Bloedige terreuraanslag in Parijs - Stamcafé

Bij een terreuraanslag op het hoofdkantoor van het satirische blad Charlie Hebdo zijn in Parijs 12 doden gevallen. Verder zijn er mensen gewond geraakt van wie er 4 slecht aan toe zijn. Onder de doden zijn twee politiemannen, waarschijnlijk de twee bewakers van het pand. De andere tien doden werkten voor Charlie Hebdo. Onder die doden zijn hoofdredacteur Stéphane Charbonnier van het blad en drie cartoonisten, meldt de Parijse politie.

Gewapende mannen

Drie gemaskerde en gewapende mannen hebben het kantoor aangevallen. Volgens ooggetuigen schoten ze als gekken om zich heen. Daarbij riepen de mannen volgens ooggetuigen dat zij de profeet kwamen wreken.

Goed voorbereid

Waarschijnlijk wisten de daders dat er een belangrijke redactievergadering was. De mannen bleken verder verschillende namen van redacteuren te kennen. Zij riepen in het Frans iets over makers van spotprenten die de islam beledigen. Sommige ooggetuigen zeggen dat ze slecht Frans spraken, anderen zeggen dat het accentloos Frans was.
Twee van de drie terroristen vluchtten na de aanslag in een auto. In het noordoosten van Parijs hebben zij een andere auto genomen. Volgens de jongste berichten zijn de twee spoorloos. En ook van de derde man ontbreekt voor zover bekend elk spoor.

Veiligheidsmaatregelen

De Franse autoriteiten hebben het dreigingsniveau voor aanslagen voor het centrum van Parijs verhoogd tot het allerhoogste niveau. Op tal van plaatsen in de Franse hoofdstad zijn extra veiligheidsmaatregelen getroffen. Redacties van kranten en tijdschriften, grote warenhuizen, culturele instellingen en het openbaar vervoer worden extra beveiligd.

Beveiliging

De bedreigingen aan het adres van Charlie Hebdo hadden er al toe geleid dat het hoofdkantoor van het weekblad werd beveiligd. Zeker twee agenten bewaakten het pand.

Bron: nos
Beelden van de aanslag


Je zou toch denken dat mensen vandaag de dag een betere manier hebben gevonden om hun mening aan de wereld te laten horen dan met bruut geweld. Het is misselijkmakend dat dit soort dingen nog gebeuren, en in deze mate. Laat de slachtoffers in vrede rusten en de daders snel gevonden worden. Wanneer stopt deze onzin?

---

i put the fun in funeral

Assassin schreef:
(...)

Je kan mij niet vertellen dat die acties tegen moskee's geen reacties zijn van boze Fransen en er niks mee te maken heeft.

Zo staat het in artikels. Ik vind het al goed dat daarbij geen slachtoffers gevallen zijn, gelukkig.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

De vrouwelijke agente die vandaag in Parijs is neergeschoten is overleden.

Histoire schreef:
Ik denk dat je zoiets objectief moet trachten te bekijken, niet altijd vanuit je eigen 'op de tenen getrapt' standpunt.

Et voila. Wat je hierboven beschreef vond ik ook heel sterk.
Ik kan er wel heel goed in komen dat het almaar moeilijker wordt om dat te kunnen doen. Dit soort dingen worden meer en meer afgeschilderd als een 'zij tegen ons' verhaal.
Ik heb vandaag bij het nieuws nog gezegd: zij zitten anders in elkaar dan wij. Dus 'onze' manier van denken toepassen heeft dan vaak geen zin. Wat ik denk: Die mensen hebben zo'n anti-Westen houding dat vrij weinig dat we uithalen zin heeft. Alleen maar meer kolen op het vuur. En zo gek is dat niet omdat we mensen zoals de aanslagplegers inderdaad af doen als een stel barbaren. Kijk maar naar de Telegraaf bijvoorbeeld. Persoonlijk walg ik van die krant (met name de toon die journalisten gebruiken) en vind ik het enige zinvolle Hoogland, maar we nemen 't maar op de koop toe.

