Ik heb ooit een jongen leren kennen via een retro habbo in begin 2010. Daar werd ik enorm goed bevriend mee. Ik kon alles bij hem kwijt, en hij kon dat bij mij. Het werd op een gegeven moment zo hecht dat we op Msn -ja goeie oude tijd :']- gingen praten. Uiteindelijk kwam ik erachter dat ik meer dan een vriendschap voor die jongen voelde..
Toen ik alle moed in mijn schoenen geraapt had heb ik het hem verteld ergens in de zomervakantie van 2010. Hij vertelde mij dat hij hetzelfde voelde en we stapten over van vriendschap naar een relatie..
Een paar jaar later raakten we verzeild in een enorme ruzie.. het werd zo erg dat ik er amper nog over kan praten zonder los te barsten in tranen. Ik had hem aan mijn vrienden voorgesteld en dat ging dus fout. Die tijd heeft me enorm veel pijn gedaan.. dit was ergens in 2011/2012.
Een jaar later pakten we het contact weer op, omdat ik hem gewoon niet uit mijn hoofd kreeg, maar natuurlijk was dat niet zoals eerst. Alles was kapot, Alles.
Ik was mijn vriend kwijt, mijn maatje.. mijn alles. Door hem voelde ik me weer vrolijk. Maar doordat alles weg was, en we wel gewoon nog praatte, ging ik er helemaal kapot aan. Iets meer dan een maand later heb ik hem een berichtje gestuurd dat we het beter konden stoppen. Daarna heb ik geen reactie afgewacht omdat ik bang was dat hij boos zou worden. Echter heb ik hem nog steeds niet uit mijn hoofd kunnen zetten..
Hoe vergeet je iemand? Of iniedergeval hoe zet je iemand uit je hoofd..?
Ik zou hem nog zo graag in mijn leven willen want hij is hét voor mij, maar ik duidelijk niet voor hem..
Het doet me gewoon te veel pijn, als ik alles kon vergeten dan had ik dat gedaan. Al zijn er nog zoveel leuke gesprekken, ik wil dit rotgevoel niet meer. Het weten wat we ooit waren en wat we nu zijn doet gewoon teveel pijn..
Ik denk nog echt dagelijks aan hem, en hoe ik zo graag had gewild dat ik mijn vrienden nooit aan hem voorgesteld had... dan waren we nu misschien nog net zo close als toen..
Little do you know