Bang om te rijden - Stamcafé

Sorry voor alweer een zeiktopic (wat waarschijnlijk weer zo goed als niemand iets interesseert), maar Q is de enige plek waar ik mijn hart nog kan luchten. Zelfs al reageert er bijna niemand.

Anyways, ik heb dus mijn rijbewijs al even en mag nu sinds Juni ook gewoon alleen rijden zonder begeleider. Het gaat op zich prima. Ik ben nog nergens tegenaan gereden, ook niet bijna, check altijd al mijn spiegels, het schakelen en koppelen in de auto van mijn moeder gaat steeds soepeler (hij is heel anders dan mijn rijlesauto), hij slaat nooit af, etc. Ik bob dan ook wel eens voor mijn vrienden die zich compleet veilig bij mij voelen en ook mijn ouders hebben er geen problemen mee als ik rijd, maar mijn zus! Arg, volgens mij kan ik echt nooit iets goed doen als het aan haar ligt.
Ze heeft één keer bij mij in de auto gezeten (ik reed, omdat toen niemand verder eigenlijk in een schakelauto kon rijden. Mijn zus heeft alleen een automaat-rijbewijs en mijn vader heeft rugproblemen, waardoor zijn ene been soms uit kan vallen en automaat voor hem dus ook veiliger is. Mijn tante die er ook bijzat, heeft geen rijbewijs). Echter kon ze alleen maar commentaar geven (goedbedoeld natuurlijk), waardoor ik super zenuwachtig werd (dat was ik eigenlijk al, want ze heeft altijd commentaar) en ik dus slechter en slechter ging rijden. Nee, ik botste nog steeds nergens tegenaan en hij sloeg ook niet af, maar ik reed minder soepel, het schakelen ging ronduit belabberd en omdat die auto nog wel eens kuren heeft, ging hij één keer helemaal niet lekker in zijn twee, wat een kei vreemd geluid maakt. Op de terugweg weigerde ik dus nog te rijen en heeft mijn vader gereden, gewoon omdat ik helemaal over mijn toeren was. De dagen erna durfde ik ook niet meer te rijden. Pas weer toen ik tot midden in de nacht moest werken, heb ik gereden en dat ging weer heerlijk. Ik vind het namelijk wel heel leuk, maar word gewoon zenuwachtig als mensen constant zeggen wat ik beter moet doen.
Ze maakt er nu ook nog wel eens opmerkingen over en vandaag was dat dus weer zo. Ik was namelijk teruggereden van het ICentre toen we voor haar haar Apple tv weer op gingen halen. Dat was dus samen met mijn moeder. Het rijden ging weer probleemloos, maar zei moest net natuurlijk weer zeggen "Oh, en de Apple tv is nog heel?". Echt zo'n rotopmerking dus, waardoor ik haar toebeet dat we het er ondertussen ook nog over hadden (mijn moeder en ik dus) hoe belachelijk het wel niet was dat ze bang bij mij in de auto is. I mean, zij is degene die al meerdere keren ergens tegenaan is gebotst. Toen zij ze dus dat dat wel meeviel en dat mijn tante nu dus ook bang is, dankzij haar gedrag bij mij in de auto waardoor het helemaal verkeerd ging die ene keer. Vervolgens bleef ze maar zeggen over dat alles wat ze zegt alleen maar goed bedoeld is en zo en ze alleen maar wil helpen, want niemand rijdt perfect, bla bla bla. Terwijl ik dus op zich gewoon prima kan rijden, alleen zenuwachtig werd door haar. Dus nu voel ik mij weer vreselijk rot en dus moest ik het even kwijt. Ze heeft het weer voor elkaar hoor. Ik zit weer jankend achter mijn laptop en durf ik waarschijnlijk de komende keren weer amper die sleutel aan te pakken. Jeeej :c

Nog meer mensen met van die broers of zussen die je zo slecht kunnen laten voelen, omdat ze dikwijls alleen maar negatief kunnen zijn, terwijl je juist altijd zo graag wil dat ze positief over je zijn?

[ bericht aangepast op 4 okt 2014 - 19:56 ]

Happy Birthday my Potter!

Ik herken het helemaal. Wanneer ik ga rijden en mijn vader zit er naast, heeft hij altijd wel ergens commentaar op terwijl ik het eigenlijk gewoon goed doe. Uiteindelijk (na twee jaar) heb ik geleerd om het van me af te zetten. Ik doe het goed. Hij is degene die zijn mond zou moeten houden.
      Dit is overigens niet alleen op het punt van het rijden, maar ook over andere alledaagse elementen. Het is pas sinds een jaar dat ik mijn mond open durf te trekken en een weerwoord durf te geven. Vroeger was het standaard met tranen in de ogen naar boven en weg duiken in een boek.

Maar, laat niet over je heen lopen. Je doet het prima. Je leert pas écht rijden als je – je rijbewijs hebt en dat is dit moment. Probeer het gewoon vaker, dan komt het uiteindelijk helemaal goed.

•

Een van mijn zusjes doet dit ook heel erg vaak, maar ik heb er mee leren omgaan. En wat Runner zegt, mijn vader heeft dit vroeger ook wel gedaan, maar ik denk dat ik zulke dingen sinds mijn veertiende al niet meer pikte als het echt compleet onterecht was.