Eigenlijk is een stiekeme wens van me dan ook om met iemand te praten met radicale ideeën. En dan niet om een religieuze discussie te gaan voeren en mijn 'visie' van wat goed of slecht is aan hem/haar op te dringen, maar puur om erachter te komen hoe zo iemand denkt en belangrijker nog, waarom.

[ bericht aangepast op 8 jan 2015 - 12:59 ]

---

No growth of the heart is ever a waste

Tokugawa schreef:
(...)
Et voila. Wat je hierboven beschreef vond ik ook heel sterk.
Ik kan er wel heel goed in komen dat het almaar moeilijker wordt om dat te kunnen doen. Dit soort dingen worden meer en meer afgeschilderd als een 'zij tegen ons' verhaal.
Ik heb vandaag bij het nieuws nog gezegd: zij zitten anders in elkaar dan wij. Dus 'onze' manier van denken toepassen heeft dan vaak geen zin. Wat ik denk: Die mensen hebben zo'n anti-Westen houding dat vrij weinig dat we uithalen zin heeft. Alleen maar meer kolen op het vuur. En zo gek is dat niet omdat we mensen zoals de aanslagplegers inderdaad af doen als een stel barbaren. Kijk maar naar de Telegraaf bijvoorbeeld. Persoonlijk walg ik van die krant (met name de toon die journalisten gebruiken) en vind ik het enige zinvolle Hoogland, maar we nemen 't maar op de koop toe.

Eigenlijk is een stiekeme wens van me dan ook om met iemand te praten met radicale ideeën. En dan niet om een religieuze discussie te gaan voeren en mijn 'visie' van wat goed of slecht is aan hem/haar op te dringen, maar puur om erachter te komen hoe zo iemand denkt en belangrijker nog, waarom.

Ik ben het volledig met jou eens. En ik denk dat de media, kranten vooral, een enorme boosdoener zijn in het poralisatie - proces. Ik heb het ook in verschillende kranten gelezen, en hoe erover bericht wordt, is bijzonder beladen. Moet je wel even stil staan bij het feit dat de meeste mensen dat onkritisch lezen, haastig tussen het ontbijt en dat inslikken als zoete koek. Niet allen in de Islam zit je met bepaalde groepen van radicale mensen, je hebt ze ook bij ons en als op zo'n manier met dergelijke aanslagen wordt omgegaan, dan kan die haat, en ook de groepen, sterk gaan toenemen.
Als daar zo anti op wordt gereageerd, zonder er beter bij wordt stil gestaan, kan dat enorm explosieve gevolgen mee te weeg brengen. Zoals je mooi zegt, is het alleen maar kolen op het vuur werpen. Zonder dat het zin heeft - want ernaar luisteren zullen ze toch niet.

Daar zou ik ook heel graag eens doen, eens met zo iemand gaan praten. En dat is ook maar de juiste aanpak. Er op zo'n dergelijke, emotionele, geschokte manier tegenin gaan, is natuurlijk ergens te begrijpen, maar dat lost het probleem hélemaal niet op.

Waarom mensen zo aangetrokken zijn tot sekte - gedachten of radicalisme is een interessant maar heel complex gegeven. Want inderdaad heeft het met moslim zijn niets te maken. Armoede, frustratie, te weinig kansen gekregen in hun leven? Niet altijd, soms gaat het ook om bepaalde invloeden, die er in iemands leven zijn geweest, en het is altijd bij iedereen anders. Er in komen waarom iemand zo denkt, en erachter proberen te komen, waar dit dan allemaal vandaan komt, waarom iemand als persoon zo denkt, is iets wat ik ook graag eens zou willen gaan uitzoeken.
Maar ik weet niet of je dan al zo ver hoeft te gaan - je hebt hier ook dit soort radicale anti - mensen. Die hoor ik persoonlijk ook wel graag eens aan.

