwijl ik hem bij zijn kraag vasrhield en hem maar tegen de muurtjr aandruke.
'In merlijns naam toch; IK MARTEL HEM NIET!' Riep ik woedend en kromp spontaan ineen door de pijn in mijn buik waar Kealan zijn vuist, snel geteld rond de tien keer geboord heeft en een vermoedde heb dat ik nu aan een interne bloeding leed. Maar dat is ook goed ook; kan ik een lang en pijnlijke dood ondergaan en van al deze problemen verlost worden. Maar toch bleven mijn handen bij zijn kraag.
'Ik ben niet diegene die Camp pijn doet; dat zijn jullie! Jij- Jonah- wie er nof meer in jullie afschuwelijke groepje zit,'
En met dat gleden nijn handen, deze keer werkelijk naar zijn keel en alsof ik een wilde dier was die zijn prooi probeerde te doden, kneep ik het langzaam dicht.
'Nathaniel wilde ik dood hebben! Ik wilde hem doden- ik wilde hem vermoorden en dat heb ik gedaan en het boeit me niet meer; als je met dit door gaat, als je beweert dat ik Camobell pijn doe, als je nog een keer tussen ons in komt if zelfs een vinger naar ons uitsteekt, ik vermoord je!' Siste ik wild en kneep zijn keel beetje bij beetje wat dichter voordat ik mijn ogen dichtkneep en wegkeek terwijl ik mijn nagels ook in zijn keel boorde voordat ik hem net een ruk losliet en me omdraaide om terug naar het kraan toe te wankelen die ik open draaide en mijn bezweten gezicht nat te spetteren.


Jup, woedeaanval. Ik zweer, daag George nooit zo gewelddadig uit of anders kan hij echt te ver gaan.. na de hele Nathaniel gebeurtenis kent hij geen angsten meer hierover.

Ik snap het wel hoor, als Campbell hierachter zou komen en George gaat haten ..

Saving people, hunting things, the family business デ--▸ •••

Ahw no no no D'; nu wil ik Campbell; George laten troosten maar hij zit vast bij uch D'; die stomme Red :< George gaat kapot :'( ik moet iets verzinnen hoe cam weer terug kan komen..

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Philip schreef:
Ahw no no no D'; nu wil ik Campbell; George laten troosten maar hij zit vast bij uch D'; die stomme Red :< George gaat kapot :'( ik moet iets verzinnen hoe cam weer terug kan komen..

Saving people, hunting things, the family business &#12487;--&#9656; •••

SphinxX schreef:
(...)

Echt? Ergens dacht ik dat je een beetje boos zou worden om het feit dat ik je personage bijna doodde :p

Linde is ook nog niet online gekomen D'=

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Philip schreef:
(...)

Liever dat Kealan dood gaat dan dat Cage dood gaat D'; ze zijn mijn OTP :'x

Dan vermoord ik hem wel in mijn volgende post

Saving people, hunting things, the family business &#12487;--&#9656; •••

SphinxX schreef:
(...)

Dan vermoord ik hem wel in mijn volgende post

Nee joh :p George is woest ja, maar heeft nog steeds een hart. Hoewel hij Nathaniel wel kon doden; maar hij was echt te erg toen. Ik haatte nathaniel.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Philip schreef:
(...)

Haha :'D Don't worry. Your villain will be back :'D

Oke ik ga iets raars posten.. maar stel er geen vragen. Het is gewoon zo. Alles voor George

Saving people, hunting things, the family business &#12487;--&#9656; •••

SphinxX schreef:
(...)

En toen werd ik.. nogmaals.. bang.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Angelina…..

