THEY WATCHING.
Een internaat ten midden van Italië vangt al jaren kinderen op met een moeilijk verleden die door bepaalde omstandigheden niet meer thuis konden wonen.
Elk jaar nemen ze de zestienjarige mee voor een kampeer-trip met elke keer een nieuwe locatie, dit maal ook weer. Ze reizen af naar de Ardennen om daar in hun eigen tenten te verblijven. Toch is alles niet zoals verwacht.
Wat ze niet wisten was dat de bossen al enkele jaren verlaten waren. Niemand kwam er in de buurt, en deden ze dat wel, kwamen ze niet meer terug. Als je er eenmaal vast zat kwam je er niet meer weg en liep je in handen van alle monsters en wezens die uit zijn op het doden van alle mensen die er kwamen.
† Naam
† Leeftijd
† Geslacht
† Innerlijk
† Uiterlijk
† Verleden [Enkel leerlingen, eventueel wezens.]
† Soort
† Extra
† Tijd in het bos.
† Eventuele gave of Kracht. [Enkel voor wezens in het bos en dus niet voor leraren of leerlingen.]
† Leerlingen.
De leerlingen zijn zestien jaar oud en gaan mee op de kampeer trip samen met hun leraren. Ze moeten proberen te overleven in de donkere bossen zonder gepakt te worden door alle monsters en wezens die er rondlopen.
† Leraren.
Dit zijn de begeleiders, vaak rond de dertig jaar oud die er voor zorgen dat alles goed loopt tijdens de trip.
† Hunters.
Hunters zijn de mensen die al die tijd in het bos overleefd hebben. Ze jagen op de wezens die hun dood willen en proberen er zo veel mogelijk uit te schakelen met hun geïmproviseerde messen en bogen.
† Wezens.
Deze wezens kunnen van alles zijn. Van spoken tot mythologische monsters, van een kwaadaardige eekhoorn tot een geest. Ze hebben niet allemaal slechte bedoelingen, maar de meeste zijn er toch echt op uit de mensen te doden.
† Tweehonderd woorden per post.
† Houd jongens en meisjes gelijk.
† Houd de variatie tussen soorten gelijk.
† Geen perfecte personages.
† En dan nog wel de belangrijkste, wees actief!
† 16+ aangeven of in een spoiler.
Rollen zijn te vinden in het rollentopic.
“If it’s one thing I’ve learned in 3,000 years, it’s you can’t give up on family.” ~ Hermes