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Mensen willen enkel met de vinger naar iemand anders wijzen, zodat iemand de schuld krijgt van het gehele verhaal. Dat is nu ook weer te zien, terwijl er toch twee kanten aan een verhaal zit. Positief ofwel negatief.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Sacramental schreef:
Mensen willen enkel met de vinger naar iemand anders wijzen, zodat iemand de schuld krijgt van het gehele verhaal. Dat is nu ook weer te zien, terwijl er toch twee kanten aan een verhaal zit. Positief ofwel negatief.

Er zijn altijd twee kanten van het verhaal, maar dit gaat niet zomaar even om een kindje dat iets van een ander kindje heeft afgepakt. Het gaat hier wel om mensen die 12 mensen van het leven hebben beroofd.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Ik ben het met heel veel van wat ik hier lees eens hoor, maar ik wil nog wel wat zeggen over het objectief bekijken van de zaak. Ik denk namelijk niet dat je te graag moet willen om neutraal te blijven in dit soort extreme gevallen. Wat er gister gebeurde in Parijs is simpelweg afschuwelijk, en dat maakt emoties los in mensen. Woede, verdriet, angst en bij sommige mensen zelfs haat. Ik kan me nu dus ook absoluut niet inbeelden hoe mensen zoiets kunnen doen, daar heb ik gewoon nul begrip voor. Het maakt me dan ook eerlijk gezegd niet veel uit wat hun motieven waren of hun verleden, want zelfs al wist ik deze, zoiets is gewoon niet te bevatten.
Het is dan ook niet gek dat veel mensen de situatie niet van beide kanten bekijken, men is geschokt en heeft tijd nodig zoiets te verwerken. Voor nabestaanden van de slachtoffers moet politieke correctheid al helemaal hun laatste zorg zijn. Ik vind het heel knap dat jullie er zo tegen aankijken, maar ik denk niet dat je het westen om objectiviteit kan vragen nu. Vraag dat wanneer er geen recente aanslagen zijn geweest.

---

i put the fun in funeral

Franknfurter schreef:
(...)

Er zijn altijd twee kanten van het verhaal, maar dit gaat niet zomaar even om een kindje dat iets van een ander kindje heeft afgepakt. Het gaat hier wel om mensen die 12 mensen van het leven hebben beroofd.

Natuurlijk en dit is ook op geen enkele manier goed te praten. Maar net als zoiets gebeurt, denk ik dat hetgeen je net moet doen - is naar hun kant te kijken. Waarom grijpen mensen naar die wapens? Er is altijd een waarom van hun kant ook. Wie weet een waarom die wij niet begrijpen. Zoiets gebeurt niet zomaar. Nooit éénzijdig bekijken, denk ik dan. Wat voor emoties er ook bij gepaard zijn. Dat klinkt misschien verschrikkelijk koele kikker - achtig. Maar ik denk dat je zoiets moet bekijken zoals je, bijvoorbeeld de geschiedenis van de tweede wereldoorlog bekijkt.
Als je familieleden bent verloren is de Duitsers haten iets heel gemakkelijk om te doen. Maar wààrom was Hitler zo'n succes? Waarom zijn zoveel jonge mensen aangetrokken geweest tot de SS bijvoorbeeld?
Omdat de Duitsers slechte mensen waren?
Dat is wat je vanuit een Belgisch of Frans voorbeeld natuurlijk zou gaan denken, als ze je familie hebben uitgemoord.

Maar als je het vanuit een Duits standpunt bekijkt krijg je toch een heel ander verhaal. Toen Duitsland WO I verloor, werden zij gestraft (winstgebieden bezet) en werd hun schuldbetalingen opgelegd, drie maal groter dan het bruto - nationaal inkomen.
De mensen die daar toen leefden waren straatarm, hadden geen werk, verloren kinderen van de honger. Als in die ellende, ineens een figuur als Hitler opkomt, die heel het land terug herstelt, mensen werk geeft - natuurlijk werd die man met open armen onthaalt. Logisch dat je het nazisme gaat aanhangen, of SS - agent zou worden, dat loon, dat prestige. Ineens iets kunnen betekenen bijvoorbeeld.

