• Gisteren was ik doelloos door facebook aan het scrollen – totdat de volgende kop ineens mijn aandacht trok:
    " Precies een jaar geleden vond mijn moeder mij op mijn kamer in een plas urine en bloed. "

    Nieuwsgierig als ik was drukte ik op de link en het verhaal wat ik onder ogen kreeg vond ik zo mooi dat ik besloot het hier te delen:
    de link naar het verhaal.
    Ik weet het: het is lang, het is veel tekst, er staan weinig plaatjes bij. Maar lees het als je denkt dat je er interesse in hebt.
          Ik heb het idee dat veel personen nog denken dat personen met schizofrenie twee persoonlijkheden hebben die af en toe afwisselen: je kan op het ene moment een bloeddorstige moordenaar zijn terwijl je op het andere moment een lief schattig meisje bent. Maar dit verhaal laat zien dat – dat dus helemaal niet zo hoeft te zijn. Er zijn verschillende typen schizofrenie en dit is er een van.

    Zoals de man in zijn verhaal op het laatste afsluit:
    Het is 2014. Mentale ziektes zouden geen taboe meer moeten zijn, het zou niet meer iets moeten zijn dat ons voor altijd besmet. Het doorbreken van dit taboe begint bij jezelf.

    [ bericht aangepast op 28 okt 2014 - 13:41 ]


    •

    Wauw. Wat een mooi, interessant verhaal.


    Wie durft te verdwalen, zal nieuwe wegen vinden!

    Achlys schreef:
    Interessant om te lezen, inderdaad. Mentale ziektes worden altijd maar afgeschilderd met zo'n algemeen beeld dat mensen nooit werkelijk weten hoe het in elkaar zit, helaas.

    Ik ben het met je eens.


    Let's go outside and all join hands, but until then you'll never understand