Eventjes een beetje zeuren hoor.. - Liefde, Vriendschap & Familie

      Ik raak geïrriteerd, dus post ik mijn irritaties eventjes in een topic.

Het is namelijk zo, dat ik nog wel eens ziek wil worden. En dit is voornamelijk wanneer er iets is dat ik zeer spannend of eng vind, of als ik ergens geen zin in heb. Dit heb ik al sinds jaaaaren, maar ik heb écht het gevoel dat het erger is geworden sinds dat hele rechtszaak gebeuren.

Wanneer ik mij dan niet goed voel, heb ik verschrikkelijke buikpijn, en ik ga wel tot 5 keer toe naar de wc, voordat ik naar dat ding ga dat ik moet doen. Whatever dat ding ook zijn moge. En als het afgelopen is, moet ik ook weer tig keer naar de wc, en dan komt alle spanning eruit.

Dusja, hier wordt je niet vrolijk van. Ik in ieder geval niet.
Nu is het zo dat ik het inmiddels eigenlijk ook niet meer begrijp. Het rechtszaak gebeuren is namelijk over (of naja, momenteel ligt de zaak stil ofseu, plus ikzelf wordt niet aangeklaagd bij deze 2e ronde met de leerplichtambtenaar, maar mijn ouders.) en ik heb er al vanaf het begin af aan vrede mee dat we geen contact meer hebben met mijn zus sinds inmiddels een jaar. Op dit ogenblik ben ik ook niet onzeker over mijn lichaam -hoewel dat vast binnenkort wel weer komt, lol-.

Maar goed, wat zijn de mogelijkheden waardoor ik dan wél ''ziek'' wordt? Autorijlessen. Maar ik moet zeggen dat ik dat niet meer snap.
Ik heb namelijk sinds kort autorijles bij een andere rijschool, en ik vind het gewoon eindelijk leuk! De instructeur is chill, ik zit zelfverzekerd achter het stuur, en de lessen zijn leerzaam én leuk.
En tóch ga ik tigduizend keer naar de badkamer voordat ik autorijles heb. Is dit niet vreselijk raar?

Op het moment maar ik me ook een beetje zorgen voor aankomend weekend. Dan is namelijk Nikki's halloweenfeestje, en daar ga ik naartoe. Nu moet ik zeggen dat mijn ouders wel ongelooflijk lief zijn, door voorgesteld te hebben eerst die dag naar mijn oom en tante in Den Helder te gaan. De rit naar Nikki zou anders een 3 uur durende treinrit zijn, en ik weet zeker dat ik dan zou gaan panikeren.
Ik haat treinreizen.
      Nu ga ik dus vanuit Den Helder naar Nikki toe. En nu heb ik zoiets van ''Shit, welk station in Den Helder moet ik hebben? Mijn oom en tante wonen niet écht in Den Helder, maar in Julianadorp. Moet ik Den Helder station hebben dan, of Den Helder Zuid? Mama gokt Zuid, trouwens.
En eenmaal daar bij Nikki, gaat dat feest dan tot lang door? Stel nou dat ik de volgende dag niet op tijd wakker wordt? Ik ga namelijk vanuit het feestje door naar Weesp, waar een vriendin van me woont. Stel nou dat ik de trein mis, en dat ik daar te laat aan kom? Of dat ik in A'dam centraal de verkeerde trein instap? En dan de terugweg zondag van Weesp terug naar huis. Ik weet zeker dat het dan al heel donker zal zijn, zeker nu het al zo vroeg donker is. Wat nou dat ik te laat ben op het station in Zwolle en de trein voor mijn neus wegrijdt?

Kortom: Terwijl het feestje nog een paar dagen duurt, begin ik me nu al ziek te voelen. En ik snap nog steeds niet waarom ik me nog steeds niet goed voel wanneer ik rijles heb.
Ik weet dat het hoogstwaarschijnlijk allemaal tussen mijn oren zit. Maar ik kom er maar niet vanaf! :C

[ bericht aangepast op 30 okt 2014 - 21:04 ]

---

• It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

Ik denk dat je je veel te zorgen maakt om vrijwel heel weinig, maar ik kan begrijpen dat heel wat mensen dit hebben. Ik denk gewoon dat je zenuwen hebt. Als ik erge zenuwen heb, om soms ook domme dingen, dan krijg ik ook buikpijn en moet ik vaker naar de wc hoor. Misschien heb je zelfs wat stress waardoor dit komt, sommige mensen hebben niet eens door dat ze stress hebben. Ik dacht dat ik nooit stress had, tot ik een keer een week lang ongeveer spanningshoofdpijn had en dokter zei dat het door stress kwam die ik zelf niet eens opmerkte. Doe gewoon rustig aan, doe op die momenten even iets waardoor je kan ontspannen en denk er niet te veel bij na. Het komt wel goed