Ik denk niet dat je die andere kant zomaar uit het oog mag verliezen. Hoe vreselijke daden er ook worden gesteld.

[ bericht aangepast op 8 jan 2015 - 17:00 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Overkill schreef:
Ik ben het met heel veel van wat ik hier lees eens hoor, maar ik wil nog wel wat zeggen over het objectief bekijken van de zaak. Ik denk namelijk niet dat je te graag moet willen om neutraal te blijven in dit soort extreme gevallen. Wat er gister gebeurde in Parijs is simpelweg afschuwelijk, en dat maakt emoties los in mensen. Woede, verdriet, angst en bij sommige mensen zelfs haat. Ik kan me nu dus ook absoluut niet inbeelden hoe mensen zoiets kunnen doen, daar heb ik gewoon nul begrip voor. Het maakt me dan ook eerlijk gezegd niet veel uit wat hun motieven waren of hun verleden, want zelfs al wist ik deze, zoiets is gewoon niet te bevatten.
Het is dan ook niet gek dat veel mensen de situatie niet van beide kanten bekijken, men is geschokt en heeft tijd nodig zoiets te verwerken. Voor nabestaanden van de slachtoffers moet politieke correctheid al helemaal hun laatste zorg zijn. Ik vind het heel knap dat jullie er zo tegen aankijken, maar ik denk niet dat je het westen om objectiviteit kan vragen nu. Vraag dat wanneer er geen recente aanslagen zijn geweest.

Ik denk net dat er een enorm gevaar schuilt in reactief emotioneel reageren op die dingen. Natuurlijk, zul je altijd emoties daar hebben op dit soort dingen. Maar tenzij je een oorlog of nog meer problemen wilt, moet je hier net zo neutraal mogelijk mee om trachten te gaan. Die emoties zullen er altijd zijn, maar je mag er niet door worden verblind. Ik denk net dat je wél neutraal moet trachten kijken. Even los van je persoonlijke emoties. Wat bereik je met een heethoofd terug tegen hen op de vuist te gaan? Niets. Dat heeft nog nooit iets goeds opgeleverd.

[ bericht aangepast op 8 jan 2015 - 16:06 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Nu weer over die Duitsers bijvoorbeeld even.

Na WO I was de reactie bijzonder emotioneel en vijandig - waarom zouden wij hun moeten vergeven, ze mogen best gestraft worden. Ik wil alleen maar zeggen, zie de gevolgen.

Na WO II hebben ze dan wel hun verstand gebruikt - hun vijandigheid en verschillen opzij gezet - en is er een EU opgericht. Gevolg, sinds 1945 geen oorlog meer geweest in Europa.

Waren die Duitsers nu echt zo slecht? Of lag het toch aan (ondermeer) die herstelbetalingen? En die emotionele reactie van de geallieerden eerst, die totaal in de oorloggevoelens en wraak, verdriet van het verlies zijn opgegaan. Tegenover dat verstandig, neutraal en van twee kanten kunnen bekijken later?

[ bericht aangepast op 8 jan 2015 - 16:13 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Dus dan lijkt het mij wel dat het ook even de moeite loont om te gaan kijken, wààrom bepaalde groepen binnen de Islam zo sterk tot radicaal gedachtengoed aangetrokken zijn, in plaats van er in eerste instantie verhit in op te gaan. Wat speelt bij die mensen? Als je het écht wilt aanpakken, moet je de basis aanpakken. Meegedreven worden door die emoties (die normaal zijn om te hebben), lost het communicatie - geschil helemààl niet op.

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Dus ja, dat vraag ik net mooi wel eens van het Westen. (; Nu niet aan die familieleden of naasten van de slachtoffers (dat is nu ook weer een trap té ver - voor die mensen is ook niet mogelijk ) : maar wel dat ze het ook zien als een soort van signaal en niet alleen als een bende bavianen nog wat meer hitte gaan stoken. Of ik hou mijn hart vast voor nog meer slachtoffers.

