I wish I was beside you || 5sos || Speeltopic - Speeltopics

I'd move anywhere in the world for love in a heartbeat.

De jongen van 5 Seconds Of Summer reizen de hele wereld over. Ze hebben alle plekken wel eens gezien, worden overal geadoreerd door duizenden fans en zijn 11 van de 12 maanden per jaar van huis. Veel tijd voor de liefde hebben ze dus niet. Maar wat als de bezienswaardigheden in het buitenland niet de enige schoonheden zijn die de jongens tegenkomen. Wat als elke jongen verliefd wordt in een ander land, een ander continent zelfs. Gewoon op straat, of in een lokale kroeg of in het zwembad van het hotel. Wat zal er gebeuren met de band? Zal de liefde de band uit elkaar rukken? Of worden het extreem lange afstandsrelaties? Of vinden de jongens een manier om toch vaker bij hun geliefden te zijn?


Rollen:
Jongen / Meisje
[Land van Herkomst[tijdsverschil met Sydney / minimale vliegtijd naar Sydney] ~ Naam[Geliefde] ~ Speler]
De band:
~ Australië[0uur / 0uur] ~ Ashton Fletcher Irwin[ Nila Raja Damini Kapoor ] ~ Newt_Runner
~ Australië[0uur / 0uur] ~ Calum Thomas Hood[ Skylar-Jane Indiana Carter ] ~ Aureolus
~ Australië[0uur / 0uur] ~ Luke Robert Hemmings[ Scarlett Victoria Dalby ] ~ Luke_Pinguin
~ Australië[0uur / 0uur] ~ Michael Gordon Clifford[ Camille Raissa Ambrosio ] ~ IamGroot

De liefdes: (mogen ook jongens zijn)
~ India[5uur 30min / 14uur] ~ Nila Raja Damini Kapoor[ Ashton Fletcher Irwin ] ~ MAYBENOT
~ Groot-Brittanië[11uur / 21uur] ~ Skylar-Jane Indiana Carter[ Calum Thomas Hood ] ~ Oneira
~ Verenigde-Staten[15uur / 22uur] ~ Scarlett Victoria Dalby[ Luke Robert Hemmings ] ~ Netzwerk
~ Brazilië[13uur / 21uur 30 min] ~ Camille Raissa Ambrosio[ Michael Gordon Clifford ] ~ Styford

Extra familieleden, vrienden, etc.:
~


Regels:

Op het overtreden van al deze regels staat na 2 waarschuwingen het verwijderen van je personage(s).

Veel plezier!


Het Begin:
De jongens zijn net in Australië terug voor een weekje vakantie voor ze weer de wereld in trekken. Ze hebben gister een feestje gehad en hangen nu met een lichte kater op de banken bij Michael thuis. Ze zijn wat aan het praten, maar het is wel duidelijk dat ze tussen hun familie een persoon wel heel erg missen. Rond een uurtje of 12 's middags besluiten ze contact te zoeken met juist die persoon die ze zo graag aan hun zijde willen hebben. Iedereen zal dat op z'n eigen manier proberen, maar door de kater hebben ze jammer genoeg niet door dat het niet overal een normale tijd is om lange gesprekken te houden. De meisjes doen wat hun gewoon is op dit tijdstip van de dag voor hen, zoals sporten, leren of slapen.

[ bericht aangepast op 31 okt 2014 - 14:34 ]

---

Bowties were never Cooler

[Ja in Australië is het 12u 's middags]

---

Bowties were never Cooler

Camille Raissa Ambrosio
Enigzins ongeduldig bleef ik naar mijn scherm staren. De laatste tijd was het heel zelden dat we beide online waren, dan wilde ik graag de langst mogelijk tijd die we hadden eruit halen, wat niet ging als Michael niet reageerde. Tijdens het wachten aaide ik de pup zachtjes en plukte wat aan zijn fluffige oortjes. Met een zucht opende ik naast Skype het spel en pakte het blikje, die ik open maakte en een slok van de cola nam. Ik zette hem weer weg en keek naar Damon die moe en geïnteresseerd naar het beeldscherm en al kleuren keek. Zijn koppie ging schuin toen ik melding kreeg van een nieuw bericht en ik glimlachte terwijl ik het berichtje las. Prima, dan kan ik je laten zien hoe het werkelijk hoort. stuurde ik nog terug en grijnsde. Ik kon er nooit genoeg van krijgen om het goed bij hem in te wrijven dat ik beter was, dat een meisje beter was. Dat hij jonger was dan ik speelde er ook vaak in mee, al was het maar iets meer dan een maand. Het enige waar Michael zijn voordeel in had was dat hij een halve kop groter was, maar ging nogal lastig om te gebruiken via een webcam. Het bel icoontje verscheen in mijn scherm en ik klikte snel op het groene hoorntje, waarna ik bijna gelijk in de lach schoot om hoe geruïneerd de jongen eruit zag. "Dus jouw definitie van wonderschoon is een versleten sweater en geen broek?" vroeg ik hem plagerig, aangezien omdat ik zo lag hij dat niet kon zien. "Jij ziet er trouwens uit alsof je bent aangevallen door kinderen met krijt," voegde ik eraan toe, refererend naar de plukken in zijn haar die niet rood waren en hoe hij erbij zat. Ik durfde te wedden dat hij gister was uitgeweest of iets in die trant maar ik zei er niks over, mezelf kennende kwam ik dan toch achterdochtig over, jaloers zelfs. En ik wild het graag gezellig hebben voor zolang het duurde en ik was blij voor hem dat hij het leuk gehad leek te hebben. Ik negeerde zijn beledigingen zoals altijd, ik was het wel gewend en ik vatte het gewoon op als een koosnaam. Daarbij maakte ik hem zo nu en dan uit voor de ergste dingen, niet dat ik het meende, het was onze manier van communiceren. Ik lachte even om zijn ouders die ik op de achtergrond hoorde en schudde mijn hoofd. "Ik stem voor paars, paars staat je goed," zei ik met een glimlach en knikte tegen mezelf. Echt paars had ik bij hem nooit live gezien, lila wel, maar er waren genoeg foto's voor mij om dat te concluderen. Damon keek nog steeds naar het scherm alsof hij een spook zag en het klein beestje kroop dichter tegen mijn borst eng. "Ja, hij is eng, ik weet het," mompelde ik tegen de pup, net hard genoeg dat Michael het kon horen. Met onschuldige oogjes en glimlach keek ik van de hond naar het scherm. Hij kon het wel hebben, hij kreeg wel erger van me, ik van hem ook, dus dit was verre van erg voor mijn begrippen.

