Iedereen vond als kind klassieke muziek (waarschijnlijk) verschrikkelijk saai, omdat er geen zang bij was en het duurde vaak te lang. Daardoor krijgen kinderen een hekel eraan en het duurt meestal een tijd (gebeurt ook vaak niet) tot ze het gaan waarderen. Volwassenen en ouderen luisteren er dan weer wel naar en die vinden dan juist dat de jeugd het onderwaarderen en kunnen daar soms in doorschieten.
Wat mijn punt is, het verschilt heel erg per persoon. De ene overwaardeert het en de ander onderwaardeert het.
Spoiler alert: you will save yourself