---

16 - 09 - '17

Cenation schreef:
Ik denk dat je je veel te zorgen maakt om vrijwel heel weinig, maar ik kan begrijpen dat heel wat mensen dit hebben. Ik denk gewoon dat je zenuwen hebt. Als ik erge zenuwen heb, om soms ook domme dingen, dan krijg ik ook buikpijn en moet ik vaker naar de wc hoor. Misschien heb je zelfs wat stress waardoor dit komt, sommige mensen hebben niet eens door dat ze stress hebben. Ik dacht dat ik nooit stress had, tot ik een keer een week lang ongeveer spanningshoofdpijn had en dokter zei dat het door stress kwam die ik zelf niet eens opmerkte. Doe gewoon rustig aan, doe op die momenten even iets waardoor je kan ontspannen en denk er niet te veel bij na. Het komt wel goed

Jup, ik maak me sowieso ook best snel zorgen eigenlijk. Vooral als ik zometeen in de trein zit, dan is het eigenlijk standaard zo dat de buikpijn ondragelijk is, terwijl ik ervoor al tig keer naar het toilet ben geweest. En pas wanneer ik bij de bestemming aan zal komen zal ik me ietwat beter voelen. Echt vreselijk, want eigenlijk is het niet eens zó eng. Maar schijnbaar eng genoeg..

Naja ik probeer wel afleiding te zoeken dan op zulke momenten. Door een serie te kijken, spelletje te spelen of met vrienden te chatten. Maar op een gegeven moment gaan mijn gedachten er toch met me aan de loop. Vooral 's avonds natuurlijk ook, aangezien ik dan niet echt afleiding heb. :p

---

• It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

Thanks voor de afbeelding van een kniepertje, want ik had geen idee wat het was
En ik denk dat je je nog steeds zo nerveus voor je rijlessen voelt vanwege die instructeur die je eerst had, God, die man was erg als ik je verhalen hoorde.
Van je afschrijven is altijd goed en mocht je willen praten, you have my phone number en mijn Quizlet profiel weet je te vinden (:

---

"Some day you will be old enough to start reading fairy tales again.” - C.S. Lewis

DiNozzo schreef:
(...)

Jup, ik maak me sowieso ook best snel zorgen eigenlijk. Vooral als ik zometeen in de trein zit, dan is het eigenlijk standaard zo dat de buikpijn ondragelijk is, terwijl ik ervoor al tig keer naar het toilet ben geweest. En pas wanneer ik bij de bestemming aan zal komen zal ik me ietwat beter voelen. Echt vreselijk, want eigenlijk is het niet eens zó eng. Maar schijnbaar eng genoeg..

Naja ik probeer wel afleiding te zoeken dan op zulke momenten. Door een serie te kijken, spelletje te spelen of met vrienden te chatten. Maar op een gegeven moment gaan mijn gedachten er toch met me aan de loop. Vooral 's avonds natuurlijk ook, aangezien ik dan niet echt afleiding heb. :p

Ik had dat vroeger ook heel erg als we moesten gaan zwemmen nadat iemand me kopje onder had geduwd en ik niet meer durfde zwemmen. Of toen ik me een tijd heel alleen voelde op school, toen leek het alsof m'n keel dichtgeknepen werd en ik amper nog iets kon zeggen, eten en me misselijk voelde als ik op school aankwam. Je lichaam kan de vreemdste dingen met je doen om de kleinste dingen.

---

16 - 09 - '17

Maovesa schreef:
Thanks voor de afbeelding van een kniepertje, want ik had geen idee wat het was
En ik denk dat je je nog steeds zo nerveus voor je rijlessen voelt vanwege die instructeur die je eerst had, God, die man was erg als ik je verhalen hoorde.
Van je afschrijven is altijd goed en mocht je willen praten, you have my phone number en mijn Quizlet profiel weet je te vinden (:

Hahaha, alsjeblieft!

Ja nou, ik weet niet. Misschien onbewust wel. Maar ik weet nu wel dat wanneer ik rijles heb, ik niet hoef te verwachten dat er ruzie komt. Want ik weet dat dat er niet komen zal.
Mijn vorige rijschool was ook gewoon ver-schrik-kelijk! Maar juist nu ik dan nu zo'n fijne rijschool heb, heb ik zelf het idee dat ik daar dan niet om stres. Maar misschien onbewust dus wel..


Thanks. Je vergat je FR account, trouwens. ;P hahhaa x)

---

• It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

Cenation schreef:
(...)