Met een schok sprong ik achteruit toen de deur open geknald werd en Kealan onze normaal zo rustige hoofdmonitor naar buiten gemarcheerd kwam. Ik keek toe hoe hij razend nog naar binnen keek voordat hij weg liep zonder mij een blik waardig te gunnen. Zachtjes sloop ik naar de jongens wc waar ik George met een openkraan zijn gezicht nat spetterde. Eigenlijk wilde ik naar hem toe lopen; kijken of ik wat voor hem kon doen of helpen maar ik wist dat ik daar nog niet in staat toe was. Ik had middels George wel opgegeven als mijn potentiele vriendje. Maar dat betekende nog niet dat ik zomaar alles meteen met hem kon doen. Daarnaast denk ik gezien zijn woedde alleen Fred of Campbell hem konden rustig manen gezien ik vermoed dat ze beide er niks mee te maken hadden. Snel liep ik naar de leerlingenkamer. Ik wist als een van de weinige dat Campbell ’s avonds vrijwel altijd op de slaapzaal lag huiswerk te maken terwijl Fred en George dan zwerkballen bij mij. Het was mij dan ook opgevallen dat hij die plek meed. Snel gooide ik de slaapkamerdeur open waar Ralf en Fred waren en mijn blik stilviel op een hijgende Campbell die er nogal moe uit zag. binnen een paar stappen stond ik naast Campbell die ik genadeloos optilde zonder nota te slaan van de bloedvlekken op zijn witte blouse. Dat was zijn straf voor de waterballonen- hoewel ik sinds dat incident een soort vrede in mijzelf gesloten had met Campbell; alsof hij nu pas bewezen had dat hij wel iets waard was in plaats van een leegzuigende dementor.
‘W-wat- A-angelina?’ murmelde ik. ‘George is in een nogal redelijk grote ruzie verwikkeld geraakt met Kealan- Geloof me. Hij heeft nu iemand nodig..’ zei ze voordat ik hem de slaapzaal uit trok. Aan zijn stappen te merken kon ik zien dat hij slecht liep. Waarschijnlijk had Kealan hem in elkaar geslagen of iets- ik had wel iets gehoord over zijn uitbarstingen maar ik had nooit levend bewijs gezien. Zachtjes duwde ik hem naar binnen waar ik nog zachtjes fluisterde; ‘Bedank me maar later.’ Campbell zelf staarde me vermoeid, buiten adem en nogal verward aan voordat hij zich omdraaide.

Campbell Saunders

Even keek ik nog hoe ze weg liep terwijl ik nogal hard uithijgde. Merlin- wat trok ze me snel mee en wat was ik moe. Ergens was ik blij waarom ze niet naar mijn verwondingen vroeg hoewel ik haar wel kwalijk nam dat ze expres mijn kapotte pols die enorm gebrand had onder haar grip beet genomen had.
In plaats van mezelf even rust te gunnen keek ik om naar George die helemaal kapot; gebroken; verdrietig- leeg- moest ik nog meer woorden opsommen? Hij leek George niet meer. Hij had totaal niets meer weg van de jongen waar ik verliefd op was geworden. Zachtjes liep ik naar hem terug waar ik net zoals bij Leo eerder droge tissues uit de torkrol trok en die uitstak naar George. ‘Sorry.. ik had niet weg mogen gaan. Heb je heel erg pijn- wat heeft hij je allemaal aangedaan?’ murmelde ik zachtjes.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