---

Because I love him, do I need another reason?

[ het was voor mij dus niet duidelijk of het vijf uur vooruit of vijf uur achteruit was, en toen ik het googlede kwam ik erachter dat het verschil tussen Azië en Australia 2,5 uur is ipv 5,5 uur dus toen kon ik er helemaal geen wijs meer uit ]

---

I'll be your best kept secret, and your biggest mistake

[Tussen India en Australie een stuk meer. Azie is namelijk erg groot. Jij hebt de tijd van Tokyo of Perth. Daarbij is Sydney en van de eerste in de tijdzones, dus alles loopt achter ze aan]

[ bericht aangepast op 1 nov 2014 - 19:15 ]

---

Bowties were never Cooler

[oh zou best kunnen maar het punt was meer dat ik dus niet wist of ze voor of achter liepen maar nu weet ik het dus ik zal mijn post zsm aanpassen]

---

I'll be your best kept secret, and your biggest mistake

[Ik heb eindelijk mijn laptop terug. Ik had niet ''goed'' geleerd volgens mij ouders dus werd mijn laptop ingenomen en kon ik dus niet op quizlet. Gelukkig ben ik er weer ]

---

''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

( Yay )

---

"Satan's friendship reaches to the prison door."

Michael Clifford
Ik was zo enorm blij dat Camille opnam. Natuurlijk had ik met mijn warrige kop niet bedacht dat het bij haar midden in de nacht was. Bij mijn complimentje, wat maar weinig uit mijn mond kwam, was duidelijk dat zij het niet zo makkelijk wilde aannemen. Toch deden haar woorden me op mijn onderlip bijten. "Ga me nu niet lopen uitlokken, of ik zal daarheen moeten komen om je duidelijk te maken dat je dit niet kan maken, mokkel." zei ik voor ik grinnikte bij haar woorden. "Dat is ook gebeurt, laten we het daar maar op houden." gromde ik zachtjes. Mijn stem was zo schor dat iets anders dan grommen pijn deed aan mijn keel. Ik vroeg haar welke kleur ik het moest verven en kreeg commentaar van mijn ouders, die het duidelijk hadden gehoord. Ik glimlachte toen mijn vriendinnetje zei dat ik het paars moest verven. Paars had ik dan wel eens gedaan, maar als ze dat graag wilde, zou ik het wel doen. Ik zou straks wel wat halen, nu de guys toch nog hier waren. Dan kon een van hen me gelukkig nog helpen. Bij Camille's woorden keek ik haar semi-beledigd aan, maar moest al snel glimlachen. "Alsof jij niet eng bent, kneusje?" zei ik voor ik zacht mijn hond riep, die bovenop mijn schoot sprong en mijn gezicht likte. Ik grinnikte zacht en keek naar het scherm. Een zachte zucht rolde over mijn lippen en ik keek naar meisje op mijn scherm. Ik miste haar zo extreem erg. "Nog interessante dingen gebeurt, nerdie? Of heb je alleen maar saai zitten leren?" vroeg ik met een scheve grijns. Ik wilde mijn gemis niet zo duidelijk laten merken, ik wilde niet graag zwak lijken. Ik woelde nog even door mijn haren en begon daarna verder mijn hondje te aaien. Ik drukte een kusje op zijn neus en keek nog eens naar Camille. Ik zou er echt alles om geven om het meisje in mijn armen te kunnen sluiten. Als ze nu een weekje vrij zou zijn, zou ik haar hier direct heen halen, maar dat ging natuurlijk niet, jammer genoeg. Ik blies haar een handkusje en startte toen LoL op tot het punt net voor ik zou gaan spelen, wachtend op haar. "Zin in nog een potje, of ga je zo lekker slapen, mafkees?" zei ik met een scheve grijns. Een potje leek me wel erg leuk, maar als ze wilde slapen gaf ik haar geen ongelijk. Zelf wilde ik ook nog wel graag nog een lekker lang dutje doen, al moest ik nog van alles doen, en morgen zou ik met mijn familie naar de dierentuin gaan. Ik had er veel zin in, want ik had al heel lang geen echte familiedag gehad. Tja, met de tourfamilie, maar niet met mijn ouders, neven, nichten, ooms, tantes en grootouders. Ik miste ze echt heel erg en een familiedag zou me goed doen, maar het zou natuurlijk veel beter kunnen worden als Camille zou kunnen komen. Hopelijk zou ze deze week vakantie hebben, maar dat zou jammer genoeg wel niet en we zouden moeten wachten tot ik weer naar Brazilie ging voor een optreden, om elkaar weer te kunnen zien.