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Overkill schreef:
Ik ben het met heel veel van wat ik hier lees eens hoor, maar ik wil nog wel wat zeggen over het objectief bekijken van de zaak. Ik denk namelijk niet dat je te graag moet willen om neutraal te blijven in dit soort extreme gevallen. Wat er gister gebeurde in Parijs is simpelweg afschuwelijk, en dat maakt emoties los in mensen. Woede, verdriet, angst en bij sommige mensen zelfs haat. Ik kan me nu dus ook absoluut niet inbeelden hoe mensen zoiets kunnen doen, daar heb ik gewoon nul begrip voor. Het maakt me dan ook eerlijk gezegd niet veel uit wat hun motieven waren of hun verleden, want zelfs al wist ik deze, zoiets is gewoon niet te bevatten.
Het is dan ook niet gek dat veel mensen de situatie niet van beide kanten bekijken, men is geschokt en heeft tijd nodig zoiets te verwerken. Voor nabestaanden van de slachtoffers moet politieke correctheid al helemaal hun laatste zorg zijn. Ik vind het heel knap dat jullie er zo tegen aankijken, maar ik denk niet dat je het westen om objectiviteit kan vragen nu. Vraag dat wanneer er geen recente aanslagen zijn geweest.

Natuurlijk moet er ook humaan nagekeken, en het is mooi zo mee te leven met de slachtoffers. (:
Alleen denk ik dat sommige kranten, nogal graag in de sensatie op gaan... En dat daar het grote probleem zit. Die lanceren van alles, en onderschatten nogal het effect die ze daarmee incasereren - er staan wel echte mensenlevens op het spel. Ze zitten hier niet in Baantjer; nochtans mooi alles erop en eraan.

[ bericht aangepast op 8 jan 2015 - 16:48 ]

---

Don't tell me the sky is the limit when there are footprints on the moon.

Franknfurter schreef:
(...)
Er zijn altijd twee kanten van het verhaal, maar dit gaat niet zomaar even om een kindje dat iets van een ander kindje heeft afgepakt. Het gaat hier wel om mensen die 12 mensen van het leven hebben beroofd.

Het is erg voor de mensen die overleden zijn hierdoor, en eveneens voor hun families, ja. Ik heb echter helemaal geen kant getrokken, hetgeen wat ik duidelijk probeer te maken is dat mensen heus wel wat verder kunnen kijken dan hun neus lang is.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Histoire schreef:
Nu weer over die Duitsers bijvoorbeeld even.

Na WO I was de reactie bijzonder emotioneel en vijandig - waarom zouden wij hun moeten vergeven, ze mogen best gestraft worden. Ik wil alleen maar zeggen, zie de gevolgen.

Na WO II hebben ze dan wel hun verstand gebruikt - hun vijandigheid en verschillen opzij gezet - en is er een EU opgericht. Gevolg, sinds 1945 geen oorlog meer geweest in Europa.

Waren die Duitsers nu echt zo slecht? Of lag het toch aan (ondermeer) die herstelbetalingen? En die emotionele reactie van de geallieerden eerst, die totaal in de oorloggevoelens en wraak, verdriet van het verlies zijn opgegaan. Tegenover dat verstandig, neutraal en van twee kanten kunnen bekijken later?

Ik snap wat je bedoelt en de situatie is natuurlijk erg complex. Het is natuurlijk niet verkeerd om het eens vanuit het andere standpunt te bekijken en ons af te vragen waarom deze acties nodig worden geacht. Ik moet je wel even erop wijzen dat geen oorlog meer in Europa natuurlijk niet klopt en dat het na 1945 echt niet allemaal heel soepeltjes is verlopen (nu wijs ik even op het Sovjet-regime in het Oost-Europa, het gesplitste Duitsland en de ellende die daaruit voorkwam, de oorlog die in Joegoslavië woedde, Georgië-Rusland conflict, de annexatie van de Krim).

---

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.