Ik had dat vroeger ook heel erg als we moesten gaan zwemmen nadat iemand me kopje onder had geduwd en ik niet meer durfde zwemmen. Of toen ik me een tijd heel alleen voelde op school, toen leek het alsof m'n keel dichtgeknepen werd en ik amper nog iets kon zeggen, eten en me misselijk voelde als ik op school aankwam. Je lichaam kan de vreemdste dingen met je doen om de kleinste dingen.

Ow bah, dat lijkt me ook niet fijn.

Stom lichaam..... hahaha x)

---

• It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

DiNozzo schreef:
(...)

Ow bah, dat lijkt me ook niet fijn.

Stom lichaam..... hahaha x)

Nee, was het niet.

Inderdaad, haha.

---

16 - 09 - '17

Als al die angst en nervositeit zo'n grote rol in je leven spelen, kun je best eens een bezoekje brengen aan de dokter me dunkt. Want, sorry dat ik het zeg, maar paniekeren voor een treinrit is niet normaal. De dokter zal wel een oplossing weten waar je langzaamaan van die nervositeit afraakt

---

Maybe we should doubt our fears instead our dreams.

Het klinkt alsof je ontzettend bang bent voor onbekende dingen, over bepaalde zaken waar je misschien geen controle over hebt, zoals dat treinreizen. Maak je daar juist geen zorgen over, reizen met de trein is een makkie. Het is echter wel heel vervelend dat je je elke keer weer zo druk moet maken. Misschien is een bezoekje aan de dokter toch wel fijn, hij zal er meer van weten.

---

Travel far enough, you'll meet yourself

@Grizzly en Chandler
Bedankt voor jullie reacties. c:
Nu is het zo dat ik een tijd geleden al bij de huisarts ben geweest. Toen ging het meer over of ik depressief zou zijn of niet, maar ik heb toen dit probleem al wel aangekaart. Maar hij wist er ook niets op. Behalve dat hij aanraadde dat ik naar een psycholoog ging. Maar dat advies heb ik afgeslagen. ;p
Maar goed, aan de huisarts heb ik dus denk ik niet zo veel. Verder heb ik dit probleem al sinds dat ik klein ben. Maar sinds het hele circus van de rechtszaak etc etc en dat plotseling een hele hoop dingen tegelijk gebeurden, heb ik het wel steeds vaker. Terwijl het grootste gedeelte van alle ''problemen' inmiddels al afgehandeld zijn.

---

• It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •

DiNozzo schreef:
@Grizzly en Chandler
Bedankt voor jullie reacties. c:
Nu is het zo dat ik een tijd geleden al bij de huisarts ben geweest. Toen ging het meer over of ik depressief zou zijn of niet, maar ik heb toen dit probleem al wel aangekaart. Maar hij wist er ook niets op. Behalve dat hij aanraadde dat ik naar een psycholoog ging. Maar dat advies heb ik afgeslagen. ;p
Maar goed, aan de huisarts heb ik dus denk ik niet zo veel. Verder heb ik dit probleem al sinds dat ik klein ben. Maar sinds het hele circus van de rechtszaak etc etc en dat plotseling een hele hoop dingen tegelijk gebeurden, heb ik het wel steeds vaker. Terwijl het grootste gedeelte van alle ''problemen' inmiddels al afgehandeld zijn.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik dat ik denk dat een psycholoog hier inderdaad wel wat meer vanaf weet dan een dokter. Het zit namelijk vooral in je hoofd. Misschien is een afspraak bij een psycholoog geen slecht idee. Dit hoeft echt niet te betekenen dat er geestelijk iets met je mis is hoor. Ik zal eerlijk zeggen dat ik hier vroeger ook vaak last had, vooral voor rijles en toetsen. Dit is bij mij langzaam weer over gegaan, maar ik weet natuurlijk niet of dat bij jou ook zo is. Veel succes ingeval (:

---

Travel far enough, you'll meet yourself

Ik denk dat het hele gedoe met die rechtszaak je extra gevoelig heeft gemaakt voor stress (en dat kan ik me voorstellen, wat een verhaal!) en dat uit zich nu. Ik had het ook met mijn eerste tentamens, maar het is ook weer overgewaaid. De psycholoog is een goede tip, maar we kunnen je nergens toe dwingen en dat ga ik ook niet proberen. Ik denk dat je gewoon moet blijven doen wat je wilt, en ik vind het heel goed dat je dat ook doet!
Over de rijlessen: je bent waarschijnlijk nog gewend aan je oude rijschool en die spanning is er nog steeds. Ik denk dat het wel weer verdwijnt.

---

Rest in Peace, Son of Gondor

Awwh Yolanda.. :C

Hier heb je een knuffel, ik weet verder ook niet goed wat voor advies ik moet geven.

---

26 - 02 - '16