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

Ik pik het op zich ook niet. Vroeger werd ik altijd boos, maar dat lokt alleen maar ruzie uit, waardoor mijn ouders mij zeiden het te negeren, maar ik kan gewoon haast onmogelijk dat nare gevoel van mij af zetten. Zelfs na twee jaren faalangstraining heeft zij dat effect nog op mij, terwijl ik de meningen van anderen nu wel veel makkelijker van mij af kan zetten.
Ik ben wel blij om te horen dat het jullie uiteindelijk toch gelukt is van je af te zetten. Ik blijf het gewoon proberen en hopelijk komt er voor mij dan ook een tijd dat het mij lukt, want dit is echt gewoon zwaar ***. Boven zitten janken en beneden doen alsof er niks aan de hand is, omdat ik dan toch alleen maar woorden als "aansteller" en "het zijn tips, daar hoef je echt niet zo op te reageren" over mij heen krijg. Ben wel blij dat mijn vader wel lief is en met hem rijden wel leuk is. Hij stimuleert mij alleen maar en vindt het super leuk als ik rijd. Net als mijn moeder, die wel gewoon echte tips geeft en het verder hartstikke leuk vindt. Stom toch, dat ik niet gewoon slechts naar hen kan luisteren en ook van mijn zus wil dat zij mij goed vindt :')

Happy Birthday my Potter!

Zij heeft commentaar terwijl ze helemaal niet in een schakel auto kan rijden?! Sorry maar dan zou ik zoiets hebben van leer eerst zelf in een schakelauto rijden en kom dan commentaar hebben.

Het is waarschijnlijk heel gemeen, maar kun jij niet hetzelfde doen bij haar als zij rijdt? Misschien begrijpt ze dan dat het niet fijn is als iemand dat doet.

Physics is awesome

Oh, dit herken ik! Ik heb het zo geregeld dat ik eerst alleen ging rijden, tot ik mezelf weer helemaal lekker in de auto voelde en daarna heb ik alleen passagiers toegestaan als ze hun mond zouden houden over mijn rijden.
Probeer je zus duidelijk maken dat ze haar mond moet houden en dat ze anders niet bij je in de auto mag. Want meerijders zijn echt vreselijk.

#WWED - What Would Emma Do?

Ja, ze heeft ook sindsdien nooit meer bij mij in de auto gezeten. Ik weiger te rijden met haar erbij, dus eigenlijk heeft ze ook geen flauw idee van het feit dat ik nu al veel soepeler kan rijden zonder schokken bij het schakelen en dan vooral terugschakelen en mijn rotondes ook steeds soepeler gaan (ik heb rotondes altijd irritant gevonden, omdat je soms moet sturen, schakelen, richting aangeven en goed kijken tegelijkertijd, waardoor ik minder soepel stuurde :') ). Ze maakt dat soort opmerkingen nu dus, terwijl ze er helemaal niet meer bij heeft gezeten de afgelopen tijd. Ze heeft serieus maar één keer bij mij in de auto gezeten.
En idd, nee ze kan niet eens zelf in een schakelauto rijden. Dat is ook één van de redenen dat ik er zo kwaad en verdrietig om wordt. En het terugdoen is misschien een idee, dan weet ze wel hoe het is... ik heb haar altijd geprezen en aangemoedigd... maar misschien maak ik het dan ook weer alleen maar erger... hmmm.

Happy Birthday my Potter!

Misschien is ze jaloers dat jij wel in een schakelauto kan rijden en zij niet?

Don't fashion me into a maiden that needs saving from a dragon. I am the dragon, and I will eat you whole.

Wat mijn oplossing daarvoor is? De auto aan de kant zetten en vragen wie er rijd en of zij graag wil rijden. Wel een extreme oplossing maar zorgt meestal wel dat mensen Stil zijn. En anders gewoon eerlijk zeggen dat je Haar niet weg wil brengen door haar gedrag.

[ bericht aangepast op 5 okt 2014 - 10:58 ]

Heel herkenbaar. Ten eerste was mijn rij instructeur een kutvent waardoor ik vreselijk onzeker was achter het stuur en niet geloofde dat ik wel degelijk kan rijden.
Maar ik heb nu 1 keer al bij mijn nieuwe rijschook gereden en dat ging gewoon vet chill. Ik denk inderdaad dat andermans gedrag ervoor kan zorgen hoe je zelf rijdt.
Als ik nog contact had met mijn zus weet ik zeker dat ze hetzelfde zou doen als jouw zus.

Is het een idee eens om de tafel te gaan zitten met je zus (en eventueel ouders) en er dan even over te praten?
Verder weet ik zeker dat je goed kan rijden en probeer je gewoon niets aan te trekken van je zus. Desnoods spreken jullie af dat jullie beiden stil zijn in de auto als jij rijdt, of zet je de radio aan.

Aangezien ik bardienst draai en dus op mijn mobiel ben, kan ik je geen huggifs sturen, maar:
*HUGGIEWUGGIEBIGHUG!*
<3

• It is often the biggest smile, that is hiding the saddest heart. •