---

Bowties were never Cooler

[ik heb deze week proefwerkweek waardoor het voor mij erg krap wordt om de komende dagen te reageren, ik zal zo snel mogelijk weer reageren! dit zal donderdag of vrijdag weer zijn.. Sorry!]

---

I'll be your best kept secret, and your biggest mistake

[Fijn voor t melden]

---

Bowties were never Cooler

MAYBENOT schreef:
[ik heb deze week proefwerkweek waardoor het voor mij erg krap wordt om de komende dagen te reageren, ik zal zo snel mogelijk weer reageren! dit zal donderdag of vrijdag weer zijn.. Sorry!]

---

''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

[Prima]

---

Bowties were never Cooler

MAYBENOT schreef:

Nila Kapoor

07.30 uur

Nila kreunde en rekte zich uit als een kat terwijl ze haar hoofd onder haar kussen verstopte. Haar wekker begon weer opnieuw te rinkelen wat betekende dat ze al tien minuten te lang in bed lag. Met een zich kwam ze onder haar dekbed en kussen vandaan en zette haar wekker uit. Met tegen zin klom ze uit bed, het was pas half zes geweest. De ochtend was nooit Nila's favoriete tijdstip geweest en toch had ze het baantje in het hotel met beide handen aangegrepen. Kon ook niet anders want anders kon ze haar appartementen niet meer betalen. De paar bijrolletjes en reclamespotjes die ze had waren lang niet genoeg om van te leven en ze hoopte iedere dag dat ze toch ontdekt zou worden als talentje. Ze wist dat ze die droom ooit op zou moeten geven en dat ze ooit voor iets anders zou moeten kijken, iets wat haar moeder haar ook altijd al op het hard drukte. Maar Nila was er nog niet klaar voor om haar dromen op te geven. Haar gedachtes waren afgedwaald terwijl ze haar tanden stond te poetsen voor de spiegel, hoe lang was ze daar al mee bezig? Ze schudde ze zich zelf wakker en stak haar hoofd onder de koude kraan, een rilling liep over haar rug. 'Brrr...' Mompelde ze en droogde vlug haar gezicht af. Een blik op de klok liet haar schrikken, vijf over zes al, nu moest ze echt naar de bus sprinten. Ze sloeg haar sjaal om, greep haar handtas en een ontbijtreep en snelde de deur uit. Op het kastje naast haar bed lag nog steeds haar telefoon.. In haar haast vergeten. Pas toen ze eenmaal op haar werk stond kwam ze daar achter. Een vloek ontglipte haar toen ze dat besefte. Ze had al zo lang niks van Ashton gehoord en die telefoon zat praktisch aan haar hand geplakt om maar niet te missen als hij haar een berichtje zou sturen. Met tegenzin begon ze aan haar werk, het leek nog langer en eindelozer te duren dan anders. Zou je net zien dat ze juist nu een berichtje kreeg en dan moest hij weer zo lang wachten en als zij dan eindelijk gereageerd had dan lag hij waarschijnlijk al weer te slapen of stond hij op het podium.

Toen ze eindelijk klaar was met het schoonmaken van al die kamers haastte ze zich snel naar de kantine, haar baas zei dat ze weg kon, ze klokte uit en pakte haar spullen vlug bij elkaar. Ze hoopte heel erg op een berichtje. Natuurlijk had ze ook zelf iets kunnen sturen de afgelopen tijd maar dat durfde ze eigenlijk niet goed. Ashton had het allemaal zo druk en nu was hij even thuis en wilde ze hem niet storen. Maar toen ze thuiskwam werd haar wachten beloond.
(...)
Toen ze het verstuurde was ze toch bang dat het berichtje niet de goede lading had. Zo ging het nou al tijd, ze was hier zo slecht in.

(hier istie dan eindelijkkk. Voor de duidelijkheid, het is zes uur als ze thuis is van haar werk. Dus half twaalf bij Ashton.)

---

I'll be your best kept secret, and your biggest mistake