Ik draaide de kraan weer dicht en bleef naar het putje staren terwijl de aantal voetstappen van Kealan mij verlieten tot de deur met een klap open en dicht vloog. En toen was ik weer alleen.. eindelijk weer alleen. Ik legde mijn armen over de kraantje en steunde mijn hoofd er wanhopig tegen aan en met al mijn kracht hield ik mijn aantal tranen tegen, hoewel ik nog steeds de grote poker face op mijn gezicht droeg. Ik ben zo moe, uitgeput, het zat van alles.. ik heb geen geduld meer. Nee; ik heb echt geen geduld meer. Mijn leven is een hele zak met problemen geworden. We gaan van de ene probleem naar de andere, de ene angst naar de andere, het houd niet meer op. En elke keer als ik denk dat alles weer normaal is, begint het weer. Het is net een vloek. Ik voel me zo ellendig.. ik wil gewoon dat we eens weer onze lach continu op onze gezichten kunnen dragen net als vroeger; maar dat kan dus niet meer.
‘Sorry.. ik had niet weg mogen gaan. Heb je heel erg pijn- wat heeft hij je allemaal aangedaan?’ 
Geschrokken van de plotselinge stemmetje keek ik op en ontdekte Campbell die naast mij stond, met een tissue in zijn hand die hij naar mij uitstak. Even staarde ik er naar voordst ik die zachtjes uit zijj hand pakte en er maar aan frommelde.
'Ik ben het zat.' Zei ik dan schor en keek Campbell weer aan.
'..ik heb geen geduld meer. Ik-' ik schudde met mijn hoofd en hield de neiging tegen om iets kapot te slaan en draaide me met een ruk om waarna ik mijn handen gespannen door mijn haren liet gaan.
'I-ik wil hem zo, zo erg graag doden.' Ligt het aan mij of ben ik hier de enige die staat te denken dat ik waarschijnlijk over zestig jaar in Azkaban zit?

Saving people, hunting things, the family business &#12487;--&#9656; •••

Campbell Saunders

‘Ik ben het zat.. ik heb geen geduld meer. Ik- i-ik wil hem zo, zo erg graag doden.’ Zachtjes schudden ik mijn hoofd voordat ik hem voor het eerst met beide handen hem omdraaide naar mij toe voordat ik zijn gezicht tussen mijn handen nam om hem zo even aan te staren.
‘George, in het leven gebeuren heel veel dingen. Sommige zijn vrolijk en de ander zijn pijnlijk en over meer van de helft van de gebeurtenissen heb je geen grip of keuze op. Het enige wat je kan doen is met de tijd mee gaan en hopen en proberen het beste er van te maken.’ Zachtjes knikte ik met mijn hoofd alsof hij het daarmee kon begrijpen waarbij ik zachtjes mijn handen van zijn gezicht afhaalde om mijn armen achter zijn rug te zetten waarbij ik mezelf langzaam tegen George aandrukte. ‘..Je bent zo niet, George. Je bent nu alleen té verblind door verdriet en pijn dat je het niet zelf ziet waardoor je jezelf niet meer in kunt houden. Ik zou nooit weten hoe het is; maar het lijkt me pijn doen om je tweeling voor even te verliezen. Maar het komt goed tussen jou en Fred- George. Dat beloof ik..’ Zachtjes drukte ik een kus op de blouse waar zijn borst lag. ‘..Alles komt goed, George. Vertrouw me..’ suste ik hem zachtjes waarbij mijn duim over zijn zij streek waarbij ik mijn grip niet verlichtte terwijl ik mijn ogen wijd opengesperd hield die langs zijn lichaam naar de open deur staarde. Ook al klonk ik rustig- was ik dat verre van. Ergens vroeg ik me af wanneer het voor George te drempel zou zijn. De drempel wat hij zou overschrijden waardoor ik hem kwijt was naar een plek waar ik hem niet kon volgen.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

