• Ik doe de opleiding Maatschappelijk Werk en vandaag bij doelgroepenleer gingen wij de film Intouchables kijken en wauw... Het heeft me echt geraakt. De manier waarop iemand -zonder opleiding- iemand met een beperking helpt was echt uniek! Oke, het is grofgebekt de meeste scenes maar de band tussen die twee is onbeschrijfelijk! Ik hoop ooit dat ik zo ook kan werken (ik ben meer een voorstander van deze methode om eerlijk te zijn).

    Samenvatting:
    De film vertelt het verhaal van Philippe, een vrijwel geheel verlamde aristocraat van middelbare leeftijd, en Driss, een jonge ex-delinquent uit de banlieue van Parijs, en de bijzondere vriendschap die ontstaat tussen deze twee.

    Wanneer de film begint, is Philippe op zoek naar een nieuwe verzorger. Verschillende sollicitanten zijn al de revue gepasseerd, tot Driss binnenstormt. Hij is beslist niet uit op de baan, maar heeft de handtekening voor zijn afwijzing nodig, als bewijs dat hij gesolliciteerd heeft, zodat hij een uitkering kan aanvragen. Philippe ziet echter wel iets in hem, en daagt hem uit om als verzorger in dienst te komen en bij hem in te komen wonen. Driss, die net uit de gevangenis is ontslagen en door zijn hevig teleurgestelde alleenstaande moeder het huis uitgestuurd is, kan wel wat woonruimte gebruiken en gaat zodoende de uitdaging aan. Dit doet Driss echter op zijn eigen, onconventionele wijze. Philippe beschouwt het als een verademing om eens niet als zielige zieke man benaderd te worden, maar als persoon. De twee mannen groeien geleidelijk aan naar elkaar toe en er ontstaat een hechte vriendschap tussen de twee. Driss laat Philippe genieten van het leven, zet het huis bij tijd en wijle op stelten, en leert Philippe hoe die zijn zestienjarige puberdochter weer in het gareel moet krijgen.

    Dan duikt het jongere broertje van Driss ineens op in de villa van Philippe. Hij heeft zich flink in de nesten gewerkt. Philippe en Driss realiseren zich dat het (grote) gezin van Driss' moeder eigenlijk misschien nog wel meer gebaat is bij de goede zorgen van Driss. En zo scheiden hun wegen: Driss keert terug naar zijn moeder, en Philippe regelt een nieuwe verzorger. Het leven van Driss en zijn familie krijgt een positieve wending na zijn terugkeer, en Driss vindt een baan als koerier. In de tussentijd kwijnt Philippe weg bij zijn nieuwe verzorger, die hem niet als mens, maar als zielige patiënt beschouwt.

    Driss hoort dat het slecht gaat met zijn vriend, en besluit toch nog een keer terug te komen. Hij neemt Philippe mee in een van de snelle sportwagens die er op zijn landgoed staan, en brengt hem naar een hotel aan de kust. Daar blijkt Driss een date geregeld te hebben met de schrijfvrouw van Philippe, een vrouw met wie Philippe al maanden schreef, maar die hij nooit zelf durfde te ontmoeten.



    Om het topic nuttig te houden, welke film heeft jouw geraakt?


    "Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

    Dat is echt een mooie film inderdaad!
    The Theory of Everything heeft wij wel geraakt eigenlijk. Echt een prachtige film.

    Die heb ik een keer gekeken op school. Inderdaad een erg mooie film. ^^

    Ik kan me niet herinneren wat de laatste film was die mij echt heeft geraakt, eigenlijk. Ik heb het gevoel dat ik de laatste tijd vooral veel slechte films heb gezien, haha. :') Er waren wel wat documentaires die me echt aan het denken hebben gezet. Ik denk dat dat ook wel telt.


    "Just words." "But good words. That's where ideas begin." - Star Trek, The Wrath of Khan

    12 Years as a Slave vond ik heel erg bijzonder, naast Intouchables is dat mijn favo film. Ik ben ook een voorstander van die methode, deze film bewijst alleen maar meer wat voor band dit kan scheppen :3

    [ bericht aangepast op 21 jan 2015 - 15:13 ]


    Frey_ > Whittaker

    Holder schreef:
    Dat is echt een mooie film inderdaad!
    The Theory of Everything heeft wij wel geraakt eigenlijk. Echt een prachtige film.


    Die wil ik ook nog zien!


    "Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

    Square schreef:
    Die heb ik een keer gekeken op school. Inderdaad een erg mooie film. ^^

    Ik kan me niet herinneren wat de laatste film was die mij echt heeft geraakt, eigenlijk. Ik heb het gevoel dat ik de laatste tijd vooral veel slechte films heb gezien, haha. :') Er waren wel wat documentaires die me echt aan het denken hebben gezet. Ik denk dat dat ook wel telt.


    Documentaires ook wel, though ik kijk meestal van die weirde docu's xD


    "Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."

    Ik heb 'm vorig jaar tijdens Frans gezien en ik vond het zo mooi dat ik hem gaan kopen ben in de winkel. Echt een prachtige film.


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

    DeDDDG3maaleenS schreef:
    Ik heb 'm vorig jaar tijdens Frans gezien en ik vond het zo mooi dat ik hem gaan kopen ben in de winkel. Echt een prachtige film.


    LOL, ik besef nu dan ik hem al 3 jaar heb.. fail


    "Everytime I see the red hair bouncing so gracefully, I remember how much damage I did to that magnificient flower..."