George Weasley

Mijn reacties en gevoelens op dit moment kunnen wel overdreven zijn, maar dat vind ik het niet. Aangezien ik voordat dit alles gebeurde, nooit verdrietig was. En als ik een probleem had waar ik verdrietig om was, liet Fred me zoals gewoonlijk weer lachen en dus ook andersom. Net als, als anderen ook grote problemen hadden, lieten we ze gewoon lachen zodat ze niet zouden huilen. En mu ik diegene ben met deze problemen en er is geen Fred meer, weet ik echt niet meer wat ik moet doen.
Campbell waarschijnlijk wel aangezien hij aan deze dingen gewend was geraakt. Ik voelde zijn handen bij mijn schouders waarna hij me omdraaide om mijn hoofd tussen zijn handen te nemen.
‘George, in het leven gebeuren heel veel dingen. Sommige zijn vrolijk en de ander zijn pijnlijk en over meer van de helft van de gebeurtenissen heb je geen grip of keuze op. Het enige wat je kan doen is met de tijd mee gaan en hopen en proberen het beste er van te maken.’
Ik bleef hem aanstaren, niet wetend wat ik hierop moest gaan zeggen. Hij haalde zijj handen weg om hem achter mijn rug te plaatsen en ergens kreeg ik het gevoel dat ik Campbell ernstig beïnvloed heb.
‘..Je bent zo niet, George. Je bent nu alleen té verblind door verdriet en pijn dat je het niet zelf ziet waardoor je jezelf niet meer in kunt houden. Ik zou nooit weten hoe het is; maar het lijkt me pijn doen om je tweeling voor even te verliezen. Maar het komt goed tussen jou en Fred- George. Dat beloof ik..’
En maar denken dat dit niet de enige probleem was. Hij drukte een kus tegen mijn blouse aan waarbij ik mijn ogen wat sloot en weg probeerde te kijken.
‘..Alles komt goed, George. Vertrouw me..’
Ik bleef maar stil staan en legde uiteindelijk, ietwat ongemakkelijk mijn armen om hem heen.
'..ik- ik vertrouw je.' Murmelde ik maar en opende mijn ogen weer.
'Maar de omgeving niet.'
Ik creëerde wat afstand tussen ons en keek Campbell ietwat zwakjes aan.
'Wie weet wat er hierna gebeurt. Ik- ik ben er niet zo erg gewend aan geraakt als jij. Ik heb gewoon geen geduld meer.. maar.. omdat jij het zegt zal ik proberen om.. gewoon met de tijd mee te gaan. Eh- Wil je nog steeds dat ik hier blijf..?'

Saving people, hunting things, the family business &#12487;--&#9656; •••

Campbell Saunders

‘..ik- ik vertrouw je.’ Zachtjes voelde ik zijn armen rond mij heen waardoor ik voor even mijn ogen sloot zonder mijn duim ook maar een seconde te laten stoppen van zijn verrichte functie.
‘Maar de omgeving niet.’ Het even vertrouwen wat ik in hem had verdween abrupt terwijl hij ruimte tussen ons maakte wat mij deze keer de persoon maakte wat hem niet aan staarde.
‘Wie weet wat er hierna gebeurt. Ik- ik ben er niet zo erg gewend aan geraakt als jij. Ik heb gewoon geen geduld meer.. maar.. omdat jij het zegt zal ik proberen om.. gewoon met de tijd mee te gaan. Eh- wil je nog steeds dat ik hier blijf..?’ verbaasd fronste ik mijn wenkbrauwen.
‘…George.. ik- ik wilde je niet beledigen of iets. Sorry; ik ben hier niet zo goed in. Ik ben niet goed in mensen helpen..’ murmelde ik zachtjes waarbij ik maar ietwat terneergeslagen mijn handen achter zijn rug vandaan haalde. Als Fred me ooit nog wilde zien; dan moest ik echt een cursus bij hem volgen hoe ik George blij of gelukkig kon maken- want ik faalde daar finaal in. Daarnaast wist ik zeker dat ik hem niet kon vertellen over mij en Victor; wat zou betekenen dat ik morgen avond de pineut zou zijn. Maar dat was beter dan George nog verder de afgrond in te werken dan dat ik al deed. George zelf zou niks merken en misschien; na een week zou Fred weer met hem praten zodat alles weer terug naar normaal ging. Ik had al zestien jaar thuis overleefd; dan moest ik dit laatste gedeelte met Viktor toch ook overleven. Niemand was erger dan Nathaniel.
‘Nee.. je hoeft niet hier niet meer te blijven. Het is per slot van rekening alweer avond. Misschien is het verstandiger om terug naar de leerlingenkamer te gaan; voor onze griffoendor punten waar we extreem achter liggen.’ Loog ik gezien ik liever naar de leerlingenkamer ging zodat Fred en George het goed konden maken en Kealan niet met versterking terug zou komen. George mocht niet meer pijn hebben dan dat hij al had.

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

Wat is er allemaal gebeurd 0.o

Spoiler alert: you will save yourself